TWÓRCZOŚĆ JAKO WYZWANIE I SZANSA DLA WSPÓŁCZESNEGO ZARZĄDZANIA

Zarządzanie twórcze jest nową dziedziną wiedzy w dziale nauk o zarządzaniu. Jako przedmiot nauczania wprowadzone zostało przez Tudora Rickardsa w roku 1984 w Manchester Business School i szybko znalazło uznanie w innych szkołach biznesu. Warto na marginesie dodać, iż w tym samym czasie naukę o twórczości propagował w środowisku inżynierskim doc. dr Tomasz Kocowski z Instytutu Psychologii UJ. Miałem przyjemność uczestniczyć w dwóch zorganizowanych w Sudetach znakomitych warsztatach twórczego myślenia, w których uczestniczyli przede wszystkim naukowcy, inżynierowie, projektanci i wynalazcy, psychologowie zaś pomagali im w osiągnięciu twórczego podejścia i generowaniu twórczych rozwiązań w ich dziedzinach działalności. W Polsce nie było jeszcze w tym czasie wielkiego prywatnego biznesu, menedżeryzm zaś robił dopiero pierwsze, z konieczności niezbyt udane kroki w anachronicznym i nieefektywnym sektorze państwowym. Siłą rzeczy akcentowano więc przede wszystkim tę sferę twórczości, którą można nazwać twórczością technologiczną, a która zawsze odgrywała i nadal odgrywa w świecie współczesnego biznesu ogromną rolę. Zasady twórczego zarządzania mogą i powinny być także zastosowane i rozwinięte w innych dziedzinach zarządzania – również w dziedzinie zarządzania w kulturze

Wartość kulturowa a zasada podwójnej maksymalizacji

Cultural value and the principle of dual maximizationCultural behavior, as well as economic, can be divided into passive behavior (consumption of cultural goods) and active (production of cultural goods). In the field of cultural behavior we also have to deal with limited maximization, except that it has a different character than in the case of economic behavior. In the case of active economic behavior (work, business) in order to maximize profit is limited, in the case of active and cultural behavior (work) in order to create a cultural value. In the case of passive cultural behavior, which is a collection of cultural works goal is to maximize the utility of cultural value. It seems, however, that best solution exists, when the values are maximized at the same time cultural and economic

Cultural management

Generally speaking, cultural management is management, in the area of culture. However, it is a very broad definition, therefore, can be many different forms of cultural management. In this article the author wants to refer to the two most important forms of cultural management: the management of culture and culture management. These terms are sometimes confused with each other. The differences mainly take the way of understanding culture. We can understand culture as the total of the inherited ideas, beliefs, values, and knowledge, which constitute the shared bases of social action, the total range of activities and ideas of a group of people with shared traditions, which are transmitted and reinforced by members of the group, the artistic and social pursuits, expression, and tastes valued by a society or class, as in the arts, manners, dress, etc, the attitudes, feelings, values, and behaviour that characterize and inform society as a whole or any social group. The author of this article proposes two types of culture (distinguished on the basis of previous arguments). The first is the intellectual culture (creative), the second is the integral culture (relational). Both together make up the common culture, understood in the broadest sense. The both of them could be developed by the proper cultural policy of the state

PROBLEM WARTOŚCI W ZARZĄDZANIU HUMANISTYCZNYM

Nauki humanistyczne, nauki o człowieku, nauki o społeczeństwie oraz nauki ekonomiczne, w których skład tradycyjnie (choć niesłusznie) wlicza się także nauki o organizacji i zarządzaniu, niebezpiecznie się od siebie oddaliły, chociaż wywodzą się z jednego źródła, zarówno merytorycznie, jak i historycznie. Wszystkie są w istocie naukami o człowieku, jego działalności indywidualnej i zbiorowej, jego środowisku społecznym, jego indywidualnych oraz zbiorowych wytworach. Psychologia i fizjologia człowieka są naukami o samym człowieku, a nauki społeczne, humanistyczne i ekonomiczne – o wytworach ludzi: organizacjach, produktach, ich wzajemnym oddziaływaniu, miarach ich wartości oraz procesach kształtowania się tych miar. Nauki społeczne zajmują się organizacjami tworzonymi przez człowieka, zarówno nieformalnymi, jak i formalnymi (organizacje), nauki humanistyczne zajmują się wytworami typu informacyjno-symbolicznego (prawo, literatura, teatr, film, sztuka etc.), nauki ekonomiczne zaś zajmują się ludzkimi wytworami (lub produktami naturalnymi, zawsze jednak przez ludzi wydobywanymi czy przetwarzanymi) z punktu widzenia ich wartości i wymiany. Do tych ostatnich zalicza się również wytwory symboliczno-informacyjne, a więc dzieła sztuki, książki, produkcję filmową i teatralną, które również podlegają obrotowi ekonomicznemu. Zatem związek pomiędzy dziedziną humanistyki a ekonomią, organizacją i zarządzaniem, jest oczywisty i pozwala stworzyć jedną z dziedzin ekonomii (ekonomię humanistyczną), a także zarządzania i organizacji (zarządzanie humanistyczne)

The economy of creativity in culture management

Fundamental to the understanding of creative economy – what it comprises and how it functions in the economies of both developed and developing countries – are the concepts of “cultural industries” and “creative industries”. This article provides an overview of the development of the concepts of “creativity” throughout this decade leading to what has become known as “creative economy”. The author’s intention is not to reach a fi nal consensus about the concepts, but to understand their evolution. The major drivers of the growth of creative economy and its multiple dimensions are examined in the light of recent developments including the world economic crisis. This article also provides evidence for economic contribution of creative industries to economy. The author also tries to consider separately the notions of economic value and cultural value. In this approach, he refers to the fact that economic thought is based on a traditionally individualistic approach, while culture is a manifestation of collective behavior

Knowledge and talent management, development of human resources and adult learning

The paper will be presented the issue of knowledge management and talent in the company. As part of this management plays a special role training of human resources, which allows you to fully develop their potential employees and unleash creative attitude and innovation. Improvement of employees is important issue of andragogy or pedagogy adults. Adult, despite the ongoing process of biological aging, lifelong learning has considerable potential for growth and learning opportunities. Teaching adults, however, requires application of the laws of andragogy and adult developmental psychology. The paper will present examples of modern educational strategies for adults

Twórczość jako źródło kultury

Creativity as the source of cultureIn this paper the author presents human creativity as the main source of culture. Logically, it comes even from the definition of culture, understood as everything created by men (everything, which does not belong to nature). Creation by man includes the material, symbolic and societal types of culture. In the field of symbolic culture, like art, science or media, the process of creativity includes activities which result in new and valuable products. Creativity develops in the private, social and cultural domains. In the private domain an individual creates something, which is new and valuable for himself (or herself). In the social domain an individual creates something, which is new and valuable to a group, where he or she belongs. Finally, creativity in the cultural domain means creating something, which is new and valuable for all human culture. Normally it is possible through the publication or public presentation of a product, after a process of selection. Thus, normally there exists a barrier of entering this main. Creativity in the domain of culture requires not only being a creative person in the psychological sense, but also a huge amount of knowledge and practice in the specific field of activity. But by enhancing the private and social creativity, it is possible to enlarge the number of persons, which could inspire to enter the domain of cultural activity. Moreover, the true creative activity always contains the individual, private, authentic internal perspective, and is always directed to some social environment. Also, the new ways of distributing the creative products, like the Internet, makes the barrier to cultural creativity less tight, than they used to be in the past

Psychological aspects of cultural security

Zasadnicza teza artykułu głosi, że największe niebezpieczeństwa konfliktów międzyludzkich i międzygrupowych mogą obecnie powstawać głównie na płaszczyźnie konfliktu kulturowego. Sprzyja temu proces globalizacji, gdyż narasta opór kultur słabszych i konserwatywnych (zwanych przez autora peryferyjnymi) w stosunku do ulegających błyskawicznym przemianom kultur progresywnych (zwanych przez autor aspirującymi). Autor dowodzi, iż fałszywe, a zarazem bardzo niebezpieczne jest przeciwstawianie kultury Zachodu innym kulturom (w szczególności islamu), bazujące na stereotypach powstałych jeszcze w okresie kolonialnym, co powoduje, z jednej strony, zagrożenie ze strony terrorystów, a z drugiej uprzedzenia do ludności arabskiej, zwłaszcza imigrantów i uchodźców. Powoli i stopniowo kształtuje się wspólna wszystkim kultura ogólnoświatowa, obejmująca przede wszystkim dorobek cywilizacyjny, nie tylko technologiczny i medyczny, ale także prawny, a przede poczucie ludzkiej wspólnoty. Zgodnie z zasadą uniwersalizmu kulturowego wszystkie kultury cechuje wspólne dążenie do zapobiegania przemocy i udzielania niezbędnej pomocy w obrębie swojej grupy. Jednak w trakcie dziejów ludzkości widać, że stopniowo owo poczucie własnej grupy odniesienia jest coraz bardziej rozszerzane, stopniowo obejmując całą ludzkość.The thesis underlying this paper is that the greatest dangers of interpersonal and intergroup conflicts can now arise mainly on the level of cultural conflict. This is facilitated by globalisation, as the resistance of the weaker and conservative cultures – which the author refers to as ‘peripheral’ – is growing in relation to progressive transformations – which the author calls ʽaspirantsʼ that undergo rapid changes. It is argued that it is false and dangerous to oppose Western culture to other cultures (in particular Islam), which is based on stereotypes that arose during the colonial period. This, on the one hand, poses a threat from terrorists and, on the other hand, paves the way for prejudices against the Arab population, especially immigrants, and refugees. One can notice a gradual development of a universal culture which includes primarily civilizational achievements, alongside those technological, medical and legal, and above all those that operate within the entire human community. According to the principle of cultural universalism, all cultures have a common desire to prevent violence and provide the necessary help within their group. However, looking at the history of the human kind, it is possible to discern that the sense of one’s own reference group is increasingly expanded to gradually embrace the entire humanity

Managing by Values in management of media company

Zarządzanie Mediami strona czasopisma: https://www.ejournals.eu/ZM/Tom_1/1-2013/art/2705/Nowadays values plays important role in the modern management. The essence of management values in the company is taking care by managers about the most important values, putting them on, promoting, compliance and control. The values in the field of management of the company can be, according to the author of the article into three main groups: 1. the values in the moral sense: set standards and norms of behavior, 2. the values in terms of utility, primarily concerning the product, 3. the values in economic terms, which include the value of the product, achieved, as well as the value of the firm. There is only one, according to the author of this paper a way to permanently improve the quality and attractiveness of information (as well as the media company’s reputation), namely, that the information will become real creative and cultural goods. At the time when the information produced and distributed by the media company will have the character and quality of cultural and creative goods, acquire the nature of public goods, giving positive externalities. As such, should benefit from public support perspective, as it happens with culture and education institutions

Zarządzanie kulturowe

Cultural managementGenerally speaking, cultural management is management, in the area of culture. However, it is a very broad definition, therefore, can be many different forms of cultural management. In this article the author wants to refer to the two most important forms of cultural management: the management of culture and culture management. These terms are sometimes confused with each other. The differences mainly take the way of understanding culture. We can understand culture as the total of the inherited ideas, beliefs, values, and knowledge, which constitute the shared bases of social action, the total range of activities and ideas of a group of people with shared traditions, which are transmitted and reinforced by members of the group, the artistic and social pursuits, expression, and tastes valued by a society or class, as in the arts, manners, dress, etc, the attitudes, feelings, values, and behaviour that characterize and inform society as a whole or any social group. The author of this article proposes two types of culture (distinguished on the basis of previous arguments). The first is the intellectual culture (creative), the second is the integral culture (relational). Both together make up the common culture, understood in the broadest sense. The both of them could be developed by the proper cultural policy of the state