Biomimetic synthetic approach of the natural products cordiaquinones, acremines and microphyllones

In the present Ph. D. Thesis, the biomimetic synthesis of the natural products cordiaquinones B, C, J & K, acremines C & G and allomicrophyllone is presented. In addition, a cationic pathway was evaluated for the synthesis of the [6,6,5] carbocylic skeleton of przewalskin B. The “key” reaction for the synthesis of cordiaquinones C, J & K was a selective monocyclization of an epoxy polyene terpenoid by confinement within the cavities of zeolite NaY. For cordiaquinone B, the Lewis acid-catalyzed cyclization of a benzoquinone epoxide was used. Finally, a highly stereoselective and regioselective Diels-Alder reaction between an aryl diene and an alkenyl quinone was used as a key-step for the biomimetic synthesis of acremine G and allomicrophyllone.Στην παρούσα ερευνητική εργασία πραγματοποιήθηκε επιτυχώς μια απλή, γρήγορη και ταυτόχρονα βιομιμητική σύνθεση των φυσικών προϊόντων cordiaquinones B, C, J & K, acremine C & G και allomicrophyllone, ενώ συνετέθη και ο σπειροειδής [6,6,5] καρβοκυκλικός δομικός σκελετός του φυσικού προϊόντος przewalskin B. Η αντίδραση «κλειδί» στην πορεία σύνθεσης των cordiaquinones C, J & K είναι η εκλεκτική μονοκυκλοποίηση ενός εποξυ πολυενικού τερπενοειδούς, με προσρόφηση στις κοιλότητες του ζεόλιθου NaY, ή η όξινα καταλυόμενη (SnCl4) κυκλοποίηση ενός ναφθοκινονικού εποξειδίου που χρησιμοποιήθηκε στην περίπτωση της cordiaquinone Β. Το κρίσιμο βήμα για την σύνθεση των acremine G και allomicrophyllone είναι μια αντίδραση Diels-Alder υψηλής τοποεκλεκτικότητας και στερεοεκλεκτικότητας. Τέλος, για τη σύνθεση του δομικού καρβοκυκλικού σκελετού της przewalskin αντίδραση «κλειδί» είναι μια όξινα καταλυόμενη κυκλοποίηση με ClSO3H

Identification and Structure-Guided Development of Pyrimidinone Based USP7 Inhibitors

Ubiquitin specific protease 7 (USP7, HAUSP) has become an attractive target in drug discovery due to the role it plays in modulating Mdm2 levels and consequently p53. Increasing interest in USP7 is emerging due to its potential involvement in oncogenic pathways as well as possible roles in both metabolic and immune disorders in addition to viral infections. Potent, novel, and selective inhibitors of USP7 have been developed using both rational and structure-guided design enabled by high-resolution cocrystallography. Initial hits were identified via fragment-based screening, scaffold-hopping, and hybridization exercises. Two distinct subseries are described along with associated structure–activity relationship trends, as are initial efforts aimed at developing compounds suitable for <i>in vivo</i> experiments. Overall, these discoveries will enable further research into the wider biological role of USP7