Acinic Cell Carcinoma of the Lower Lip: a Case Report

Karcinom acinusnih stanica rijetka je bolest – to je tumor žlijezda slinovnica niskog stupnja malignosti. Najčešće se nalazi u velikim žlijezdama slinovnicama, gotovo uvijek u parotidnoj žlijezdi, a rijetko u malim žlijezdama slinovnicama. U ovom opisu predstavljamo slučaj muškarca u dobi od 64 godine s perzistentnom dvogodišnjom oteklinom u sluznici donje usnice u ravnini očnjaka. Lezija je bila bezbolna, meke teksture, nalikovala je na mukokelu, bila je veličine 1x1,5 cm te pokrivena sluznicom normalne boje. Kirurški je uklonjena te je histopatološki potvrđen karcinom acinusnih stanica.Acinic cell carcinoma is a rare, low grade malignant tumor of the salivary glands. Most frequently it originates from major salivary glands almost exclusively in parotid gland and rarely from minor salivary glands. In this report we present a case of 64-year-old man with a persistent swelling within the mucosa of the lower lip at the line of the canine tooth for two years. The lesion was painless, soft in texture, mimicked a mucocel and had the dimensions of 1x1.5 cm with an overlying mucosa normal in color. Surgical excision of the lesion is performed and histopathological confirmation revealed acinic cell carcinoma

Kentsel biçim ve yürünebilirlik: Ankara’nın yürünebilirliğinin ölçümlenmesi.

Walkable cities are one of the major requirements of sustainable and livable cities. From the 1960s to nowadays, contemporary cities have been shaped and developed through an automobile-oriented planning which neglects of public transport users, pedestrians and cyclists, promotes urban sprawl leading to a high-costly infrastructural investments. Based on privately owned car-oriented transportation policies and rapid urbanization dynamics, cities grow fast by sprawling with uncontrolled building densities, while increasing environmental pollution, raising social and economic inequalities, public health problems, causing destructive effects on agricultural productive lands, open green spaces and forest lands, natural wild life. All these problems threaten economic, social, environmental and ecological sustainability of cities. This research mainly argues that there is a strong relationship between urban form and walkability capacity of a city or urban environment. It aims to show that walkability of cities should be studied, planned and designed based on three major scales: macro scale, meso scale and micro scale. By identifying the key walkability parameters of each scale, it seeks to develop a walkability assessment approach to develop more sustainable urban forms at macro, meso and micro scales. By using Ankara as the case study and focusing two neighborhoods in the city, it assesses the walkability capacity of urban environments at different levels. By using the walkability assessment method on the two different districts –Kavaklıdere and Çukurambar- and two main mix-used streets of these districts with different urban form qualities, it also shows the different walkability capacity of urban form at meso and micro scales.Ph.D. - Doctoral Progra

Süt azı dişlerde el aletlerinin kemomekanik jel ile ya da jelsiz kullanımının çürük uzaklaştırmadaki etkisi

Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.BOLUM VI ÖZET Atravmatik Restoratif Tedavi, (ART), sadece el aletleri kullanarak demineralize diş dokusunu uzaklaştırması ve komşu pit ve fissürlerin flor içeren adeziv bir materyal (CİS) ile örtülenrnesi esasına dayanır. Özellikle sınıf I kavitelerde saha şartlarında elde edilen yüksek basan ve yöntemin daha az travrnatik olması gibi avantaj lanndan dolayı klinik ortamlarda da uygulanmaya başlanmıştır. ART'nin sınıf II kavitelerdeki başarısızlığı ise kullanılan restorasyon materyallerine bağlanmıştır. ART'nin pedodonti kliniklerinde kullanımının gün geçtikçe yaygınlaşmaktadır. Bunun başlıca nedenleri yöntemin, süt dişlerinin daha zayıf mine dokusunda uygulanabilme kolaylığı ve dental anksiyeteyi tetikleyici lokal anestezi ve ağrı gibi unsurları ortadan kaldırması olarak sıralanabilir. ART'nin çürük uzaklaştırma etkinliği halen tartışma konusudur. Yeterli madde kaldırılmamasından dolayı görüş kısıtlığı ve el aletierinin kullanımına bağlı olarak gelişen el bilek yorgunluğu, çürük dokunun etkin bir şekilde uzaldaştırılrnadığına dair şüphe uyandırmaktadır. Kemomekanik çürük temizleme ajanları da, günümüzde minimal invaziv yaklaşımlar arasında yer alan, çürük dokuyu seçici bir şekilde uzaklaştırarak sağlıklı dokuyu koruyan bir tedavi yöntemidir. Çürük dokuyu etkin bir şekilde uzaklaştırdıği çalışmalarla gösterilmiş olup pedodonti kliniklerinde de daha ağrısız ve konforlu bir tedavi olduğu için kabul görmüştür. 103Çalışmamızda ART'nin tek başına ve en son geliştirilen kemomekanik çürük temizleme ajanı olan Carisolv ile beraber kullanımının çürük uzaklaştırmadaki etkinliği, iki yöntemle hazırlanan süt molar dişlerin sınıf II kavitelerindeki kompozit restorasyonların başarısıyla değerlendirilmiştir. Yaşlan 6-7 arasında değişen süt molar dişlerinde arayüz çürüğü bulunan toplam 120 hasta çalışmamızda yer almıştır. İki farklı gruba iki farklı yöntemin uygulandığı çalışmamızda tedaviler rastgele belMenmiştir. ART ile 112, ART ile birlikte Carisolv' da toplam 103 restorasyon yapılmıştır. Restorasyonlar için, Adper prompt-L pop (3M ESPE, Almanya) ve Filtek Z250 (3M ESPE, Almanya) kompozit rezin kullanılmıştır. îki farklı tedavi yönteminde preparasyon ve restorasyon için gereken zaman kaydedilmiştir. Tedavi bitlikten sonra dental anksiyeteyi ölçmek için her çocuğa bir kez Venham Resim Testi uygulanmıştır. Restorasyonların klinik kontrolleri 6. ay, 1. yıl ve 2. yılda Modifiye Ryge kriterlerine göre değerlendirilmiştir. Değerlendirmeler tecrübeli iki dişhekimi tarafından tedavi grubunu bilinmeksizin yapılmıştır. İki farklı tedavi yönteminin çürük uzaklaştırma etkinliği restorasyonların 6. ay 1. yıl ve 2 yıl klinik başarılan açısından değerlendirildiğinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. ART' de 6. ay, 1. yıl, 2.yıl restorasyon klinik başarılan sırasıyla %92,4, %80, %72,7 iken ART ile birlikte Carisolv kullammmda %93,9, %71,6, % 59,6 olarak bulunmuştur. Atravmatik Restoratif Tedavi' nin tek başına ve Carisolv ile beraber kullanıldığı iki yöntemin, ortalama preparasyon ve restorasyon zamanlan sırasıyla ART' de 6:32, 6:39 dakika iken ART ile beraber Carisolv' da 6:35, 7:01 olarak bulunmuştur. VRT ortalaması ART uygulaması sonrası 1,12±1,64 iken ART ile beraber Carisolv'un kullanımı sonrası 1,3 1^1,88 olarak bulunmuştur. 104tid yöntem, preparasyon, restorasyon süreleri ve dental anksiyete açışından karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Carisolv ile tedavi edilen gruptaki hastalara tedavi sonrası Carisolv'un tadı ve kokusu ile ilgili anket yapılmış ve kabul edilebilir olduğu bulunmuştur. 105ABSTRACT Atraumatic Restorative Treatment (ART), is based on removing demineralized dental tissue using hand instruments only and filling the associate pit and fissures with flouride containing adhesive material. When ART was introduced in mid 1980's it was restricted with field studies in developing countries where there was lack of electricity, water, dental equipment and personnel. High success rates gained in Class I cavities and less traumatic modality led up to its application in clinical settings. The low success rate of Class II restorations through ART is thought to rise from weak physical strength of restorative materials. Delivery of local anesthesia and pain during dental treatments as the main triggers for dental anxiety are omitted in ART approach. Thin enamel in primary teeth enables an easy application of ART and its atraumatic nature provides an alternative for conventional treatment approach in pedodontics. ART, as one of the minimal intervention approach aims to remove demineralized dental tissues where limitation of visibility of cavity, hand wrist fatigue are thought to affect the caries removal efficiency. Chemomechanical caries removal is another minimal intervention approach that removes caries selectively preserving healthy dental tissues. This painless and comfortable treatment is well accepted among children in pedodontic clinics. In our study, caries removal effectiveness of ART was compared to ART in combination with Carisolv by evaluating the success rate of composite resin restorations in Class II cavities of primary molars. Our study was conducted on 120, 6-7 year old children with aproximal caries in primary molars. Parallel technique was used where treatments were randomly chosen and 112 cavities were prepared by 106ART whereas 103 by ART in combination with Carisolv. Adper Prompt-L- pop (3M ESPE, Germany) and Filtek Z250(3M ESPE, Germany) were used for restorations. Time needed to prepare the cavity and for the restoration in both treatment approaches were measured. Dental anxiety level of the children after two different caries removal techniques were evaluated by Venham Picture Test. Composite resin restorations were evaluated at the end of 6th month, 1st year and 2nd year by Modified Ryge criteria by two calibrated dentists who are blinded to treatment techniques. There was no statistically significant difference between clinical success rates of the restorations in any of the evaluation periods prepared by two treatment approaches. Clinical success rates of ART restorations after 6 months, 1 year and 2 years were %92,4, %80, %72,7 respectively whereas it was found to be %93,9, %71,6, % 59,6 for ART with Carisolv.The average preparation and restoration time for ART were 6:32, 6:39 respectively while they were 6:35, 7:01 for ART with Carisolv. The average VPT scores after ART application was found to be 1,12±1,64 whereas it was 1,31±1,88 for ART with Carisolv. There was no statistically significant difference between time needed to prepare and restore the cavity, and dental anxiety between two treatment approaches. Based on questionnaire results, scent and taste of Carisolv was found to be acceptable. 10

AĞIZ HİJYEN EĞİTİMİ ÖNCESİ-SONRASI BİLGİ DÜZEYİ KARŞILAŞTIRILMASI: PİLOT ÇALIŞMA

ÖZ AMAÇ: Toplum ağız diş sağlığı eğitimleri, bireyleri risk ve risk faktörleri hakkında bilgilendirip, uygun davranışları alışkanlık edinmeleri ile oral ve genel sağlığın korunmasını hedeflenmektedir. Bu çalışmanın amacı, ağız diş sağlığı eğitimi verilen genç bireylerde eğitim öncesi ve sonrası bilgi düzeyi ve tutumlarının karşılaştırılmalı olarak değerlendirilmesidir. GEREÇ VE YÖNTEM: 13-18 yaş aralığında, erkek yetiştirme yurdunda 66 öğrencinin saha koşullarında, ayna sond kullanarak ağız içi muayenesi yapılmıştır. Muayeneyi takiben, öğrencilere cevaplamaları için, diş fırçalama, diş ipi, diş macunu, diş hekimi ve beslenme ile ilgili bilgilerini ölçen 20 soruluk anket dağıtılmıştır. Aynı anket cevaplandırılması için, diş sağlığı eğitimi görsel sunumu sonunda tekrar cevaplandırmaları üzere dağıtılmıştır. Eğitimden bir ay sonra anket tekrarlanmış, veriler rapor edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde SPPS 20 (IBM Corp. 2011) istatistiksel paket program kullanılmıştır. BULGULAR: Çalışmamıza katılan 66 öğrencinin ortalama DMFT değeri 3.9± 4.1 olarak hesaplanmıştır. Doğru cevaplara verilen toplam puanlar, ağız hijyen eğitimi öncesi, sonrası ve bir ay sonra olmak üzere sırayla; 8.7±2.7, 10.1±5.2 ve 9.4±4.9 olarak hesaplanmıştır. Eğitim öncesi ve sonrası arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p0.05) Diş fırçalama ve diş hekimi bilgi düzeyleri eğitim öncesi ve sonrası arasında anlamlı fark gösterirken, bir ay sonra bu fark istatiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Diş ipi ve diş macunu bilgi düzeyleri arasında eğitim öncesi, sonrası ve bir ay sonunda istatiksel olarak anlamlı düzeyde artış saptandığı rapor edilmiştir. SONUÇ: Genç bireylerde ağız-diş sağlığı ve alışkanlıklarının elde edilmesi ve sürdürülebilir olması için, ağız hijyen eğitiminin kısa aralıklarla düzenli olarak verilmesi gerekir. ANAHTAR KELİMELER: Oral hijyen, adolesan, ağız sağlığı eğitim

Effect of 38% silver diamine fluoride on fracture resistance of leucite reinforced feldspathic ceramic CAD/CAM class I inlay restorations

Introduction: Silver diamine fluoride (SDF) is a topical agent that has recently gained popularity for its ability to stop and prevent dental caries. Aim: The aim of this study was to evaluate the effect of SDF applied to class I cavities of extracted non-caries molar teeth on the fracture resistance of CAD/CAM block. Materials and methods: Twenty eight extracted noncarious molars were selected for the study. They were divided into two groups (n=14 per group). In each tooth, a diamond head was used to create Class I cavities that were 2 mm deep and 2 mm wide. The fracture strength test was carried out by applying a force at a speed of 5 mm/min, while continuously increasing the long axis of the tooth at the point corresponding to the central fossa. Results: SDF application did not have a statistically significant effect on fracture resistance in teeth restored with Class I cavities CAD/CAM blocks. The two groups did not differ statistically significantly according to the two-way ANOVA [mean fracture force (N) ± standard deviation: without SDF 1138.19±581.65 and with SDF 1067.93±555.65; p=0.712]. Conclusions: This study showed that SDF did not have either a positive or negative effect on the fracture resistance for restoration or easy application in cavities. Long-term clinical studies with different mechanical tests are needed for the safe use of SDF in pre-restoration cavities with CAD/CAM blocks