Bisphenol a'nın rat testis gelişiminde fonksiyon gören notch sinyal yolağı üzerine etkisi

Bisphenol A (BPA) is the object of great concerns because of its widespread use, due to several millions of tons its production throughout the world each year. BPA is an endocrine disrupting chemical and is classified as a probable human carcinogen. Fetal and perinatal exposure to environmentally relevant doses of BPA induces multigenerational impairments of male fertility. Notch signaling functions to regulate cell-fate by modulating differentiation, proliferation, and survival of cells. Notch signaling system plays a significant role in male germ cell differentiation and survival. In this study, it was aimed to explore the alterations/changes in protein expression of Notch I receptor following BPA treatments during embriyonal (E) days 18 to 21, postnatal (P) days 0 to 3, and P4 to P7 time intervals in the rat testes in vivo. The results of study revealed that the used doses of BPA had’nt effect on Notch 1 protein expressions in rat testes during selected time preiods.Endokrin bozucu kimyasallar arasında Bisphenol A (BPA) her yıl dünyada bir kaç milyon ton üretilmesi ve yaygın olarak kullanılmasıyla en çok dikkat çeken bir ajandır. BPA endokrin bozucu bir ajandır ve insanlar için karsinojen olarak sınıflandırılmaktadır. Fötal ve perinatal dönemde çevredeki dozlarla uyumlu olarak BPA’ya maruz kalmak nesiller boyunca erkek infertilitesinin bozulmasını indüklemektedir. Notch sinyal fonksiyonları hücrelerin farklılaşmasını, çoğalmasını ve canlı kalmasını düzenleyerek hücre kaderini belirler. Notch sinyal sistemi erkek germ hücrelerinin farklılaşması ve yaşamasında önemli bir rol oynamaktadır. Bu çalışmada in vivo embriyonal (E) 18-21, postnatal (P) 0-3 ve P4-7. günlerde BPA uygulamasını takiben rat testislerinde Notch I reseptör protein ekspresyonunun değişip değişmediğini araştırmak amaçlandı. Araştırmadan elde edilen sonuçlar, seçilen zaman dilimlerinde kullanılan BPA dozlarının sıçan testislerinde Notch 1 protein ekspresyonları üzerine etkisi olmadığını ortaya koydu

BMP-9 ve TGF-ß3 eklenmiş kondrojenik farklılaşma medyumunun transwell ko-kültürde hipertrofi üzerine etkisi

Mesenchymal stem cells are widely used in the treatment of many diseases, including osteoarthritis, due to their ability to differentiate into cartilage. The high chondrogenic differentiation potential of synovial fluid-derived mesenchymal stem cells increases the importance of these cells in osteoarthritis treatments. Addition of BMP-9 and TGF-ß3 into chondrogenic differentiation medium, increases chondrogenic differentiation and they also cause hypertrophic effects on chondrocytes. In our study, it was aimed to demonstrate the effects of BMP-9 and TGF-ß3 on cell hypertrophy by adding them into the chondrogenic basal medium during in vitro chondrogenic differentiation. In the study, stem cells in passage 5 and chondrocytes in passage 1 were cultured in a transwell co-culture system and six experimental groups were formed. Cell hypertrophy was demonstrated by examining MMP-13 and RUNX-2 gene expressions, in stem cells where chondrogenesis were induced in transwell co-culture. Although the addition of BMP-9 and TGF-ß3 to the chondrogenic medium increased hypertrophic gene expressions in experimental groups compared to control, the results were not statistically significant. The addition of BMP-9 and TGF-ß3, separately or in combination, during the chondrogenic differentiation of stem cells does not cause significant chondrocyte hypertrophy.Mezenkimal kök hücreler, kıkırdağa farklılaşma yetenekleri nedeniyle osteoartrit dahil birçok hastalığın tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Sinoviyal sıvı kökenli mezenkimal kök hücrelerinin kondrojenik farklılaşma potansiyellerinin fazla olması bu hücrelerin osteoartrit tedavilerindeki önemini artırmaktadır. Kondrojenik farklılaşma medyumuna ilave edilen BMP-9 ve TGF-ß3 büyüme faktörleri kondrojenik farklılaşmayı artırır ve aynı zamanda kondrositlerde hipertofik etkilere sebep olur. Çalışmamızda in vitro kondrojenik farklılaşma esnasında kondrojenik bazal medyuma ilave edilen BMP-9 ve TGF-ß3’ün hücre hipertrofisi üzerine etkilerinin gösterilmesi amaçlandı. Çalışmada transwell ko-kültür sisteminde 5. pasajdaki kök hücreler ve pasaj 1'deki kondrositler birlikte kültüre edildi ve altı deney grubu oluşturuldu. Hücre hipertrofisi, transwell ko-kültüründe kondrogenezin indüklendiği kök hücrelerde MMP-13 ve RUNX-2 gen ekspresyonları incelenerek gösterildi. BMP-9 ve TGF-ß3'ün kondrojenik ortama eklenmesi, kontrol grubuna göre deney gruplarında hipertrofik gen ekspresyonlarını artırmasına rağmen bu artış istatistiksel olarak anlamlı değildi. Kök hücrelerin kondrojenik farklılaşması esnasında BMP-9 ve TGF-ß3’ün ayrı ayrı veya birlikte kullanılması önemli derecede kıkırdak hücresi hipertrofisine neden olmamaktadır

Immunohistochemical localization of epidermal growth factor receptor in testes of mice with experimentally induced diabetes

The presence of epidermal growth factor receptor (EGFR) and changes in the immunoreactivity of the receptor in the testes of adult male Swiss albino mice with experimentally induced diabetes were determined. To induce diabetes, the mice were injected with streptozotocin at 200 mg/kg doses. The testes were excised after 1, 2 and 3 weeks following the injection. Avidin Biotin Complex immunohistochemical staining was applied to 5 mu thick paraffin sections. There was a positive immunoreactivity for EGFR only in Leydig cells. In the experimental group, although the immunoreactivity decreased after the 2(nd) and 3(rd) week (P < 0.001), any statistical difference was not determined for the immunoreactivity of EGFR in the Leydig cells after the 1(st) week. It could be concluded that a decrease in the immunoreactivity of EGFR might be one of the possible reasons for infertility in diabetic mice

Investigation on the effect of chronic ethanol consumption on IGF-I receptors in rat testes during puberty period by immunohistochemical method

While the ethanol is a gonadal toxin, insulin-like growth factor-I (IGF-I) has an important role in regulation of spermatogenesis and its signal is predominantly mediated by the IGF-I receptor (IGF-IR). In this study it was aimed to investigate the effect of chronic ethanol consumption on IGF-IR in the rat testes. The rats were divided into two groups: sucrose and alcohol group. The experiment was started on 25(th) day of postnatal period. Water including 15 percent of ethanol was fed up with the alcohol group. The applications were finished on 35(th), 41(th), 50(th) and 70(th) day of experiment according to puberty periods of rats. Testes were fixed in Bouin's solution and embedded in paraffin. The paraffin-embedded sections were processed for standard immunohistochemistry by the labelled streptavidin-biotin technique. During the experimental period, the ethanol exposed group consumed ethanol approximately 12g/kg/d. The immunoreactivity of IGF-IR wits significantly (p lower than 0.05) depressed on 41(th), 50(th) and 70(th) day in spermatids, and 50(th) day in Leydig cells in ethanol exposed group in contrary to that of sucrose group. As a result, it was concluded that the degradation in IGF-IR caused by ethanol affected the paracrine and autocrine mechanism of IGF-I in testicular cells and thus resulting in the corruption in spermatogenesis and delay in sexual maturation

Histology and morphometry of white New Zealand rabbit skin

Ten adult female and 10 adult male white New Zealand rabbits were used. The total thickness of epidermis, dermis, primary and secondary hair follicle numbers per square millimetres and follicle diameters were measured in the skin samples taken from the back region of white Newzealand rabbits and the values in females and males were compared. Total skin and dermis thickness were significantly by (P<0.05) more in males than in females of white New Zealand rabbits. It was determined that stratum papillare constitute 58-60% of total skin. There was statistically no difference in the number hair follicles between the skins of males and females. In general, there were no sweat glands in rabbits and the intensity of adipocytes was significantly higher in the female skins than that of males. In conclusion, skins of white New Zealand rabbit are not suitable for fur industry since their dermis are thick and connective tissue fibers are loose

Effects of capsaicin on nitric oxide synthase isoforms in prepubertal rat ovary

Nitric oxide (NO) has emerged as an important intra-ovarian regulatory factor. We investigated effects of low dose capsaicin (CAP) treatment on the different NOS isoforms in prepubertal rat ovaries. Fifteen 21-day-old female Sprague-Dawley rats were divided randomly into three groups. The first group received no treatment, the second group received 0.5 mg/kg/day CAP dissolved in the vehicle, and the third group was treated with the vehicle only. The animals were euthanized by ether inhalation after 15 days and their ovaries were excised. Ovaries were fixed in 10% neutral buffered formalin and embedded in paraffin. Sections were processed for standard immunohistochemistry using the labeled streptavidin-biotin technique for expression of nNOS, eNOS and iNOS. We demonstrated that CAP induced expression of NOS isotypes including eNOS, iNOS and nNOS in prepubertal rat ovaries. CAP may lead to release of NO either directly from nerves or indirectly by evoking release from other cells via the action of neuropeptides that are released from afferent terminals and are involved in regulating female reproductive function

Determination of the Age-Induced Apoptosis in the Rooster Testes

İnsan ve laboratuar hayvanlarında yapılan çalışmalarda, yaşın ilerlemesi ile testosteron seviyesinde bir azalma ve buna bağlı olarak testis dokusunda histomorfolojik değişikliklerin meydana geldiği ve apoptozisin arttığı bildirilmiştir. Yapılan çalışmalarda Horozlarda yapılan çalışmalarda ise yaşlanmaya bağlı olarak fertilitede bir azalma saptanmasına rağmen, fark edilebilir bir seminifer tubul atrofisi ve dejenerasyonu gözlenmemiştir. Bu nedenle yaşın kanatlı testisindeki apoptozis sıklığı üzerindeki etkisi belirsizliğini korumaktadır. Damızlık işletmelerinde horozların verimli ve ekonomik bir şekilde damızlık olarak kullanılabilecekleri sürenin belirlenebilmesine katkı sağlamak amacıyla sunulan çalışmada testis dokusunun histolojik yönden incelenmesi ve seminifer tubul duvarındaki hücrelerde apoptotik indeksin saptanması amaçlanmıştır. Çalışmada 5 haftalık ve 35 haftalık grupların verileri karşılaştırıldığında yaşlanmaya bağlı olarak testis ağırlığının azaldığı, seminifer tubullerde apoptotik indeksin arttığı belirlenirken, testis dokusunda histolojik bir farklılık gözlenmemiştir. Yaşlı horozlarda infertilitedeki azalmanın doğal hücre ölüm hızının artması sonucu ortaya çıktığı sonucuna varılmıştır.Experimental studies indicated that aging decreases testosteron level and causes to histomorpholgical changes in testicular structure along with an increase in apoptosis frequence in both human and laboratory animals. Although there is an age dependent decrease has been shown in the fertility of rooster, there is no morphological evidence of seminifer ous tubular atrophy and degeneration. Besides, effects of the aging on testicular apoptosis frequency in birds remains obscure. In order to determine the reliable reproductive period of roosters, it is crucial to evaluate testicular histology and to determine apoptic index of spermatogenic cells. In this study, the parameters given abovewwere investigated. The results have revealed that testicular decreased weight with aging, whereas apoptic index of seminer tubules decreased. However any significant histological differences in testes were not observed between 35 and 72 week old roosters. It was concluded that increased infertility rate in aged rooster might arisen from increase of apoptotic cell frequency, but not from age related changes in testicular histology

Determination of the Age-Induced Apoptosis in the Rooster Testes

İnsan ve laboratuar hayvanlarında yapılan çalışmalarda, yaşın ilerlemesi ile testosteron seviyesinde bir azalma ve buna bağlı olarak testis dokusunda histomorfolojik değişikliklerin meydana geldiği ve apoptozisin arttığı bildirilmiştir. Yapılan çalışmalarda Horozlarda yapılan çalışmalarda ise yaşlanmaya bağlı olarak fertilitede bir azalma saptanmasına rağmen, fark edilebilir bir seminifer tubul atrofisi ve dejenerasyonu gözlenmemiştir. Bu nedenle yaşın kanatlı testisindeki apoptozis sıklığı üzerindeki etkisi belirsizliğini korumaktadır. Damızlık işletmelerinde horozların verimli ve ekonomik bir şekilde damızlık olarak kullanılabilecekleri sürenin belirlenebilmesine katkı sağlamak amacıyla sunulan çalışmada testis dokusunun histolojik yönden incelenmesi ve seminifer tubul duvarındaki hücrelerde apoptotik indeksin saptanması amaçlanmıştır. Çalışmada 5 haftalık ve 35 haftalık grupların verileri karşılaştırıldığında yaşlanmaya bağlı olarak testis ağırlığının azaldığı, seminifer tubullerde apoptotik indeksin arttığı belirlenirken, testis dokusunda histolojik bir farklılık gözlenmemiştir. Yaşlı horozlarda infertilitedeki azalmanın doğal hücre ölüm hızının artması sonucu ortaya çıktığı sonucuna varılmıştır.Experimental studies indicated that aging decreases testosteron level and causes to histomorpholgical changes in testicular structure along with an increase in apoptosis frequence in both human and laboratory animals. Although there is an age dependent decrease has been shown in the fertility of rooster, there is no morphological evidence of seminifer ous tubular atrophy and degeneration. Besides, effects of the aging on testicular apoptosis frequency in birds remains obscure. In order to determine the reliable reproductive period of roosters, it is crucial to evaluate testicular histology and to determine apoptic index of spermatogenic cells. In this study, the parameters given abovewwere investigated. The results have revealed that testicular decreased weight with aging, whereas apoptic index of seminer tubules decreased. However any significant histological differences in testes were not observed between 35 and 72 week old roosters. It was concluded that increased infertility rate in aged rooster might arisen from increase of apoptotic cell frequency, but not from age related changes in testicular histology

Zeolit ile Güçlendirilmiş 3 Boyutlu ve Gözenekli Hücre Taşıyıcılarının Kemik Hasarı Tedavisinde Etkinliğinin İncelenmesi

Kemik hasarlarının tedavisi kemik doku mühendisliği için en önemli konulardan biridir. Kemik hasarlarının tedavisinde “altın standart” olarak kabul edilen otograft metodu ise nakil edilen bölge etrafında doku kaybına ve nakli yapılacak dokunun kısıtlı miktarda olmasında dolayı etkin ve kullanışlı bir metot değildir. Bu limitlerin önüne geçmek ve kemik dokusunu tamamen iyileştirebilmek için alternatif bir metot olan hücre taşıyıcısı üretimi ortaya çıkmıştır. Projede grubumuz tarafından geliştirilmiş olan 3 boyutlu, gözenekli ve zeolit minerali ile güçlendirilmiş olan hücre taşıyıcıların erişkin kök hücre ekilmiş ve ekilmemiş olarak kemik hasar bölgesinde kemik iyileşmesi ve mekanik dayanım sağlama potansiyelleri rat hayvan modelinde araştırılması amaçlanmaktadır. Önerilen projede hayvan deneylerinden önce hücre taşıyıcıların rat adipoz kaynaklı mezenkimal hücre ile biyouyumluluk testleri yapılması planlanmaktadır. Hayvan deneylerinde rat kemiklerinde oluşturulacak olan kritik boyut kemik defekt bölgesine kök hücresiz ve kök hücre ekilmiş hücre taşıyıcıları yerleştirilecektir. 1. ve 2 ay sonunda kemik defekt bölgelerinde kemik oluşumu kemik densitometre ölçümleri ve histopatolojik analizler ile değerlendirilmesi planlanmaktadır