Nasal dermoid cyst and surgical approach

Dermoid kistler, gelişimsel patolojiler olup, ekdoderm kaynaklı skuamozepitelle döşelidirler. İçlerinde farklı deri ekleri (sebasebezler, kilfolikülleri ve ter bezleri bazen yağ, kemik, tırnak, diş, göz, kıkırdak ve tiroid dokusu içerir) barındırırlar. Buna bağlı olarak kist lumeni keratin, sebasemateryal ve bazen de kılla doludur. Matür doku içermesi nedeniyle dermoid kistler çoğu zaman selimdir.Dermoid kistin nadiren görülen malign formu erişkinlerde sıklıkla skuam özhücrelikarsinom, bebek ve çocuklarda da endodermal sinus tümörü olarak gelişir. Dermoid kistler gerçek hamartomlardır ve malignite ihtimali nedeniyle dermoid kistlerin bütünüyle cerrahi olarak eksizyonu önerilir. Biz bu çalışmada, nazal bölgede dermoid kisti (NDSK) mevcut olan hastayı ve hastaya uygulanan cerrahi yöntemi sunmaktayız.Dermoid cysts are congenital pathologies that have squamous epithelial lining of ectodermal origin. They include different epidermal appendages (sebaceous glands, hair follicles, sweat glands,sometimes, fat, bone, nails, teeth, eyes, cartilage, and thyroid tissue). Cyst lumen is filled with keratin, sebaceous material and sometimes hair.Because it contains mature tissue, a dermoid cyst is almost always benign. The rare malignant dermoid cyst usually develops squamous cell carcinoma in adults; in babies and children it usually develops endodermal sinus tumor. Dermoid cysts are true hamartomas. Complete surgical excision of dermoid cysts is recommended because of the possibility of malignant degeneration. In this study we present a nasal dermoid cyst and surgical approach, reconstruction

Use of microvascular coupler in head and neck reconstruction with free flaps: our clinical experience

AMAÇ: Mikrovasküler anastomoz serbest doku aktarımı ve replantasyon operasyonlarının temel basamağını teşkil eder. Mikrovasküler ven anastomozu, arter anastomozuna göre teknik olarak zordur. Basit sütürle uygulanan geleneksel mikrovasküler anastomoz iyi bilinen ve başarılı bir tekniktir. Bununla birlikte zaman alıcıdır ve uygulaması üst düzey cerrahi deneyim gerektir. Serbest flep operasyonlarının en önemli major başarısızlık nedeni halen erken ve geç venöz tromboz oluşumudur. Mikrovasküler birleştiriciler 10 yılı aşkın süredir özellikle venöz anastomozlarda klinik kullanımdadır. Ancak özellikle son dönemlerde mikrocerrahlar arasında mikrovasküler birleştirici kullanımı popülerlik kazanmıştır. GEREÇ ve YÖNTEM: Bu çalışmada ven anastomozunu kolaylaştırmak amacıyla, kliniğimizde mikrovasküler birleştirici kullanım deneyimlerimiz sunulmuştur. Tekniğin detayları tarif edilmiştir. Sonuçlar ve postoperatif komplikasyon oranları değerlendirilmiş ve tekniğin avantaj ve dezavantajları tartışılmıştır. BULGULAR: Kliniğimizde 2013-2014 yılları arasında opere edilmiş 9 hastada, toplam 12 adet anastomozda 2, 2,5 ve 3 mm çaplı birleştiriciler kullanılmıştır. Postoperatif dönemde hiçbir hastada venöz tromboz gelişmemiştir. Bir hastada arteriyel tromboza bağlı total flep kaybı gelişmiştir. SONUÇ: Mikrovasküler birleştirici, serbest flep operasyonlarında venöz anastomozlarda kullanımı kolay, sonuçları başarılı ve gelecekte çok daha sıklıkla kullanılacağını düşündüğümüz bir aparattır.Microvascular venous anastomosis is technically more challenging than arterial anastomosis. The traditional simple hand sewn anastomosis is a well known and successfully technique but it is time consuming and much surgical experience is needed for successfully outcomes. Still today the most important major flap failure reason is venous thrombosis. Microvascular couplers which are use generally for venous anastomosis have been used more than a decade but recently couplers gained more popularity among microsurgeons. MATERIALS and METHODS: In this study, we present our experience with microvascular coupler usage to facialite venous anostomosis in frre flap surgery. We describe the details of the technique. Results, post operative complication rates and advantages and disadvantages of couplers are discussed. RESULTS: 2, 2,5 and 3 mm diameter 12 microvascular couplers were used in nine patients between 2013and 2014. No venous anaostomosis occurred in the post operative period. One total flap failure occured due to arterial thrombosis. CONCLUSION: Microvascular couplers are useful tools that are used in venous anastomosis in free flap operations which are easy to use, have high success rates and we believe that in the future they will be used much more frequently

Retrospective analysis of 63 mandible cases who have been operated three years

PURPOSE: Maxillofacial fractures, especially fractures of the mandible, are common among the trauma patients admitted to the emergency department. MATERIALS and METHODS: Sixty- three patients admitting to our emergency department or outpatient clinic between January 2008 and December 2011 with a diagnosis of mandible fracture who have been surgically treated have been included in our study. Records of these patients have been retrospectively analyzed regarding gender, age, etiology, and anatomic location of the fracture. RESULTS: A total of 74 fractures (1.17 fractures per patient) were detected in 63 patients. Female/male ratio was approximately 1/4. The mean age of the patients was 28.4. Etiology of the trauma was traffic accidents in 51% and interpersonal violence in 28%. Most commonly fractured anatomic sites were symphyseal (56%) and corpus regions (22%). CONCLUSION: Maxillofacial fractures are common among patients with maxillofacial or generalized body trauma in the emergency settings. Due to the tendency towards interpersonal violence and to longer time spent in traffic, most of these patients are male at the third decade of life. Traffic accidents and violence are the most common etiological factors for these fractures; however, number of the trauma patients due to traffic accidents is clearly declining due to more frequent controls in traffic regulations