COVID-19 Related Coagulopathy

2019 yılı sonunda Çin’in Wuhan eyaletinde “ağır akut solunum sendromu koronavirus-2 (SARS-CoV-2” olarak adlandırılan, zoonotik kaynaklı yeni bir koronavirus ortaya çıkmıştır. Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) olarak adlandırılan infeksiyon Dünya Sağlık Örgütü tarafından global bir pandemi olarak tanımlanmıştır. COVID-19; endotel hasarı, staz ve dolaşan protrombotik faktörlerin artmış düzeylerinin sonucu olan pıhtılaşmanın arttığı bir durumdur. Özellikle yoğun bakım ünitelerinde izlenen hastalarda proflaktik antikoagülan tedaviye rağmen venöz tromboemboli riski artmıştır. Bu derlemede, COVID-19 ilişkili koagülopatinin patofizyolojisine, koagülasyon parametrelerine, değerlendirme ve yaklaşımına ilişkin güncel verileri özetlenmiştir.A novel coronavirus of zoonotic origin named “severe acute respiratory syndrome coronavirus-2 (SARS-CoV-2)” emerged at the end of 2019, in Wuhan province of China. The infection called COVID-19 was declared by World Health Organization a global pandemic. Coronavirüs disease-2019 (COVID-19) is frequently associated with a hypercoagulable state as a result of endothelial injury, stasis and increased levels of circulating protrombotic factors. Especially patients in intensive care units have an increased risk for venous thromboembolism despite prophylactic anticoagulant treatment. In this review, we summarized current data regarding pathophysiology, coagulation parameters, evaluation and management of COVID-19 associated coagulopathy

Effectiveness of defibrotide in the prevention of hepatic venooclusive disease among adult patients receiving allogeneic hematopoietic cell transplantation: A retrospective single center experience

Hepatic veno-occlusive disease/sinusoidal obstruction syndrome (VOD/SOS) is one of the most life-threatening early complications following hematopoietic cell transplantation (HCT). Due to the high mortality rate of severe VOD/SOS accompanied with multiorgan failure, there is a great interest in preventive strategies. The efficacy of defibrotide (DF) on the prevention of VOD/SOS has been clearly shown in high-risk pediatric patients, but evidence-based data on adults is scarce. In this report, we aimed to assess the impact of DF on the incidence of VOD/SOS in our center by posttransplant day 30 among patients who were treated with allogeneic HCT (allo-HCT). The study included a total of 56 patiens (28 males, 28 females). The median age of the study cohort was 43 (20-68). The daily dose of DF was 10 mg/kg and 25 mg/kg in 53 (94.6 %) and 3 (5.3 %) patients, respectively. Patients also recieved oral ursodeoxycolic acid (UDCA) 250 mg three-times daily started with conditioning until D + 90. Twenty-three (41.1 %) patients had at least one major EBMT-defined risk factor for development of VOD/SOS. One patient who belonged to a very high-risk group (with at least two major risk factors) developed very-severe VOD/SOS at posttransplant D + 20 and died as a result of multiorgan failure. The cumulative incidence of VOD/SOS at D + 30 was 1.9 %. Our findings indicate that 10 mg/kg daily intravenous DF combined with UDCA is quite effective in prevention of VOD/SOS in patients who underwent first allo-HSCT

Kronik Lenfositik Lösemide Ölçülebilir Kalıntı Hastalık: Kuru Tüp Akım Sitometri Metoduyla Gerçek Yaşam Deneyimi

Amaç: Kemoimmünoterapi (Kİ) sonrası ölçülebilir kalıntı hastalığın (ÖKH) negatifleşmesi uzun dönem progresyonsuz sağkalım (PS) ve genel sağkalım ile ilişkilidir. Ancak klinik çalışmalar dışında tedavi edilen hastalarda ÖKH negatifliğinin sağkalım üzerine etkisi belirsizdir. Kuru antikor tüp metodu gibi pipet kullanılmayan antikor boyama yöntemleri işlem ilişkili hataları azaltabilir ve daha iyi standardizasyon sağlayabilir. Fakat bu yöntemin kullanıldığı klinik veri bulunmamaktadır. Çalışmamızda kronik lenfositik lösemi (KLL) olgularının tedavisinde kuru antikor tüp metodunun etkililiğinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Kİ uygulanan ve tedavinin bitiminden sonraki 6 ayda ÖKH analizi yapılan KLL hastalarının verileri geriye dönük olarak analiz edildi. Çalışmaya 46 hasta dahil edildi. ÖKH, çoğunlukla kuru tüp metodu kullanılarak, hassasiyeti 10-4 olan akım sitometri ile değerlendirildi. Bulgular: Otuz (%65,2) hastada ÖKH negatifliği sağlandı. ÖKH negatifleşenlerde medyan PS süresi negatifleşmeyenlere kıyasla daha uzundu. Çalışma sürecinde 29 hasta yalnızca kuru tüp metodu ile değerlendirildi. Kuru tüp metodu ile çalışılan hastalar ayrıca değerlendirildiğinde ÖKH negatifliğinin uzamış PS ile ilişkili olduğu görüldü. Sonuç: Çalışmamız KLL hastalarında akım sitometri temelli ÖKH izleminin klinik çalışmalardakine benzer şekilde PS açısından prognostik önemini ortaya koydu. Ayrıca kuru antikor paneli (DuraClone RE CLB Tube) yöntemi klinik pratikte ilk kez kullanıldı

Yüksek Riskli Diffüz Büyük B Hücreli Lenfoma Olgularında DA-EPOCH-R Deneyimi

Amaç: Çalışmamızda yeni tanı, yüksek riskli diffüz büyük B-hücreli lenfoma (DBBHL) olgularında doz ayarlanmış EPOCH-R (DA-EPOCH-R) rejiminin sağkalım parametreleri üzerine etkisini araş- tırmayı amaçladık. Hastalar ve Yöntem: DBBHL hastalarının demografik, klinik özellikleriyle yanıt ve sağkalım para- metreleri geriye dönük olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya medyan yaşı 49 (26-71) olan toplam 33 hasta (15 kadın, 18 erkek) dahil edildi. On yedi, on dört ve sekiz hastada sırasıyla evre III/IV hastalık, orta-yüksek/yüksek IPI skoru ve çift ifadeli lenfoma vardı. Yirmi altı hastada tam remisyon sağlandı. İki hasta sepsis nedeniyle kaybedildi. Tahmini progresyonsuz ve genel sağkalım sırasıyla 79.7 ± 8.418 (%95 CI= %63.21- 96.2) ve 90.87 ± 6.74 (%95 CI= %77.65-104.08) ay saptandı. Sonuç: DA-EPOCH-R yüksek riskli DBBHL olgularında etkin fakat toksik bir reji

Severe Immune Thrombocytopenia in Pregnancy Treated with Eltrombopag. A Case Report.

Immune Thrombocytopenia (ITP) which is a common, acquired and autoimmune disease is defined as low platelet count secondary to increased platelet destruction or impaired thrombopoiesis by anti-thromboycte antibodies. Pregnancy-associated thrombocytopenia accounts for 5% of all the cases. Thrombopoietin (TPO) mimetic drugs, such as Eltrombopag, have been used successfully in many patients with ITP; however data on its use in pregnancy is limited. In this report, a case who was followed up with ITP and given Eltrombopag during her pregnancy, cause it could not have been controlled by any other treatment is presented. Enoxaparin therapy was iniatiated for thromboprophylaxis after the patient’s platelet count responded to Eltrombopag treatment. Delivery was carried out by cesarean section. Baby was born with low birth weight and there was not any malformation. Nevertheless, further research is needed to find out whether there is a relationship between Eltrombopag use in pregnancy and low birth weight

Fondaparinuks heparinin indüklediği trombositopeni hastalarında etkili bir alternatif antikoagülan mıdır? Olgu sunumu ve literatür derlemesi

Heparine bağlı trombositopeni (HIT) nadir olmasına karşın heparin tedavisinin en çok korkulan komplikasyonlarından biridir. Heparine bağlı trombositopeni heparin ile temas sonrası oluşan, antikor aracılı edinsel ve geçici bir trombotik bozukluktur. Fraksiyone olmayan heparin hemodiyaliz sırasında kullanılan standart antikoagülandır ve heparin ile sürekli temas eden hemodiyaliz hastalarında HIT riski artmıştır. Burada kronik zeminde akut böbrek yetersizliği olan ve hemodiyaliz sonrasında HIT gelişen 75 yaşında bir erkek hastayı bildiriyoruz. Hastada derin ven trombozu saptandı ve fondaparinuks ile başarıyla tedavi edildi. Bu yazımızda ayrıca HIT hastalarında gelişen trombozun profilaksi ve tedavisinde fondaparinuksun endikasyon dışı kullanımını derledik. Fondaparinuks heparin ile reaksiyon veren antikorların çoğunluğunca tanınmayacak kadar küçük olduğundan lepirudin ve danaparoid gibi lisanslı ilaçların bulunmadığı durumlarda, semptomatik HIT hastaları için mantıklı bir alternatif antikoagülan olabilir.Although rare, heparin-induced thrombocytopenia (HIT) is one of the most feared complications of heparin therapy. It is an antibody-mediated, acquired and transient thrombotic disorder following exposure to heparin. Unfractionated heparin is the standard anticoagulation used in hemodialysis sessions and hemodialysis patients who are continually exposed to heparin are at increased risk for HIT. We report a 75-year-old male patient with acute-on-chronic renal failure who subsequently developed HIT while on hemodialysis. The patient was presented with deep vein thrombosis and successfully treated with fondaparinux. In this report we also review the off-label use of fondaparinux for the treatment and prophylaxis of thrombosis in patients with HIT. As fondaparinux is too small to be recognized by the majority of heparin-reactive antibodies it could be a reasonable alternative anticoagulant for symptomatic HIT patients where licensed drugs like lepirudin and danaparoid are not available

Association of WWOX Gene Expression with Chronic Lymphocytic Leukemia

Amaç: WW alanı içeren oksidoredüktaz (WWOX) geni kromozom 16q23.3-q24.1 bölgesinde bulunmaktadır ve yaygın kromozomal frajilbölge, FRA16D, içermektedir. WWOX geni 46 kDa moleküler ağırlığında WWOX tümör baskılayıcı proteini kodlar. Birçok insankanserlerinde WWOX lokusunda heterozigozite kaybı (LOH), WWOX promoter hipermetilasyonu ve sonuç olarak Wwox ifadesi kaybıveya azalması bildirilmiştir. Ayrıca, son çalışmalar çeşitli kanser tiplerinde Wwox eksikliğinin kötü prognoz ile ilişkili olduğunugöstermiştir. Kronik lenfositik löseminin (KLL) klinik özellikleri ve genetik anomalileri iyi tanımlanmıştır, fakat moleküler detaylar halenaraştırılmaktadır. WWOX ifadesi seviyeleri KLL için olası bir biyobelirteç olabilir. Bildiğimiz kadarıyla literatürde KLL’de WWOX’ın tanı veprognostik önemi ile ilgili kanıtlar bulunmamaktadır. Çalışmamızda, KLL hastalarında ve sağlıklı kontrollerde WWOX ifadesi düzeylerinitanımlamayı ve KLL hastalarında WWOX ifadesini klinik özelliklerine göre analiz etmeyi amaçladık.Materyal ve Metot: Bu çalışmayı 40 KLL hastasında ve 26 sağlıklı kontrolde gerçekleştirdik. WWOX ifadesi seviyelerini ters transkriptazkantitatif PCR (RT-QPCR) tekniğini kullanarak analiz ettik.Bulgular: Sonuçlarımız WWOX ifadesinin KLL hastalarında sağlıklı kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek olduğunu gösterdi(P0,05).Sonuç: Sonuç olarak, WWOX geninin anormal transkripsiyon varyantları, anormal protein izoformları ile ilişkilendirilebilir ve buizoformlar, KLL hastalarında WWOX geninin tümör baskılayıcı etkilerini değiştirebilir.Aim: The WW domain-containing oxidoreductase (WWOX) gene is located on chromosome 16q23.3-q24.1 and contains the common chromosomal fragile site, FRA16D. The WWOX gene encodes a Wwox tumor suppressor protein with a molecular weight of 46 kDa. Loss of heterozygosity (LOH) at the WWOX locus, promoter hypermethylation of the WWOX promoter, and consequently Wwox expression loss or reduction has been reported in a large fraction of many human cancers. Also, recent studies have shown that Wwox deficiency is associated with poor prognosis in various types of cancer. Clinical features and genetic anomalies of chronic lymphocytic leukemia (CLL) are well defined, but molecular details are still under investigation. WWOX expression levels could be a possible biomarker for CLL. As much as we know, there is no evidence for diagnostic and prognostic significance of Wwox in CLL. In our study, we aimed to define the expression levels of WWOX in CLL patients and also to analyze the WWOX expression in CLL patients with regard to their clinical characteristics. Materials and Methods: We performed this study in 40 CLL patients and 26 healthy controls. We analyzed the WWOX expression levels by using reverse transcriptase-quantitative PCR (RT-QPCR). Results: Our results showed that WWOX expression was significantly higher in CLL patients compared to healthy control group (P0.05). Results: Our results showed that WWOX expression was significantly higher in CLL patients compared to healthy control group (P0.05). Conclusion: Abnormal transcription variants of WWOX gene can be associated with abnormal protein isoforms and these isoforms can change the tumor suppressive effects of WWOX gene in CLL patients

Non-kutanöz Periferik T-hücreli Lenfomalarda Klinik Özellikler ve Tedavi Sonuçlarına ilişkin Gerçek Yaşam Deneyimi:Türk Hematoloji Araştırma ve Eğitim Grubunun Çok Merkezli Çalışması

Objective: Peripheral T-cell lymphomas (PTCLs) are an uncommon and quite heterogeneous group of disorders, representing only 10%-15% of all non-Hodgkin lymphomas. Although both molecular and clinical studies have increased in recent years, we still have little knowledge regarding real-life practice with PTCLs. In this study, we aimed to investigate the clinical characteristics and treatment outcomes of a large population-based cohort of patients presenting with systemic non-cutaneous PTCL. Materials and Methods: We conducted a multicenter retrospective analysis of 190 patients consecutively diagnosed and treated with non-cutaneous PTCLs between 2008 and 2016. Results: Considering all first-line treatment combinations, the overall response rate was 65.9% with 49.4% complete remission (n=81) and 16.5% partial response (n=27). The 5-year overall survival and event-free survival rates were significantly different between the transplant and non-transplant groups (p<0.01, and p=0.033, respectively). Conclusion: The retrospective analysis of a large volume of real-life data on the Turkish experience regarding non-cutaneous PTCL patients showed consistent results compared to other unselected PTCL cohorts with some minor differences in terms of survival and transplantation outcomes. The long-term outcome of patients who receive autologous hematopoietic cell transplantation as part of upfront consolidation or salvage therapy is favorable compared to patients who are unable to receive high-dose therapy. © 2022 by Turkish Society of Hematology Turkish Journal of Hematology, Published by Galenos Publishing House

Sticky Platelet Syndrome in Patients with Uninduced Venous Thrombosis

Abstract: Objective: Sticky platelet syndrome (SPS) is a common autosomal dominant inherited platelet disorder. SPS is characterized by platelet hyperreactivity and is associated with arterial and venous thrombosis. The aim of this study was to determine the role of SPS in patients with uninduced venous thrombosis. Material and Methods: The study included 28 patients (15 male and 13 female) with uninduced venous thrombosis. SPS was defined according to Mammen&apos;s aggregation method, which is described in detail elsewhere. Results: According to the defined ranges for platelet hyperreactivity, 3 (50%) patients, 2 (33%), and 1 (17%) (n =6 [21%]) with a confirmed diagnosis were classified as type II, I, and III SPS, respectively. In 1 patient SPS was the only hereditary abnormality noted. The other 5 patients carried other inherited coagulation defects, in addition to SPS. Conclusio

Kir Gene Polymorphism in Patients With Chronic Lymphocytic Leukemia

Tıpta Uzmanlık TeziKronik lenfositik lösemi (KLL), antitümör cevabın yetersizliğini sağlayabilen birtakım hücresel ve humoral immun anormalliklerle ilişkilidir. Doğal öldürücü ?Natural Killer?(NK) hücreler, tümör gelişiminde, infeksiyona cevapta ve otoimmün hastalıklarda önemli rol oynar. Bu hücrelerin aktiviteleri, birkaç reseptör sistem aracılığıyla düzenlenir. Bunlardan bir tanesi öldürücü immunglobulin benzeri reseptördür ve ?Killer Immunglobulin-Like Receptor?(KIR) olarak adlandırılır. KIR'ların polimorfik olması, toplumda bireylerin tümöre yanıtında değişiklikler olmasına yol açar. Lösemik hastalarda belli KIR gen fenotipinin üretilmesi sonucu lösemik hücrelerin NK ilişkili immuniteden kaçmasına neden olur. Bu çalışmamızda KLL olgularında KIR gen polimorfizminin belirlenmesi ve sağlıklı kontrollerle karşılaştırılmasını amaçladık. Çalışmaya 68 KLL'li olgu, 64 sağlıklı kontrol alındı. Sağlıklı kontrol grubu ile KLL hasta grubunun KIR genlerinin sıklığını karşılaştırdığımızda; inhibitör gen olan KIR2DL3 sıklığı, KLL hasta grubunda istatistiksel olarak yüksek saptandı (p=0,02). Düşük-orta riskli hastalarda aktivatör KIR2DS1, KIR2DS3, KIR3DS1 ve inhibitör KIR2DL5 genlerinin sıklığının yüksek riskli hastalara kıyasla anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptandı (p=0,03, p=0,01, p=0,03 ve p=0,01). Yüksek risk KLL grubunda aktivatör gen sayısının düşük-orta riskli hastalar ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak düşük olduğu gözlendi (p=0,04). Özetle, inhibitör bir gen olan KIR2DL3 geni NK hücrelerini baskılayarak lösemik hücrelerin lizisine engel olmuş ve hastalık patogenezine katkıda bulunmuş olabilir. Yüksek riskli ileri evre KLL olgularımızda KIR2DL5, KIR2DS1, KIR2DS3, KIR3DS1 genlerinin, düşük riskli erken evre KLL olgularına göre anlamlı oranda düşük saptanması bu genlerin KLL olgularında hastalığın ilerlemesine engel olabileceği ve hastalığın daha ılımlı seyretmesine katkıda bulunabileceğini düşündürdü. Ayrıca ileri evre olgularda aktivatör gen sayısı ortalamasının erken evre olgulara göre düşük olması, aktivatör KIR genlerinin varlığının KLL'de hastalık ilerlemesini engelleyici rolü olduğunu düşündürmektedir.AbstractChronic lymphocytic leukemia (CLL) is associated with some cellular and humoral immune abnormalities leading to insufficient antitumor response. Natural killer (NK) cells play pivotal role in tumor development, response to infection and autoimmune diseases. The activities of these cells are regulated with several receptor systems. One of these receptors is killer immunoglobulin-like receptor (KIR). KIR polymorphism results heterogen tumor responses among population. The development of specific KIR gene phenotypes in leukemia patients result immune escape of leukemic cells from NK cells. In the present study we aimed to determine KIR gene polymorphism among CLL patients and to compare with healthy controls. The study included a total of 68 CLL patients and 64 healthy subjects. When we compared different KIR gene frequencies between CLL patients and controls, we observed statistically higher frequency of an inhibitor gene, KIR2DL3 in CLL cohort (p=0.02). The activator KIR2DS1, KIR2DS3, KIR3DS1 ve inhibitor KIR2DL5 gene frequencies were higher among low-intermediate risk CLL patients compared to high risk patients (p=0.03, p=0.01, p=0.03 ve p=0.01, respectively). The number of activator genes were significantly higher in high risk CLL patients compared to low-intermediate patients (p=0.04). In conculusion, we speculate that the inhibitor gene KIR2DL3 might impede lysis of leukemic cells by supressing activity of NK cells and by this way contribute to disease pathogenesis. The low frequencies of KIR2DL5, KIR2DS1, KIR2DS3, KIR3DS1 genes among high risk CLL patients as compared to low-intermediate patients suggest that these genes might prevent disease progression and result a more indolent behaviour. On the other hand the lower median number of activator genes in high risk CLL patients supports the idea that activator KIR genes prevents disease progression in CLL