Should patients with stage II colon cancer be treated with adjuvant chemotherapy?

Patients with stage II colon cancer, as defined by pTNM/AJCC 2017, when analysed with regards to the risk of recurrence and to DFS and OS prolongation with adjuvant chemotherapy, make up a heterogenous patient population. That is why, a qualified oncologist, who makes a decision to apply adjuvant chemotherapy, taking into consideration the patient’s well-being, should formulate a post-operative strategy, the main objective of which will be to minimisethe risk of cancer recurrence and to prolong survival.The author of this paper believes that adjuvant chemotherapy should be provided for every patient in the very high risk group (IIC) and high risk group (IIA/IIB MSI-L/MSS and inadequate lymphadenectomy and BRAF mutation), and also in the group of intermediate risk of cancer recurrence (IIA/IIB MSI-L/MSS with an adequate scope of lymphadenectomyand BRAF mutation as well as IIA MSI-L/MSS with inadequate scope of lymphadenectomy and lack of BRAF mutation), after obtaining the patient’s informed consent. In a situation when an oncologist is unable to obtain the result of microsatellite instability or the BRAF gene mutation, it would be advisable to refer the patient to a centre which has access to such tests; this would allow the adjuvant chemotherapy to have optimum application, which would by all means translate into the improvement of the treatment results in patients with colon cancer

U chorych na raka okrężnicy w II stopniu zaawansowania należy stosować uzupełniającą chemioterapię

Chorzy na raka okrężnicy w II stadium zaawansowania wg pTNM/AJCC 2017 stanowią heterogenną populację pa­cjentów, analizując pod kątem ryzyka nawrotu raka oraz wydłużenia DFS i OS za sprawą chemioterapii adiuwantowej. Dlatego onkolog, podejmujący decyzję o zastosowaniu chemioterapii adiuwantowej, wyposażony w wiedzę medyczną i mający na względzie dobro chorego, powinien opracować strategię postępowania pooperacyjnego, której głównym celem będzie zminimalizowanie ryzyka nawrotu raka i wydłużenie przeżycia. Autor tej pracy uważa, że chemioterapię adiuwantową powinien otrzymać każdy pacjent z grupy bardzo wysokiego ryzyka (IIC) i wysokiego ryzyka (IIA/IIB MSI-L/MSS i nieadekwatna limfadenektomia i mutacja BRAF), ale także z gru­py pośredniego ryzyka nawrotu raka (IIA/IIB MSI-L/MSS z adekwatnym zakresem limfadenektomii i z mutacją BRAF oraz IIA MSI-L/MSS z nieadekwatnym zakresem limfadenektomii i brakiem mutacji BRAF), po uzyskaniu świadomej zgody chorego. Jeśli onkolog nie ma możliwości uzyskania wyniku niestabilności mikrosatelitarnej ani mutacji genu BRAF, dobrze byłoby, aby przekazał pacjenta do ośrodka, który ma dostęp do takich badań, przez co chemioterapia adiuwantowa będzie mogła być optymalnie zastosowana, co z pewnością przełoży się na poprawę wyników leczenia chorych na raka okrężnicy

How I treat a patient with newly diagnosed follicular lymphoma?

Leczenie de novo chłoniaka grudkowego (FL) jest skomplikowane z uwagi na brak powszechnie akceptowanych standardów terapeutycznych. Pierwszym krokiem przy podejmowaniu decyzji o sposobie postępowania jest określenie, czy dany chory na FL rzeczywiście wymaga niezwłocznego leczenia, czy też może być poddany jedynie uważnej obserwacji (strategia watch and wait). Decyzja - leczyć od razu lub uważnie obserwować - powinna być podjęta na podstawie obiektywnych i zweryfikowanych naukowo kryteriów, jakimi są indeksy prognostyczne (FLIPI/FLIPI2) i algorytmy kliniczne (GELF/BNLI). Leczenie podtrzymujące za pomocą rytuksymabu wydaje się standardową strategią terapeutyczną dla pacjentów, którzy uzyskali odpowiedź kliniczną po leczeniu I linii. Alternatywnym postępowaniem jest konsolidacja pierwszej remisji za pomocą radioimmunoterapii (RIT). Konsolidacja pierwszej remisji przy użyciu procedury autologicznego przeszczepienia macierzystych komórek krwiotwórczych (auto-HSCT) powinna być zalecana jedynie w ramach dobrze zaplanowanych badań klinicznych. W niniejszej pracy przedstawiono syntetyczne podejście do terapii chorych na nieleczonego FL. Hematologia 2010; 1, 4: 320-329Treatment of de novo follicular lymphoma (FL) is difficult due to lack of generally accepted standards for therapy. During the first attempt to the patient with FL is mandatory to determine whether the treatment should be applied to the patient without delay or supposed to be postponed (watch and wait stategy). Such decision - to defer treatment or to watch and wait - must be based on the objective and scientific proven criteria as they are prognostic indices (FLIPI/FLIPI2) and clinical algorithms (GELF/BNLI). Rituximab maintenance is considered to be a standard therapeutic strategy for patients achieving clinical response with first-line therapy. Consolidation of the first remission using radioimmunotherapy (RIT) serves as alternative approach. First remission consolidation with autologous hematopoietic stem cell transplantation (auto-HSCT) is recommended only in well designed clinical trials. In this manuscript a comprehensive approach to the therapy of untreated FL is provided. Hematologia 2010; 1, 4: 320-32

Markery nowotworowe w praktyce klinicznej

Jako markery nowotworowe służą substancje o różnym charakterze i budowie chemicznej (m.in. krążące markery nowotworowe, hormony). Jak dotychczas ich oznaczanie nie jest rutynowo stosowane w diagnostyce chorób nowotworowych ani w badaniach przesiewowych ze względu na niewystarczającą czułość, swoistość i wartość predykcyjną. Ustalenie wartości odcięcia wymaga szerokich badań populacyjnych. Mimo tych ograniczeń regularny pomiar stężeń niektórych markerów odgrywa ważną rolę w ocenie radykalności leczenia chirurgicznego, występowania wznowy procesu nowotworowego czy rozsiewu choroby. W niektórych przypadkach stężenie markera jest czynnikiem prognostycznym. Omówione w niniejszym artykule markery nowotworowe są najbardziej przydatne klinicznie, a ich oznaczanie jest najbardziej dostępne, jednak nie należy tego nadużywać - szczególnie w procesie diagnostycznym

The treatment interfering with EGFR in prostate cancer patients

Leczenie zaawansowanego hormonoopornego raka gruczołu krokowego od lat nie przynosi zadowalających efektów, stąd zainteresowanie lekami ukierunkowanymi molekularnie. Jednym z celów dla leczenia ukierunkowanego molekularnie jest receptor dla naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR), który odgrywa ważną rolę w procesie progresji raka prostaty, a zwłaszcza w nasilonej proliferacji, hamowaniu apoptozy, zwiększonej przeżywalności i zdolności do podziałów, angiogenezy oraz migracji komórek nowotworowych. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat skuteczności i bezpieczeństwa leków interferujących z funkcją EGFR u chorych na hormonoopornego raka gruczołu krokowego. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 4: 208–214Treatment of advanced androgen-independent prostate cancer is disappointing, therefore a lot of attempts have been made, including various targeted therapies. One of the molecular targets is epidermal growth factor receptor (EGFR), which plays an important role in the progression of prostate cancer, especially in high proliferation, inhibition of apoptosis, increase of cellular motility, angiogenesis, cancer cell division and survival. In this manuscript, a comprehensive overview of the efficacy and safety of drugs interfering with function of EGFR, in the treatment of androgen-independent prostate cancer, is provided. Onkol. Prak. Klin. 2011; 7, 4: 208–21

How malnutrition affects quality of life outcomes in patients with colorectal cancer

Rak jelita grubego stanowi poważny problem zdrowotny, którego głównymi przyczynami (powstawania) są: predyspozycje genetyczne, otyłość oraz nieprawidłowe nawyki żywieniowe. Celem pracy była ocena jakości życia i stanu odżywiania pacjentów z rakiem jelita grubego. Ocenę stanu odżywienia badanej grupy (n = 60) dokonano poprzez analizę wybranych parametrów antropometrycznych i biochemicznych. Kwestionariusz ankiety dostarczył informacji na temat stanu odżywienia i jakości życia. Pacjenci z rozpoznanym i leczonym RJG stanowili grupę cechującą się nadmierną masą ciała w przeszłości (średnie wartości BMI w całej badanej grupie wyniosło 32,2). Średni ubytek masy ciała przez pierwsze 6 miesięcy choroby od rozpoznania i wdrożenia leczenia wyniósł 22% w całej grupie badanej. W podgrupie, która na początku badania cechowała się właściwą zawartością tkanki mięśniowej, średni ubytek masy ciała był niższy i wyniósł 13% w porównaniu z podgrupą z obniżoną zawartością tkanki mięśniowej, gdzie wynik był wyższy i wyniósł aż 21%. Stan odżywienia jest bardzo istotnym elementem rokowniczym dla pacjentów onkologicznych, a jego stabilizacja koreluje z częstotliwością powikłań septycznych oraz tempem gojenia ran pooperacyjnych.  Stan odżywienia pacjentów korelował z poziomem jakości życia pacjentów w sposób istotny statystycznie. W grupie badanej niska jakość życia była spowodowana głównie czasem trwania choroby i w miarę postępu choroby pogarszającego się stanu odżywienia. Zarówno stan odżywienia, jak i poziom jakości życia powinny być przedmiotem systematycznego monitorowania w celu redukcji powikłań niedożywienia, mogących podwyższać ryzyko zgonu pacjenta.Colorectal cancer poses a serious health threat and its aetiology is chiefly through being genetically predisposed, obesity and inappropriate dietary habits. The study aim was to evaluate patients’ quality of life for those suffering this disease. A nutritional assessment was performed on a study group of 60 patients undergoing treatment for colorectal cancer according to chosen anthropometric and biochemical parameters from medical histories. Subjects were also surveyed by questionnaire to further determine nutritional status and quality of life. Patients were found to have excess body mass but a previously average BMI, the study group BMI being on average 32.2. Mean weight loss over the first 6 months since diagnosis and treatment was 22%. In a sub-group of patients that had correct body muscle tissue content, the mean weight loss was lower at 13% compared to those with reduced body muscle tissue content, who showed a weight loss of 21%. Nutritional status is vital in predicting outcomes in cancer patients, where its stability is correlated with rates of both septic complications and post-surgical healing. Indeed, a patient’s quality of life is significantly associated with nutritional status. Our results showed that a low quality of life was mainly due the duration of illness as well as a deteriorating nutritional status accompanying the progression of disease. Both quality of life and nutritional status should therefore be systematically monitored to reduce nutritional complications that increase patient mortality risk

HE4 – not only an ovarian cancer biomarker – a brief review

Human epididymis protein 4 (HE4) was firstly identified in epididymal epithelial cells and described as a protease inhibitor playing a role in spermatogenesis. Regarding numerous studies proving its diverse potential as a prognostic and predictive factor in ovarian cancer, it was incorporated into ROMA algorithm. Nevertheless, recent studies have shown that serum level of HE4 is not exclusive to ovarian cancer. As a result, doctors using ROMA algorithm for stratifying patients with ovarian cancer must be aware of other conditions that may affect serum level of HE4. This review comprises different conditions connected with high level of HE4 that might impact ovarian cancer diagnosing process. Moreover, discovering increased HE4 level in various conditions should open discussion about its applicability in diseases other than ovarian cancer

Early diagnosis and treatment of refractory and recurrent classical Hodgkin's lymphoma

Although the prognosis of Hodgkin's lymphoma (HL) is relatively good, about 10% of patients with early and up to 30% with advanced stages do not respond to first line treatment (ABVD) or relapse. The chemoresistance is defined as: the progression of the disease during treatment, lack of complete metabolic response during or after treatment, or the very earl