The Effect of Metacognitive Strategies on Prospective Teachers’ Metacognitive Awareness and Self Efficacy Belief

The purpose of the research study was to investigate the effects of the metacognitive strategies used in the course Science and Technology Instruction-II on prospective teachers’ metacognitive awareness, science teaching self efficacy belief and teacher self efficacy belief. The research group was composed of 87 third grade students from the Primary Education Department at the Faculty of Education at Cumhuriyet University in Sivas, Turkey. Experimental method with pre-test and post-test control group was used in the study. Metacognitive Awareness Inventory, Science Teaching Efficacy Beliefs Inventory-B (STEBI-B) and Teacher Self Efficacy Beliefs Inventory were utilized as pre-test and post-test. Journals and metacognitive questions were used in experimental group training. The research findings indicated that metacognitive strategies increased the prospective teachers’ metacognitive awareness and teacher self efficacy belief but they did not increase students’ science teaching self efficacy belief so much as to constitute a significant difference between the pre-test

GÜNDELİK YAŞAMIN SOSYAL MEDYASI, SOSYAL MEDYANIN GÜNDELİK YAŞAMI: İLİŞKİSEL VE ETKİLEŞİMSEL PERSPEKTİFTEN UYGULAMALI BİR ÇALIŞMA

Günümüz bilgi toplumunda gündelik yaşam ve yeni nesil internet uygulamalarından olan sosyal medya çok farklı yönlerden kesişen, birbirleriyle iç içelik arz eden bir ilişkisel doğaya sahiptir. Gündelik yaşam ve sosyal medya bağıntısının sahip olduğu bu doğa, onu çeşitli yönleri itibariyle araştırmaya, sorgulamaya değer kılmaktadır. Bu ön kabulden hareketle kaleme alınan çalışma, gündelik yaşamla sosyal medya arasındaki ilişki ve etkileşim durumunu alan araştırmasından elde edilen nicel veriler doğrultusunda ortaya koyma amacı taşımaktadır. Genel tarama modeli esas alınarak yapılandırılan araştırmada ulaşılan sonuçlara göre, gündelik yaşam ve sosyal medya konu itibariyle birbirini etkilemekte, birbirlerinin gündeminin oluşmasına etkide bulunmaktadır. Sosyal medyanın gündelik yaşamdaki ilişkiye/etkileşime genel anlamda olumlu bir etkisi olmakta, gündelik yaşamdaki ilişkiyi/etkileşimi genel itibariyle tamamlamakta ya da güçlendirmektedir. Aynı şekilde gündelik yaşamın da sosyal medyadaki ilişkiye/etkileşime etkisi olumlu yönde olmakta, bu etki ise çoğunlukla sosyal medya ortamındaki ilişkiyi/etkileşimi tamamlayıcı, kısmen de söz konusu ilişkiyi/etkileşimi güçlendirici bir karakter taşımaktadır. Anahtar Kelimeler: Gündelik Yaşam, Sosyal Medya, Yeni İletişim Teknolojileri, İnternet, Etkileşim. JEL Sınıflandırma Kodları: D83, O33, O35

Krizden Çıkmanın Yolları: Etkin Bir Kriz İletişimi

Bir krizin etkin yönetimi büyük ölçüde iyi bir iletişime bağlıdır. Aynı zamanda iletişimin iyileştirilmesi ve bunun örgüt dışına da yayılması sonucunda kriz durumunda kullanılacak iyi bir kanal ortaya çıkartılacaktır. Buradan hareketle kriz sırasında, iletişim faaliyetlerinin kriz yönetimine yardımcı olmak ve örgütün itibarını korumak gibi ikili bir rolü yerine getireceği ortaya çıkacaktırKriz yönetimi bir ekip çalışmasıdır. Kriz yönetim ekibinin örgüt içi ve örgütle iletişim içinde olan herkesle rahat anlaşabilmesi ve krize neden olan olayları daha iyi anlatabilmesi iletişimin etkin bir biçimde kullanılmasıyla mümkün olacaktır.Örgütte çalışanlar, çalışanların yakınları tüketici ve ortaklar gibi örgütü direkt ilgilendiren  gruplar  krizden ilk etkilenecek olan ve ilk bilgiye ihtiyaç duyan kesimlerdir. Bunun yanı sıra örgüt dışı  çevre olarak nitelendirilen medya, kamu kuruluşları ve finansal çevre gibi kuruluşlar da krizden etkilenen gruplardır.Bu çevreler krizle ilgili bilgilere ulaşmak için kurum üzerinde bir baskı unsuru oluşturabilirler. Hem örgüt içini hem de örgüt dışını ilgilendiren internet de örgütün, kriz durumunda üzerinde durması gereken önemli bir konudur

Üstün Yetenekli Ortaokul Öğrencilerinin Fen Bilimlerini Öğrenmede Zihinsel Risk Alma Davranışları Açısından Akranlarıyla Karşılaştırılması

ÖZ: Bu çalışmanın amacı üstün yetenekli olarak tanılanan ortaokul öğrencilerinin herhangi bir tanılamaya girmemiş akranlarıyla fen bilimlerini öğrenmede zihinsel risk alma davranışları açısından karşılaştırılmasıdır. Çalışmaya katılan üstün yetenekli öğrenciler WISC-R testinden 130 ve üzeri alan öğrencilerden oluşmaktadır. Çalışma 248’i herhangi bir tanılama sürecine girmemiş, 102’si ise üstün yetenekli olarak tanılanmış öğrencilerden oluşmak üzere toplam 350 öğrenciyle yürütülmüştür. Öğrenciler altıncı, yedinci ve sekizinci sınıfta öğrenim gören kişileri içermektedir. Araştırmada veri toplama araçları olarak zihinsel risk alma ölçeği ve bireysel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmanın verilerini analiz etmek için karşılaştırma istatistiği (bağımsız gruplar t-testi) kullanılmıştır. Araştırmanın bulguları karşılaştırılan gruplar arasında zihinsel risk alma davranışı yönünden anlamlı bir farkın olmadığını göstermiştir

Lise Üçüncü Sınıf Fen Bölümü Öğrencilerinin Matematik Dersi Öğretmenlerinden Okulda Ders İçi ve Ders Dışı Davranışlarına İlişkin Beklentileri

Ülkemizde ilk ve ortaöğretimde matematik dersinin en başarısız olunan dersler arasında yer aldığına dair yaygın bir kanı vardır. Bu başarısızlığın bütün boyutlarının (program, öğretmen, öğrenci) araştırılıp matematik programlarının etkililiğinin artırılmasına gerek duyulmaktadır

Investigation of heat transfer in moving liquid column

Bu çalışmada, halkasal zorlanmış salınımlı akışta ısı geçişi deneysel ve sayısal olarak incelenmektedir.  Halkasal kesit içinde akışkan bir piston-silindir düzeneği ile farklı frekans, genlik ve ısı yükünde titreştirilmektedir. Deneyler farklı ısı akıları ve frekanslar için yapılmış olup bu frekanslara karşılık gelen Nusselt sayıları bulunarak, boyutsuz sayılar cinsinden bir korelasyon eşitliği ile verilmektedir. Ayrıca sonlu hacimler ayrıklaştırma yöntemine göre çözüm yapan FLUENT yazılımı kullanılarak Hareketli Sıvı Kolonunda ısı geçişi sayısal olarak da incelenmektedir. Yapılan incelemelerde, sıvı içerisindeki hız ve sıcaklık dağılımı elde edilerek ısı geçiş mekanizması açıklanmaktadır. Isı geçişinde etkili olan mekanizmanın akışın merkezini takip edemeyen hidrodinamik sınır tabakadan kaynaklandığı ve bunun ısı geçişini artırdığı anlaşılmıştır. Sayısal çözüm içinde bir çevrimde suya geçen ısı için Nusselt sayıları bulunarak deneysel sonuçlarla karşılaştırılmaktadır.  Anahtar Kelimeler: Hareketli sıvı kolonu, salınımlı akış, Nusselt sayısı.In this study, the heat transfer from a surface heated with constant heat flux to an oscillating vertical annular liquid column having an interface with the atmosphere is investigated experimentally and numerically.  The reciprocating motion of water column is created using a piston cylinder mechanism. The space-cycle heat transfer rate from heater to water was calculated by using experimental measurements. The analysis was carried out for the case of different oscillation frequencies while the displacement amplitude remains constant.  Based on the experimental data a correlation equation was obtained for the cycle-averaged Nusselt number as a function of kinetic Reynolds number.  Heat transfer in the moving liquid column was also investigated numerically using the FLUENT program.  Fluent uses a control-volume-based technique to convert the governing equations to algebraic equations that can be solved numerically. This control volume technique consists of integrating the governing equations about each control volume, yielding discrete equations that conserve each quantity on a control-volume basis. It is clear that heat transfer rate depends on velocity and temperature profile.  The numerical results reveal that there is a phase difference between hydrodynamic boundary layer and core flow, which improves the heat transfer.  The averaged heat transfer rate is found to increase with the frequency. The space-cycle averaged Nusselt number was found numerically and compared with experimental results. The numerical solution is in good agreement with the experimental data. Keywords: Oscillating liquid column, reciprocating flow, Nusselt number

Increased fat graft survival with mesenchymal stem cell recruiting effect of PRP: in vitro and in vivo study of application techniques

Aim: Adding platelet-rich plasm (PRP) or mesenchymal stem cells are the most accepted methods to increase fat graft’s permanence. However, there is no consensus on timing and whether the effect of stem cells or PRP is observed more in the recipient area or in the donor area. It is aimed to present the application method and localization of PRP to be combined with fat graft to increase the survival. Material and Methods: in vitro part: Fat grafts were kept in a medium containing PRP. Cell output from the fat graft to the Petri dishes was examined every day. The time to recruit the maximum number of stem cells to the medium was determined (day 10). in vivo part: Eight group of rats were received PRP in different concentrations either to recipient or donor areas of fat grafts. After ten days, fat grafts were transferred to the recipient area. Ninety days after the transfer, histopathological examination and immunohistochemical staining were performed. Results: The group which had received the full-dose PRP to the recipient area showed the highest cellular integrity and vascularity (p< 0.05). Vascularity was superior in the half-dose PRP group compared to the control group (p< 0.05); cellular integrity did not increase. Donor site groups did not show increase in cellular integrity. Conclusion: Although PRP starts to increase fat graft permanence by increasing vascularity, it acts by preserving the cellular integrity of the fat cells as the concentrations increase. The PRP injection to the recipient area 10 days before fat grafting may provide higher survival rates

Prevalence, associated factors and outcomes of pressure injuries in adult intensive care unit patients: the DecubICUs study

Funder: European Society of Intensive Care Medicine; doi: http://dx.doi.org/10.13039/501100013347Funder: Flemish Society for Critical Care NursesAbstract: Purpose: Intensive care unit (ICU) patients are particularly susceptible to developing pressure injuries. Epidemiologic data is however unavailable. We aimed to provide an international picture of the extent of pressure injuries and factors associated with ICU-acquired pressure injuries in adult ICU patients. Methods: International 1-day point-prevalence study; follow-up for outcome assessment until hospital discharge (maximum 12 weeks). Factors associated with ICU-acquired pressure injury and hospital mortality were assessed by generalised linear mixed-effects regression analysis. Results: Data from 13,254 patients in 1117 ICUs (90 countries) revealed 6747 pressure injuries; 3997 (59.2%) were ICU-acquired. Overall prevalence was 26.6% (95% confidence interval [CI] 25.9–27.3). ICU-acquired prevalence was 16.2% (95% CI 15.6–16.8). Sacrum (37%) and heels (19.5%) were most affected. Factors independently associated with ICU-acquired pressure injuries were older age, male sex, being underweight, emergency surgery, higher Simplified Acute Physiology Score II, Braden score 3 days, comorbidities (chronic obstructive pulmonary disease, immunodeficiency), organ support (renal replacement, mechanical ventilation on ICU admission), and being in a low or lower-middle income-economy. Gradually increasing associations with mortality were identified for increasing severity of pressure injury: stage I (odds ratio [OR] 1.5; 95% CI 1.2–1.8), stage II (OR 1.6; 95% CI 1.4–1.9), and stage III or worse (OR 2.8; 95% CI 2.3–3.3). Conclusion: Pressure injuries are common in adult ICU patients. ICU-acquired pressure injuries are associated with mainly intrinsic factors and mortality. Optimal care standards, increased awareness, appropriate resource allocation, and further research into optimal prevention are pivotal to tackle this important patient safety threat