Evaluation of peppermint (mentha piperita l.) essential oil as a digestive tract regulator in broilers

The aim of this study was to investigate the effects of peppermint (Mentha piperita L.) essential oil on duodenal and colonic contractions of broilers in vitro. For this purpose, 10 broiler intestines (42 days old) obtained from a slaughterhouse were brought to the laboratories by immersed in Krebs solution (NaCl, 118 mmol/L; KCl, 4.7 mmol/L; CaCl2, 2.5 mmol/L; MgSO4, 1 mmol/L; KH2PO4, 1 mmol/L; glucose, 11 mmol/L; NaHCO3, 25 mmol/L) at +4°C. Isolated duodenal and colon tissue strips were placed in a fourchannel, isolated organ bath system, where they were exposed to Krebs solution aerated with a gas mixture of 95% O2 - 5% CO2, at 39°C. The effect of peppermint essential oil (PEO) obtained by hydrodistillation method on spontaneous duodenum and colon contractions was evaluated in the concentration range of 0.1-1000 μg/mL. Subsequently, the effects of 300 and 1000 μg/mL PEO were reevaluated on acetylcholine-induced contractions after incubation with Nω-Nitro-L-arginine (L-NNA, NOS inhibitor) and Methylene Blue (MB, cGC inhibitor). It was determined that the PEO dose-dependently decreased the amplitude of spontaneous and acetylcholine-induced contractions in both isolated tissues. This relaxant effect persisted after L-NNA and MB incubations. In conclusion, PEO induced relaxation in isolated duodenum and colon intestinal smooth muscles not through the nitric oxide-sGMP pathway

Ratlarda renal iskemi/reperfüzyon hasarında curcumin'in etkileri

Bu araştırmada, Renal İskemi/Reperfüzyon Hasarı Modelinde Curcumin'in etkilerini biyokimyasal ve histopatolojik olarak araştırmak amaçlanmıştır. Çalışmada ratlar kontrol (C), sham, iskemi repürfüzyon (I/R) ve curcumin (CUR) grubu olmak üzere (n=6) toplam 24 dişi Wistar Rat kullanılmıştır. Genel anestezi altında Grup I/R ve CUR da laparatomi uygulanarak sol böbrek pedikülü diseke edilmiş ve böbrek arteri klempe edilerek 1 saat iskemi ve 6 saat reperfüzyon gerçekleştirilmiştir. Grup CUR da 500 mg/kg Curcumin iskemi sonrası intraperitonal olarak verilmiştir. Serum MPO, IMA, MDA, NO, SOD, GPx, AOS , üre ve kreatinin ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Doku örneklerinde MPO, MDA, NO, SOD, GPx, AOS ölçülmüştür. Histopatolojik inceleme ile böbrek dokusunda I/R hasarı skorlanmıştır. Serum ve doku AOS Grup I/R Grup CUR ile karşılaştırıldığında istatistiksel önemi olacak şekilde Grup CUR'de yüksel bulunmuştur (p<0.05). Doku NO düzeyi I/R grubu ile karşılaştırıldığında Grup CUR’da istatistiksel önemi olacak şekilde düşük bulunmuştur (15,30±5,41, 4,8±1,37) (p<0.05). Histopatolojik skorlamada Grup CUR, Grup I/R ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde düşük bulunmuştur (p<0.05). Sonuç olarak; bu araştırmada Curcumin’in Renal I/R hasarı modelinde serum ve doku örneklerinde oksidatif stresi azaltarak I/R hasarını önlemede olumlu etkisi olduğu ve histopatolojik inceleme ile de Curcumin'in bu olumlu etkisi desteklenmiştir.This study aimed to investigate the biochemical and histopathological effects of curcumin on Renal Ischemia/Reperfusion Injury. Twenty-four female Wistar rats were used in the study and divided into control (C), sham, ischemia/reperfusion (I/R), and curcimin (CUR) groups (n=6). Laparotomy was performed under general anesthesia in I/R and CUR groups than the left renal pedicle was dissected it was clamped. Then, 1-h ischemia and 6-h reperfusion were applied. 500 mg/kg Curcumin was given intraperitoneally to the CUR group after ischemia application. MPO, IMA, MDA, NO, SOD, GPx, AOS, urea, and creatinine levels were measured in serum samples. MPO, MDA, NO, SOD, GPx, and AOS were also measured in tissue samples. The histopathological examination was performed. Serum and tissue AOS levels were significantly higher in the CUR group than in the I/R group (P<0.05). Tissue NO levels were significantly lower in the CUR group than in the I/R group (15.30±5.41 and 4.8±1.37, respectively) (P<0.05). Histopathological scores were also significantly lower in the CUR group than in the I/R group (P<0.05). The results showed that curcumin prevented I/R damage by decreasing oxidative stress in serum and tissue samples in rat renal I/R model

Kontrastla indüklenen nefropatinin tavşan modelinde curcuminin koruyucu etkisinin araştırılması

To evaluate the effects of curcumin on contrast nephropathy in rabbits.MATERIAL AND METHODS: In this study, 14 adult, 2.5-3 kg white male New Zealand rabbits were randomly divided into 3 groups. Goups consisted of the control group (n=2) consisted of the contrast-induced nephropathy group (n=6) and the Curcumin group (n=6). In the curcumin group, curcumin was administered via gastric gavage at a dose of 500 mg/kg one day before and on the day of contrast agent administration. Iopromide was injected intravenously at a dose of 8 g/kg via a catheter in the V. auricularis marginalis over a period of 30 minutes at a slow rate to induce contrast nephropathy. Myeloperoxidase was 4,899 ± 0,424 ng/ml at hour 0 in the contrast-induced nephropathy group and a significant increase was observed after 48 hours (7.467 ± 0.353 ng/mL) (p=0.002). In the contrast-induced nephropathy group, vacuolization of the glomeruli, vacuolar degeneration of the tubular epithelial cells, hyaline casts, necrotic tubular epithelial cells in the tubules was statistically higher compared to the curcumin groups (P=0.000). Based upon these results, it was concluded that curcumin, which is a strong antioxidant, had a significant protective effect against contrast-induced nephropathy after 24 and 48 hours.Tavşanlarda curcuminin kontrast nefropatisi üzerine etkilerinin araştırılması.GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmada 14 yetişkin, 2,5-3 kg beyaz erkek Yeni Zelanda tavşanı rastgele 3 gruba ayrıldı. Gruplar kontrol grubu (n=2), kontrastla indüklenen nefropati grubu (n=6) ve Curcumin grubundan (n=6) oluşturuldu. Curcumin grubunda kontrast madde verilmesinden bir gün önce ve kontrast maddenin verildiği gün 500 mg/kg Curcumin gastrik gavaj ile uygulandı. İopromid kontrast nefropatisini oluşturmak için 30 dakikalık süre boyunca Vena auricularis marginalise bir katater yerleştirilerek 8 g/kg dozda intravenöz olarak enjekte edildi. Kontrastla indüklenen nefropati grubunda Miyeloperoksidaz düzeyi 0. Saatte 4,899±0,424ng/ml bulunurken 48 saat sonra anlamlı bir artış (7,467±0.353 ng/ml) gözlendi (p=0,002). Kontrastla indüklenen nefropati grubunda glomerüllerin vakuolizasyonu, tübüler epitel hücrelerinin vakuoler dejenerasyonu, hiyalin silindirleri ve tübül lümeninde tübüler nekroz Curcumin grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak yüksekti (P=0,000). Bu sonuçlara dayanarak, güçlü bir antioksidan olan Curcuminin 24 ve 48 saat sonra kontrastla indüklenen nefropatiye karşı önemli bir koruyucu etkiye sahip olduğu sonucuna varıldı. Bu nedenle kontrast maddelerin kullanılmasından önce Curcumin uygulanması, seçilmiş vakalarda kontrastla indüklenen nefropatiyi önlemek için yararlı olabilir

Effects of Dietary Sodium Nitroprusside and N^G-Nitro-L-Arginine Methyl Ester on Growth Performance, Some Organs Development Status and Immune Parameters in Broilers

This study was conducted to determine the effects of dietary supplementation of sodium nitroprusside (SNP), a nitric oxide (NO) donor, and NG-nitro-L-arginine methyl ester (L-NAME), an NO synthase inhibitor, on growth performance, organ development, and immunity in broilers. A total of 560 one-day-old mixed-gender broiler chickens (ROSS 308) were divided into one control and seven experimental groups. The experimental groups were fed a basal diet supplemented with 25, 50, 100, and 200 ppm SNP, and 25, 50, and 100 ppm L-NAME in the starter and grower diets. Body weight gain increased in groups receiving 25–100 ppm L-NAME on day 21 and 100 ppm L-NAME on days 0–42. Feed intake increased in the group receiving 100 ppm L-NAME on all days. The feed conversion ratio improved in the group receiving 25 ppm L-NAME on days 0–21, whereas it worsened in groups with 100 and 200 ppm SNP on days 0–42. Serum antibody titers decreased in the 100 ppm L-NAME group on day 21. In conclusion, the supplementation of the NO synthase inhibitor L-NAME to the broilers’ diet had a positive effect on the performance parameters, whereas the NO donor SNP worsened these parameters, especially on days 0–21

The effect of essential oils of myrtle, rosemary, and thyme on intestinal motility in broiler

Bu araştırma, broyler beslemede yem katkı maddesi olarak yaygın kullanılmaya başlayan mersin, biberiye ve kekik esansiyel yağlarının ince bağırsak kasılımları üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. Özel bir kanatlı mezbahanesinde elde edilen (40-42 günlük) 10 adet ince bağırsak, krebs solüsyonu (NaCl, 118 mmol/l; KCl, 4.7 mmol/l; CaCl2, 2.5 mmol/l; MgSO4, 1 mmol/l; KH2PO4, 1 mmol/l glukoz 11, mmol/l; NaHCO3, 25 mmol/l) ile +4 0C’de laboratuara getirildi. Duodenum, jejenum ve ileum dokuları, 39 oC sıcaklıkta ve %95 O2 - %5 CO2 gaz karışımı ile sürekli havalandırılan 20 ml krebs çözeltisi içerisinde olacak şekilde dört kadehli izole organ banyosuna yerleştirildi. Dokuların kasılımları "force transducer" ve "acquisition system" yardımı ile bilgisayarda görüntülenerek kaydedildi. Clevenger cihazın hidrodistilasyon metodu ile elde edilen mersin, biberiye ve kekik esansiyel yağları 0,1–1000 µg/ml derişim aralığında duodenum, jejenum ve ileum dokularına uygulanarak etkileri ve etkili dozları belirlendi. Aynı şekilde aynı dokularda asetilkolinin 10-10 - 10-3 M aralığı ile EFS ( Electrical field stimulation; Elektriksel alam uyarımı) uygulanarak maksimal kasılımlar elde edildi. Üç yağında etkili dozları maksimal kasılımların elde edildiği asetilkolin ve EFS ile tekrar değerlendirildi. Her üç dokuda da biberiye ve kekik esansiyel yağlarının 1000 µg/ml, mersin yağının ise 300 ve 1000 µg/ml düzeylerinin spontan kasılımları tamamen engellediği diğer derişimlerin dokular üzerinde belirgin bir yanıt oluşturmadığı görüldü. Asetilkolin ve EFS ile uyarılmış dokularda ise esansiyel yağların etkili dozlarının kasılımları %15-35 aralığında engellediği ortaya konuldu. Sonuç olarak mersin, biberye ve kekik esansiyel yağlarının ince bağırsak kasılımlarını engellediği in vitro olarak gösterildi. Ancak bu etkinin oluşması için yüksek dozlarda uygulanması gerektiği ifade edilebilir.This research was conducted to determine the effects of essential oils of myrtle, rosemary, and thyme, which are common essential oils in broiler nutrition, on small intestine contractility. For this purpose, small intestines of 10 broiler chickens of 40-42 days old, which were sacrificed in a special slaughterhouse and were put into Krebs solution (NaCl, 118 mmol/l; KCl, 4.7 mmol/l; CaCl2, 2.5 mmol/l; MgSO4, 1 mmol/l; KH2PO4, 1 mmol/l glucose 11, mmol/l; NaHCO3, 25 mmol/l) and transferred to the laboratories at +4 0C. Isolated strips of duodenum, jejunum and ileum were placed in a four-channeled, isolated organ bath system at 39 °C, ventilated by a mixture of 95% O2 - %5 CO2 regularly. The contractions of the tissues were recorded by displaying them on the computer with the help of "force transducer" and "acquisition system". The effective doses and effects of essential oils of myrtle, rosemary, and thyme, obtained by hydrodistillation method of Clevenger apparatus, were determined in a concentration range of 0.1-1000 μg / ml. Similarly, maximal contractions were obtained by applying EFS at acetylcholine concentrations in a range of 10-10 -10-3 M. The maximal effective doses of all three essentil oils were re-evaluated at acetylcholine and EFS applications in which maximal contractions are obtained. It was determined that the essential oils of 1000 μg/ml of rosemary and thyme, and 300 and 1000 μg/ml levels of myrtle inhibited spontaneous contractions of all three tissues completely, whereas no significant responses were observed in these tissues at other concentration levels. In tissues stimulated by acetylcholine and EFS, the effective doses of the essential oils inhibited contractions in the range of 15-35%. In conclusion, the essential oils of myrtle, rosemary, and thyme were demonstrated to inhibit the contractions of small intestine in vitro . However, it has been observed that higher doses are needed to be applied to obtain this effect

Ratlarda Siklosporin A’nın Uyardığı İmmunosupresif ve Oksidan Etkilere Karşı Susam Yağı ve Omega 3 Yağ Asitlerinin Etkisinin Araştırılması

The purpose of this study was to investigate the effects of omega-3 (O-3) and sesame oil (SO) on cyclosporine-A (CsA) induced immunosuppressive and oxidant effects in rats. The study was performed on seven groups for 15 days using Wistar Albino rats (n=7),1) Control: physiological saline was given by gastric gavage, 2) CsA: CsA was administered (15 mg/kg/day) subcutaneously (sc),3) CsA+SO: CsA (15 mg/kg/day; sc) and SO (1 ml/kg, gavage) were given, 4) CsA+O-3: CsA, (15 mg/kg/day; sc) and O-3 (100 mg/kg, gavage) were administered, 5) CsA+SO+O-3: CsA (15 mg/kg/day; sc), SO (1 ml/kg, gavage) and O-3 (100 mg/kg, gavage) were given at the same time, 6) SO: only SO (1 ml/kg; gavage) 7) O-3: only O-3 (100 mg/kg, gavage). 24 h after the last treatments animals were sacrificed. Blood, livers and kidneys were collected for biochemical analysis. There was no difference among all groups in terms of nitric oxide (NOx). Changes in the IL-1α, IL-1β levels were insignificant all other groups compared to CsA group. Nonetheless IFN-γ levels were increased in all groups except SO, O-3 groups. Changes in the level of MDA, GSH, SOD and CAT in both kidney and liver tissues were negligible in the CsA group compared to control group. MDA, GSH and SOD levels in the kidney tissue were determined higher in the CsA groups than CsA+O-3 group, nevertheless changes in the liver were insignificant. Given these findings, use of SO and O-3 with CsA may be a new approach for preventing CsA- induced oxidative stress in kidneys.Bu çalışma Wistar Albino rat kullanılarak 15 gün boyunca gerçekleştirildi (n=7). 1)Kontrol: Fizyolojik salin gastrik gavaj ile verildi. 2) CsA: CsA (15 mg/kg/gün) subkutan (sc) olarak uygulandı. 3) CsA+SO grup: CsA (15 mg/kg/day; sc) ve SO (1 ml/kg, gavaj) olarak verildi. 4) CsA+O-3: CsA (15 mg/kg/gün; sc) ve O-3 (100 mg/kg, gavaj) olarak verildi. 5) CsA+SO+O-3: CsA (15 mg/kg/gün; sc), SO (1 ml/kg, gavaj) ve O-3 (100 mg/kg, gavaj) eş zamanlı olarak verildi. 6) SO: sadece SO (1 ml/kg; gavaj) ve 7) O-3: sadece O-3 (100 mg/kg, gavaj). Son uygulamalardan 24 saat sonra ratlar sakrifiye edildi. Biyokimyasal analizler için kan, karaciğer ve böbrek dokuları toplandı. Tüm gruplar arasında NOx bakımında bir fark belirlenmedi. CsA gruba göre diğer tüm gruplarda IL-1α, IL-1β seviyesindeki değişimler önemsizdi. Buna karşın IFN-γ düzeyleri SO ve O-3 hariç diğer tüm gruplarda arttı. Kontrol gruba göre CsA grubunda MDA, GSH, SOD ve CAT düzeylerindeki değişimler hem karaciğer hem de böbrek dokusunda önemsizdi. CsA grubuna göre CsA+O-3 grubunda böbrek dokusu MDA, GSH ve SOD düzeyleri yüksek bulunurken, buna karşın karaciğerdeki değişimler önemsizdi. Bu bulgulara göre, CsA ile birlikte SO ve O-3'ün kullanımı böbreklerde CsA'nın indüklediği oksidatif stresin önlenmesinde yeni bir yaklaşım olabilir

Effects of 17β-Estradiol on spontaneous myometrial contractions in overiectomized rats

Çalışma farklı doz ve sürelerde uygulanan 17ß-östradiolün ovaryumları çıkarılmış sıçanlarda spontan myometriyal kasılımlar üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlamaktadır. Araştırmada 3-6 aylık ve ortalama 270 ± 20 g ağırlığında, 72 adet Sprague Dawley cinsi dişi sıçanlar kullanılmıştır. Sıçanlar, her grupta 18 sıçan bulunacak şekilde, kontrol (Ov) ve 3 deneme gurubuna (östrojen) ayrılmıştır. Kontrol grubuna günlük olarak kas içi susam yağı enjeksiyonları yapılmış (0,2 ml), birinci deneme grubundaki sıçanlara günlük 25 µg 17ß-östradiol, ikinci deneme gurubundaki sıçanlara günlük 50 µg 17ß- östradiol, ve üçüncü deneme gurubundaki sıçanlara günlük 100 µg 17ß-östradiol kas içi uygulanmıştır. Her grup kendi arasında 3 alt gruba ayrılarak 18, 90 ve 162. saatlerde 6’şar hayvan genel ötenazi yapılmıştır. Nitrik oksitin etkinliğinin belirlenmesi amacıyla L-Arginin SNP ve L-NNA (Nitro-N-Arginin) uygulaması yapıldı. Alınan uterus örneklerinden elde edilen doku kesitlerinde cGMP-PK1 ekspirasyonunu göstermek için immunohistokimyasal yöntemle boyandı. Uygulama sonrası östrojen verilen gruplarda spontan myometriyal kasılımların şiddeti, östrojenin dozuna ve süresine bağlı olarak arttı. Ayrıca, östrojenin L-arginin-NOS-NO-cGMP yolunun etkinliğini engellediği belirlendi. Östrojenin uterusta bulunan longiditunal düz kaslarda cGMP-PK1 ekspirasyonu üzerine etkisinin bulunmadığı görüldü. Sonuç olarak östrojenin doza ve süreye bağımlı olarak uterus kasılımlarının şiddetini artırırken, L-Arginin-NOS-NO- cGMP-PK1 yolunun etkinliğini engellediği fakat bu engellenmenin cGMP-PK1 üzerinden olmadığı belirlenmiştir.The aim of this study was to evaluate the effect of injecting different doses and time intervals of 17β-estradiol on spontaneous myometrial contractions of ovariectomized rats. Three to 6 months old 72 female Sprague Dawley rats, weighing 270 ± 20 g, were used in the current study. The ovariectomized rats were randomly assigned to a control (Ov) and three experimental groups (17β-estradiol injected) of 18 rats each. Rats in the Ov group received daily sesame oil (0.2 ml, IM), whereas each rat in the three experimental groups was treated with daily 25, 50 and 100 μg estradiol (IM), respectively. Each group was further divided into 3 subgroups: 6 rats in each group were sacrificed by cervical dislocation at 18, 90 and 162 hr. In order to determine endogenous nitric oxide activity, the L-arginine solution was used. Sodium nitroprusside (SNP) was used for evaluation of the exogenous nitric oxide pathway. In addition, L-NNA (nitro-N-arginine) treatment was applied in order to determine the effect of endogenous NO at the receptor level. Immunohistochemical evaluation was performed to determine the cGMP-PK1 expression from the uterus samples. In the current study, estrogen treatment increased spontaneous myometrial contraction in a dose and time-dependent manner. Moreover, estrogen treatments inhibited L-arginine-NOS-NO-cGMP pathway. On the other hand, estrogen failed to have any effect on cGMP-PK1 expression in uterine longitudinal smooth muscles. Thus, 17β-estradiol treatments increased the uterine smooth muscle cell contractions. The treatments also inhibited L-Arginine-NOS-NO-cGMP-PK1 pathway. However, our results indicated that 17β-estradiol did not show its effect through cGMP-PK1

The role of chicken IL-1 beta, IL-6 and TNF-alpha in the occurrence of amyloid arthropathy

In this study, the roles of IL-1 beta, IL-6 and TNF-alpha in amyloid arthropathic chickens with variable amounts (severe, moderate and mild) of amyloid accumulation were investigated. The presence and the levels of cytokines were evaluated in serum and in joint tissues by using ELISA and immunohistochemistry, respectively. One hundred brown layer chicks were allocated into four groups and intra-articular injections of Freund's adjuvant were used to induce amyloid arthropathy in Groups II, III and IV. Vitamin A in group II, and methylprednisolone in Group IV were added to enhance and to reduce the severity of amyloidosis, respectively. At the end of the study, a positive correlation was observed among the incidence and severity of amyloidosis, the serum amyloid A levels and the IL-1 beta values both in the serum and tissues. Elevation in the tissue TNF-alpha levels in parallel with the severity of amyloidosis has also been noted. As a conclusion, IL-1 beta appears to play an important role in avian AA amyloidosis either alone or in combination with TNF-alpha. Further investigation is needed for understanding the role of the pro-inflammatory cytokines in avian AA amyloidosis

Ratlarda Siklosporin A’nın Uyardığı İmmunosupresif ve Oksidan Etkilere Karşı Susam Yağı ve Omega 3 Yağ Asitlerinin Etkisinin Araştırılması

The purpose of this study was to investigate the effects of omega-3 (O-3) and sesame oil (SO) on cyclosporine-A (CsA) induced immunosuppressive and oxidant effects in rats. The study was performed on seven groups for 15 days using Wistar Albino rats (n=7),1) Control: physiological saline was given by gastric gavage, 2) CsA: CsA was administered (15 mg/kg/day) subcutaneously (sc),3) CsA+SO: CsA (15 mg/kg/day; sc) and SO (1 ml/kg, gavage) were given, 4) CsA+O-3: CsA, (15 mg/kg/day; sc) and O-3 (100 mg/kg, gavage) were administered, 5) CsA+SO+O-3: CsA (15 mg/kg/day; sc), SO (1 ml/kg, gavage) and O-3 (100 mg/kg, gavage) were given at the same time, 6) SO: only SO (1 ml/kg; gavage) 7) O-3: only O-3 (100 mg/kg, gavage). 24 h after the last treatments animals were sacrificed. Blood, livers and kidneys were collected for biochemical analysis. There was no difference among all groups in terms of nitric oxide (NOx). Changes in the IL-1α, IL-1β levels were insignificant all other groups compared to CsA group. Nonetheless IFN-γ levels were increased in all groups except SO, O-3 groups. Changes in the level of MDA, GSH, SOD and CAT in both kidney and liver tissues were negligible in the CsA group compared to control group. MDA, GSH and SOD levels in the kidney tissue were determined higher in the CsA groups than CsA+O-3 group, nevertheless changes in the liver were insignificant. Given these findings, use of SO and O-3 with CsA may be a new approach for preventing CsA- induced oxidative stress in kidneys.Bu çalışma Wistar Albino rat kullanılarak 15 gün boyunca gerçekleştirildi (n=7). 1)Kontrol: Fizyolojik salin gastrik gavaj ile verildi. 2) CsA: CsA (15 mg/kg/gün) subkutan (sc) olarak uygulandı. 3) CsA+SO grup: CsA (15 mg/kg/day; sc) ve SO (1 ml/kg, gavaj) olarak verildi. 4) CsA+O-3: CsA (15 mg/kg/gün; sc) ve O-3 (100 mg/kg, gavaj) olarak verildi. 5) CsA+SO+O-3: CsA (15 mg/kg/gün; sc), SO (1 ml/kg, gavaj) ve O-3 (100 mg/kg, gavaj) eş zamanlı olarak verildi. 6) SO: sadece SO (1 ml/kg; gavaj) ve 7) O-3: sadece O-3 (100 mg/kg, gavaj). Son uygulamalardan 24 saat sonra ratlar sakrifiye edildi. Biyokimyasal analizler için kan, karaciğer ve böbrek dokuları toplandı. Tüm gruplar arasında NOx bakımında bir fark belirlenmedi. CsA gruba göre diğer tüm gruplarda IL-1α, IL-1β seviyesindeki değişimler önemsizdi. Buna karşın IFN-γ düzeyleri SO ve O-3 hariç diğer tüm gruplarda arttı. Kontrol gruba göre CsA grubunda MDA, GSH, SOD ve CAT düzeylerindeki değişimler hem karaciğer hem de böbrek dokusunda önemsizdi. CsA grubuna göre CsA+O-3 grubunda böbrek dokusu MDA, GSH ve SOD düzeyleri yüksek bulunurken, buna karşın karaciğerdeki değişimler önemsizdi. Bu bulgulara göre, CsA ile birlikte SO ve O-3'ün kullanımı böbreklerde CsA'nın indüklediği oksidatif stresin önlenmesinde yeni bir yaklaşım olabilir

Determination of influences of long time consumption of thermal water and thermal water with vitamin C for oxidant-antioxidant balance and some biochemical parameters in rats

Afyonkarahisar ili kaplıca suları bakımından zengin bir coğrafyada bulunması nedeniyle, yoğun bir kaplıca turizmi mevcuttur. Bu bölgedeki termal sular, yerel halk ve turist olarak gelen kişiler tarafından özellikle banyo ve içme kürü amaçlı kullanılmaktadır. Çalışmamız içme kürü uygulamasına yönelik olduğundan, içme kürü uygulamasında halk tarafından bilinen ve en çok kullanılan su kaynağından alınan suyun tüketilmesinin antioksidan göstergeler, biyokimyasal parametreler ve böbrek dokusu üzerine etkileri araştırılmıştır. Çalışmamızda ratlara 30 gün süreyle kaplıca suyu, C vitamini eklenmiş kaplıca suyu, şebeke suyu, C vitamini eklenmiş şebeke suyu verilmiş ve 30 günün sonunda kan ve doku örnekleri alınmıştır. Çalışmamızda C vitamini güçlü bir antioksidan etki göstererek, C vitamini eklenen hem normal şebeke suyu hem de termal nitelikli su verilen gruplarda AST (Aspartat amino transaminaz) düzeyini düşürdüğü gözlendi. Kullanılan su kaynağının, AST düzeyini arttırıcı bir etkisi olduğu söylenebilir. Bu termal nitelikteki su tek başına verildiğinde böbrek fonksiyon göstergeleri olan üre, BUN, kreatlnln değerlerini değiştirici bir etki göstermemiştir. Ancak C vitamini verilen gruplarda üre, BUN, ve kreatlnln değerlerinde İstatistiksel anlamda bir düşüş gözlenmiştir. C vitamininin kaplıca suyuna göre daha etkili bir destek sağladığı düşünülebilir. Grupların histopatolojik veri değerlendirmesinde kaplıca suyu İçirilen grupta renal alanda bovvman kapsülü İle glomerül arasındaki açıklığın arttığı görülmektedir. Sonuç olarak, kaplıca suyu olarak kullandığımız termal nitelikteki suyun kalp dokusunda oksidatif ve dokusal hasara yol açabileceği, İçme küründen beklenen antioksidan ve onarıcı etkileri göstermeyebileceği kanaatine varılmıştır.Thermal water tourism is intense in Afronkarahisar province where is in a geographical zone rich for thermal water sources. Thermal water in this zone is used for mainly bath and drinking cure by the local people and tourists. Because this study is an implementation of drinking cure, effects of antioxidant indicators, biochemical parameters and renal tissue were investigated for most widely consumed thermal water by the people. Thermal water, vitamin C added thermal water, tap water and vitamin C added tap water were given to the rats during 30 days.Tissue and blood samples were taken at the end of 30 days. Our study showed that vitamin C is a strong antioxidant effect. Decrease in AST (aspartate amino transaminase) levels were observed in Vitamin C groups. Used water resources can be said that additive effect on the level of AST. On urea, BUN and creatinin levels which are indicators of renal function observed no effect in only thermal water given group. However, levels of Urea, BUN and Creatinine in vitamin C given groups observed statistically significant decrease. It can be said that Vitamin C is more supportive than thermal water. In histopathologic examination of the groups has been identified increased expansion between Bowman's space and glomerul in the thermal water given group. Because, in this region, the thermal water is primarily used for dropping kidney As a result, the use of the thermal water may lead to oxidative and tissular damage in heart tissue. The thermal water as drinking cure may not indicate expected anti-oxidants and restorative effects