Wpływ przebytej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego na akcelerometryczną analizę chodu

Wstęp: Uszkodzenia ACL - obok uszkodzeń więzadeł pobocznych, łąkotek stawu kolanowego - należą do jednych z najczęstszych obrażeń stawu kolanowego, wymagających bardzo często rekonstrukcji chirurgicznej. Przywrócenie prawidłowego wzorca chodu staje się głównym celem leczenia. Celem pracy była ocena wpływu przebytej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (ACL) na wybrane parametry chodu w ocenie akcelerometrycznej. Materiałi metody: W badaniach wzięły udział 34 osoby w wieku 18-54 lat. Do pierwszej grupy włączono 20 osób po przebytej rekonstrukcji ACL w wieku 19-54 lat (x =29 lat). Do drugiej grupy zakwalifikowano 14 zdrowych osób bez uszkodzeń narządu ruchu w wieku 18-45 lat (x =25,36 lat). Przeprowadzono analizę chodu we własnym oraz szybkim tempie przy użyciu CQMotion Elektronik System typu MEMS. Wyniki: W pierwszej grupie, u 75% osób w czasie chodu wolnego, a u 95% podczas chodu szybkiego, wykazano różnicę przekraczającą 5% między kończyną zdrową a poddaną rekonstrukcji ACL. Szybkość chodu miała wpływ na wartość przyspieszenia zaobserwowaną w wartościach RMS w obu grupach. Wartość RMS była różna w zależności o tempa chodu. Wnioski: nioski: Akcelerometryczna analiza chodu pokazała, iż nie odnotowano dużych różnic w porównywanych wartościach przyspieszenia pomiędzy kończynami, natomiast tempo chodu miało wpływ na wybrane parametry chodu.Introduction: ACL injuries - next to damage to the collateral ligaments, menisci of the knee - are the most common injuries of the knee joint and very often require surgical treatment. The main aim of the treatment is to restore normal gait pattern. The objective of this study was to determine the infl uence of reconstructed ACL on selected gait parameters by using an accelerometer system. Material and methods: aterial and methods: The study involved 34 people aged 18-54 who were divided in two groups. The fi rst group consisted of 20 people after ACL reconstruction, aged 19-54 years old (mean 29). The second group consisted of 14 healthy people between the age of 18-45 (mean 25.36). Gait analysis in normal and fast rate was performed using the CQMotion Electronik System, MEMS type. Results: Differences in the results were observed in the fi rst group. In 75% of people during normal walking and in 95% during fast walking, a 5% difference between the healthy limb and the limb after ACL reconstruction was observed. The gait rate had influence on acceleration value which was observed in RMS (Root Mean Square) values in both of the groups. The RMS value was different, depending on the gait rate. Conclusions: Accelerometric gait analysis shows that the differences in comparing rate values between limbs are not so great, however, the gait pace has influence on some gait parameters

Silver nanoparticles induced changes in DNA methylation and histone H3 methylation in a mouse model of breast cancer

The importance of epigenetic changes as a measurable endpoint in nanotoxicological studies is getting more and more appreciated. In the present work, we analyzed the epigenetic effects induced by citrate- and PEG-coated 20 nm silver nanoparticles (AgNPs) in a model consisting of 4T1 breast cancer tumors in mice. Animals were administered with AgNPs intragastrically (1 mg/kg b.w. daily—total dose 14 mg/kg b.w.) or intravenously (administration twice with 1 mg/kg b.w.—total dose 2 mg/kg b.w.). We observed a significant decrease in 5-methylcytosine (5-mC) level in tumors from mice treated with citrate-coated AgNPs regardless of the route of administration. For PEG-coated AgNPs, a significant decrease in DNA methylation was observed only after intravenous administration. Moreover, treatment of 4T1 tumor-bearing mice with AgNPs decreased histone H3 methylation in tumor tissue. This effect was the most pronounced for PEG-coated AgNPs administered intravenously. No changes in histone H3 Lys9 acetylation were observed. The decrease in methylation of DNA and histone H3 was accompanied by changes in expression of genes encoding chromatin-modifying enzymes (Setd4, Setdb1, Smyd3, Suv39h1, Suv420h1, Whsc1, Kdm1a, Kdm5b, Esco2, Hat1, Myst3, Hdac5, Dnmt1, Ube2b, and Usp22) and genes related to carcinogenesis (Akt1, Brca1, Brca2, Mlh1, Myb, Ccnd1, and Src). The significance of the observed changes and the mechanisms responsible for their development are unclear, and more research in this area is warranted. Nevertheless, the present work points to the epigenetic effects as an important level of interaction between nanomaterials and biological systems, which should always be taken into consideration during analysis of the biological activity of nanomaterials and development of nanopharmaceuticals

Postępowanie fizjoterapeutyczne a jakość życia pacjentów objętych opieką długoterminową

Wstęp: Znaczenie fizjoterapii w poprawie jakości życia pacjentów objętych stacjonarną opieką długoterminową nie jest jeszcze do końca poznane. Celem badania była ocena jakości życia i stanu funkcjonalnego pacjentów objętych opieką długoterminową w odniesieniu do prowadzonej rehabilitacji. Projekt badawczy: badanie przekrojowe Materiał i metody: Badanie przeprowadzono w grupie 58 osób. Do zebrania danych wykorzystano kwestionariusz dotyczący rehabilitacji, skalę Barthel, skalę VAS oraz kwestionariusz WHOQOL-Bref. Wyniki: Stan funkcjonalny oceniono jako średnio ciężki i lekki u 83,9% osób. Ponad 70% pacjentów jakość życia oceniło jako dobrą i bardzo dobrą. Nie wykazano istotnej zależności między uczestnictwem w rehabilitacji a jakością życia badanych (p = 0,35). Istnieje monotoniczna zależność pomiędzy zadowoleniem z rehabilitacji a domeną socjalną jakości życia (r=0,34, p = 0,01). Wykazano istotną zależność między jakością życia a BMI, wykształceniem, bólem i poziomem sprawności ocenionym w skali Barthel. Wnioski: Większość ankietowanych mieszkańców Domów Pomocy Społecznej uczestniczyła w rehabilitacji i była z niej zadowolona, co pozytywnie wpłynęło na ocenę jakości życia w zakresie relacji społecznych.Background: The importance of physiotherapy in improving quality of life of patients in long-term care is not yet fully understood. The aim of the study was to assess the quality of life and functional status of patients in long-term care with respect to their rehabilitation. Study design: Cross-sectional. Materials and methods: The study was conducted among a group of 58 individuals. A questionnaire to collect the data concerning rehabilitation, the Barthel scale, VAS and WHOQOL-Bref were used. Results: The functional condition was assessed as moderately heavy and light in 83.9% of participants. More than 70% of patients rated the quality of life as good and very good. There was no significant relationship between participation in rehabilitation and quality of life of the subjects (p = 0.35). There was a monotonic relationship between the social domain of quality of life and satisfaction with rehabilitation (r =0.34, p = 0.01). There was a significant correlation between the quality of life and BMI, education, pain and level of functional efficiency assessed using the Barthel scale. Conclusions: The majority of the studied nursing-home residents participated in rehabilitation and were satisfied with it, which positively affected the quality of life in terms of social relations

Polimorfizm rs2200733 na chromosomie 4q25 jest czynnikiem ryzyka udaru sercowozatorowego związanego z migotaniem przedsionków w populacji polskiej

Background and purpose A few single nucleotide polymorphisms (SNPs) on chromosome 4q25, associated with atrial fibrillation (AF), are risk factors for ischaemic stroke. We studied the significance of the SNP rs2200733 on chromosome 4q25 in different types of cardioembolic (CE) stroke. Material and methods: We genotyped 428 controls and 301 CE stroke patients, among whom 197 (65.4%) presented with high risk sources of embolism (CE stroke related to AF) and 104 with medium risk sources (CE stroke unrelated to AF). The SNP rs2200733 was analysed using real-time polymorphism chain reaction. Results Both univariate and multivariate regression analyses showed that the studied variant affected risk of all CE strokes or CE strokes related to AF in recessive and additive models. The two types of CE stroke differed significantly in demographics and distribution of vascular risk factors. Conclusions The SNP rs2200733 on chromosome 4q25 is a risk factor for CE stroke related to AF only

Polimorfizm rs2200733 na chromosomie 4q25 jest czynnikiem ryzyka udaru sercowozatorowego związanego z migotaniem przedsionków w populacji polskiej

Background and purpose A few single nucleotide polymorphisms (SNPs) on chromosome 4q25, associated with atrial fibrillation (AF), are risk factors for ischaemic stroke. We studied the significance of the SNP rs2200733 on chromosome 4q25 in different types of cardioembolic (CE) stroke. Material and methods: We genotyped 428 controls and 301 CE stroke patients, among whom 197 (65.4%) presented with high risk sources of embolism (CE stroke related to AF) and 104 with medium risk sources (CE stroke unrelated to AF). The SNP rs2200733 was analysed using real-time polymorphism chain reaction. Results Both univariate and multivariate regression analyses showed that the studied variant affected risk of all CE strokes or CE strokes related to AF in recessive and additive models. The two types of CE stroke differed significantly in demographics and distribution of vascular risk factors. Conclusions The SNP rs2200733 on chromosome 4q25 is a risk factor for CE stroke related to AF only.Wstęp i cel pracy Kilka polimorfizmów na chromosomie 4q25, związanych z migotaniem przedsionków, jest czynnikami ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu. Przeanalizowano znaczenie polimorfizmu rs2200733 na chromosomie 4q25 w różnych typach udaru sercowozatorowego. Materiał i metody Badany polimorfizm oznaczono u 428 osób tworzących grupę kontrolną oraz u 301 chorych na udar sercowozatorowy, spośród których 197 (65,4%) miało źródło zatorowości o dużym ryzyku (udar sercowozatorowy związany z migotaniem przedsionków), a 104 o pośrednim ryzyku (udar sercowozatorowy niezwiązany z migotaniem przedsionków). Do analizy polimorfizmu rs2200733 wykorzystano reakcję łańcuchową polimerazy DNA z analizą ilości produktu w czasie rzeczywistym. Wyniki Zarówno jedno-, jak i wieloczynnikowa analiza regresji logistycznej wykazały, że badany wariant wpływał na ryzyko wystąpienia wszystkich udarów sercowozatorowych oraz tych związanych z migotaniem przedsionków w modelach recesywnym i addytywnym. Dwa typy udaru sercowozatorowego różniły się w zakresie czynników demograficznych oraz rozkładu naczyniowych czynników ryzyka. Wnioski Polimorfizm rs2200733 na chromosomie 4q25 jest czynnikiem ryzyka jedynie udaru sercowozatorowego związanego z migotaniem przedsionków

Antitumor Potential of Extracellular Vesicles Released by Genetically Modified Murine Colon Carcinoma Cells With Overexpression of Interleukin-12 and shRNA for TGF-β1

Recent developments demonstrate that tumor-derived extracellular vesicles (EVs) could become a highly effective tool for delivery of antitumor factors. The main objective of the study was to determine whether EVs secreted by MC38 colon carcinoma cells genetically engineered for overproduction of interleukin (IL-)12 and/or shRNA targeting TGF-β1 are effectively loaded with these molecules and whether the obtained EVs could be an efficient tool for antitumor therapy. Fractions of EVs released by genetically modified MC38 cells [both modified tumor-derived exosomes (mTEx) and modified microvesicles (mTMv)] and those released by unmodified, wild-type MC38 cells were characterized in terms of loading efficacy, using real-time PCR and ELISA, as well as their antitumor potential. In order to examine the therapeutic potential of mTEx, they were applied in the form of sole treatment as well as in combination with dendritic cell (DC)-based vaccines stimulated with mTMv in the therapy of mice with subcutaneously growing MC38 tumors. The results demonstrated that genetic modification of wild-type MC38 tumor cells is an effective method of loading the molecules of interest into extracellular vesicles secreted by the cells (both TEx and TMv). The results also showed that mTEx secreted by cells engineered for overproduction of IL-12 and/or shRNA for TGF-β1 are able to induce tumor growth inhibition as opposed to TEx from unmodified MC38 cells. Additionally, antitumor therapy composed of mTEx (especially those deprived of TGF-β1) and DC-based vaccines allowed for regeneration of antitumor immunity and induction of the systemic Th1 response responsible for the sustained effect of the therapy. In conclusion, tumor-derived exosomes loaded with IL-12 and/or deprived of TGF-β1 could become an efficient adjuvant supporting induction of a specific antitumor response in both immuno- and chemotherapeutic schemes of treatment

Amyloidoza łańcuchów lekkich immunoglobulin z punktu widzenia kardiologa

Light-chain amyloidosis (amyloidosis AL) is diagnosed in approx. 70% of patients with cardiac amyloidosis. This type of amyloidosis has the worst prognosis, especially if the diagnosis is made in advanced stages. The majority of patients are referred to a cardiologist, but unfortunately only every fifth of them has the proper diagnosis. Therefore, strategies promoting early diagnosis are important. One of them is the measurement of serum free light chains concentration in every patient with heart failure with preserved ejection fraction. The acknowledgement of free light chains (FLCs) cardiotoxicity rendered the picture of AL amyloidosis from infiltrative cardiomyopathy into a toxic one. Best improvement in regard to heart failure is achieved upon hematological treatment resulting in decrease of FLCs concentration. Therefore, cardiological treatment is rather a supportive therapy. The role of cardiologist is the rapid diagnosis of the disease and referral of the patient to the hematologist. The standard heart failure treatment encompassing use of beta-blockers and angiotensin converting enzyme inhibitors aggravates orthostatic hypotension and congestion. Instead, up-to-date hematological treatment improves the prognosis of AL amyloidosis markedly, as long as early diagnosis is made.Amyloidozę łańcuchów lekkich (amyloidozę AL) rozpoznaje się u około 70% pacjentów z amyloidozą serca. Ta postać choroby wiąże się z najgorszym rokowaniem, szczególnie jeśli wykrywa się ją na zaawansowanym etapie. Kardiolog jest najczęściej odwiedzanym specjalistą przez pacjentów z amyloidozą AL. Niestety tylko u co piątego pacjenta jest stawiana właściwa diagnoza. Dlatego ważne jest, aby promować działania umożliwiające wczesne stwierdzenie choroby. Należy do nich oznaczanie wolnych łańcuchów lekkich (FLC) w surowicy u pacjentów z niewydolnością sercaz zachowaną frakcją wyrzutową. Wykazanie kardiotoksycznej roli FLC zmieniło postrzeganie amyloidozy AL jako choroby polegającej wyłącznie na pozakomórkowym gromadzeniu się nieprawidłowych złogów białkowych. Największą poprawę funkcji serca uzyskuje się, obniżając stężenie FLC w surowicy poprzez leczenie cytoredukcyjne. Leczenie kardiologiczne ma znaczenie uzupełniające. Rola kardiologa sprowadza się do jak najszybszego rozpoznania choroby i przekazania pacjenta do hematologa. Standardowa farmakoterapia niewydolności serca, obejmująca beta-adrenolityki i inhibitory konwertazy angiotensyny, u pacjentów z amyloidozą wywołuje nasilenie hipotensji ortostatycznej i objawów zastoinowych. Natomiast dzięki nowoczesnemu leczeniu cytoredukcyjnemu i antyamyloidowemu istotnie poprawiły się wyniki leczenia, pod warunkiem wczesnego rozpoznania amyloidozy AL

Rozwój struktur klastrowych w Polsce Wschodniej

Polish Abstract: Aksjomatem współczesnych koncepcji rozwoju regionalnego stało się założenie, iž rozwój jest funkcją konkurencyjności. Analizując doświadczenia najwyžej rozwiniętych regionów na świecie można dostrzec ksztaltowanie się w ich ramach specyficznych struktur społeczno-gospodarczych określanych jako klastry czy grona, które w decydującym stopniu przyczyniają się do podnoszenia regionalnej konkurencyjności i w konsekwencji wysokiej dynamiki wzrostu. Rozpatrywanie gospodarki regionalnej z perspektywy klastrów skupia się na powstających powiązaniach pomiędzy przedsiębiorstwami, branžami, sektorami oraz relacjach pomiędzy firmami i instytucjami otoczenia. W ramach koncepcji rozwoju klastrów, przedsiębiorstwa i branże, postrzegane są jako elementy większego systemu, a nie jako wyizolowane podmioty. To nowoczesne podejście implikuje zalecenia pod adresem polityki regionalnej i lokalnej, która powinna obecnie być nastawiona na zwiększanie konkurencyjności regionów poprzez identyfikację najbardziej konkurencyjnych w skali międzynarodowej klastrów i ksztaltowanie warunków sprzyjających ich rozwojowi. Można przyjąć, iż polityka promocji klastrów będzie stawała się najbardziej efektywną formą prowadzenia regionalnej polityki rozwoju. English Abstract: The axiom for contemporary concepts of regional development is the assumption that development is a function of competitiveness. Analyzing the experience of the highest developed regions in the world, one can notice the formation within them of specific socio-economic structures referred to as clusters or clusters that make a decisive contribution to increasing regional competitiveness and, consequently, high growth dynamics. Consideration of the regional economy from the perspective of clusters focuses on the emerging links between enterprises, industries, sectors and relations between companies and institutions of the environment. As part of the cluster development concept, enterprises and industries are perceived as elements of a larger system, and not as isolated entities. This modern approach implies recommendations for regional and local policy, which should now be aimed at increasing the competitiveness of regions by identifying the most internationally competitive clusters and shaping conditions conducive to their development. It can be assumed that the cluster promotion policy will become the most effective form of running a regional development policy

Współczesne kierunki w medycynie prewencyjnej

Praca recenzowana / Peer-reviewed paperTreści artykułów w niniejszej monografii odnoszą czytelnika nie tylko do bardzo różnych kierunków prozdrowotnych, ale także do leczenia schorzeń już występujących. Zamierzeniem autorów było przedstawienie wybranych zagadnień z zakresu profilaktyki prozdrowotnej cukrzycy, otyłości, zaburzeń lipidowych i zmian skórnych, pielęgnacji w tych schorzeniach, a także problemów kosmetologicznych skóry, towarzyszącym tymże zaburzeniom. Autorzy poszczególnych rozdziałów starali się przedstawić poruszane problemy w oparciu o aktualną dokumentację medyczną z nadzieją, że pozwoliło to kompleksowo wyjaśnić poruszane w monografii problemy