Hoe punitief is België?

Hoe punitief is België? De gevangenispopulatie stijgt al jaren, de gemeenschapsgerichte straffen kennen een sterke opmars en er worden gemeentelijke administratieve sancties ingevoerd. Het lijkt wel alsof we méér en harder straffen. Tegelijk spreekt men over straffeloosheid: er zou geen eenduidig vervolgingsbeleid zijn, de korte vrijheidsstraffen worden niet uitgevoerd, voorlopige invrijheidstellingen worden misbruikt om de overbevolking op te lossen, het softe karakter van elektronisch toezicht wordt aangeklaagd, enzovoort. De aandacht voor slachtoffers zou dan weer een strenger beleid in de hand werken. Hoe moeten we deze paradoxale tendensen begrijpen? Is er sprake van een verharding van het strafbeleid en waaruit zou dit dan blijken? Hoe verhoudt de bestraffingspraktijk zich tegenover de evoluerende criminaliteit? Wat is de visie van de burger over het straffen? Wordt er selectief opgetreden tegen bepaalde groepen in de samenleving? Hoe moeten we de samenhang zien met bredere maatschappelijke ontwikkelingen? Academici en bevoorrechte getuigen uit het bestraffingsveld geven in dit boek een eerste aanzet tot antwoord op deze vragen

Restorative justice and the active victim: Exploring the concept of empowerment

This paper departs from the observation that the victim image leading public discourse has transformed in recent years: increasingly victims reject the traditional victim label implying helplessness and dependency to adopt the image of the emancipated victim that wishes to participate in the criminal proceedings. Restorative justice at first sight provides an answer to these emancipated victims’ wishes, offering them participation in criminal proceedings. Yet, using the concept of empowerment as an example and the community psychology perspective as a theoretical reference, our analysis suggests that restorative justice uses a restricted definition of empowerment: it reduces empowerment to developing self-confidence and new understandings of the offence, neglecting the behavioural component of empowerment. This characteristic of restorative justice seems to deny victims’ capacities to promote social change and inhibit them from reaching true empowerment

Deviante wetenschap: het domein van de criminologie: liber amicorum Johan Goethals

Criminologists are kings without a country, zo schreef de Zweeds-Amerikaanse criminoloog Thorsten Sellin zes decennia geleden. Gedurende lange tijd werden criminologische thema’s aangesneden door sociologen, psychologen, juristen, enzovoort, maar criminologen beschikten niet over hun eigen territorium: ze waren vorsten zonder koninkrijk. Die situatie is intussen veranderd. Het voorliggende boek illustreert in uiteenlopende essays hoe de criminologie zijn eigen domein heeft weten te veroveren. De wetenschappelijke studie van criminaliteit, criminalisering en de maatschappelijke reactie op criminaliteit laat zich inspireren door de rijkdom aan inzichten en perspectieven uit de diverse basisdisciplines enerzijds, en de veelheid aan methodologische opties anderzijds. Deze bundel werd samengesteld naar aanleiding van het emeritaat van de Leuvense hoogleraar Johan Goethals. Bijzondere aandacht voor de uitbouw van de Leuvense criminologie en de belangrijke bijdrage die Johan Goethals hieraan heeft geleverd, mocht dan ook niet ontbreken

Une analyse constructive des attitudes, des politiques et des programmes en ce qui concerne la radicalisation

CONRA

International experiences of support to victims of institutional violence

status: publishe

Restorative Justice and Victimology Research Line

status: publishe

Shaping Restorative Justice through Victim Policies? A Report from Europe

status: publishe

Do restorative justice practices fit with victims' needs?

status: publishe

A response on the relevance of restorative justice

status: publishe

Democratising Restorative Justice

status: publishe