6 research outputs found
Evaluation of the cytotoxicity of contemporary glass-ionomer cements on mouse fibroblasts and human dental pulp cells
Purpose This study aimed to evaluate the cytotoxic effects of different types of contemporary GICs on human dental pulp cell (hDPCs) and mouse fibroblast (L929) cultures. Methods Three high-viscosity GICs (HVGIC; GC Equia Forte, Riva Self Cure, IonoStar Plus), three resin-modified GICs (RMGIC; Photac Fil, Riva Light Cure, Ionolux), and a metal-reinforced GIC (MRGIC; Riva Silver) were investigated. Twelve disc-shaped specimens of each material were prepared and stored in Dulbecco's modified Eagle medium (DMEM). L929 fibroblasts and DPCs were then cultured in 96-well plates. Uncultured DMEM was used as a negative control. Mitochondrial dehydrogenase activity (MTT) assays were performed to detect cell viability after 24, 48, and 72 h. Data were analysed using Mann-Whitney U and Friedman tests followed by a Bonferroni-corrected Wilcoxon signed rank test, with the statistical significance set at P GC Equia Forte > IonoStar Plus = Riva Light Cure = Photac Fil > Ionolux. MTT assays of DPCs showed the percentages of viable cells to be significantly lower for the Ionolux group when compared to the other GICs, which did not differ significantly from one another. With the exception of Ionolux, none of the other GICs tested showed any toxicity, and in fact, they all induced cell proliferation (> 100% cell viability). Conclusions Although the degree of toxicity varied between the two cell-culture systems investigated, all the GICs tested, with the exception of Ionolux, performed favorably with regard to cytotoxicity (> 100% cell viability in both cell systems)
Effects of smoking on the auditory system: is there a gender difference?
WOS: 000581441400001PubMed: 31547698The main aim of our study is to evaluate whether the effect of smoking on the auditory system shows gender differences. Another aim is to evaluate whether smoking has any influence on the absorbance of sound. There were 236 volunteers including 90 nonsmokers (42 females and 48 males) and 146 smokers (72 females and 74 males) in the study. Smokers were grouped according to pack-years of smoking as 5 to 10 pack-years, 11 to 20 pack-years, and more than 20 pack-years. Pure tone audiometry and wideband tympanometry were performed in all individuals. Both female and male smokers who consume more than 20 pack-years had significantly higher hearing thresholds at 4 and 6 kHz and significantly lower sound energy absorbance rates at 4, 6, and 8 kHz. Moreover, female smokers with a consumption of 11 to 20 pack-years had significantly higher hearing thresholds at 6 kHz and significantly lower sound energy absorbance rates at 6 and 8 kHz. Smoking causes hearing loss at high frequencies in both females and males, especially in a dose-dependent manner affecting individuals with a consumption of more than 20 pack-years. the sound energy absorbance is significantly reduced at 4, 6, and 8 kHz. in addition, these effects may occur in women with even less exposure
İNFLAMATUAR BARSAK HASTALIĞI İLE İLİŞKİLİ BELİRTEÇLERİN DÜZEYLERİNİN DİYABET HASTALARINDA İNCELENMESİ
AMAÇ: Öncelikli amaç inflamatuar barsak hastalıkları oluşum ve gelişiminde önemli olabileceği düşünülen adipoz doku ve inflamasyon belirteçlerinin tip 2 diyabet vakalarında panel olarak ve ilk defa bir arada çalışmaktır. Ayrıca elde edilecek leptin, ghrelin, resistin, EGF ve TNF-α belirteçlerine ait analiz verilerinden yararlanarak tip 2 diyabet ile ilgili tanı yöntemlerinin geliştirilebilmesine katkıda bulunmayı planlamaktayız
MATERYAL METOD: Çalışmada kullanılan örnekler gönüllülerden kuru tüplerde kan alınarak, 3000 rpm 5 dakika soğutmalı santrifüjden sonra alınan serum olarak aligotlanmıştır. ELISA çalışması ise Leptin, Ghrelin, Resistin, EGF ve TNF-α belirteçlerine ait uygun protokoller eşliğinde gerçekleştirilmiştir.
BULGULAR: Elde edilen veriler SPSS-8 paket programı ile istatistiksel olarak belirlenmiştir. Denek sayısı<50 olduğundan Leptin,EGF,Ghrelin için gruplarda Shapiro-Wilk testi sonuçlarına bakıldı. P< 0.05 olduğundan veriler normal dağılım göstermemektedir. Ghrelinin sonuçları Mann-WhitneyU testi ile değerlendirildi. Kontrol grubunda veriler normal dağılım göstermiş(p:0.544) ama hasta grubunda normal dağılım göstermediği için nonparametrik test olan Mann-Whitney U testi kullanıldı. EGF sonuçları Mann-Whitney U testi ile değerlendirildi. TNF Alfa için;p= 0.0001 gibi yüksek skorda ilişki saptanmıştır. Leptin için Mann-Whitney U testinde p=0.001 olarak anlamlı sonuçlar kaydedilmiştir. Rezistinde serum düzeyleri de benzer sebeplerden Mann-Whitney U testinde p=0.003 olarak belirlenmiştir
SONUÇ: Epiteliyal gelişimini, gastrik asid salınımını ve anjiyogenezi teşvik eden multipotent bir protein olan EGF, β hücrelerinin yenilenmesinde ve sayılarının artırımında önemli rol oynadığı anlaşılmış,β hücrelerinin sayısının artmasıyla kana insülin salınımında artış ve diyabette etkisi gösterilmiştir. EGF verilerine göre hasta serum düzeyleri kontrol grupları düzeylerine göre yüksek düzeydedir ve ciddi fark/anlamlılık görülmüştür. TNF-α ile ilgili elde ettiğimiz sonuçlar diğer çalışmalarla beraber sitokin/diyabet ilişkisini daha iyi anlamamızı sağlayacaktır.</p
İNFLAMATUAR BARSAK HASTALIĞI İLE İLİŞKİLİ BELİRTEÇLERİN DÜZEYLERİNİN DİYABET HASTALARINDA İNCELENMESİ
AMAÇ: Öncelikli amaç inflamatuar barsak hastalıkları oluşum ve gelişiminde önemli olabileceği düşünülen adipoz doku ve inflamasyon belirteçlerinin tip 2 diyabet vakalarında panel olarak ve ilk defa bir arada çalışmaktır. Ayrıca elde edilecek leptin, ghrelin, resistin, EGF ve TNF-α belirteçlerine ait analiz verilerinden yararlanarak tip 2 diyabet ile ilgili tanı yöntemlerinin geliştirilebilmesine katkıda bulunmayı planlamaktayız
MATERYAL METOD: Çalışmada kullanılan örnekler gönüllülerden kuru tüplerde kan alınarak, 3000 rpm 5 dakika soğutmalı santrifüjden sonra alınan serum olarak aligotlanmıştır. ELISA çalışması ise Leptin, Ghrelin, Resistin, EGF ve TNF-α belirteçlerine ait uygun protokoller eşliğinde gerçekleştirilmiştir.
BULGULAR: Elde edilen veriler SPSS-8 paket programı ile istatistiksel olarak belirlenmiştir. Denek sayısı<50 olduğundan Leptin,EGF,Ghrelin için gruplarda Shapiro-Wilk testi sonuçlarına bakıldı. P< 0.05 olduğundan veriler normal dağılım göstermemektedir. Ghrelinin sonuçları Mann-WhitneyU testi ile değerlendirildi. Kontrol grubunda veriler normal dağılım göstermiş(p:0.544) ama hasta grubunda normal dağılım göstermediği için nonparametrik test olan Mann-Whitney U testi kullanıldı. EGF sonuçları Mann-Whitney U testi ile değerlendirildi. TNF Alfa için;p= 0.0001 gibi yüksek skorda ilişki saptanmıştır. Leptin için Mann-Whitney U testinde p=0.001 olarak anlamlı sonuçlar kaydedilmiştir. Rezistinde serum düzeyleri de benzer sebeplerden Mann-Whitney U testinde p=0.003 olarak belirlenmiştir
SONUÇ: Epiteliyal gelişimini, gastrik asid salınımını ve anjiyogenezi teşvik eden multipotent bir protein olan EGF, β hücrelerinin yenilenmesinde ve sayılarının artırımında önemli rol oynadığı anlaşılmış,β hücrelerinin sayısının artmasıyla kana insülin salınımında artış ve diyabette etkisi gösterilmiştir. EGF verilerine göre hasta serum düzeyleri kontrol grupları düzeylerine göre yüksek düzeydedir ve ciddi fark/anlamlılık görülmüştür. TNF-α ile ilgili elde ettiğimiz sonuçlar diğer çalışmalarla beraber sitokin/diyabet ilişkisini daha iyi anlamamızı sağlayacaktır