Sensitivity of Phalaris spp. biotypes to graminicides in wheat crop

Response (efficacy, interspecific, as well as intraspecific variability) of Phalaris brachystachys and Phalaris paradoxa biotypes, to fenoxaprop, clodinafop and a certain mixture of fenoxaprop + iodosulfuron + mefenpyr - diethyl(8 g δ.ο / 64 g δ.ο / 24 g δ.ο ανά λίτρο), in growth chamber trials was studied. Seeds were collected from two dinstict areas of intensive (Carla, Central Greece) and minimal graminicide use (Sitochori, North - Eastern Greece), respectively. Fenoxaprop showed excellent efficacy against the Ph. brachystachys- Sitochori biotype, as well as against the Ph. paradoxa - Carla and Sitochori biotypes. Ph. brachystachys - Carla biotype proved to be significantly less sensitive to fenoxaprop. In terms of efficacy, significant differences between the two Ph. brachystachys biotypes (Sitochori and Carla) were recorded. A positive relation between efficacy and produced GR50 values could be established. The 2-leaf stage proved to be the most sensitive for the Ph.brachystachys-Carla biotype. It seems that recorded differences cannot be attributed to differential susceptibility of the phalaris species to fenoxaprop. Clodinafop showed reduced efficacy against the Ph. paradoxa - Carla and Sitochori biotypes, while excellent efficacy against both the Ph. brachystachys biotypes (Sitochori and Carla) was achieved. GR50 values of the Ph. brachystachys biotypes did not differ significantly. Two-leaf and tillering growth stages of Ph. paradoxa proved to be consistently superior to Ph. brachystachys in Carla, in terms of GR50 values. It seems that differential susceptibility of the Phalaris species to clodinafop could be one good reason for the reduced sensitivity of Ph. paradoxa to clodinafop. Iodosulfuron + fenoxaprop showed an excellent efficacy over the Ph. brachystachys - Sitochori biotype, as well as the Ph. paradoxa - Carla and Sitochori biotypes. GR50 values followed the same trend as fenoxaprop. Compared to fenoxapop, the mixture seemed to improve sensitivity of the early growth stages of Ph. brachystachys by establishing a better linearity of the dose - response curve. It seems that reduced susceptibility of the Ph. brachystachys - Carla biotype cannot be attributed to differential susceptibility of the Phalaris species to fenoxaprop.Μελετήθηκε, σε πειράματα ελεγχομένων συνθηκών, η αποτελεσματικότητα καθώς και η διειδική και η ενδοειδική ευαισθησία των Ph.brachystachys και Ph. paradoxa στην περιοχή Κάρλας (περιοχή εντατικής χρήσης αγρωστωδοκτόνων) και την περιοχή Σιτοχωρίου Β.Έβρου (περιοχής ελάχιστης χρήσης αγρωστωδοκτόνων) στα ζιζανιοκτόνα fenoxaprop, clodinafop και fenoxaprop + iodosulfuron. Ως προς την αποτελεσματικότητα αξιολογήθηκαν η θνησιμότητα και η μείωση του νωπού και ξηρού βάρους. Ως προς την ευαισθησία αξιολογήθηκε η τιμή GR50 για κάθε βιότυπο. Το fenoxaprop έδειξε πολύ καλή αποτελεσματικότητα στην Ph. brachystachys (βιότυπο Σιτοχωρίου), καθώς και στην Ph. paradoxa (βιότυποι Κάρλας και Σιτοχωρίου). Αντίθετα, έδειξε μειωμένη αποτελεσματικότητα στην Ph. brachystachys (βιότυπος Κάρλας). Οι βιότυποι Ph. brachystachys του Σιτοχωρίου και της Κάρλας διέφεραν σημαντικά ως προς την αποτελεσματικότητα. Η ευαισθησία των βιοτύπων ως προς τις τιμές GR ήταν ανάλογη της αποτελεσματικότητας του fenoxaprop. Η Ph. brachystachys (βιότυπος Κάρλας) εμφάνισε την μέγιστη ευαισθησία της στα πρώτα στάδια ανάπτυξης. Η ευαισθησία της Ph. brachystachys (βιότυπος Κάρλας) δεν φαίνεται να οφείλεται σε εξ’αρχής διαφορετική ευαισθησία των δύο ειδών στο fenoxaprop. Το clodinafop έδειξε μειωμένη αποτελεσματικότητα στην Ph. paradoxa (βιότυπος Κάρλας) και Ph. paradoxa (βιότυπος Σιτοχωρίου), ενώ αντίθετα είχε καλά αποτελέσματα στην Ph. brachystachys (Κάρλας και Σιτοχωρίου). Οι βιότυποι Ph. brachystachys (Κάρλας και Σιτοχωρίου) δεν διέφεραν σημαντικά ως προς την αποτελεσματικότητα. Επίσης δεν διαπιστώθηκαν σημαντικές διαφορές στις τιμές GR. Η Ph. paradoxa (βιότυπος Κάρλας) υπερτερεί σημαντικά ως προς τις τιμές GR της Ph. brachystachys στην Κάρλα στα στάδια 2Φ, ΑΑ και ΤΑ, ενώ το στάδιο των 4Φ φαίνεται να είναι το πιο ευαίσθητο. Η σχετική ανθεκτικότητα της Ph. paradoxa (βιότυπος Κάρλας) στο clodinafop φαίνεται να οφείλεται στην εξ’αρχης διαφορετική ευαισθησία στο ζιζανιοκτόνο. Διαπιστώθηκε πολύ καλή αποτελεσματικότητα του μείγματος fenoxaprop + iodosulfuron στην Ph. brachystachys (βιότυπος Σιτοχωρίου), καθώς και στην Ph. paradoxa (βιότυπος Κάρλας και Σιτοχωρίου). Ως προς τις τιμές GR διαπιστώθηκε η ίδια τάση με το fenoxaprop. Φαίνεται ότι το μείγμα βελτιώνει την ευαισθησία της Ph. brachystachys (βιότυπος Κάρλας) στο πρώτο στάδιο καθώς αυξάνει την γραμμικότητα της καμπύλης δόσης - αντίδρασης, ενώ δεν βελτιώνει την ευαισθησία του βιοτύπου στα τελευταία στάδια. Η ευαισθησία της Ph. brachystachys (βιότυπος Κάρλας) στο fenoxaprop δεν φαίνεται να οφείλεται στην εξ’αρχής ευαισθησία στο ζιζανιοκτόνο

Occurrence of Banned and Currently Used Herbicides, in Groundwater of Northern Greece: A Human Health Risk Assessment Approach

The presence of pesticide residues in groundwater, many years after their phase out in European Union verifies that the persistence in aquifer is much higher than in other environmental compartments. Currently used and banned pesticides were monitored in Northern Greece aquifers and a human health risk assessment was conducted. The target compounds were the herbicides metolachlor (MET), terbuthylazine (TER), atrazine (ATR) and its metabolites deisopropylatrazine (DIA), deethylatrazine (DEA) and hydroxyatrazine (HA). Eleven sampling sites were selected to have representatives of different types of wells. Pesticides were extracted by solid-phase extraction and analyzed by liquid chromatography. MET was detected in 100% of water samples followed by ATR (96.4%), DEA and HA (88.6%), DIA (78.2%) and TER (67.5%). ATR, DIA, DEA, HA, MET and TER mean concentrations detected were 0.18, 0.29, 0.14, 0.09, 0.16 and 0.15 μg/L, respectively. Obtained results were compared with historical data from previous monitoring studies and temporal trends were assessed. Preferential flow was the major factor facilitating pesticide leaching within the month of herbicide application. Moreover, apparent age of groundwater and the reduced pesticide dissipation rates on aquifers resulted of long-term detection of legacy pesticides. Although atrazine had been banned more than 18 years ago, it was detected frequently and their concentrations in some cases were over the maximum permissible limit. Furthermore, human health risk assessment of pesticides was calculated for two different age groups though drinking water consumption. In all examined wells, the sum of the HQ values were lower than the unity. As a result, the analyzed drinking water wells are considered safe according to the acute risk assessment process. However, the presence of atrazine residues causes concerns related with chronic toxicity, since ATR R values were greater than the parametric one of 1 × 10−6 advised by USEPA, for both age groups.Unión Europea/[690618 KNOWPEC]/EU/EuropaUCR::Vicerrectoría de Investigación::Unidades de Investigación::Ciencias Básicas::Centro en Investigación en Contaminación Ambiental (CICA

Low-cost approaches for the removal of terbuthylazine from agricultural wastewater: Constructed wetlands and biopurification system

UCR::Vicerrectoría de Investigación::Unidades de Investigación::Ciencias Básicas::Centro en Investigación en Contaminación Ambiental (CICA