A new horizon in the treatment of biofilm-associated tonsillitis

Objective: To demonstrate the efficacy of tonsil brushing in patients with chronic tonsillitis to remove the microbial biofilm on the tonsil surface using an in vitro model. Design: Specimens from patients undergoing tonsillectomy were evaluated prior to and following surface cleaning methods, including rinsing and brushing, using scanning electron microscopy (SEM). Patients: The study population consisted of 25 randomly selected patients with chronic tonsillitis. Interventions: Specimens were collected and divided into four portions. Each portion received distinct surface cleaning methods and was immediately fixed for SEM examination. Outcome measures: The biofilm layer on the surface of the tonsils was examined using SEM. The density of the biofilm layer and the degree of persistence of the biofilm after rinsing and brushing were measured. Results: The surface biofilm of the tonsils in the first group, which were neither brushed nor rinsed, revealed a thick layer of biofilm on the mucosal surface. The second group of tonsils, which were only rinsed, also showed a thick layer of biofilm. The third group of tonsils, which were rinsed following gentle brushing using a soft toothbrush, showed a reduction in the thickness of the biofilm layer. The fourth group of tonsils, which were brushed with a hard brush, was almost devoid of a biofilm layer. Conclusion: Our results demonstrate that rinsing does not effectively remove the biofilm layer on the tonsil surface. The use of a harder brush was identified as a more powerful means of removing biofilm compared with a soft brush

Ultrastructure of the Natal and Primary Teeth

Aim: The teeth present in the oral cavity at birth are known as natal teeth and their etiology is still unknown. In this study, we aimed to compare the morphologic structures of natal and primary teeth at the ultra structural level using transmission electron microscope (TEM). Material and Methods: We investigated a natal tooth of a fourteen-day-old newborn baby. It was extracted due to the hypermobility with a risk of aspiration. As a control, a healthy primary incisor tooth was extracted from another child due to the physiologic root resorption. Immediately after extraction, both teeth were fixed in 10% formalin solution and decalcified by immersion in ethylenediaminetetraacetic acid (EDTA) solution. Following routine TEM preparation process, teeth were embedded in Epon 812. Results: Histologically, structures of enamel prism and dentin tubules were different in the natal tooth compared to the primary tooth. Light microscopic (LM) and TEM investigations of the primary tooth showed prominent crystal structures in the enamel prism and regular organization in both enamel and dentin. LM and TEM investigations of the natal tooth revealed an irregular enamel prism in the hypoplastic enamel, vacuolization in the interprismatic enamel and an irregular organization in the dentin tubules. Conclusion: We conclude that the structural differences of the enamel and dentin in the natal tooth might be a result of incomplete maturation

Doku Mühendisliğinde Kitozanın Kullanım Alanları

Doku mühendisliği günümüzde ve gelecekte tıbbın en önemli tedavi stratejisini oluşturacaktır. Günümüzde rejeneratif tıpta süregelen araştırmaların çoğu doku mühendisliğinde biyomateryallerle oluşturulan destek ve yapı malzemesinin (scaffold) geliştirilmesi üzerinedir. Bir biyomateryal olan kitozanın doğal bir polimer olması, gözenkli bir yapıya sahip oluşu, kimyasal modifikasyonlara uygunluğu, jel formunda kullanılabilirlik özelliği, biyouyumlu olması ve metabolitlerinin toksik olmaması; doku mühendisliğinde ilgi odağı olmuştur. Kitin ve kitozan türevi bileşiklerin, biyomateryal olarak çok çeşitli alanlarda kullanıldığı bilinmektedir. Kitozan türevlerinin hücre uyumlu oluşu ve lizozimler tarafından yıkılabilmesi bu alanda kullanımını oldukça arttırmaktadır. Yapılan çalışmalarda kitozanın in vitro kültür ortamlarında dokuların büyüme hızı ve doku tabakalanması üzerine olumlu bir etkisi olduğu gösterilmiştir. Kitozanın, dokuların matriks içeriğinde bulunan glikozaminoglikanlara benzerliği nedeniyle bağ dokusu tamirinde ve organogeneziste oldukça uygun bir biyomateryal olduğu belirtilmektedir. In vivo çalışmalarda da kitozanın deri fibroblastlarında sayısal bir artışa neden olduğu gösterilmiştir. Kitozanın membran formu değişik doku kültürlerinde hücre tutunması ve hücreye penetrasyonu üzerine olumlu bir etkiye sahiptir. Kitozanın doku mühendisliğindeki önemli derecedeki mitojenik aktivitesinin yüksek oranda deasetile olabilmesine bağlanmaktadır. Organik bir biyomateryal olan kitozanın güncelliğini önemli derecede koruması kuvvetli ölçüde şartlara gore değiştirilebilen formuna dayanmaktadır