Relations between combined oral contraceptive therapy and indices of autonomic balance (baroreflex sensitivity and heart rate variability) in young healthy women

Introduction: There are structural and functional links between autonomic nervous and endocrine systems. Derivatives of estrogens and gestagens applied in combined oral contraceptives (COC) reduce the production of endogenous sex steroids, but their effect on autonomic nervous system remains unknown. Aim: To compare indices of heart rate variability (HRV) and baroreflex sensitivity (BRS) among young healthy women taking vs. non-taking COC. Material and methods: We performed a cross-sectional study in a group of 53 healthy women (age: 23±3 years, BMI: 22.3±2.8 kg/m2) taking COC for ≥ 3 months (COC-group) and in a group of 113 healthy women (age: 24±4 years, BMI: 22.0±3.1 kg/m2) not taking COC for ≥3 months (n-COC-group). All examined women were between the 4th and the 8th day of menstrual (or pill-driven) cycle lasting from 21 to 35 days. Indices of autonomic balance was assessed based on the time- and frequency- domains of heart rate variability (HRV, very low (VLF), low (LF), high (HF) frequencies and total HRV spectrum). BRS was evaluated using the sequence (BRS-Seq) and the controlled breathing (BRS-CtBr) methods. Results: There were no differences in: age, weight, height, measures of adiposity and fat distribution, the menstrual (or pill-driven) cycle day on the day of examination, heart rate and HRV parameters between the two studied groups (all p>0.1). BRS-CtBr was higher among n-COC-group as compared to COC-group (20.00±6.28 vs. 18.07±6.57 ms/mmHg,

Hypercapnic Chemosensitivity in Patients with Heart Failure: Relation to Shifts in Type-1 Insulin-Like Growth Factor and Sex Hormone-Binding Globulin Levels

In patients suffering from heart failure (HF), autonomic imbalance develops even at early stages along with derangements of cardiopulmonary reflex control and abnormalities in metabolism of several hormones. In 34 men with stable systolic HF, we investigated hypercapnic chemosensitivity (HCS, liter/min·mm Hg) measured using the rebreathing method and defined as the slope of the regression line relating minute ventilation (VE, liter/min) to end­tidal carbon dioxide concentration (PETCO₂ , mm Hg). Serum levels of testosterone, dehydroepiandrosterone sulfate, type­1 insulin­like growth factor (IGF­1), sex hormonebinding globulin (SHBG), estradiol, and cortisol were measured using immunoassays. We found that there were no associations between HCS and clinical variables, applied therapy, and co­morbidities (all P > 0.2). Augmented HCS was accompanied by increased serum SHBG (when expressed in nM, r = 0.43, P < 0.05; when expressed as percentage of the agematched reference values, r = 0.62, P < 0.001) and the reduced serum IGF­1 (when expressed in ng/ml and as percentage of the above­mentioned values, r = –0.49, P < 0.05, and r = = –0.47, P = 0.007, respectively). The HCS was not related to serum levels of all the remaining analyzed hormones (all P > 0.2). Thus, it may be suggested that the hormone stimuli can noticeably modify the reflex mechanisms in cardiorespiratory control in the clinical setting of cardiovascular pathology.У пацієнтів із серцевою недостатністю (СН) навіть на ранніх стадіях захворювання розвивається автономний дисбаланс паралельно з розладами контролю серцево­судинної системи та відхиленнями метаболізму деяких гормонів від норми. Ми досліджували хемочутливість до гіперкапнії (HCS) у 34 чоловіків із СН, використовуючи метод зворотного дихання. Така чутливість визначалась як нахил лінії регресії при співставленні хвилинного об’єму вентиляції (л/хв) та кінцевої концентрації двооксиду вуглецю (мм рт. ст.). Рівні тестостерону, дигідроепіандростерону сульфату, інсулінподібного фактора росту типу 1 (IGF­1), глобуліну, що зв’язує статеві гормони (SHBG), естрадіолу та кортизолу визначали в сироватці крові, використовуючи імунологічні методики. Як виявилося, зв’язки між рівнем HCS, з одного боку, та клінічними показниками, застосованою терапією та супутніми захворюваннями – з другого, були відсутніми (в усіх випадках P > 0.2). Підвищена HCS супроводжувалася підвищеними рівнями SHBG (для концентрацій у наномолях на 1 л r = 0.43, P < 0.05, а для нормованих значень, наведених щодо певної вікової групи, r = 0.62, P < 0.001) та низькими рівнями IGF­1 (для концентрацій у нанограмах на 1 мл та для наведених нормованих значень r = –0.49, P < 0.05 та r = –0.47, P = 0.007 відповідно). Значення HCS не виявляли будь­яких зв’язків з рівнями всіх досліджених гормонів у сироватці. Це дозволяє думати, що гормональні стимули можуть помітно модифікувати рефлекторні механізми контролю серцево­судинної системи у клінічних випадках її патологій

Ocena aktywności autonomicznego układu nerwowego związanej z odruchową regulacją układu sercowo-naczyniowego i oddychania

Derangements within autonomic nervous system take part in the natural history of cardiovascular disease. Current paper presents three categories of methods measuring autonomic status: direct methods (e.g. laboratory tests measuring circulating catecholamine levels or based on isotopes, microneurography), indirect methods applied at rest (e.g. analysis of heart rate variability, spectral and sequence methods of arterial baroreflex sensitivity assessment) and indirect methods, associated with the exposure to physiological stimuli (e.g. Ewing&#8217;s battery, central and peripheral chemoreceptor sensitivity assessment, invasive methods of arterial baroreflex sensitivity assessment). This review provides an insight into the physiology of reflex regulatory mechanisms within cardiorespiratory system, including their complex and unstable nature. Kardiol Pol 2010; 68, 8: 951-95

Psychometric properties of the Multidimensional Health Locus of Control Scale Form C in a non-Western culture

Form C of the Multidimensional Health Locus of Control Scales (MHLC-C) was designed to investigate health-related control beliefs of persons with an existing medical condition. The aim of the present study was to examine the psychometric properties of this instrument in a culture characterized by external control beliefs and learned helplessness—contrary to the societal context of original test development. Altogether, 374 Hungarian patients with cancer, irritable bowel syndrome, diabetes, and cardiovascular and musculoskeletal disorders were enrolled in the study. Besides the MHLC-C, instruments measuring general control beliefs, anxiety, depression, self-efficacy, and health behaviors were also administered to evaluate the validity of the scale. Both exploratory and confirmatory factor analytic techniques were used to investigate the factor structure of the scale. Our results showed that the Hungarian adaptation of the instrument had a slightly different structure than the one originally hypothesized: in the present sample, a three-factor structure emerged where the items of the Doctors and the Others subscales loaded onto a single common component. Internal reliability of all three subscales was adequate (alphas between .71 and .79). Data concerning the instrument's validity were comparable with previous results from Western countries. These findings may suggest that health locus of control can be construed very similarly to Western countries even in a post-communist society—regardless of the potential differences in general control beliefs

Sorption of metal ions from aqueous solution on natural waste - literature review

W artykule przedstawiono przegląd wybranych wyników badań procesu sorpcji jonów metali toksycznych na różnych materiałach pochodzenia naturalnego, m.in. pestkach owoców, łupinach orzechów, pyle tytoniowym, glonach, wodorostach i in. Przeprowadzona analiza prac pozwala stwierdzić, że usuwanie metali toksycznych przy użyciu badanych sorbentów naturalnych jest bardzo obiecującą metodą, a wykorzystywane w tym procesie materiały organiczne są konkurencyjne dla powszechnie stosowanych sorbentów, m.in. takich jak węgle aktywne. Dodatkowo za użyciem sorbentów organicznych przemawia również możliwość ich regeneracji.This article presents a review of selected literature data on sorption of metal ions on different natural materials (e.g. fruit stones, nut shells, tobacco dust, algaes, seaweeds). The review allows conclude that removal of toxic metals by means of natural sorbents is very promising method. Organic materials used in this process were found to be competitive with refer to commonly used sorbents (e.g. activated carbons). Additionally, important advantage of organic sorbents is possibility of their regeneration

Sorpcja jonów Cd2+ z roztworów wodnych na odpadach organicznych

This article presents the results of research on the Cd2+ ions sorption from model aqueous solutions on sunflower hulls, walnut shells and plum stones. The effect of various factors, such as mass of the natural sorbent, the pH, the time and the temperature was studied. The process of Cd2+ ions sorption on studied sorbents was described by the Langmuir model. The best sorption capacity has been achieved for sunflower hulls. The maximum sorption capacity for this material was 19.93 mg/g.W artykule przedstawiono wyniki badań, które dotyczyły usuwania jonów Cd2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą odpadów organicznych, takich jak: łuski słonecznika, łupiny orzecha włoskiego i pestki śliwek. Wykazano, iż badane materiały mogą być skutecznie wykorzystywane do usuwania jonów Cd2+ z modelowych roztworów wodnych w układach jednoskładnikowych. Dla badanego zakresu stężeń i przyjętych warunków procesu sorpcji w układach jednoskładnikowych, największą wydajność sorpcji jonów Cd2+, osiągnięto dla łuszczyn słonecznika. Wyniosła ona 81,75-93,02%. Dla pozostałych materiałów sorpcja jest nieco niższa, ale również zadowalająca. W pracy podano interpretację otrzymanych wyników w oparciu o jeden z najpopularniejszych modeli izoterm adsorpcji − Langmuira, który potwierdził, iż najlepszym sorbentem jonów Cd2+, spośród badanych, są łuszczyny słonecznika. Materiał ten cechuje się największą wartością parametrów qmax i b izotermy Langmuira. W tym przypadku stała qmax, wyrażająca pojemność monowarstwy, przyjęła wartość 19,93 mg/g, a parametr b, określający powinowactwo do usuwanych jonów wynosi 0,2264 dm3/mg (Rys. 5, Tab. 1). Udowodniono również, że proces sorpcji jonów Cd2+ na badanych sorbentach organicznych zależy od masy sorbentu. Dla wszystkich materiałów stopień usunięcia jonów Cd2+ z roztworów wodnych rośnie ze wzrostem masy sorbentu, aż do uzyskania maksimum przy naważce 0,5 g (Rys. 1). Otrzymane wyniki potwierdzają ścisłą zależność między wartością pH oczyszczanych roztworów, a skutecznością usuwania jonów Cd2+ na badanych sorbentach. We wszystkich przypadkach maksimum sorpcji osiągnięto przy pH równym 4,0. Wydajność procesu sorpcji w roztworach o pH poniżej i powyżej 4,0 jest niższa (Rys. 2). Badania kinetyki sorpcji wskazują, iż równowaga badanych procesów ustala się po 60 minutach (Rys. 3). Wykazano również, że dla wszystkich badanych materiałów, wraz ze wzrostem temperatury w zakresie od 293 K do 313 K następuje obniżenie ich zdolności sorpcyjnych (Rys. 4)

Sorpcja jonów Pb2+ z roztworów wodnych na odpadach organicznych (Część I)

This article presents the results of the research on the Pb2+ ions sorption from model aqueous solutions on walnut shells, plum stones and sunflower hulls. The effect of various factors, such as the concentration of natural sorbent, the pH, and the temperature was studied. The process of Pb2+ ions sorption on studied sorbents was described by the Langmuir model. The best sorption capacity has been revealed for sunflower hulls. The maximum sorption capacity for this material was 36.9 mg/g.W artykule przedstawiono wyniki badań, które dotyczyły usuwania jonów Pb2+ z modelowych roztworów wodnych za pomocą odpadów organicznych, takich jak: łuski słonecznika, łupiny orzecha włoskiego i pestki śliwek. Dla badanego zakresu stężeń od 6,0-110 mg/dm3 i warunków procesu największą wydajność sorpcji, będącą w zakresie (89,4-96,3)% uzyskano dla łusek słonecznika. W przypadku łupin orzecha włoskiego i pestek śliwek sorpcja jonów Pb2+ jest znacznie niższa a jej wydajność wynosi odpowiednio (60,8-78,7)% i (62,3-81,3)%. Zbadano także wpływ stężenia sorbentu, pH roztworu i temperatury na badany proces sorpcji. Dla wszystkich materiałów optymalne stężenie sorbentu wyniosło 5 g/dm3. Powyżej tej wartości nie obserwowano istotnych zmian w stopniu redukcji jonów Pb2+ (rys.2). We wszystkich przypadkach maksima sorpcji osiągnięto przy pH równym 4,0±0,1 co obrazuje rysunek 3. Obniżenie sorpcji, występujące przy pH poniżej i powyżej wartości 4,0 prawdopodobnie związane jest to z ładunkiem gromadzącym się na powierzchni sorbentu (elektrostatyczne odpychanie i przyciąganie badanych jonów). Wartość pH roztworu determinuje także formę oraz stężenie badanego jonu w roztworze. W roztworach silnie kwaśnych ołów występuje głównie w postaci kationów. Stopniowy wzrost pH prowadzi do tworzenia jonów kompleksowych i strącania go w postaci wodorotlenku. Wykazano również, że ze wzrostem temperatury w zakresie (293-313)K następuje stopniowy spadek sorpcji, co prawdopodobnie może być związane z niszczeniem miejsc aktywnych obecnych na powierzchni sorbentu lub przesunięciem równowagi procesu na korzyść desorpcji (rys. 4). Wyniki uzyskane potwierdzają również egzotermiczną naturę badanego procesu sorpcji. Adsorpcję jonów Pb2+ na użytych sorbentach opisano za pomocą modelu Langmuira. Założenia tego modelu podano w rozdziale 4.1. Najlepsze właściwości sorpcyjne w stosunku do jonów Pb2+ wykazałyłuski słonecznika. Maksymalna pojemność sorpcyjna dla tego sorbentu wyniosła 36,9 mg/g (tabela 1, rysunek 5). W przypadku łupin orzecha i pestek śliwek stała qmax izotermy Langmuira przyjmuje wartości równe 23,1 mg/g i 21,2 mg/g

Removal of Pb(II) and Cd(II) ions from aqueous solutions with selected organic wastes

The authors investigated sorption of Pb(II) and Cd(II) ions from aqueous solutions on selected natural wastes: sunflower hulls, walnut shells and plum stones. The chemical and physical structure of the surface of these sorbents was determined using infrared spectrometry and scanning electron microscopy. The most favourable physicochemical parameters of the sorption processes were also defined. The sorption of Pb(II) and Cd(II) ions was described according to the Langmuir and Freundlich models. It has been shown that the adsorbents studied can be effectively used in removing heavy metals from aqueous solutions. The sunflower hulls have the highest sorption capacity for Pb(II) and Cd(II) ions. It is equal to 36.93 mg/g for the Pb(II) ions and 19.93 mg/g Cd(II) ions. The calculated values of thermodynamic functions indicate a spontaneous (ΔGº< 0) and exothermic (ΔHº< 0) nature of the sorption processes. A participation of ion exchange in these processes is significant. Desorption tests confirm that the adsorbed heavy metals can be recovered and the sorbent materials after regeneration can be reused

Wykorzystanie wymieniaczy jonowych do usuwania jonów kobaltu i niklu z roztworów wodnych

The paper presents results of research on cobalt and nickel ions removal from monocomponent solutions using Purolite ion exchange resins. It has been shown that C 160 ion exchange resin has the best sorption properties for both ions (Qe - 72.5 mg Co/g and 88.2 mg Ni/g). Regeneration process of this ion exchanger has high efficiency, achieving about 93% for cobalt ions and about 84% in case of nickel ions. It has been shown that the use of ion exchange method with suitable ion exchange resins guarantees effective removal of cobalt and nickel ions from solutions with very high concentrations corresponding to contents of these metals in industrial wastewaters (e.g. galvanic). In case of C 160 ion exchange resin, after the sorption process is carried out in one 50 minute cycle, the cobalt concentration decreased from about 30 000 mg/L to about 9 500 mg/L (approx. 68%), whereas nickel concentration reached about 6 300 mg/L (approx. 79%). Studied chelating resins don’t have such high sorption capacities. In their case, it is required to convert cobalt and nickel ions into complex forms. The kinetics of studied processes were described by pseudo-second order equations.Rozwój przemysłu znacznie wpływa na stan środowiska naturalnego. Zanieczyszczenia emitowane do wód, gleb i powietrza na skutek działalności człowieka stanową zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych. Wśród tych substancji, jako szczególnie niebezpieczne wymienia się metale toksyczne. W ich grupie znajduje się również kobalt i nikiel, których głównym źródeł emisji do środowiska jest przemysł elektrochemiczny i metalurgiczny. Pierwiastki te są stosunkowo rzadkimi i cennymi metalami, dlatego ważne jest poszukiwanie dodatkowych źródeł i metod ich odzysku. Przedmiotem badań były żywice jonowymienne firmy Purolite, które zastosowano do usuwania jonów kobaltu i niklu z roztworów monoskładnikowych o stężeniach odpowiadających zawartościom tych metali w ściekach galwanicznych (ok. 30 000 mg/dm3). W oparciu o wyniki badań można stwierdzić, że najlepsze właściwości sorpcyjne zarówno w stosunku do jonów kobaltu jak i niklu wykazuje kationit C 160. Zdolności sorpcyjne pozostałych jonitów maleją w szeregu S 950 > S 930 > S 910 > S 920. W kolejnym etapie sprawdzono możliwość regeneracji badanych jonitów za pomocą 10% roztworów kwasu azotowego(V) lub kwasu solnego. Proces regeneracji jonów kobaltu zachodzi z większą wydajnością w porównaniu do jonów niklu. Wykazano, że metodą wymiany jonowej z użyciem odpowiednich żywic jonowymiennych można skutecznie usuwać jony kobaltu i niklu z roztworów o bardzo wysokich stężeniach, odpowiadających zawartościom tych metali w ściekach przemysłowych (m.in. galwanicznych). W przypadku jonitu C 160, po procesie sorpcji wykonanym w jednym, 50 minutowym cyklu, stężenie kobaltu obniżyło się z ok. 30 000 mg/dm3 do wartości ok. 9500 mg/dm3 (ok. 68%), natomiast stężenie niklu osiągnęło wartość ok. 6300 mg/dm3 (ok. 79%) (Tab. 2 i 3). Badane jonity chelatujące nie osiągają tak wysokich pojemności sorpcyjnych. W ich przypadku wymagane jest przeprowadzenie jonów kobaltu i niklu w formy kompleksowe