Effect of thermal and mechanical load cycling on dentin bond strength of a self-etch resin luting cement

Amaç: Bu çalışmanın amacı, termal ve mekanik yükleme döngülerinin, bir self – etch rezin yapıştırma simanının dentine bağlanma dayanımını in vitro şartlar altında değerlendirmektir.Gereç ve Yöntemler: Çürüksüz, 18 adet mandibular üçüncü molar diş üzerinde inlay kaviteleri hazırlandı. Restorasyonlar, feldspatik porselen kullanılarak hazırlandı (Vita VM9). Dentine bağlantı bir dual- cure, self- etch rezin yapıştırma simanı (Clearfil Esthetic Cement) kullanılarak sağlandı. Sonrasında dişler rastgele üç gruba ayrıldı: Grup I: Kontrol Grubu (termal veya mekanik siklus yok). Grup II: Termal siklus (5.000 termal siklus). Grup III: Mekanik yükleme siklusu (1.200.000 siklus). Herbir dişten (n:12) uzun eksen doğrultusunda kesiler yapılarak ikişer adet I-şeklinde kesitler elde edildi ve toplamda otuz altı adet örneğe, 1 mm/dk hızla çekme kuvvetleri uygulanarak kırılma sırasındaki maksimum kuvvet ölçüldü. Kırık hattı, ayrılma tipini tanımlamak amacı ile stereomikroskop (Olympus, SZ-PT) ile incelendi. Her bir simantasyon grubundan bir diş SEM (435 VP; Leo SEM Products) analizleri yapılmak üzere hazırlanarak arayüzeyler SEM altında incelendi.Bulgular: One-way ANOVA ile gruplar arasında anlamlı farklılıklar olduğu ortaya konuldu (p<0.05). Tukey’s HSD analizi, Grup III’te görülen ortalama MTBS değerinin Grup I ve Grup II’den anlamlı derecede düşük olduğunu ortaya koydu (p<0.05). Grup I ve Grup II arasında istatistiksel olarak anlamlı fark görülmemiştir (p>0.05).Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına bakılarak, tüm gruplar için gözlenen asıl ayrılma tipinin interfasiyal (adeziv) tip olduğu söylenebilir. Ayrıca, sıcaklık değişimleri önemli derece etkili değil iken, mekanik yüklemenin bağlanma stabilitesi üzerine etkili olduğu görülmektedir

Recent Advances in Health Biotechnology During Pandemic

The outbreak of severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2), which emerged in 2019, cut the epoch that will make profound fluctuates in the history of the world in social, economic, and scientific fields. Urgent needs in public health have brought with them innovative approaches, including diagnosis, prevention, and treatment. To exceed the coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemic, various scientific authorities in the world have procreated advances in real time polymerase chain reaction (RT-PCR) based diagnostic tests, rapid diagnostic kits, the development of vaccines for immunization, and the purposing pharmaceuticals for treatment. Diagnosis, treatment, and immunization approaches put for- ward by scientific communities are cross-fed from the accrued knowledge of multidisciplinary sciences in health biotechnology. So much so that the pandemic, urgently prioritized in the world, is not only viral infections but also has been the pulsion in the development of novel approaches in many fields such as diagnosis, treatment, translational medicine, virology, mi- crobiology, immunology, functional nano- and bio-materials, bioinformatics, molecular biol- ogy, genetics, tissue engineering, biomedical devices, and artificial intelligence technologies. In this review, the effects of the COVID-19 pandemic on the development of various scientific areas of health biotechnology are discussed

Effect of high fructose corn sirup on pancreatic ductal adenocarcinoma induced by dimethyl benzantracene (DMBA) in rats

Increased risk of pancreatic cancer may be associated with consumption of sugar containing foods. The aim of this study was to evaluate the effect of peach nectar containing high fructose corn sirup (HFCS) consumption in a pancreatic carcinogenesis rat model induced by 7,12-Dimethyl benzanthracene (DMBA). Fifty-day-old male Sprague Dawley rats were fed with peach nectar containing HFCS + chow, peach nectar containing sucrose + chow and only chow. After 8 mo, feeding period, each group was divided into two subgroups, in which the rats were implanted with DMBA and no DMBA (sham). Histologic specimens were evaluated according to the routine tissue processing protocol. The animals withad libitumaccess to pn-HFCS, pn-sucrose and chow (only) showed significant differences in chow consumption and glucose level. Necropsy and histopathologic findings showed tumor formation in the entire group treated with DMBA. Excluding one rat in chow group, which was classified as poorly differentiated type, the others were classified as moderately differentiated pancreatic ductal adenocarcinoma (PDAC). This study demonstrated that daily intake of HFCS did not increase body weight and there was no effect of peach nectar consumption on the development of PDAC induced by DMBA in rats

Termal ve mekanik yükleme siklusunun self–etch rezin yapıştırma simanının dentine bağlanma dayanımı üzerine etkisi

Effect of thermal and mechanical load cycling on dentin bond strength of a self -etch resin luting cement. Background: The aim of this study is to evaluate the effects of cyclic thermal and mechanical loads on dentin bond strength of a self-etch resin luting cement under in vitro conditions. Methods: Inlay cavities were prepared on 18 caries-free human mandibular third molars. Restorations were fabricated by using feldspathic porcelain (Vita VM9). Bonding was achieved by using a dual-cure, self-etch resin luting cement (Clearfil Esthetic Cement). Teeth were then randomly divided into 3 groups: Group I: Control group (no thermal or mechanical cycling). Group II: Thermal cycling (thermocycling for 5.000 cycles). Group III: Mechanical load cycling (1.200.000 cycles). Two Ishape sectioned longitudinal cuts were prepared from each tooth (n:12). Total of thirty-six specimens were subjected to tensile forces at a crosshead speed of 1 mm/min, and the maximum load at fracture was recorded. Fracture sites were observed with a stereomicroscope (Olympus, SZ-PT) to identify the failure mode. One tooth from each group was prepared for SEM analysis and interfaces were observed under SEM (435 VP; Leo SEM Products). Results: One-way ANOVA revealed that there were significantdifferences among the groups (p0.05). Conclusion: In this study the principal failure type was found to be interfacial (adhesive) for all groups. Additionally, mechanical loads were observed to be effective on bonding stability while temperature alterations were not significantly influential.Termal ve mekanik yükleme siklusunun self-etch rezin yapıştırma simanının dentine bağlanma dayanımı üzerine etkisi Amaç: Bu çalışmanın amacı, termal ve mekanik yükleme döngülerinin, bir self - etch rezin yapıştırma simanının dentine bağlanma dayanımını in vitro şartlar altında değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çürüksüz, 18 adet mandibular üçüncü molar diş üzerinde inlay kaviteleri hazırlandı. Restorasyonlar, feldspatik porselen kullanılarak hazırlandı (Vita VM9). Dentine bağlantı bir dual- cure, self- etch rezin yapıştırma simanı (Clearfil Esthetic Cement) kullanılarak sağlandı. Sonrasında dişler rastgele üç gruba ayrıldı: Grup I: Kontrol Grubu (termal veya mekanik siklus yok). Grup II: Termal siklus (5.000 termal siklus). Grup III: Mekanik yükleme siklusu (1.200.000 siklus). Herbir dişten (n:12) uzun eksen doğrultusunda kesiler yapılarak ikişer adet I-şeklinde kesitler elde edildi ve toplamda otuz altı adet örneğe, 1 mm/dk hızla çekme kuvvetleri uygulanarak kırılma sırasındaki maksimum kuvvet ölçüldü. Kırık hattı, ayrılma tipini tanımlamak amacı ile stereomikroskop (Olympus, SZ-PT) ile incelendi. Her bir simantasyon grubundan bir diş SEM (435 VP; Leo SEM Products) analizleri yapılmak üzere hazırlanarak arayüzeyler SEM altında incelendi. Bulgular: One-way ANOVA ile gruplar arasında anlamlı farklılıklar olduğu ortaya konuldu (p0.05). Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına bakılarak, tüm gruplar için gözlenen asıl ayrılma tipinin interfasiyal (adeziv) tip olduğu söylenebilir. Ayrıca, sıcaklık değişimleri önemli derece etkili değil iken, mekanik yüklemenin bağlanma stabilitesi üzerine etkili olduğu görülmektedir

Efficacy of diode laser and gluma on post-preparation sensitivity: Arandomized split-mouth clinical study

WOS: 000389845000006PubMed ID: 27439664Objective: This study aimed to compare the efficacy of a 940-nm diode laser and Gluma desensitizer on post-preparation sensitivity of prepared teeth. Materials and Methods: Twenty patients with 76 teeth participated in the study. For each patient, prepared molar or premolar in one quadrant were individually irradiated by laser. In the symmetrical quadrant, Gluma was applied onto the prepared teeth. No treatment was performed in the control group. Temporary crowns were placed after preparation. Pain response to tactile stimulus was assessed atone day, one week, and two weeks using visual analog scale (VAS). Intergroup comparisons were made with Kruskal Wallis test (p0.05). Conclusions: A significant reduction in level of sensitivity after both treatments was observed. The reduction of sensitivity with Gluma was not significantly superior to laser. No significant additional reduction occurred in level of sensitivity from the first day to the second week after both treatments. CLINICAL SIGNIFICANCE The application of Gluma or a 940-nm diode laser may be considered as effective in reducing sensitivity after tooth preparation without superiority of either method

Results of supracondylar femoral extension osteotomy and patellar tendon advancement in patients with cerebral palsy

Amaç:Diz fleksiyon kontraktürü ve patella alta serebral palsi (SP) hastalarında yaygın görülen ve yürüme fonksiyonunu önemli ölçüde bozan patolojilerdir. Suprakondiler femur ekstansiyon osteotomisi (SFEO) ve patellar tendon ilerletme (PTİ) ameliyatları SP kaynaklı diz fleksiyon kontraktürünün ve patella altanın tedavisinde uygulanan yöntemler arasındadır. Bu çalışmanın amacı SP kaynaklı diz fleksiyon kontraktürünün ve patella altanın tedavisinde uygulanan SFEO ve PTİ ameliyatlarının etkinliğinin incelenmesidir. Gereç ve yöntem: Bu retrospektif çalışmaya 2013 ve 2015 yılları arasında SP tanısı olan ve diz fleksiyon kontraktürü için SFEO ve patella alta için PTİ ameliyatı yapılan on bir hasta (22 diz) dâhil edildi. Ameliyat edildiklerinde hastaların ortalama yaşı 13; ortalama takip süresi 31 aydı. Hastalar klinik olarak kaba motor fonksiyon sınıflama sistemi (KMFSS) ve diz fleksiyon kontraktürünün nüksü ile radyografik olarak ameliyat öncesi, ameliyat sonrası, takip anterior-posterior ve lateral diz grafileri ile değerlendirildi. Koshino-Sugimoto indeksi (KS), komplikasyonlar kaydedildi. Bulgular: KMFSS değerleri yedi hastada yükselmiştir. Takipler sırasında bir olguda diz fleksiyon deformitesinin nüksü saptandı ve SFEO ile tedavi edildi. Ameliyat öncesi KS indeksi ortalaması 1.37 iken ameliyat sonrasında 1.07 ve son takipte 1.24 ölçüldü (p=0.004). İki olguda takiplerde serklaj teli iritasyonu saptandı ve ilave cerrahi ile teller çıkarıldı. Sonuç:SP’ye bağlı diz fleksiyon kontraktürünün ve patella altanın SFEO ve PTİ ile başarılı radyolojik ve klinik sonuçlara ulaşılarak tedavi edildiği görülmüştür.Purpose: Knee flexion contracture and patella alta are common problems in cerebral palsy (CP) patients and disrupts gait function significantly. Supracondylar femur extension osteotomy (SFEO) and patellar tendon advancement (PTA) are among the leading treatment methods. We reviewed the efficacy of SFEO and PTA in the treatment of knee flexion contracture and patella alta of CP patients. Materials and methods: In this retrospective study 22 hips of 11 CP patients who were operated between 2013 and 2015 were reviewed. The mean age was 13 years when the patients were operated and the mean follow-up period was 31 months. SFEO and PTA were peroformed in all cases. Patients were evaluated clinically with gross motor function classification system (GMFCS) and recurrence of knee flexion contracture and radiologically with knee radiograph. The Koshino-Sugimoto index (KS) was recorded. Results: GMFCS scores were improved in seven patients. Recurrence of knee flexion contracture was detected in one case who was treated with revision SFEO. The mean preoperatively KS was 1.37; postoperatively KS was 1.07 and follow-up 1.24 (p=0.004). Cerclage wire irritation was detected in two cases and extracted with additionally surgical procedures

Comparison of central corneal thickness measurements with scheimpflug photography, optical coherence tomography and ultrasonic pachymetry techniques

Amaç: Santral kornea kalınlığının(SKK) ölçümünde ultrasonik pakimetri(UP), Scheimpflug fotograflama(SF) ve optik kohorens tomografi(OKT) yöntemleri ile elde edilen değerlerin karşılaştırılması. Gereç ve Yöntem: 43 sağlıklı genç erişkinin sağ ve sol göz (toplam 86 göz) santral korneal kalınlığı UP, SF ve OKT yöntemleri ile ölçüldü. Santral kornea kalınlığı, yaş, cinsiyet, göz içi basıncı ve otorefraktokeratometre değerleri kaydedildi. Elde edilen değerler karşılaştırıldı. Bulgular: Ortalama yaş 21,35 ± 0,75 (20-24) idi. UP ile öl çülen ortalama SKK sağ göz için 558,42 ± 38,87 (477-620) mikron, sol göz için 556,84 ± 39,83 (477-641) mikron idi. SF ile ölçülen ortalama SKK sağ göz için 555,02 ± 37,90 (486-631) mikron, sol göz için 550,44 ± 42,30 (453-630) mikron idi.OKT ile ölçülen ortalama SKK sağ göz için 563, 52 ± 38,52 (492-644) mikron, sol göz için 563,72 ± 39,84(482-644) mikron idi.Her üç yöntem ile ölçülen de ğerler karşılatırıldığında UP ve SF ile elde edilen değerler arasında istatistiki olarak anlamlı fark saptanmaz iken OKT ile elde edilen değerler ile arasında UP(P<0.003) ve SF(P<0.001) ile elde edilen değerler arasında istatistiki olarak anlamlı fark tespit edildi. OKT ile elde edilen de ğerler daha yüksek bulundu (yaklaşık 7 mikron). Sonuç: Yapılan SKK ölçümünde UP ve SF ile elde edilen değerler birbirleri ile uyumludur. OKT ile elde edilen değerler daha yüksektir. Günlük uygulamada bu durum dikkate alınmalıdır.Objective: To compare Scheimpflug photography(SP), optical coherence tomography(OCT) and ultrasonic pachymetry(USP) techniques in central corneal thickness(CCT) measurement. Material and Methods: The CCT was measured in 43 healthy young adults(86 eyes in total) by using SP, OCT and USP). Central corneal thickness, age, gender, intraocular pressure and auto refractokeratometer values obtained and used for comparison. Results: The mean age of was 21,35 ± 0,75 (20-24) years. The mean CCT with USP was 558,42 ± 38,87 (477- 620) microns for right eye and 556,84 ± 39,83 (477-641) microns for left eye. The mean CCT with SP was 555,02 ± 37,90 (486- 631) microns for right eye and 550,44 ± 42,30 (453-630) microns for left eye. The mean CCT with OCT was 563, 52 ± 38,52 (492-644 microns for right eye and 550563,72 ± 39,84 (482-644) microns for left eye. Stataistically significant correlation found between OCT-USP (P<0.003) and OCT-SP (P<0.001). OCT measurement was significantly higher then other methods (about 7 micron). There was no statistically significant difference between USP-SP. Conclusion: CCT measurements with USP and SP were relevant. OCT measurements were significantly higher and others. This situation should be noted in regular CCT measurements

The association of acute­-to­-chronic glycemic ratio with no-reflow in patients with ST­-segment elevation myocardial infarction undergoing primary percutaneous coronary intervention

Background: No‑reflow (NR) is a strong and independent predictor of poor cardiovascular outcomes among patients with ST‑segment elevation myocardial infarction (STEMI). Aims: The aim of the study was to investigate the association of the acute‑to‑chronic (A/C) glycemic ratio with no‑reflow (NR) in STEMI patients following primary percutaneous coronary intervention (PCI). Methods: This retrospective study included 905 patients with STEMI. The A/C glycemic ratio was determined as admission blood glucose (ABG) divided by the estimated average glucose (eAG). We evaluated 2 primary models (full model and reduced model). The primary outcome was the presence of NR. Results: The incidence of NR was 22.7% (206 cases) in the present study. We divided the study population into 3 tertiles (T1, T2, and T3) based on the ABG/eAG ratio. There was a stepwise increase of the frequency of NR from the T1 to T3 group (36 patients [12%] vs 70 patients [23%] vs 100 patients [33%]; respectively [P &lt; 0.001, for each group comparison]). In a full model, the ABG/eAG ratio (OR, 2.274; 95% CI, 1.587–3.26; P &lt; 0.001) was associated with NR. After the performance of a step-down backward variable selection method, the thrombus grade, the ABG/eAG ratio, the infarct‑related artery diameter, and age remained in the reduced model. The ABG/eAG ratio (contributing 25.3% of the explainable outcome in the model) was one of the strong predictors of NR in the reduced model. Conclusions: To our knowledge, this might be the first study showing a significant relationship between the ABG/eAG ratios with NR in patients with STEMI after primary PCI

AEEE tahmini ve toplama noktalarının belirlenmesi: Çankaya Belediyesi için bir uygulama

Elektrikli ve elektronik cihazlar (e-eşya), kullanım ömürleri tamamlandığında elektrikli ve elektronik atığa (AEEE) dönüşmektedir. AEEE’ler atıldıklarında, yakıldıklarında veya geri dönüşüm için parçalandıklarında tehlikeli maddeler içeren ürünlere dönüşerek çevreye ve insan sağlığına zarar vermektedir. AEEE’lerin zararlarını en aza indirmek ve geri dönüşümlerinden ekonomik fayda sağlamak amacıyla belediyeler tarafından uygun şekilde toplanması, taşınması ve işlenmesi gerekmektedir. Bu çalışmada, Çankaya İlçesi Çevre Koruma ve Kontrol Müdürlüğü işbirliği ile Çankaya Belediyesi için AEEE yönetimine destek olacak bir çalışma gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında ilk olarak Çankaya ilçesi için AEEE miktarları televizyon, buzdolabı, çamaşır makinesi, fırın ve elektrikli süpürge için kullanıcı davranışları dikkate alınarak tahmin edilmiştir. Daha sonra AEEE toplama noktalarının belirlenmesi için yer seçimi problemi bir küme örtme problemi olarak ele alınmış ve çözülmüştür

Excess mortality in istanbul during extreme heat waves between 2013 and 2017

Heat waves are one of the most common direct impacts of anthropogenic climate change and excess mortality their most apparent impact. While Turkey has experienced an increase in heat wave episodes between 1971 and 2016, no epidemiological studies have examined their potential impacts on public health so far. In this study excess mortality in Istanbul attributable to extreme heat wave episodes between 2013 and 2017 is presented. Total excess deaths were calculated using mortality rates across different categories, including age, sex, and cause of death. The analysis shows that three extreme heat waves in the summer months of 2015, 2016, and 2017, which covered 14 days in total, significantly increased the mortality rate and caused 419 excess deaths in 23 days of exposure. As climate simulations show that Turkey is one of the most vulnerable countries in the Europe region to the increased intensity of heat waves until the end of the 21st century, further studies about increased mortality and morbidity risks due to heat waves in Istanbul and other cities, as well as intervention studies, are necessary.Scientific Research Projects Coordination Unit of Istanbul University-Cerrahpas