Tortonsko - sarmatskie Miliolidea iz Sukhovoli

Niniejsza praca poświęcona jest otwornicom tortońskim i sarmackim z grupy Miliolidea, pochodzącym z wiercenia w Suchowoli (południowe zbocze Gór Świętokrzyskich w okolicy Osieka Sandomierskiego). Na podstawie wyników badań tych otwornic i na podstawie oznaczonych w poprzednich badaniach tego wiercenia mięczaków autor podaje charakterystykę stratygraficzną i facjalną przebitych wierceniem poziomów

Hystrix primigenia (Wagner) v pliocenobojj faune iz venzhe bliz' Dzjaloshina

A description is here given of the bone remains of a Pliocene porcupine, identified as Hystrix primigenia (Wagner ), found at Węże near Działoszyn and heretofore recorded from Pikermi (Greece) and Roussillon (France). An analysis of the lower molars shows certain similarities in the enamel structure with H. sivalensis Lydekker, described from the Pliocene of India (Siwalik Hills) and that of the living H.cristata L. Differences in structure of outer enamel loops, particularly those of the upper molars, the presence of accessory elements in the crowns of these molars (in the posterior parts of teeth) might possibly be suggestive of a new species. Nevertheless, in spite of incomplete material , a number of features identical with those in H. primigenia postulate the assignment of the Działoszyn form to that species.Autor opisuje szczątki kostne rzadko spotykanego, lecz stosunkowo szeroko rozprzestrzenionego w pliocenie Europy jeżozwierza, oznaczonego tu jako Hystrix primigenia (Wagner). Gatunek ten znany był dotychczas z dwóch stanowisk : dolnego pliocenu Grecji (Pikermi) i środkowego pliocenu Francji (Roussillon). Znalezisko w Wężach k. Działoszyna jest trzecim punktem występowania tego gatunku, i to najdalej wysuniętym ku północy (51 szer . geogr. płn .). Znalezione szczątki tego zwierzęcia należą do kilku osobników różnego wieku : fragment czaszki - do osobnika dojrzałego (zęby stosunkowo słabo jeszcze starte) , fragment żuchwy - do starczego, a luźny ząb przedtrzonowy (mleczny) – do młodego. Szczegółowa analiza dolnego i górnego uzębienia wykazuje podobieństwo z Hystrix sivalensis Lydekker (środkowe warstwy Siwalik), zapewne tez z póżnoplioceńskim H. refossa Gervais (z Perrier i Montpellier), z wczesno-plejstoceńskim H. etrusca Bosco (górne warstwy Val d'Arno), z afrykańskim H. major (?) Greenwood (warstwy Makapan z poziomu Australopitheus prometheus) i ze współczesnym H.cristata Linnaeus. Różnice w budowie zewnętrznych pętli szkliwa, szczególnie w tylnych częściach zębów górnej szczęki (obecność dodatkowych wysepek dentyny) mogłyby sugerować nowy gatunek. Zgodne wymiary fragmentów czaszki i żuchwy z typowymi przedstawicielami z Pikermi i Roussillon, ogólny charakter budowy obu szczęk i ich zębów z jednej strony i skąpy jeszcze materiał z drugiej , pozwala jedynie na zaliczenie szczątków z Wężów do H. primigenia (Wagner ). Sądząc z rozmieszczenia stanowisk tego gatunku i innych kopalnych jeżozwierzy szczególnie na terenie Europy i Azji, ich północną granicę rozprzestrzenienia w pliocenie można przeprowadzić wzdłuż 51 (lub wyżej) szerokości geograficznej. Można również przyjąć, że klimat i warunki życia tego zwierzęcia nie wiele odbiegały od warunków w jakich żyją dzisiejsze tropikalne i subtropikalne jeżozwierze Afryki i południowej Azji