Ege Denizi kıyı şeridindeki bazı liman ve marinalarda sedimentteki organik kalay bileşikleri seviyelerinin belirlenmesi

Organik kalay bileşiklerinin kullanımının geride bıraktığımız yüzyıl içerisinde özellikle sanayi devriminden sonra yaygınlaşması ve kullanım alanlarının çok çeşitlenmesi, bu toksik bileşiklerin farklı çevresel ortamlara doğrudan ya da dolaylı olarak giriş yapmalarına neden olmuştur. Organik kalay bileşiklerinin denizel ortama en kolay giriş yapabileceği yol, gemi yüzey boyalarında özellikle tributiltin (TBT) bulunmasından dolayı limanlar ve marinalardır. Çalışmada 9 istasyondan sediment örneklemesi yapılarak sonuçlar ortaya konmuştur. Bu çalışma, tüm Ege Denizi kıyı şeridinin en kuzeyinden en güney kesimine kadar önceden belirlenmiş 9 istasyondan her bir istasyonun referans noktası da dahil olmak üzere 18 adet sediment örneği Ekman Grab® kullanılarak sediment örnekleri mevsimsel periyotta (Yaz–Kış) alınmış ve sediment içerisindeki tributiltin, dibutiltin ve monobutiltin seviyeleri GC/MS kullanılarak ng/g cinsinden tayin edilmiştir. Bu sayede Ege Denizi kıyı şeridi boyunca bulunan en önemli denizcilik faaliyet noktalarının organik kalay girdisi bakımından Ege Denizi’ne etkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Kış örneklemeleri sonucunda bölgede kirleticilerin denize en fazla giriş yaptığı istasyonların, Levent Marina (928.4 ng/g DBT) ve Aliağa’daki Gemi Geri Kazanım Alanı (1050.0 ng g-1 TBT) olduğu ortaya çıkmıştır. Kış örneklemeleri sonucu en düşük organik kalay bileşikleri türevleri seviyeleri ise Ayvalık Marina (518.4 ng g-1 DBT) ve Kuşadası Marina (431.2 ng g-1 TBT) olarak bulunmuştur. Referans alınan noktalarda ise kış örneklemesi sonucu en yüksek değerler Ayvalık referans istasyonunda (900.8 ng/g DBT ve 563.2 ng g-1 TBT) belirlenmiştir. En düşük değerler ise Bodrum referans istasyonundan (400.0 ng g-1 DBT ve 280 ng g-1TBT) ölçülmüştür. Ayrıca, Urla İskele, Sığacık Marina ve Kuşadası, Urla, Foça ve İzmir Körfezi referans istasyonlarında tüm organik kalay bileşikleri için değerler ölçüm seviyelerinin altında (LOD) belirlenmiştir. Yaz örneklemeleri sonucunda ise değerlerin artış gösterdiği görülmüş ve en yüksek değerler Çeşme Marina (2598.9 ng g-1 MBT), Kuşadası Marina (1371.3 ng g-1 MBT) ve Aliağa Gemi Geri Kazanım Alanı’ndan (3008.6 ng g-1 TBT) ölçülmüştür. Referans noktalarından elde edilen en yüksek değerler ise Çeşme (455 ng g-1 MBT) ve İzmir (945.4 ng g-1 DBT ve 1262.2 ng g-1 TBT) referans istasyonundan olarak ölçülmüştür. En düşük değerler ise MBT için İzmir Körfezi ve Kuşadası referans istasyonlarında belirlenmiştir (LOD). DBT ve TBT için en düşük değerler ise Kuşadası referans istasyonunda ölçüm değerlerinin altında olarak tespit edilmiştir

Heavy metal accumulation in the leaves, stem and root of the invasive submerged macrophyte Myriophyllum spicatum L. (Haloragaceae): an example of Kadin Creek (Mugla, Turkey)

In this study, the existence of heavy metals such as chromium (Cr), arsenic (As), cadmium (Cd), mercury (Hg) and lead (Pb) their distribution in the organs of plant and their bioaccumulation rates in water samples and Myriophyllum spicatum which were collected from the Kadin Creek in seasonal periods between 2011 and 2012 were analyzed. Heavy metal concentrations in the mineralized plant and water samples were determined with Inductive coupled plasma with mass spectroscopy (ICP-MS). Results showed the maximum heavy metal concentrations, in the root and minimum heavy metal concentrations, except chromium, in the stem. The distribution of heavy metals As, Cd, Hg and Pb was in the form of root > leaf > stem; the distribution of Cr was in the root > stem > leaf. There was a strong negative correlation between the suspended solid matter and heavy metal concentrations in the plant tissues. Heavy metal accumulation showed increase generally in fall. Heavy metals in the water were sorted as Pb > Cr > As > Hg > Cd by their mean concentrations. According to the factor data of bioconcentration, the order of heavy metal accumulation in the plant was As > Cr > Pb > Hg > Cd

Heavy Metal Bioaccumulation in Enteromorpha intestinalis, (L.) Nees, a Macrophytic Algae: The Example of Kadin Creek (Western Anatolia)

ABSTRACT This study aims to specify the amount of ten heavy metals (Al, Cr, Mn, Ni, Cu, Zn, As, Cd, Hg, Pb) in water, sediment and Enteromorpha intestinalis samples gathered from Kadin Creek in seasonal periods in 2011 and 2012 and to reveal bioaccumulation capability of this macrophytic algae. In this regard, heavy metal concentrations in the gathered samples were determined first with mineralization and then via inductively coupled plasma mass spectroscopy (ICP-MS) method. Findings suggested that algae could be used as an indicator in freshwater ecosystems in terms of studied heavy metals. With regard to bioconcentration factor values, in terms of water, algae accumulated aluminum the most and cadmium the least (Al > Cu > As > Zn > Cr > Mn > Ni > Pb > Hg > Cd), in terms of sediment, it accumulated mercury the most and aluminum the least (Hg > Cd > As > Zn > Pb > Mn > Ni > Cr > Cu > Al). The highest rate of heavy metal concentration in algae was observed in summer when contaminants in water and dynamics of plant development increased. It was also observed that the mean mercury and cadmium concentrations exceeded the maximum residue limit values

THE RELATIONSHIPS BETWEEN N:Si:P MOLAR RATIO AND COASTAL MARINE PHYTOPLANKTON IN IZMIR BAY (EASTERN AEGEAN SEA-TURKEY)

6th International Symposium on Ecology and Environmental Problems -- NOV 17-20, 2011 -- Antalya, TURKEYYOZUKMAZ, Aykut/0000-0003-2575-3044WOS: 000313458600005N:P, Si:N and Si:P ratios are one of the most important factor having a control on the dominance of phytoplankton groups both in oceans and coastal waters. The changes of these ratios have a limiting effect on the growth of the phytoplankton groups. This study aimed that to determine effects of the N:P:Si ratios to coastal phytoplankton groups in Izmir Bay on a weekly basis after activated the Big Channel Waste Water Treatment project. For this purpose, nutrients and Chl-a levels were analyzed from sea water which were taken from 0, 5, 10 m and bottom depths of the Gulf of Izmir on a weekly basis between 2003-2004. At the end of the study, results of analysis from water samples which were taken from three stations on a weekly basis between 2003-2004 from the Gulf of Izmir the ratios of nutrient values (N:P, Si:P, Si:N and C:Chl a) were compared. In conclusion, the average N:P, Si:P, Si:N and CM a:C values were 2.55 +/- 0.31, 4.19 +/- 0.56, 2.78 +/- 0.41, 0.0080 +/- 0.0011 for the Meles station (Station 1), 2.31 +/- 0.29, 4:39 +/- 0.67, 3.74 +/- 0.58, 0.0083 +/- 0.0011 for the Yacht harbor station (Station 2) and 1.99 +/- 0.32, 4.56 +/- 0.59, 4.35 +/- 0.71, 0.0067 +/- 0.0009 for the Cigli station (Station 3), respectively. The emergence of processes acting on Reactive Phosphate and TIN in different times reveal a great difference onto the temporal distribution of these two nutrients in the Inner part of Izmir Bay. Thus, indirect evidences about these processes have been obtained from the nutrients and their rates of distribution.Hacettepe Uni