Les places traditionnelles de Porto-Novo (Bénin) comme communs : entre mise en valeur des espaces urbains et promotion des pratiques sociales et culturelles

Les places traditionnelles de Porto-Novo sont des espaces urbains combinant des fonctions religieuses, culturelles, sociales et économiques. Ces places « communes », ni publiques ni privées, car appartenant symboliquement à une collectivité familiale, un lignage, illustrent l’articulation entre plusieurs dimensions : matériel/immatériel, mais aussi visible/invisible, public/privé, sacré/profane. L’analyse de ces places se base sur l’étude des perceptions et représentations formulées par les habitants ainsi que sur les dynamiques sociales générées par une opération de réhabilitation, de mise en valeur des patrimoines et de création artistique. La culture, la mémoire, les traditions, les pratiques culturelles sont autant de formes collectives d’appartenance et d’attachement pouvant être comprises comme les signes de la construction de communs.The traditional places in Porto Novo are urban spaces which combine religious, cultural, social and economic functions. These places are neither entirely public nor private as they symbolically “belong” to the families, the communities who live there; they therefore can be considered as commons. They illustrate a complex combination between opposite dimensions such as material/immaterial, sacred/secular, public/private, visible/invisible. This article examines the perceptions and representations of the inhabitants, the dynamics induced by the rehabilitation of the traditional places and the involvement of local artists. Culture, memories, traditions, and religious practices are elements which contribute to the place and sense of belonging, and participate in defining these places as commons

The mesencephalic locomotor region recruits V2a reticulospinal neurons to drive forward locomotion in larval zebrafish

The mesencephalic locomotor region (MLR) is a brain stem area whose stimulation triggers graded forward locomotion. How MLR neurons recruit downstream vsx2+ (V2a) reticulospinal neurons (RSNs) is poorly understood. Here, to overcome this challenge, we uncovered the locus of MLR in transparent larval zebrafish and show that the MLR locus is distinct from the nucleus of the medial longitudinal fasciculus. MLR stimulations reliably elicit forward locomotion of controlled duration and frequency. MLR neurons recruit V2a RSNs via projections onto somata in pontine and retropontine areas, and onto dendrites in the medulla. High-speed volumetric imaging of neuronal activity reveals that strongly MLR-coupled RSNs are active for steering or forward swimming, whereas weakly MLR-coupled medullary RSNs encode the duration and frequency of the forward component. Our study demonstrates how MLR neurons recruit specific V2a RSNs to control the kinematics of forward locomotion and suggests conservation of the motor functions of V2a RSNs across vertebrates. Carbo-Tano and colleagues investigate the mesencephalic locomotor region in larval zebrafish and its role in triggering forward locomotion by activating specific sets of hindbrain V2a reticulospinal neurons

Η Κριτική Άποψη του Schelling στην Έννοια του Κακού του Leibniz

Η αποσαφήνιση της έννοιας του κακού συνιστά ένα διαχρονικό ζήτημα της φιλοσοφικής διερεύνησης. Δύο κομβικούς σταθμούς σε αυτή την πορεία αποτελούν το έργο της Θεοδικίας του Leibniz και το έργο για την ανθρώπινη ελευθερία του Schelling. Με σκοπό την αποκατάσταση της θεϊκής τελειότητας, έναντι μίας ενδεχομενικής κρίσης στην ηθική βάση της εποχής, ο Leibniz εισάγει το ελλειπτικό κακό, η αρχή του οποίου εμπεριέχεται στην ανθρώπινη νόηση. Ο Θεός εκλαμβάνεται ως δημιουργός του Καλύτερου Δυνατού Κόσμου, όπου το καλό μεγιστοποιείται στο πλέγμα των νόμων της απλότητας και της πληρότητας. εξάλλου, δεν συγχρωτίζεται με το κακό, παρά μόνο όσον αφορά τη γένεσή του. Το κακό μετατοπίζεται στην ανθρώπινη φύση, κυρίως λόγω της αδυναμίας της να στρέφεται προς τη θεϊκή.Το έργο του Schelling θα ασκήσει κριτική στις θέσεις της Θεοδικίας, αναδεικνύοντας την αντιφατική συσχέτιση της αισθητής παρουσίας του κακού με τη στέρηση της πραγματικότητάς του. Ο Schelling αντιπαρατάσσει την έντονη θετικότητα, όπως και πνευματικότητα, του κακού στη δραστικότητά του εντός του συμπαντικού γίγνεσθαι. Εκ παραλλήλου, αμφισβητεί τη θεϊκή επιλογή του μοναδικού καλύτερου κόσμου, εν μέσω της ακολουθίας των απείρων κενών δυνατοτήτων. Στον Θεό της αδιάλειπτης αυτοπραγμάτωσης συναρτάται το ανθρώπινο ον του βουλητικού δυναμικού και της ιδιαίτερης αλληλεπίδρασής του με τη φύση. Επί τη βάσει της ορισμένης συνάρτησης, καταδεικνύεται η οντολογική ομοιογένεια του κακού με το καλό, ενόσω η μεταξύ τους διαφοροποίηση επαφίεται στη δυνατότητα του ανθρώπου να ανατρέπει τις δυναμοκρατικές ισορροπίες και να αποδιαρθρώνει την ολότητα. Πρόκειται για δυνατότητα αποκλειστική της ανθρώπινης φύσης, κυρίως εντοπιζόμενη στην τάση της εαυτότητάς της προς επικράτηση.Στο παρόν άρθρο επιχειρείται η παρουσίαση των αποκλίσεων, αλλά και των πιθανών προσεγγίσεων, αμφότερων φιλοσοφικών θέσεων συναρτήσει της έννοιας του κακού. Το εγχείρημα πραγματοποιείται υπό το πρίσμα ενός υποθετικού διαλόγου, ο οποίος κατ' ουσίαν βασίζεται στην κριτική που ασκεί ο Schelling στα θεμελιώδη επιχειρήματα της Θεοδικίας του Leibniz.This article attempts to present the divergences, as well as the possible approaches, of both Schelling's and Leibnitz's philosophical positions concerning the concept of evil. The whole discussion is carried out in the light of a hypothetical dialogue, which is essentially based on Schelling's critique of the fundamental arguments of Leibniz's Theodicy

Minimal residual disease in Myeloma: Application for clinical care and new drug registration

The development of novel agents has transformed the treatment paradigm for multiple myeloma, with minimal residual disease (MRD) negativity now achievable across the entire disease spectrum. Bone marrow–based technologies to assess MRD, including approaches using next-generation flow and next-generation sequencing, have provided real-time clinical tools for the sensitive detection and monitoring of MRD in patients with multiple myeloma. Complementary liquid biopsy–based assays are now quickly progressing with some, such as mass spectrometry methods, being very close to clinical use, while others utilizing nucleic acid–based technologies are still developing and will prove important to further our understanding of the biology of MRD. On the regulatory front, multiple retrospective individual patient and clinical trial level meta-analyses have already shown and will continue to assess the potential of MRD as a surrogate for patient outcome. Given all this progress, it is not surprising that a number of clinicians are now considering using MRD to inform real-world clinical care of patients across the spectrum from smoldering myeloma to relapsed refractory multiple myeloma, with each disease setting presenting key challenges and questions that will need to be addressed through clinical trials. The pace of advances in targeted and immune therapies in multiple myeloma is unprecedented, and novel MRD-driven biomarker strategies are essential to accelerate innovative clinical trials leading to regulatory approval of novel treatments and continued improvement in patient outcomes

Mutational heterogeneity in cancer and the search for new cancer genes

Major international projects are now underway aimed at creating a comprehensive catalog of all genes responsible for the initiation and progression of cancer. These studies involve sequencing of matched tumor–normal samples followed by mathematical analysis to identify those genes in which mutations occur more frequently than expected by random chance. Here, we describe a fundamental problem with cancer genome studies: as the sample size increases, the list of putatively significant genes produced by current analytical methods burgeons into the hundreds. The list includes many implausible genes (such as those encoding olfactory receptors and the muscle protein titin), suggesting extensive false positive findings that overshadow true driver events. Here, we show that this problem stems largely from mutational heterogeneity and provide a novel analytical methodology, MutSigCV, for resolving the problem. We apply MutSigCV to exome sequences from 3,083 tumor-normal pairs and discover extraordinary variation in (i) mutation frequency and spectrum within cancer types, which shed light on mutational processes and disease etiology, and (ii) mutation frequency across the genome, which is strongly correlated with DNA replication timing and also with transcriptional activity. By incorporating mutational heterogeneity into the analyses, MutSigCV is able to eliminate most of the apparent artefactual findings and allow true cancer genes to rise to attention

A Case of Recurrent Multifocal Central Giant Cell Granulomas

One case of recurrent multifocal central giant cell granulomas (CGCG) is presented. Initially, the lesions presented concurrently in the maxilla and mandible with subsequent recurrence in the mandible. Now, two recurrences are seen in the maxillary sinus and ethmoid region. The literature regarding multifocal CGCG is reviewed

Revenir vers les habitants, revenir sur les territoires

Sustainable development was supposed to be a “civilization” concept, but the power of the economic interests and the pressure of the environmental issues have fragilized the concept. With the recent world crisis, many questions now arise: we must change our model, but how do we want to live, with which values and indicators, in what kind of towns and territories? In this article we propose to analyse how cultural development can help to reach the aim of “living together”. Indeed, taking into account cultural diversity and initiating local activities enables to develop new kinds of projects with the inhabitants, and to promote essential values such as local democracy, solidarity, tolerance, proximity… The changes in the French cultural policies seem to show that things are moving that way

Les conflits urbains : révélateurs des tensions de la ville en mouvement

International audienc

La ville conflictuelle. Oppositions – Tensions – Négociations

International audienceLes transformations qui affectent les villes sont sources de tensions voire de conflits, ici mobilisation contre un projet d’aménagement, là confrontation entre habitants quant à l’usage des espaces publics. Ces tensions révèlent les forces profondes qui agitent les espaces urbains et conduisent à l’exacerbation de rapports de force entre des groupes aux intérêts divergents. Il s’agira au travers de cas de micro-conflits affectant des villes situées dans des contextes variés, de mettre en lumière ce qui se joue par-delà l’effervescence momentanée : inégale légitimité des pratiques, exclusion de populations marginalisées, appel à une participation active aux projets urbains. Les conflits imposent des modes de régulation (concertation, arbitrage) qui ne conduisent que rarement à la victoire totale d’une des parties sur l’autre, mais davantage à des formes de réorganisation, arrangement momentané susceptible de s’inscrire dans la durée. Appréhender la ville par ses conflits ouvre ainsi une fenêtre sur les jeux permanents de recomposition qui les traversent