Deptała, Andrzej

Nurzyński, Paweł

Pierzchała, Ewa

Polish

Via Medica Journals

A27www.opk.viamedica.plPaweł Nurzyński1, 2, Ewa Pierzchała3, Andrzej Deptała1, 21Zakład Profilaktyki Onkologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego 2Klinika Onkologii i Hematologii Centralnego Szpitala Klinicznego MSW 3Klinika Kardiologii Zachowawczej i Nadciśnienia Tętniczego Centralnego Szpitala Klinicznego MSWNiewydolność serca w trakcie leczenia sunitynibem u pacjentki z rozsianym rakiem nerkiOnkol. Prak. Klin. 2014; 10, supl. A: A27–A28OPIS PRZYPADKUAdres do korespondencji: Dr n. med. Paweł Nurzyński, Zakład Profilaktyki Onkologicznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Wołoska 137, 02–507 Warszawa,  e-mail: pawenur@gmail.com Pacjentka w wieku 70 lat została przyjęta w grud-niu 2012 r. do Kliniki Onkologii Centralnego Szpitala Klinicznego MSW w celu kwalifikacji do programu terapeutycznego z sunitynibem. Chora od maja 2012 r. skarżyła się dolegliwości bólowe w okolicy lewej łopatki — w badaniu tomografii komputerowej (TK) stwierdzo-no masę guzowatą w obrębie płuca lewego na poziomie Th6–Th7 oraz guz prawej nerki. W biopsji zmiany w płucu stwierdzono nowotwór jasnokomórkowy, któ-rego profil immunohistochemiczny odpowiadał rakowi nerki — CK(+), Wimentyna(+), TTF(–), CK7(–). We wrześniu 2012 r. pacjentka została poddana napromie-nianiu obszaru guza płuca lewego w dawce 2000 cGy/t w 5 frakcjach. Chora została zakwalifikowana do zabiegu nefrektomii częściowej (NSS, nephron sparing surgery) nerki prawej, który wykonano w listopadzie 2012 r. Na podstawie badania histopatologicznego rozpoznano raka jasnokomórkowego nerki — Fuhrman II, pT1a-NxMxR0. W grudniu 2012 r. w Klinice Onkologii CSK MSW pacjentka rozpoczęła terapię sunitynibem w daw-ce 50 mg. Chora należała do pośredniej grupy rokow-niczej według Memorial Sloan-Kettering Cancer Center (MSKCC). W wyjściowym badaniu TK obserwowano zmianę w lewym płucu naciekającą kręgosłup piersiowy, przerzuty do obu płuc oraz płyn w worku osierdziowym. U chorej wyjściowo wykonano przesiewowe badanie kardiologiczne. W przeprowadzonym w grudniu 2012 r. badaniu echokardiograficznym serca frakcja wyrzutowa lewej komory (EF, ejection fraction) wynosiła 65%. Test wysiłkowy był klinicznie i elektrokardiograficznie ujem-ny. Rozpoznano nadciśnienie tętnicze i włączono rami-pryl. Najlepszą odpowiedzią na leczenie była stabilizacja procesu chorobowego, którą chora osiągnęła po 2 kur-sach terapii sunitynibem (luty 2013 r.). Czas odpowiedzi wyniósł 6 miesięcy. W badaniu kontrolnym wykonanym w lutym 2013 r. stwierdzono zmianę przerzutową do głowy kości ramiennej prawej (obecna w poprzednim badaniu, ale jedynie fragmentarycznie). Chorą poddano radioterapii na ten obszar w dawce 700 cGy w 2 frakcjach w kwietniu 2013 r. W trakcie 6. kursu terapii sunity-nibem pacjentka została hospitalizowana z przyczyn nagłych — bólu w klatce piersiowej z promieniowaniem do żuchwy, który ustąpił samoistnie, oraz duszności i osłabienia. W badaniu podmiotowym stwierdzono (po-twierdzony następnie w badaniach obrazowych) zastój w krążeniu małym. W badaniu echokardiograficznym serca odnotowano uogólnione zaburzenia kurczliwości z EF wynoszącą 25%, a w badaniach laboratoryjnych podwyższone stężenia kinazy fosfokreatynowej (CPK, creatine phosphokinase), frakcji mięśniowej kinazy kreatynowej (CK-MB) oraz N-końcowego propeptydu natriuretycznego typu B (NT proBNP, N-terminal pro-B--type natriuretic peptide). W związku z powyższym prze-rwano stosowanie sunitynibu i zastosowano rutynowe leczenie niewydolności krążenia z intensyfikacją leczenia moczopędnego. Chora przejściowo wymagała podawa-nia amin presyjnych z powodu hipotonii. W wykonanym po tygodniu kontrolnym badaniu echokardiograficz-nym stwierdzono poprawę kurczliwości oraz wzrost EF do 30%. Obserwowano również spadek stężenia NT proBNP. W badaniach laboratoryjnych zwracało uwagę podwyższenie stężenia hormonu tyreotropowego — TSH (choroba Hashimoto w wywiadzie). W kolejnych badaniach echokardiograficznych serca wykonanych ONKOLOGIA W PRAKTYCE KLINICZNEJ 2014, tom 10, suplement AA28 www.opk.viamedica.plw następnych miesiącach obserwowano dalszy wzrost EF — 45% (sierpień 2013 r.), 50% (wrzesień 2013 r.), 60% ( listopad 2013 r.). W kontrolnym badaniu TK przeprowadzonym w listopadzie 2013 r. stwierdzono progresję choroby pod postacią nowej zmiany w prawej nerce. W związku z poprawą parametrów kardiologicz-nych chora została zakwalifikowana do leczenia 2. linii ewerolimusem, które rozpoczęła w grudniu 2013 r. Stopień zaawansowania (TNM) pT1aNXM1Typ histologiczny (np. jasnokomórkowy) Rak jasnokomórkowy Stopień złośliwości (G) G2Czas od rozpoznania do uogólnienia (miesiące) 0Lokalizacja przerzutów Płuca, żebra, kręgosłup piersiowy, kość ramienna  Kategoria rokownicza wg MSKCC w momencie kwalifikacji  do leczenia systemowegoRokowanie pośrednie 1. linia leczeniaLek SunitynibDawkowanie leku 50 mgStan sprawności w chwili kwalifikacji do leczenia (ECOG) 1Lokalizacja przerzutów Płuco, żebra, kręgosłup piersiowy, kość ramienna  Czas leczenia (miesiące) 8 miesięcyNajlepsza odpowiedź CR/PR/SD/PD SDCzas trwania odpowiedzi (miesiące) 6Działania niepożądane (G3/4) Niewydolność serca wg NYHA IIIPrzyczyna zakończenia leczenia Toksyczność 2. linia leczeniaLek Ewerolimus Dawkowanie leku 10 mgStan sprawności w chwili kwalifikacji do leczenia (ECOG) 1Lokalizacja przerzutów Płuca, kręgosłup piersiowy i lędźwiowy, kość ramienna,  nerka prawaCzas trwania leczenia (miesiące) Rozpoczęte 3 grudnia 2013 r.Najlepsza odpowiedź CR/PR/SD/PDCzas trwania odpowiedzi (miesiące)Działania niepożądane (G3/4)Przyczyna zakończenia leczenia

Niewydolność serca w trakcie leczenia sunitynibem u pacjentki z rozsianym rakiem nerki

https://journals.viamedica.pl/oncology_in_clinical_practice/article/download/37581/26830

Niewydolność serca w trakcie leczenia sunitynibem u pacjentki z rozsianym rakiem nerki

Abstract

Similar works

Full text

Available Versions

Via Medica Journals