Enez - Fatih Mosque

Eski Çağ’da Ainos adını taşıyan Enez, Ege Denizi’nin kuzey sahilinde Meriç Nehri’nin denize kavuştuğu alanda denizden 25 m yükseklikte kalker bir yarımadanın üzerinde kurulmuştur. Ainos, Eski Çağ’da Kuzey Ege kıyılarında korunaklı limanları olduğundan, bölge şehirleri arasında büyük bir önem taşıyordu. Ticaret yollarına sahip olması ve zengin hinterlandı sayesinde zenginleşen Ainos’ta, çeşitli dönemlere ait yapı kalıntıları bulunmaktadır. Günümüze kadar kısmen ayakta ulaşan Ayasofya Kilisesi (Fatih Cami), mimari özellikleri ve işçiliği ile Bizans dini yapıları arasında önemli bir yere sahiptir. Ayasofya Kilisesi, 12. yüzyılda inşa edilmiş, Enez’in Osmanlılar tarafından fethinin ardından camiye çevrilmiştir. Kilise, genel yapı taşları ve tuğlaları bakımından orta dönem Bizans Mimarisi’nin incelenmeye değer önemli yapı kalıntılarından biridir

The ancient harbour city of Ainos and its environs – Palaeoenvironmental reconstructions based on sedimentological and microfaunal evidence

-

Ainos'un Geç Hellenistik-Erken Roma Dönemi Seramik Buluntuları

Les fouilles poursuivies depuis 1985 à Taşaltı à l'Est d' Ainos (auj. Enez) ont permis de mettre au jour une vaste nécropole qui comporte essentiellement trois phases d'utilisation allant de l'époque classique jusqu'à la période protobyzantine. Les tombes ont fourni un matériel céramique abondant dont une petite partie est présentée dans le présent article. Ce matériel comprend plusieurs groupes de céramique, probablement de fabrication locale, d'apparence et de facture différentes mais datés tous de la même période, ainsi qu'une quantité non négligeable de céramique d'importation, essentiellement de sigillées orientales.Başaran Sait. Ainos'un Geç Hellenistik-Erken Roma Dönemi Seramik Buluntuları. In: Les céramiques en Anatolie aux époques hellénistiques et romaines. Actes de la Table Ronde d’Istanbul, 23-24 mai 1996. Istanbul : Institut Français d'Études Anatoliennes-Georges Dumézil, 2003. pp. 71-77. (Varia Anatolica, 15

Türkiye’de Pamuk Üretiminin ARIMA Modeli İle Tahmini

Amaç: TÜİK’in 1991-2018 dönemi (28 yıl) verilerinden yararlanarak gelecek beş yıllık dönemde Türkiye lif pamuk üretimini tahmin etmek ve bu yönde öneriler geliştirmektir.Tasarım/metodoloji/-yaklaşım: Gelecek yıllara ilişkin lif pamuk üretiminin tahmininde ARIMA (Box-Jenkins) modeli kullanılmıştır. ARIMA modelleri arasında en iyi istatistiksel sonuç ARIMA (4,1,4) modelinde elde edilmiştir.Bulgular: Model sonuçlarına göre, Türkiye lif pamuk üretiminin 2019 yılında 1.040.643 ton, 2020 yılında 1.060.005 ton, 2021 yılında 1.075.850 ton, 2022 yılında 1.091.931 ton, 2023 yılında ise 1.065.235 ton olacağı tahmin edilmiştir. Üretimin ve kalitenin arttırılması için girdi desteklemeleri arttırılmalı, pamuk destekleme primleri üretim maliyetleri ve dünya fiyatları dikkate alınarak belirlenmelidir.Özgünlük/değer: Türkiye’de tarım ürünlerinin zaman serileri ile üretim tahmini konusunda birçok araştırma yapılmıştır. Ancak pamuk üretimini tahmin eden araştırmaların da arttırılması ve güncellenmesi gerekmektedir. Bu araştırmanın sonuçları pamuk üretiminde uygulanabilecek politikalar ve alınabilecek önlemler açısından katkılar sağlayabilecektir

Analysis of Opinions and Expectations of Farmers in Efeler District of Aydın Province on the Effects of Urbanization

The aim of this study is to determine the opinions and expectations of thefarmers on the effects of urbanization on agriculture in Efeler district of Aydınprovince. For this purpose, six of the villages that have gained the status ofneighborhoods, which are around 10 km from the city center, have been selected for purpose. The data of the research was compiled by proportional sampling and survey method from 73 farmers. In the analysis of the research data,firstly the socio-economic characteristics of the farmers were examined andthen the opinions and expectations of the farmers about the effects of urbanization on agriculture were revealed. Five-point Likert scale was used in the analysis of opinions and expectations. According to the results of the research, theaverage age of the farmers is 54.97 years and the average education period is7.68 years. The average land size of the farmers is 73.01 decares and the average number of parcels is 3.42. When the farmers are asked about the changesand expectations of urbanization; 68.49% thought that their agricultural production was not affected at all, 91.78% thought that their agricultural incomenever changed, 80.82% thought that the agricultural land sales frequency increased, 95.89% thought that the agricultural land prices increased, 64.38%thought that urbanization could not prevent migration, 58.90% thought thaturbanization may affect young farmers negatively. In Turkey, urbanizationpolicies and other regulations should not adversely affect the agricultural structure and should be arranged in a way that does not exclude farmers from agricultur

İZMİR İLİNDE ARICILIĞIN EKONOMİK YÖNLERİ VE SORUNLARI

Beekeeping has been an activity performed for long years in Turkey. As allowed by its ecological and socio- economic structure, beekeeping may be made all around Turkey. Aegean Region, Black Sea Region and Mediterranean Region are very important regions respectively for beekeeping in terms of both the availability of hives and the share of production. About 65% of Turkish Honey Production is carried out in these three regions. First ten provinces for honey production are Mugla, Ordu, Adana, Aydın, Sivas, Antalya, Izmir, Icel, Erzincan and Samsun, almost half of honey production is carried out in these provinces. Izmir Province has a very significant potential thanks to the winter season progressing moderately and rich flora in spring in terms of the development of beekeeping. Thus the studies to be performed about the territory will be of great importance in terms of social and economic factors and will guide the policies to be developed. The purpose of this study is to introduce the economic aspects of beekeeping in Izmir and to analyze the related problems and to develop solution suggestions for these problems. Period from 2004 to 2013 will be taken as a basis. The data of Turkish Statistical Institute, Ministry of Food, Agriculture and Livestock, Izmir Beekeepers Association and other similar institutions and organizations and results of various previous studies were used.Özet Türkiye'de arıcılık, çok eski yıllardan beri sürdürülen bir faaliyettir. Ekolojik ve sosyo-ekonomik yapısı gereği, Türkiye’nin her yerinde arıcılık yapılabilirken, sırasıyla Ege, Karadeniz ve Akdeniz Bölgeleri gerek kovan varlığı, gerekse üretim payı bakımından arıcılık için en önemli bölgelerdir. Türkiye bal üretiminin yaklaşık %65’i bu üç bölgeden sağlanmaktadır. Bal üretimi açısından sırasıyla ilk on il; Muğla, Ordu, Adana, Aydın, Sivas, Antalya, İzmir, İçel, Erzincan ve Samsun olup, Türkiye bal üretiminin yaklaşık yarısını bu iller oluşturmaktadır. İzmir ili ılıman geçen kış mevsimi ve ilkbahardaki zengin florası ile arıcılığın geliştirilmesi açısından oldukça önemli bir potansiyele sahiptir. Bu nedenle yöre ile ilgili yapılacak çalışmalar sosyal ve ekonomik açıdan önem arz etmektedir ve geliştirilecek politikalara yön verebilecektir. Bu çalışmanın amacı; İzmir’de arıcılığın ekonomik yönlerini ortaya koyarak, sorunlarını analiz etmek ve bu sorunlara yönelik bazı çözüm önerileri geliştirmektir. Çalışmada 2004-2013 dönemi esas alınmış, Türkiye İstatistik Kurumu, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, İzmir İli Arı Yetiştiricileri Birliği vb. kurum ve kuruluşların verilerinden ve yörede daha önce yapılmış çeşitli araştırma sonuçlarından yararlanılmıştır