a comparison of two different gastric residual volume following protocol in the enteral nutrition applied to intensive care unit patients

Yoğun bakım ünitelerinde izlenen hastalara uygulanan beslenme yöntemlerinin en az ilaç tedavileri kadar önemli olduğu bilinmektedir. Herhangi bir kontrendikasyon bulunmaması durumunda öncelikle fizyolojik bir beslenme yöntemi olan enteral yolun kullanılması önerilmektedir. Enteral beslenmenin planlanmasında ve uygulanmasında en uygun gastrik rezidüel volüm (GRV) eşiği ve izlem aralığı henüz net olarak tanımlanmamıştır. Bu klinik çalışmadaæ enteral yolla beslenen yoğun bakım hastalarında GRV eşiği ve izlem aralığı farklı olan iki enteral beslenme protokolü karşılaştırıldı. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik ve Laboratuvar Araştırmaları Etik Kurulu'nun onayı alındıktan sonra yoğun bakım ünitesinde mekanik ventilasyon desteği altındaki hastalar ardışık olarak her grupta 30 hasta olacak şekilde 2 gruba ayrıldı. Grup I : GRV eşiği 100mL, izlem aralığı 4 saat olan olgular Grup II: GRV eşiği 200mL, izlem aralığı 8 saat olan olgular Çalışmamızda Grup I'deki olguların %3.3'ünün kustuğu, %6.6'sının diyare olduğu, Grup II'deki olguların ise %16.6'sının kustuğu, %10'unun diyare olduğu görüldü. Toplam intolerans (kusma ve /veya diyare) gözlenen hasta oranlarının ise Grup I'de %10, Grup II'de %33,3 olarak belirlendiği, bu iki grup arasında olguların toplamı açısından anlamlı bir istatistiksel farklılık olduğu saptandı (p: 0.02). Çalışmamızın sonuçlarına göre GRV eşik değeri 200mL, izlem aralığı 8 saat olan (Grup II) protokole göre daha düşük oranda gastrointestinal intolerans saptanan GRV eşik değeri 100mL, izlem aralığı 4 saat olan olan protokol tercih edilebilir. Bu çalışmanın sonuçları yetişkin hastalarda önerilen enteral beslenme protokollerinin iyileştirilmesine destek olacak niteliktedir. Anahtar Kelimeler: Enteral beslenme, gastrik rezidüel volüm, intolerans, yoğun bakım It is known that the feeding methods applied are as important as medical theraphies for the patients observed in intensive care units (ICU). Provided that there are no contraindications to use it, the use of enteral feeding, which is a physiological way, is primarly recommended. The most appropriate gastric residual volume (GRV) threshold and the following interval have not yet been described in the planning and applying of the enteral nutrition. In this clinical study, two different enteral nutrition protocols of enteral nutrition applied ICU patients whose GRV thresholds and checking freqencies were different from each other have been compared. Following the approval of the Dokuz Eylül University Medicine Faculty Clinical and Laborotory Research Ethics Committee, sixty mechanically ventilated patients in the ICU were sequentially divided into two different group. Group I:Patient whose GRV threshold was 100mL and checking frequency was 4 hours Group II:Patient whose GRV threshold was 200mL and checking frequency was 8 hours In our study, we have observed emesis in 3.3% and diarrhea in 6.6% of Group I, while in Group II, the percentage of emesis was 16.6% and that of diarrhea was 10% . The ratio of the observed total intolerance (emesis and/or diarrhea) episodes were 10% in Group I and 33.3% in Group II. There was a significant difference between the two groups with regards to total number of the gastrointestinal intolerance observations (p=0.02). In accordance with the results of our study, the protocol which has a GRV threshold 100mL / checking frequency of 4 hours (Group I) which has exhibited a lower rate of gastrointetinal intolerance rather than the protocol which has a GRV threshold 200mL / checking frequency of 8 hours (Group II) may be recommended The results of this study support the adoption of the proposed feeding protocol for critically ill patients over the current protocol . Key Words: Enteral nutrition, gastric residuel volume, intolerance, IC