Małoinwazyjne (przezskórne) techniki stabilizacji przeznasadowej jako postępowanie z wyboru w złamaniach kręgosłupa piersiowego i lędźwiowego

Introduction. Minimally invasive techniques of transpedicular fusion have become very common and seem to displace classical open techniques. Pedicle screws fusion is the procedure of choice in unstable traumatic lumbar and thoracic spine fractures of.Aim. The aim of the study was to answer whether open techniques are still used in injuries or whether they have been completely replaced by MISS.Material and Methods. The manuscript presents an analysis of patients treated in 2017–2021 in the Department of Neurosurgery, Neurotraumatology and Pediatric Neurosurgery of Collegium Medicum in Bydgoszcz, Nicolaus Copernicus University.Results. Based on the analysis of medical documentation, it was found that every case of traumatic thoracolumbar spine fracture in 2017–2021 was treated using minimally invasive techniques. According to the documentation, the last case of using open surgical technique in the case of trauma was in 2016. It was noted that percutaneous techniques dominated the surgical treatment of thoracolumbar spine fractures and replaced the classic techniques in our department, which are used only, in some cases, in treatment of non-traumatic spondylolisthesis.Conclusions. Therefore, percutaneous techniques are currently the procedure of choice in spine injuries fusion in our hospital. The use of percutaneous techniques reduces the surgical traumatization of tissues (it is important to avoid additional traumatization and blood loss in traumatic patients). It has been pointed out that these procedures are performed by neurosurgeons who, in teaching process, used percutaneous techniques often and now prefer this method. The use of percutaneous techniques has important aspect in the field of neurosurgical nursing, because care of the operated area consists in observing few (4–16) smaller wounds, not one long wound (as in classic techniques), and these wounds are located directly above the titanium screw tips, which must under neurosurgical nurse care. (JNNN 2022;11(1):3–7)Wstęp. Techniki minimalnie inwazyjne stabilizacji przeznasadowej stały się bardzo powszechne i wydają się wypierać klasyczne techniki otwarte. Stabilizacja śrubami przeznasadowymi jest postępowaniem z wyboru w przypadku niestabilnych złamań pourazowych kręgosłupa lędźwiowego i piersiowego.Cel. Celem badania była odpowiedź, czy techniki otwarte są nadal stosowane w kontuzjach, czy też zostały całkowicie zastąpione przez MISS.Materiał i metody. W pracy przedstawiona została analiza chorych leczonych w latach 2017–2021 w Klinice Neurochirurgii, Neurotraumatologii i Neurochirurgii Dziecięcej w Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.Wyniki. Na podstawie dokumentacji medycznej stwierdzono, że w każdym przypadku złamania urazowego w tym okresie zastosowano system małoinwazyjny. Według dokumentacji, ostatni przypadek zastosowania otwartej, klastycznej techniki operacyjnej w przypadku urazu miał miejsce w 2016 r. Zwrócono uwagę, że techniki przezskórne zdominowały leczenie operacyjne złamań kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego i wyparły w naszym ośrodku techniki klasyczne, które stosowane są jedynie, w niektórych przypadkach w leczeniu nieurazowych kręgozmyków.Wnioski. Techniki przezskórne są więc obecnie postępowaniem z wyboru w stabilizacji urazów kręgosłupa w naszym ośrodku. Zastosowanie technik przezskórnych zmniejsza chirurgiczną traumatyzację tkanek (a jest to istotne aby nie powodować dodatkowej traumatyzacji i utraty krwi u chorych po urazach). Zwrócono uwagę, że zabiegi te wykonywane są przez neurochirurgów, którzy w procesie swojego nauczania stykali się częściej z technikami przezskórnymi i obecnie preferują tą metodę. Zastosowanie technik przezskórnych w urazach kręgosłupa ma istotny aspekt w zakresie pielęgniarstwa neurochirurgicznego, ponieważ pielęgnacja skóry okolicy operowanej polega na obserwacji kilku mniejszych ran (4–16), a nie jednej długiej rany (tak jak w technikach klasycznych), zaś rany te położone są bezpośrednio nad tytanowymi wierzchołkami śrub, co musi budzi czujność z punktu widzenia pielęgniarstwa neurochirurgicznego. (PNN 2022;11(1):3–7

Neurosurgery education of medical students in Nicolaus Copernicus University during the COVID-19 pandemic

We present a short article on the actual state of education and didactics in the Department of Neurosurgery during the COVID-19 pandemic. The pandemic disrupted the education of students in the 2019/2020 and 2020/2020 academic years. From March 2020, there are no traditional classes with students and they have been deprived the possibility of patients examining and participating in surgical procedures. Only on-line classes are conducted by the use of Microsoft Teams and by e-mail contact. We emphasize that this is unprecedented situation in history of clinical medicine education. We also affirm difficulty of surgical medical specializations training by e-learning. Due to the practical nature of neurosurgery, we provide numerous neuroimaging and videos of surgical procedures using Microsoft Teams. The effects of on-line education of surgical sciences, including neurosurgery, can be assessed after a longer period of time. Currently, in the new reality that surprised unexpectedly medical academics in 2020, we are unable to interpret it

Neurosurgical departments functioning during the COVID-19 pandemic - report

We present a short article on the actual state of functioning of neurosurgical departments, performing neurosurgical procedures during the COVID-19 pandemic on the example of our department - Department of Neurosurgery, Neurotraumatology and Pediatric Neurosurgery of Ludwik Rydygier Collegium Medicum of Nicolaus Copernicus University. The pandemic disrupted so far, proper work of neurosurgical departments and put neurosurgeons in a new reality. Despite the widespread exacerbation of spine diseases, they were pushed to the background. Many neurosurgical departments have been converted into COVID-19 isolation departments. We present a brief report on the actual state of the work of neurosurgeons and that a year after the pandemic began, the work of neurosurgical departments is still disrupted and the prospect of performing non-urgent neurosurgical procedures is uncertain

Cranioplasty as neurosurgical procedure with potential risk of legal claims

We present the current state of affairs regarding the legal claims of patients after cranioplasty operations who are dissatisfied with the treatment effect and have claims that the perioperative course is unfavorable. In the period of 11 years (2010-2020), 2 legal claims were submitted in our neurosurgical center after cranioplasty. Both are civil claims. One of them about purulent infection of the bone prosthesis was found by the judgment to be unfounded. The second one concerning the alleged general condition deterioration as a consequence of cranioplasty has been declared obsolete. A cranioplasty is a surgical procedure used to correct a defect in a bone of the skull. It is not urgent sugery and is performed in patients who had been previously in serious condition. The same medical staff who previously saved the live of patients by performing brain decompression may be subject of legal claims in the case of cranioplasty. Thus, according to authors, claims of patients regarding the alleged negative effects of cranioplasty is an interesting psychological phenomenon.  Authors epmhasized that cranioplasty should be considered as a procedure of increased risk of potential legal claims for medical staff

Analysis of patient with cervical discopathy treated surgically on the own material of neurosurgical department

Cervical discopathy is an important medical problem widespread in society. Symptoms are often upper limbs radicular pain, local pain in the cervical spine, and vetrebrobasilar cerebrovascular insufficiency. In the case of ineffective conservative treatment and severe pressure on nerve structures, surgical treatment is indicated. Cervical discopathy is most common at the age of 30 - 60 with a predominance of women. The authors of this manuscript analyzed the medical data of patients operated on due to cervical discopathy on their own material. Cervical discopathy was found to be more common in women, which is consistent with world references. A relationship was found between cervical myelopathy and critical spinal canal stenosis and C4-C5 stenosis. Stenosis on C3-C4 has also been rare in female patients and more common in men. Obtained data on own material are generally consistent with reports from world literature and constitute its complement in reference to the region of the Kuyavian-Pomeranian Voivodeship

Simultaneous occurrence of C5 vertebral angioma and C5-C6 discopathy and stenosis - case report

Introduction. Vertebral angioma is a benign tumor of blood vessels. Since they usually do not cause any pain, they are usually diagnosed by accident while diagnosing other conditions within the spine. In case when pain occurs and persists or even intensifies a vertebroplasty should be performed. Case presentation. A 50-year-old patient admitted to the Neurosurgery Department for surgical treatment of C5 vertebral angioma and C5-C6 stenosis and discopathy. In physical examinations on admission: general condition good, back pain at the lower part of the cervical spine, neck pain radiating to the left upper limb, no sensory disturbance. Based on the clinical symptoms and the MRI image, the patient was qualified for simultaneous surgical decompression of C5-C6 stenosis and C5 vertebroplasty. Because of the C5 vertebral angioma shown in MRI, administration of PMMA was performed in a first step, for vascular coagulation and restoration of C5 vertebral strength, and a discectomy with decompression and implantation of cage at C5-C6 level in a second step. After the surgery the patient's condition improved, pain ailments regressed. Conclusion. The decision and choice of vertebral angiomas treatment must be based both on the clinical symptoms and the MRI image. In case of surgical management of simultaneous occurrence of vertebral angioma and discopathy and stenosis, vertebroplasty should be performed first, followed by decompression and cage implantation

Vacuum – assisted closure in neurosurgery as treatment option for purulent wounds after spinal implants procedures – short preliminary report

We present a short preliminary report about the use of vacuum - assisted closure in infected and purulent wounds treatment after neurosurgical spinal procedures. Our report is based on the currently treated patients and points out to other neurosurgeons this therapeutic possibility. We are currently treating two severely injured patients in bad functional state. These patients had severe spine injuries and were therefore treated surgically by decompression and fusion. Patient No. 1 had C5 burst fracture treated by anterior and posterior stabilization, while patient No. 2 had Th4 burst fracture treated with posterior transpedicular stabilization. The patients developed purulent surgical site infection. Revision and wounds irrigation were ineffective. Desire to leave titanium implants in patient’s spines (which is important for future rehabilitation), it was decided to use V.A.C® in wounds healing. We find that vacuum - assisted closure appears to be of significant benefit in such treatment. It is a good therapeutic option in the management of such patients; however, this issue requires more extensive research in the future

Brain tumors risk factors - current state of knowledge review

Brain tumors cause widespread apprehension in society, associated with poor prognosis and death. Laymen most often associate them with glioblastoma multiforme which is in fact the most common malignant primary brain tumor (formerly it was considered the most common primary brain tumor, now it is thought that meningiomas are the most common). The interest of both the public and physicians is aroused by potential brain tumors risk factors. The only evidence based risk factor is ionizing radiation of head and neck. Other risk factors are also under consideration, however are not conclusive and different studies give different results. Given the widespread apprehension of brain tumors, knowledge of the risk factors seems obvious. In this manuscript, we have reviewed the current state of knowledge aboutf risk factors based on research. They confirm that apart from ionizing radiation, the existence of other risk factors is considered: cell phones, electromagnetic field, occupational exposure to raw meat, viruses. However, all these risk factors are not confirmed by reference results

Neurochirurgiczne implanty kręgosłupowe u chorych w wieku podeszłym leczonych operacyjnie z powodu stenozy lędźwiowej

Introduction. The incidence of degenerative lumbar spine stenosis increases with age. While young people tend tohave simple disc herniations with root compression, older people develop degenerative stenosis: facet joint hypertrophy,osteophytes, and ligamentum flavum hypertrophy. A typical for senility is neurogenic claudication caused by lumbarforaminal stenosis. Its symptoms decrease in spine flexion.Aim. The study consisted of a retrospective evaluation of medical data: analysis of the patient’s age, description ofthe surgical procedure and a list of spine implants.Material and Methods. The analysis included patients treated surgically for lumbar stenosis in 2020 in NeurosurgicalDepartment of Collegium Medicum in Nicolaus Copernicus University (Bydgoszcz, Poland).Results. The perioperative risk increases with the age of patients, therefore procedures in elderly patients shouldusually be less invasive, ephemeral, and even under local anesthesia. Therefore, neurosurgeons tend to insert spinalimplants in senility to support the surgical effect and optimize the time of the procedure. Interspinous spacers areimplants for neurogenic claudication. Interspinous spacers causes foraminal distraction and thus can theoreticallyinduce nerve roots decompression in indirect mechanism, less invasive, with less tissue damage. We notice significantlymore frequent use of interspinous spacers in patients over seventy.Conclusions. This observation requires further research and analysis; however, it is consistent with the availableliterature and the actual state of clinical practice. This has potentially important implications for neurosurgicalnursing — in geriatric patients after lumbar spine surgery, implants are significantly more common — interspinousspacers, which should be considered in nursing perioperative recommendations. (JNNN 2021;10(3):91–95)Wstęp. Częstość występowania stenozy zwyrodnieniowej kręgosłupa lędźwiowego wzrasta wraz z wiekiem. O ileu chorych młodszych kompresję struktur nerwowych wywołują przepukliny dyskowe, o tyle w wieku podeszłym przyczyną stenozy są zmiany zwyrodnieniowe: przerost stawów międzykręgowych, więzadeł żółtych i osteofity. Jednostką chorobową, typową dla osób w wieku podeszłym i spowodowaną stenozą kanału kręgowego i otworów międzykręgowych jest chromanie neurogenne, zaś objawy chromania ulegają remisji w pozycji zgięcia kręgosłupa, co jest jednym z ważnych objawów je różnicujących.Cel. Badanie polegało na retrospektywnej ocenie danych medycznych: analizie wieku pacjenta, opisie zabiegu chirurgicznego oraz wykazie implantów kręgosłupa.Materiał i metody. Analizą objęto pacjentów leczonych operacyjnie z powodu zwężenia odcinka lędźwiowego w 2020 r.w Klinice Neurochirurgii Collegium Medicum UMK (Bydgoszcz).Wyniki. Ryzyko okołooperacyjne wzrasta wraz z wiekiem chorych, dlatego zabiegi w zakresie kręgosłupa w podeszłymwieku powinny być zwykle mniej inwazyjne, mniej obciążające, a nawet w miarę możliwości przeprowadzone w znieczuleniu miejscowym. Mając na względzie specyfikę chorych w wieku podeszłym, zakwalifikowanych do leczenia operacyjnego kręgosłupa lędźwiowego, neurochirurdzy mają tendencję do wszczepiania implantów aby wesprzeć efekt leczenia i skrócić czas zabiegu. Dystraktory międzykolcowe to implanty dedykowane dla chorych z chromaniem neurogennym. Powodują one potencjalną dystrakcję otworów międzykręgowych i tym samym mogą teoretycznie przyczyniać się do dekompresji zawartych w nich korzeni nerwowych w mechanizmie pośrednim, mniej inwazyjnym, z mniejszym uszkodzeniem tkankowym. Zauważamy istotnie częstsze stosowanie dystraktorów międzykolcowych u pacjentów po siedemdziesiątym roku życia.Wnioski. Obserwacja ta wymaga dalszych badań i analiz, jednak naszym zdaniem jest zgodna z dostępną literaturąi stanem praktyki klinicznej. Fakt, że u chorych w wieku podeszłym po operacjach kręgosłupa występują częściej implanty ma potencjalnie istotne implikacje kliniczne z punktu widzenia pielęgniarstwa neurochirurgicznego i zaleceńpielęgniarskich. (PNN 2021;10(3):91–95)Słowa kluczowe: pacjenci w podeszłym wieku, implanty kręgosłupowe, operacja kręgosłup

Surgical Treatment of Arachnoid Cysts in a Patient With Psychosis – A Case Report and Literature Review

Arachnoid cysts are relatively rare intracranial disorders. They frequently give no symptoms and do not require neurosurgical treatment [7, 8]. For some particularly large cysts, neurological symptoms may occur, which may indicate the need for surgical intervention. This paper describes the case of a 32-year-old man with an extensive arachnoid cyst of the middle cranial fossa, suffering from paranoid schizophrenia with positive symptoms. The patient underwent surgical treatment. By way of peritoneal craniotomy, the walls of the cyst were removed along with its connection to the cisterns of the subarachnoid space and of the lateral chamber. A follow-up CT scan performed on the fourth day after the procedure showed a minimal reduction in the size of the cyst. The patient after the surgery presented no positive symptoms; however dyskinesia occurred in the form of a hypokinetic - hypertonic syndrome, a slight and transient paresis of the left upper limb, and a depressed mood and decreased drive presenting as an apathic-abulic syndrome. In the course of further psychiatric treatment and rehabilitation, these symptoms gradually subsided. During the publication of this work, the patient is undergoing continued psychiatric treatment. Until the publication of this work, no further psychotic symptoms have been observed.Torbiele pajęczynówki są względnie rzadkimi schorzeniami wewnątrzczaszkowymi. Najczęściej przebiegają one bezobjawowo i nie wymagają leczenia neurochirurgicznego [7, 8]. W przypadku niektórych, zwłaszcza rozległych torbieli występować mogą objawy neurologiczne, co oznaczać może konieczność interwencji operacyjnej. W niniejszej pracy opisano przypadek 32-letniego mężczyzny z rozległą torbielą pajęczynówki środkowego dołu czaszki cierpiącego na schizofrenię paranoidalną z objawami wytwórczymi. Chorego poddano leczeniu operacyjnemu. Drogą kraniotomii pterionalnej wykonano usunięcie ścian torbieli i jej połączenie ze zbiornikami przestrzeni podpajęczynówkowej oraz z komorą boczną. W wykonanym badaniu kontrolnym tomografii komputerowej w 4. dobie po operacji wykazano minimalne zmniejszenie się rozmiarów torbieli. U chorego po zabiegu nie wystąpiły jakiekolwiek objawy wytwórcze, wystąpiły natomiast dyskinezy w postaci zespołu hipokinetyczno- hipertonicznego, przejściowy niewielki niedowład w zakresie lewej kończyny górnej oraz obniżenie nastroju i napędu w postaci zespołu apatyczno-abulicznego. W wyniku dalszego leczenia psychiatrycznego i rehabilitacji objawy te stopniowo ustępowały. W trakcie publikacji niniejszej pracy chory poddawany jest w dalszym ciągu leczeniu psychiatrycznemu. Do chwili publikacji niniejszej pracy nie wystąpiły u chorego objawy wytwórcze