A study of association between common variation in the growth hormone-chorionic somatomammotropin hormone gene cluster and adult fasting insulin in a UK Caucasian population

BACKGROUND: Reduced growth during infancy is associated with adult insulin resistance. In a UK Caucasian cohort, the CSH1.01 microsatellite polymorphism in the growth hormone-chorionic somatomammotropin hormone gene cluster was recently associated with increases in adult fasting insulin of approximately 23 pmol/l for TT homozygote males compared to D1D1 or D2D2 homozygotes (P = 0.001 and 0.009; n = 206 and 92, respectively), but not for females. TT males additionally had a 547-g lower weight at 1 year (n = 270; P = 0.008) than D2D2 males. We sought to replicate these data in healthy UK Caucasian subjects. We genotyped 1396 subjects (fathers, mothers and children) from a consecutive birth study for the CSH1.01 marker and analysed genotypes for association with 1-year weight in boys and fasting insulin in fathers. RESULTS: We found no evidence for association of CSH1.01 genotype with adult male fasting insulin concentrations (TT/D1D1 P = 0.38; TT/D2D2 P = 0.18) or weight at 1 year in boys (TT/D1D1 P = 0.76; TT/D2D2 P = 0.85). For fasting insulin, our data can exclude the previously observed effect sizes as the 95 % confidence intervals for the differences observed in our study exclude increases in fasting insulin of 9.0 and 12.6 pmol/l for TT relative to D1D1 and D2D2 homozygotes, respectively. Whilst we have fewer data on boys' 1-year weight than the original study, our data can exclude a reduction in 1-year weight greater than 557 g for TT relative to D2D2 homozygotes. CONCLUSION: We have not found association of the CSH1.01 genotype with fasting insulin or weight at 1 year. We conclude that the original study is likely to have over-estimated the effect size for fasting insulin, or that the difference in results reflects the younger age of subjects in this study relative to those in the previous study

Global Burden of Double Malnutrition: Has Anyone Seen It?

Background. Low- to middle-income countries (LMICs) are believed to be characterized by the coexistence of underweight and overweight. It has also been posited that such coexistence is appearing among the low socioeconomic status (SES) groups. Methods. We conducted a cross-sectional analysis of nationally representative samples of 451321 women aged 20–49 years drawn from 57 Demographic and Health Surveys conducted between 1994 and 2008. Body Mass Index (BMI in $kg/m^2$), was used to define underweight and overweight following conventional cut-points. Covariates included age, household wealth, education, and residence. We estimated multinomial multilevel models to assess the extent to which underweight $(BMI<18.5 kg/m^2)$ and overweight $(BMI≥25.0 kg/m^2)$ correlate at the country-level, and at the neighborhood-level within each country. Results. In age-adjusted models, there was a strong negative correlation between likelihood of being underweight and overweight at country- (r = −0.79, p<0.001), and at the neighborhood-level within countries (r = −0.51, P<0.001). Negative correlations ranging from −0.11 to −0.90 were observed in 46 of the 57 countries at the neighborhood-level and 29/57 were statistically significant $(p\leq 0.05)$. Similar negative correlations were observed in analyses restricted to low SES groups. Finally, the negative correlations across countries, and within-countries, appeared to be stable over time in a sub-set of 36 countries. Conclusion. The explicitly negative correlations between prevalence of underweight and overweight at the country-level and at neighborhood-level suggest that the hypothesized coexistence of underweight and overweight has not yet occurred in a substantial manner in a majority of LMICs

Duplicate 24-hour diet study 1994 Sterols ; method development and intake per person per day

In spring and fall 1994, 123 respondents participated in duplicate 24-hour diet study. Each respondent collected one duplicate of the food and drinks, including drinking water he/she consumed in a continuous 24-hour period. A gas chromatographic method was developed and validated for the determination of sterols. The sterols in the extract are determined by GCGC with FID. Lyophilised subsamples were analysed for cholesterol, coprosterol, brassicasterol, campesterol, stigmasterol and beta-sitosterol content. From these data the sterol intake per capita per day was calculated. The average intake was: for cholesterol 202 mg/person/day, for brassicasterol 1 mg/person/day, for campesterol 27 mg/person/day, for stigmasterol 15 mg/person/day and for beta-sitosterol 102 mg/person/day. The coprosterol intake was below the limit of determination for all samples. The average intake for the plantsterols was 146 mg/person/day and the average total sterol intake was 348 mg/person/day. The cholesterol intake of 32 respondents was above the recommendation of the Netherlands Food and Nutrition Council of a maximum of 33 mg/MJ. The average intake of cholesterol of 25 mg/MJ is below this recommendation. The total sterol intake found in this study corresponds well with the results found in the 1984/1985 duplicate diet study. The sterol intake in mg/MJ found in this study corresponds well with the results from the Dutch National Food Consumption Survey and the Market Basket study.In het voor- en najaar van 1994 hebben 123 respondenten deelgenomen aan een duplicaat voedingenonderzoek. Elke respondent verzamelde een duplicaat van zijn voeding, inclusief drank en drinkwater, in een aaneengesloten periode van 24 uur. Voor het bepalen van de sterolen is een gaschromatografische methode ontwikkeld en gevalideerd. De sterolen in het cyclohexaanextract werden bepaald met behulp van GCGC met FID detectie. Gevriesdroogde deelmonsters zijn onderzocht op het gehalte aan cholesterol, coprosterol, brassicasterol, campesterol, stigmasterol en beta-sitosterol. De gemiddelde inname aan cholesterol bedroeg 202 mg/persoon/dag, aan brassicasterol 1 mg/persoon/dag, aan campesterol 27 mg/persoon/dag, aan stigmasterol 15 mg/persoon/dag en aan beta-sitosterol 102 mg/persoon/dag. Coprosterol is in geen enkel monster aangetoond. De gemiddelde inname aan plantsterolen bedroeg 146 mg/persoon/dag en de gemiddelde totale inname aan sterolen was 348 mg/persoon/dag. Van 32 respondenten was de cholesterolinname hoger dan de huidige aanbeveling van de Voedingsraad van maximaal 33 mg/MJ. De gemiddelde inname aan cholesterol bleef met 25 mg/MJ echter onder deze aanbeveling. De nu bepaalde totale inname aan sterolen kwam goed overeen met de in het 24-uurs duplicaatvoedingenonderzoek van 1984/1985 gevonden inname. Wordt de inname aan sterolen uitgedrukt per energie-eenheid, dan komen de resultaten van de studie goed overeen met die van onderzoeken gebaseerd op Voedselconsumptiepeiling (VCP) en het Market Basket onderzoek

Duplicate 24-hour diet study 1994 Sterols ; method development and intake per person per day

In het voor- en najaar van 1994 hebben 123 respondenten deelgenomen aan een duplicaat voedingenonderzoek. Elke respondent verzamelde een duplicaat van zijn voeding, inclusief drank en drinkwater, in een aaneengesloten periode van 24 uur. Voor het bepalen van de sterolen is een gaschromatografische methode ontwikkeld en gevalideerd. De sterolen in het cyclohexaanextract werden bepaald met behulp van GCGC met FID detectie. Gevriesdroogde deelmonsters zijn onderzocht op het gehalte aan cholesterol, coprosterol, brassicasterol, campesterol, stigmasterol en beta-sitosterol. De gemiddelde inname aan cholesterol bedroeg 202 mg/persoon/dag, aan brassicasterol 1 mg/persoon/dag, aan campesterol 27 mg/persoon/dag, aan stigmasterol 15 mg/persoon/dag en aan beta-sitosterol 102 mg/persoon/dag. Coprosterol is in geen enkel monster aangetoond. De gemiddelde inname aan plantsterolen bedroeg 146 mg/persoon/dag en de gemiddelde totale inname aan sterolen was 348 mg/persoon/dag. Van 32 respondenten was de cholesterolinname hoger dan de huidige aanbeveling van de Voedingsraad van maximaal 33 mg/MJ. De gemiddelde inname aan cholesterol bleef met 25 mg/MJ echter onder deze aanbeveling. De nu bepaalde totale inname aan sterolen kwam goed overeen met de in het 24-uurs duplicaatvoedingenonderzoek van 1984/1985 gevonden inname. Wordt de inname aan sterolen uitgedrukt per energie-eenheid, dan komen de resultaten van de studie goed overeen met die van onderzoeken gebaseerd op Voedselconsumptiepeiling (VCP) en het Market Basket onderzoek.In spring and fall 1994, 123 respondents participated in duplicate 24-hour diet study. Each respondent collected one duplicate of the food and drinks, including drinking water he/she consumed in a continuous 24-hour period. A gas chromatographic method was developed and validated for the determination of sterols. The sterols in the extract are determined by GCGC with FID. Lyophilised subsamples were analysed for cholesterol, coprosterol, brassicasterol, campesterol, stigmasterol and beta-sitosterol content. From these data the sterol intake per capita per day was calculated. The average intake was: for cholesterol 202 mg/person/day, for brassicasterol 1 mg/person/day, for campesterol 27 mg/person/day, for stigmasterol 15 mg/person/day and for beta-sitosterol 102 mg/person/day. The coprosterol intake was below the limit of determination for all samples. The average intake for the plantsterols was 146 mg/person/day and the average total sterol intake was 348 mg/person/day. The cholesterol intake of 32 respondents was above the recommendation of the Netherlands Food and Nutrition Council of a maximum of 33 mg/MJ. The average intake of cholesterol of 25 mg/MJ is below this recommendation. The total sterol intake found in this study corresponds well with the results found in the 1984/1985 duplicate diet study. The sterol intake in mg/MJ found in this study corresponds well with the results from the Dutch National Food Consumption Survey and the Market Basket study.IG

Enkele voorstellen voor methoden van onderzoek ten behoeve van de Soja-Eiwitproduktenbeschikking van het ontwerp Eiwitproduktenbesluit (Warenwet)

Dit rapport is een vertaling in het Engels van een gedeelte van rapport no. 647905001 (102/80 LCLO) dat analysevoorstellen beschrijft ten behoeve van de Soja-Eiwitproduktenbeschikking van het Eiwitproduktenbesluit van de Warenwet. Ten behoeve van het internationale overleg over eiwitprodukten zijn die delen van genoemd rapport vertaald die handelen over het bepalen van kwik, lood en cadmium in soja-eiwitprodukten.Abstract not availableHI

Some polycyclic and N-heterocyclic aromatic hydrocarbons in fried or grilled meat and meat products

Beschreven worden de resultaten van het onderzoek van 12 monsters gegrilleerd resp. gebakken vlees en vleesprodukten op 15 polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's) en 7 N-heterocyclische aromatische koolwaterstoffen (N-PAK's). De totale PAK-besmetting der monsters, som der 15 PAK's, verschilt meer dan een factor 100 ; laagste besmetting 5,1 mug/kg, hoogste 620 mug/kg. Hiervan is gemiddeld 39% afkomstig van carcinogene PAK's ; spreiding 35-43%. Driekwart van de monsters overschrijdt de West-Duitse norm voor benzo(a)pyreen van 1 mug/kg voor vlees en vleeswaren ; hoogste benzo(a)pyreengehalte ; 53 mug/kg. De N-PAK besmetting en de PAK-besmetting lopen niet parallel ; gewoonlijk is de N-PAK besmetting 1.Abstract not availableHI

Some polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in dried subtropical fruits

Abstract niet beschikbaarResults are described of the determination of 16 PAHs in 12 samples of dried subtropical fruits. Apart from one sample bought in Turkey, all samples were from local retail outlets. Three recovery and one blank determination were carried out for quality assurance. Apart from two compounds the average recoveries ranged from 62 to 119% and in the blank no traces of PAHs were found. In general the total PAH contamination of all samples was low. The highest total PAH contamination, corrected for recovery, was found for raisins (N=2) with 9.6 mug/kg and 16.5 mug/kg respectively. For the other samples the total PAH contamination ranged from 0.6 mug/kg for dates to 7.1 mug/kg for mixed subtropical fruits. Results demonstrate that drying of subtropical fruits does not introduce a major PAH contamination problem.HIG

Bereiding en validatie van geampulleerde calibratie oplossingen van mengsels van polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK)

De bereiding en validatie is beschreven van geampulleerde PAK-mengsels in tolueen en acetonitril bestemd voor calibratiedoeleinden. Hiervoor zijn gekozen de PAK's: pyreen, benzo(e)pyreen, benzo(a)pyreen, indeno(1,2,3,-cd)pyreen en benzo(ghi)peryleen. De oplosmiddelen, de PAK-oplossingen en de geampulleerde calibratie-oplossingen zijn kwalitatief en kwantitatief onderzocht. Voor het kwantitatief onderzoek van alle oplossingen evenals het onderzoek op verontreinigingen van tolueen en de tolueenoplossingen werd GCGC gebruikt. "Reserved phase" HPLC in combinatie met golflengte geprogrammeerde fluorescentie detectie is gebruikt voor het kwalitatief onderzoek van acetonitril en alle acetonitril-oplossingen. Geproduceerd zijn 135 ampullen van ca. 1 ml van de tolueen calibratie-oplossing (charge ARO 88M0261) en 140 ampullen van ca. 1 ml van de acetonitril calibratie-oplossing (charge ARO 88MO262). Een verontreiniging en/of inhomogeniteit werd in geen van beide charges gevonden. De gemeten PAK-gehaltes van de geampulleerde calibratie-oplossingen komen in alle gevallen overeen met die verwacht op grond van de inweeg van de afzonderlijke PAK's.Abstract not availableEG/BC