Atrioventricular Septal Defects Repair: Comparison of Classic Single Patch and Double-Patch Techniques

Objective: Different patch techniques were virtually always used in the surgery of pediatric patients with complete atrioventricular septal defects. In this study, we described our single center, single surgeon experiences and results about the classic single patch and double patch techniques to repair complete atrioventricular septal defects. Materials and Methods: This retrospective descriptive study included 30 patients who underwent intracardiac repair of complete atrioventricular septal defect in Ankara Bilkent City Hospital Department of Pediatric Cardiovascular Surgery. The study was conducted between February 2019 to December 2021. Patients in group S underwent surgery using the traditional single-patch method, while group D included patients who underwent repair using the double patch approach (n = 10). Patients’ demographic and clinical information was taken from institutional databases and medical records. Postoperative complications were recorded. Results: When the preoperative/postoperative insufficiency levels of the valves were compared with the Wilcoxon Signed rank test, the findings were not statistically significant for the left atrioventricular valves, but were statistically significant for the right atrioventricular valves. (p=0.02) When we compared postoperative valve regurgitation of both techniques with the Kruskall-Wallis test, no significant difference was found between postoperative valve regurgitation and function, independent of preoperative findings. Conclusion: Both operation techniques did not make a difference between operative or late mortality and morbidity. Depending on the surgeon’s experience, ventricular septal defect size does not play a restrictive role in the selection of the technique to be used. The single-patch and double patch method as described here is methodical, comprehensible, repeatable, and reasonably long-lasting

Determination of some heavy metal contents of black olives CV Gemlik

Bu çalışmada, ülkemizdeki sofralık siyah zeytin ihtiyacının önemli bir kısmım sağlayan ve bölgemiz açısından büyük önem taşıyan Gemlik çeşidi siyah zeytinlerin bazı ağır metal içeriklerinin araştırılması amaçlanmıştır. Denemelerin gerçekleştirilmesi amacıyla Orhangazi, Gemlik ve Mudanya ilçeleri seçilmiştir. Araştırmada, yol kenarı ve sanayi bölgeleri yanında yetişen taze zeytinlerin demir, bakır, çinko, kurşun ve kadmiyum içerikleri ile farklı mevkilerden (yol kenarı- dağlık) alınmış zeytinlerde; taze, fermentasyonun 1., 3. ve 5. ayı ile satışa gönderildiği dönemler içinde kimyasal ve metal analizleri yapılmıştır; ayrıca Bursa piyasasında satışı yapılan siyah zeytinlerin metal içeriğini de saptamak amacıyla, yukarıda bahsedilen metallere ilave olarak magnezyum, krom, kobalt, nikel, ve kalay analizleri gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucu elde edilen bilgiler göre; yol kenarı ve sanayi bölgesi yakınlarından toplanan zeytinlerdeki metal kirliliği bakımında her üç bölgede istatistiksel olarak önemli bulunmuştur. Gemlik ve Orhangazi ilçelerindeki zeytinlerin, belirtilen metallerle kirlilik oranlan yüksek düzeylerde bulunurken; bilinen kirlilik unsurlarından uzak olan Mudanya da bu metallere daha düşük düzeylerde rastlanılmıştır. Zeytinlerin fermentasyon periyodu boyunca metal değişimlerine baktığımızda, demir, bakır, çinko ve kadmiyumun farklı oranlarda olmak üzere dönemler boyunca artış gösterdiği, ancak bu artışın 5. ay ile son ürün arasında çok az olduğu saptanmıştır. Kurşun miktarında ise 3. aya kadar artış gösterirken son iki dönemde azalış belirlenmiştir. Sonuç olarak, yol kenarı ve sanayi bölgesi yakınlarından toplanan zeytinler hariç, satışa sunulan zeytinlerin hiç birinde standartlarda belirtilen limitlerin üzerinde metal kalıntılarına rastlanılmamıştır. Bununla birlikte araştırmada belirlenen özelikler Bursa bölgesinde yetişen zeytinliklerin ağır metaller ile kirlenme sürecinde olduğunu göstermektedir. Mevcut uygulamaların sürdürülmesi durumunda kirliliğin zaman içinde artacağı ve ileride telafisi güç sorunlarla karşılaşılabileceği düşünülmektedir.In this study, it was aimed to determine some heavy metal contents of black olives ev. Gemlik, meeting an important part of black table olive demand of our country and bearing an importance with regard to our region. Counties of Orhangazi, Gemlik and Mudanya were chosen with the aim of realizing the trials. In the research, iron, cupper, zinc, lead and cadmium contents of fresh olives grown at road-sides and mountainous were analysed and chemical and metal analyses were carried out in the olives harvested from different sites when fresh, in the 1st, 3r and 5th months of fermentation, or during the marketing period. Moreover, analyses of magnesium, chromium, cobalt, nicel and tin were realized in addition to the metals mentioned, with the aim of determining the metal contents of black olives sold in Bursa market. According to the results obtained from the study, the effects of all three regions on the metal pollution in the olives picked from road-sides and near industrial zones were found significant statistically. The pollution of olives harvested in Gemlik and Orhangazi counties with the mentioned metals was found at high levels, whereas these metals were encountered at lower levels in the olives grown in Mudanya, a country far from these pollution factors. When the metal changes in olives along the fermentation period were considered, it was determined that the levels of iron, cupper, zinc and cadmium increased at different rates during different periods, however, this increase was very slight between the 5th months and the final product stage, while in lead quantities, an increase up to the 3rd month was followed by a reduction during the last two periods. As a result, values above the limits were not encountered in the matketed olives, except those picked from road sides and near industrial zones. However, the featuresIV determined in the study indicate that olives grown in Bursa are in the progress of pollution with heavy metals. It is thought that this pollution will increase in time and problems hard-to compensate for will be encountered if the current situation persists.U.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri FonuMarmara Birlik A.Ş

Çocukluk çağı primer hipertansiyonda genetik faktörlerin rolü

Çocukluk çağında primer hipertansiyon ve yüksek kardiyovasküler mortalite ve morbidite ile ilişkisi son yıllarda ciddi bir sağlık sorunu haline gelmiş ve giderek önem kazanmıştır. Kan basıncı yüksekliğine bağlı hemodinamik stres ve inflamasyon ile endoteliyal disfonksiyon oluşmakta bunun sonucunda da kardiyovasküler mortalite ve morbidite gelişmektedir. Bu çalışmada amaç; primer hipertansiyonlu çocuklarda geleneksel ve geleneksel olmayan risk faktörlerinin (IL-6, VEGF, eNOS polimorfizmleri) kardiyovasküler hasarlanma (morfolojik ve fonksiyonel anlamda) üzerine etkisinin araştırılmasıdır ve bu çalışma çocukluk yaş grubunda Türkiye'de yapılan ilk çalışmadır. Primer hipertansiyon tanısı alan, 3-18 yaş arasındaki, 50 hasta (35 erkek, 15 kız) ve 100 sağlıklı kontrol (46 erkek, 54 kız) çalışmaya alındı. Tüm hastalara hedef organ tutulumunu göstermek amacıyla Vi-corder® ile fonksiyonel, ekokardiyografi ve cIMT ölçümü ile morfolojik kardiyak etkilenme bakıldı. 24 saatlik idrarda mikroalbuminüri ile böbrek hasarlanması ve göz dibi incelemesi ile göz tutulumu araştırıldı. Hasta ve kontrol grubunda IL-6-174G>C, eNOS-894G>T, VEGF+405G>C, VEGF-460C>T olmak üzere 4 farklı genetik polimorfizm çalışıldı ve bunların KVS tutulumu üzerine etkisine bakıldı. Hastalar (n:50) retrospektif olarak başvuru yakınmalarına göre değerlendirildiğinde 26'sında (%52) semptom olmadığı, semptom olmayan hasta grubunun 15'inde (%58) ise ağır HT olduğu görüldü. Hastaların genel özellikleri değerlendirildiğinde; 1)Özgeçmişte intrauterin büyüme geriliği öyküsü (OR:1,61[%95GA:0,13-11,9]); 2)Hastada obezite (OR:1,007[%95GA: 0,608-1,66]) ve horlama/uyku bozukluğu olması (OR:2,32[%95GA:0,28-19,21]); 3)Soygeçmişte ailede hipertansiyon (OR:1,87[%95GA:0,91-3,8]) ve kardiyovasküler hastalık öyküsü (OR:2,32[%95GA:0,75-7,1]) olması ağır HT gelişimi açısından daha riskli bulundu. Hasta grubunda ortalama yaş 13,1±3,2 yıl, kontrol grubunda 13,06±2,7 yıldı. Kan basıncı evrelemesi yapıldığında 4 hasta (%8) prehipertansif, 14 hastada (%28) evre 1 hipertansiyon, 32 hastada (%64) evre 2 hipertansiyon saptandı. Hasta grubunda 50 hastadan 39'u (%78) kilolu(n:8) ve obez (n:31) olarak değerlendirildi. Obez gruptaki 31 hastadan 28'inde (%90) evre 1 ve 2 hipertansiyon ölçüldü. Hastalar kan basıncı evreleri ve VKİ'lerine göre sınıflandığında evre 2 hipertansiyonlu hastaların %78'i (25/32), evre 1 hipertansiyonlu hastaların %79'u (11/14) obez ve kilolu olarak bulundu. Hasta grubu obeziteye göre gruplandırıldığında obez grupta total kolesterol ve LDL kolesterol anlamlı yüksek, HDL kolesterol ise anlamlı olarak düşük saptandı. (pC G allel, VEGF+405G>C C allel varlığı anlamlı olarak daha sık bulundu. Bu allelleri taşıyan hastalarda ağır hipertansiyon ve hedef organ tutulumu daha yüksek saptandı. IL-6 GG homozigot olgularda sistolik kan basıncı diğer gruba göre anlamlı şekilde yüksek saptandı. GG genotipinde ve G allel taşıyan hastalarda cIMT ölçümleri (sağda ve solda) ve PWV değerleri CC genotipine göre daha yüksek bulundu. VEGF+405G>C polimorfizmi C alleli taşıyan olgularda anlamlı olarak morfolojik kardiak tutulum (sol ventrikül kitle indeksi) (p:0,043) ve göz dibi tutulumu daha yüksek bulundu. (p:0,041) VEGF+405 CC genotipinde hsCRP diğer genotipe göre daha yüksek saptandı. IL-6-174G/C ve VEGF+405G/C polimorfizmi Türk toplumunda hipertansiyon gelişimine etki etmektedir. VEGF+405 C allel varlığında morfolojik olarak kardiyak etkilenme (SVH) ve göz tutulumu; IL-6-174 G allel varlığında morfolojik (cIMT artışı) ve fonksiyonel kardiyak etkilenme daha sık gözlenmektedir. Bu genetik yatkınlıkların erken saptanması, hedef organ hasarının öngörülmesi ve erken tedavi yaklaşımı açısından anlamlı olacaktır. Tüm bu bulgular birleştirildiğinde; hasta grubunda geleneksel (yaş, cinsiyet, obezite, ağır hipertansiyon, aile öyküsü) ve geleneksel olmayan risk faktörleri (uyku bozukluğu/horlama, ürik asit yüksekliği, hsCRP yüksekliği, Lp(a) yüksekliği, şeker metabolizma bozukluğu, genetik polimorfizm) ile KVS etkilenmesi arasındaki ilişkiye bakıldığında postpubertal yaş, erkek cinsiyet, obezite, ağır hipertansiyon, şeker metabolizma bozukluğu, hsCRP yüksekliği, ailede obezite ve KVS hastalığı öyküsü ve genetik yapıda IL-6-174 G alleli ve VEGF+405 C alleli taşımak KVS (fonksiyonel ve/veya morfolojik) hasarlanması açısından yüksek risk yaratmaktadır

The Bioaccessible Antioxidant Properties of Rumex acetosella L.

Yeşil yapraklı yenilebilir bitkiler, insan beslenmesinde önemli rol oynayan antioksidan bileşikleri yüksek miktarda içerdikleri için, günlük diyetin önemli bileşenleridir. İnsan organizması, reaktif oksijen türlerinin zararlı etkilerini yok etmek için doğal olarak antioksidan koruma sistemlerine sahip olsa da, bu savunma sistemi oksidatif stresin önlenmesi için yeterli değildir. Bu nedenle, diyetle alınan antioksidanlar hücresel savunmaları artırabilir ve hücre bileşenlerinin oksidatif hasarları önlemeye yardımcı olabilir. Bitkilerin içerdikleri antioksidan konsantrasyonu, büyüme evresine, bitkinin farklı bölümlerine, iklime ve mevsimlere göre değişmektedir. Bununla birlikte, bu bileşiklerin birikimi yapraklarda çok yüksektir. Rumex acetosella L., Polyganaceae familyasına aittir ve Türkiye'de yerel olarak "Kuzu kulağı" olarak bilinmektedir. Rumex acetosella L.'nin yaprakları, başta salata ve sos şeklinde olmak üzere gıda olarak kullanılmaktadır. Buna ek olarak, Rumex acetosella L. Anadolu’da geleneksel tıpta, iltihap kurutucu olarak, ekzama gibi cilt hastalıklarında, karaciğer rahatsızlıklarında ve kanser tedavisinde kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Rumex acetosella L. yapraklarının toplam fenolik içeriğini, antioksidan kapasitesinin ve bunların biyoalınabilirliklerinin araştırılmasıdır.Biyoalınabilirliğin belirlenmesi için in-vitro olarak sindirim sistemi taklit edilmiş ve örneklere enzimatik ekstraksiyon işlemi uygulanmıştır. Bitkilerin ekstrakte edilebilir toplam fenolik içeriği 3.48-6.47 mg 100 g-1 GAE iken, hidrolize edilebilir toplam fenolik içeriği, 9.46-13.64 mg 100 g-1 GAE arasında değişmektedir. ABTS metoduna göre biyoalınabilirlik % 40.02-% 83.28 arasında belirlenmiştir. Sonuç olarak bu çalışma, Rumex acetosella L.’nın antioksidan bileşikleri içeren iyi bir kaynak olduğunu göstermektedir.Green leafy edible plants are essential components of daily diet, as they contain high amount of antioxidant compounds, which play important roles in human nutrition. Although human organism have naturally antioxidant protection systems to eliminate the harmful effects of reactive oxygen species, this defense system is not adequate to prevent the oxidative stress. Therefore, dietary antioxidants can increase cellular defenses and help to prevent oxidative damage to cellular components. Antioxidant concentration of plants differs based on growth phase, the different parts of plants, growing condition and agronomic practice. However, the accumulation of these compounds is very high in leaves. Rumex acetosella L. belongs to the Polyganaceae family and this plant locally known as “Kuzu kulağı” in Turkey. The leaves of Rumex acetosella L. are used as foods, mainly in the forms of salads and sauces. In addition, Rumex acetosella L. has been frequently used in traditional medicine as inflammatory desiccants, skin diseases such as eczama, liver disorders and cancer treatment in Anatolia. The aim of this research were to examine antioxidant capacities, total phenolic content and their bioaccessibility of Rumex acetosella L. leaves. Also, for the determination of bioaccessibility, samples were processed by an in vitro digestive enzymatic extraction that mimics the conditions in the gastrointestinal tract. The extractable total phenolic content of plants were 3.48-6.47 mg 100 g-1 GAE fw, whereas hydrolysable phenolics were 9.46-13.64 mg 100 g -1 GAE fw. Bioaccessibility of antioxidant capacity for ABTS methods were ranged 40.02 % to 83.28 %. The study showed that Rumex acetosella L. have the potential to be good sources of antioxidant compounds

Determining the approaches of health professionals on sex education to their children: a public hospital example

OBJECTIVE: This study was carried out to determine the approaches and attitudes of health professionals who have children aged 4 and over, regarding the sexual education they give to their children. MATERIAL and METHODS: The research was conducted in descriptive cross-sectional type. The sample of the study consisted of 203 health professionals who work in a public hospital in the Central Anatolia Region, have children aged 4 and above and volunteer to participate in the study. The data were obtained through the Socio-demographic Questionnaire and the Sex Education Parent Questionnaire. The data were collected by the researcher individually, with the health personnel in the working environment, and by face-to-face interview method. Data analysis was done in a package program. RESULTS: Of the 203 health professionals who participated in the research, 5 were physicians, 153 were nurses, 45 were health technicians, health officers and psychologists, etc. are health personnel. 96.1% of the participants stated that sexual education is necessary for children and 60.8% of them stated that it should be given at the age of 7 and above. 77.8% of the participants stated that they talked to their children about sexual matters, and in this context, 56.7% explained the genderspecific differences in the body. 76.4% of the participants stated that sexual development and education starts in the womb and continues throughout life, 91.1% stated that the first sexual information should be given to the child by the parents, and 57.6% stated that sexual education should be given at school. CONCLUSION: In the study, health professionals stated that the majority of parents thought that sexual education is necessary for their children and they talked to their children about sexuality. It was observed that half of the participants stated that they would generally engage in ‘blocking’ most of their children’s sexual behaviors.AMAÇ: Bu çalışma dört yaş ve üzeri çocuğu olan sağlık profesyonellerinin çocuklarına verdikleri cinsel eğitimle ilgili yaklaşımlarını ve bu konudaki tutumlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Araştırma, tanımlayıcı kesitsel tipte yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini İç Anadolu Bölgesinde bulunan bir kamu hastanesinde görev yapan, dört yaş ve üzeri çocuğu olan ve çalışmaya katılmaya gönüllü 203 sağlık profesyoneli oluşturmuştur. Veriler, Sosyodemografik Soru Formu ve Cinsel Eğitim Ebeveyn Anketi aracılığı ile elde edilmiştir. Veriler araştırmacı tarafından bireysel olarak sağlık personeli ile çalışma ortamında uygun zaman ayrılarak yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Verilerin analizi bir paket programda yapılmıştır. BULGULAR: Araştırmaya katılan 203 sağlık profesyonelinden beşi hekim, 153’ü hemşire, 45’i sağlık teknikeri, sağlık memuru ve psikolog vb. sağlık personelidir. Katılımcıların %96,1’i çocuklar için cinsel eğitimin gerekli olduğunu ve bunların %60,8’i yedi yaş ve üzerinde verilmesi gerektiğini bildirmiştir. Katılımcıların %77,8’i çocuğuyla cinsellikle ilgili konularda konuştuğunu ve bu kapsamda %56,7’si vücuttaki cinsiyete özgü farklılıkları açıkladığını ifade etmiştir. Katılımcıların %76,4’ü cinsel gelişim ve eğitimin anne karnında başlayıp yaşam boyu devam ettiğini, %91,1’i çocuğa ilk cinsel bilgilerin anne-baba tarafından verilmesi gerektiğini ve %57,6’sının cinsel eğitimin okulda verilmesi gerektiğini belirtmiştir. SONUÇ: Çalışmada sağlık profesyoneli ebeveynlerin büyük çoğunluğunun çocuklar için cinsel eğitimin gerekli olduğu düşüncesinde olup, cinsellikle ilgili çocuklarıyla konuştuklarını belirtmiştir. Katılımcıların yarısının genellikle çocuklarının cinsellikle ilgili davranışlarının çoğunu ‘engelleme’ davranışında bulunacaklarını ifade ettikleri görülmüştür.No sponso

Evaluation of Antioxidant Properties of Gundelia tournefortii: A Wild Edible Plant

Yabani yenebilir bitkiler tüm dünyada besinsel ve fonksiyonel özelliklerinden dolayı yaygın olarak kullanılmaktadır. Türkiye bitki biyoçeşitliliği bakımından en zengin ülkelerden biridir. Türkiye'de birçok yabani bitki geleneksel olarak halk tarafından tüketilmektedir. Asteraceae familyasına ait olan Gundelia tournefortii, Doğu Anadolu'dan Batı Asya'ya kadar bilinmektedir. Bu bitki ülkemizde kenger otu, kenger sakızı, sakız otu, çadır dikeni, kanak sakızı gibi çeşitli isimlerle de anılmaktadır. Yaprakları ve sapları gıda olarak kullanılmakta özellikle salata ve çorbalara katılmaktadır. Ayrıca, Gundelia tournefortii orta doğuda, geleneksel tıpta karaciğer koruyucu, diyabet karşıtı, ağrı kesici ve sindirime yardımcı olarak da kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, Diyarbakır bölgesinden toplanan Gundelia tournefortii'in toplam fenol içeriği ve antioksidan kapasitesinin belirlenmesi olup ayrıca bunların biyoalınabilirliklerinin de incelenmesidir. Toplam fenol içeriğinin belirlenmesi için Folin-Ciocalteu metodu, antioksidan kapasite tayini için ise CUPRAC, ABTS ve DPPH metotları kullanılmıştır. Biyoalınabilirliğin saptanması için sindirim sistemi taklit edilerek ortam koşulları in-vitro olarak sağlanmış ve bitki örnekleri bu ortamda enzimatik ekstraksiyon işlemine tabi tutulmuştur. Bitkinin sap kısımlarının ekstrakte edilebilir toplam fenolik içeriği 700,21 mg GAE /100g iken, hidrolize edilebilir toplam fenolik içeriği, 1119,23 mg GAE /100g bulunmuştur. Antioksidanların biyoalınabilirliği ABTS metoduyla yaklaşık olarak %95 olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak, bu çalışma Gundelia tournefortii bitkisinin potansiyel bir antioksidan kaynağı olduğunu ve doğal bir antioksidan kaynağı olarak günlük olarak tüketilebileceğini göstermektedirWild edible plants have been commonly used as food sources all over the world, because of their nutritional and functional properties. Turkey is one of the richest countries of the world in terms of plant diversity. Several wild edible plants are traditionally used in nutrition and consumed as vegetable in Turkey. Gundelia tournefortii L. belongs to the Asteraceae (Compositae) family, is a well-known plant in Eastern Anatolia to Western Asia. This plant locally known as “Kenger otu, kenger sakızı, sakız otu, çadır dikeni, kanak sakızı” in Turkey. Its leaves and stems are used as food especially ingredients in soups and salads. In addition, Gundelia tournefortii has been commonly used in traditional medicine as a hepatoprotective, a potential remedy for diabetes, chest pain and digestive in the Middle East. The main objectives of this study were to determine the total phenolic contents and antioxidant capacities of Gundelia tournefortii and to examine the phenolic bioaccessibilities of this plant collected from Diyarbakır region. Folin-Ciocalteu method was used for total phenolic content. Antioxidant capacity assay was stated according to CUPRAC, ABTS and DPPH methods. For the determination of bioaccessibility, plant samples were processed by an in-vitro digestive enzymatic extraction that mimics the conditions in the gastrointestinal tract. The extractable total phenolic content of Gundelia tournefortii L. stems were 700,21 mg GAE /100g fw, whereas hydrolyable phenolics were 1119,23 mg GAE /100g fw, respectively. Bioaccessibility of antioxidants were determined average 95% by ABTS method. The study indicated that Gundelia tournefortii have the potential to be sources of antioxidant components and can be included in the daily diet as a natural antioxidan