Çukurova Bölgesi turfanda patates(Solanum tuberosum L. ) yetiştiriciliğinde tohumluk yumru iriliğinin verim ve bazı tarımsal özelliklere etkisi üzerinde bir araştırma

TEZ490Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1987.Kaynakça (s. 33-35) var.vi, 37 s. ; 30 cm.

İkinci ürün soya tarımında bazı büyüme düzenleyicilerinin verim ve önemli tarımsal özelliklere etkilerinin saptanması üzerinde araştırmalar

TEZ1025Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1991.Kaynakça (s. 103-114) var.vii, 116 s. ; 30 cm.

Growth possibility of new soybean lines as double crop in Amik Plain

Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü tarafından geliştirilen 13 soya hattı ve 2 ticari çeşidin Amik ovasında buğday hasadından sonra ikinci ürün olarak yetiştirilebilme olanakları 2000 - 2001 yılları arasında yürütülen iki yıllık bir araştırmada belirlenmiştir. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekrarlamak olarak Mustafa Kemal Üniversitesi Telkaliş araştırma alanında yürütülmüştür. Araştırmada bitki boyu, ilk meyve yüksekliği, bitki başına dal sayısı, bitki başına bakla sayısı, bitki başına tohum sayısı ve dekara tohum verimi değerleri incelenmiştir. Araştırmanın birinci yılında tohum verimi değerleri 218.4 ile 367.7 kg/da arasında değişmiş olup en yüksek değer ÇTA1530 hattından en düşük değer ise ÇTA761 hattından elde edilmiştir. Araştırmanın ikinci yılında ise tohum verimleri 150.8 ile 263.5 kg/da arasında değişmiş en yüksek değer ÇTA825 hattından en düşük değer ise yine ÇTA761 hattından elde edilmiştir. ÇTA1530, ÇTA825, ÇTA963, ÇTA780 ve ÇTA851 hatlarının Amik ovasında ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek çeşit adayları olabileceği saptanmıştır.Mediterranean region of Turkey has 70 to 110 days of growing period that remain after small grain harvest are enough to grow double crop soybean. Over 90 percent of the soybean production has been practiced as double crop in Mediterranean region of Turkey. Growth possibility of 13 soybean lines, developed by Çukurova Agricultural Research Institute, and 2 commercial cultivars were sown after wheat harvest as double crop at Mustafa Kemal University, Telkalis Research Field in 2000 and 2001 growing seasons. The experimental design was randomized complete block with three replications. Plant height, the lowest pod height, branch number/plant, pod number/plant, seed number/plant and seed yield were determined. Seed yields of soybean lines and cultivars varied between 2184 and 3677 kg/ha in the first year of the study. In the second year, seed yield of lines and cultivars varied between 1508 and 2635 kg/ha. The highest seed yield was obtained from CTA1530 and ÇTA825 lines in 2000 and 2001, respectively. The lowest seed yield was obtained from ÇTA761 in both years. Seed yield was significantly correlated with the lowest pod height, node number, pod number and seed number. It was determined that CTA1530, CTA825, CTA963, CTA780 and CTA851 could be cultivar candidates for double crop soybean production in Amik plain

Inheritance of coleoptile length in cross populations of some modern wheat varieties and landraces

Türkiye'de yerfıstığı ekim alanının %37'si, üretim miktarının ise %40'ı (2011) Osmaniye ilindegerçekleşmektedir. Osmaniye ilinde yerfıstığı üretimi yapan tarım işletmeleri incelenerek; sosyo ekonomikyapıları ve üretim teknikleri belirlenmiş, sorunları tespit edilerek, çözüm önerileri sunulmuştur. Ayrıca; yerfıstığıüretimiyle ilgili beklentilerin tespit edilerek, tarım politikalarının geliştirilmesinde katkıda bulunulmasıhedeflenmiştir. Bu araştırmanın materyalini, tesadüfi olarak seçilen toplam 100 yerfıstığı üreticisi ile yüz yüzeanket yoluyla elde edilen bilgiler oluşturmaktadır. Bu yerfıstığı üreticileri Osmaniye Merkez, Kadirli, Düziçive Sumbas İlçelerinde bulunan toplam 20 köyden seçilmiştir. Anket çalışması Aralık 2012 - Şubat 2013tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bilgiler 2012 yılı üretim dönemine aittir. Anket sonuçlarınagöre, incelenen işletmelerin ortalama işletme arazisi 128.14 da, yerfıstığı arazisi ise 52.85 da'dır. İşletmelerde1. ürün olarak yetiştiriciliği yapılan yerfıstığı ekim alanı, toplam yerfıstığı ekim alanının %70.71'inioluşturmakta, 2. ürün yerfıstığı ekim alanı ise, toplam yerfıstığı ekim alanının %29.29'unu oluşturmaktadır.İşletmelerin yaşadıkları en büyük sorunlar; gübre fiyatlarının yüksek olması, yerfıstığı fiyatının düşük olması,sulama maliyetlerinin yüksek olması ve yağışlar nedeniyle zamanında hasat yapılamaması olarakbelirlenmiştir. Yerfıstığı üretiminde ortalama verim 323.70 kg/da, satış fiyatı ise ortalama 2.30 TL/kg olarak belirlenmiştir.37% of the peanut production area in Turkey, 40%of the amount of production (2011) takes place in theprovince of Osmaniye. By examing the agricultural enterprises that producing peanut in osmaniye, socioeconomic structures and production techniques have been specified, problems were identified and solutionsare presented. Besides expectations related to peanut production have been determined to contribute to thedevelopment of agricultural policy has been targeted.The material of this reserch is obtained by informationof face to face questionnaire form with total of 100 randomly peanut producer. This peanut producers wereselected from total 20 villages at Osmaniye Center, Kadirli, Düziçi and Sumbas Counties. This Survey wasconducted between December 2012 and February 2013. The obtained information belongs to period ofproduction for 2012. According to the results of survey, the average land of the examined enterprises is128.14 da and land for peanut is 52.85 da. In peanut producers; production area for the first productconstitutes 70.71%of total area of peanut production, production area for the second product forms 29.29%oftotal area of peanut production. The defined biggest problems for enterprises faced are high fertilizer prices,low peanut price, high costs of irrigation and inability to timely harvesting due to rains. 323.70 kg/da is anaverage yield in the production of peanuts and 2.30 TL/kg is an average selling price are determined

The correlation and Path coefficient analysis for yield and some yield components of soybean (Glycine max (L.) Merr.) in Southeastern Anatolia ecological conditions

Güneydogu Anadolu Bölgesi ekolojik koşullarında 1993 yılında 14, 1994 yılında 10 soya çeşidi ile yürütülen çalışmada, dekara tohum verimi ile bitki boyu, ilk meyve yüksekliği, dal sayısı, meyve sayısı, bitki verimi, 100-tohum ağırlığı ve hasat indeksi arasındaki korelasyonlar ile incelenen özelliklerin dekara tohum verimi üzerine doğrudan ve dolaylı etkileri araştırılmıştır. Araştırma sonucunda, bitki verimi, ilk meyve yüksekliği, dal sayısı ve bitki boyunun, dekara tohum verimi üzerine en etkili özellikler olduğu ve bölge koşullarında yapılacak ıslah çalışmalarında, bu özelliklerin önemli seleksiyon kriterleri olarak dikkate alınması gerektiği sonucuna varılmıştır.The correlations among seed yield per decar and plant height, first pod height, branch number, seed yield per plant, 100- seed weight and harvest index, and direct and indirect effects of these characters on seed yield were investigated in soybean with 14 cvs. in 1993 and 10 cvs. in 1994 in Southern Anatolian Region. As a result, seed yield per plant, first pod height, branch number and plant height were the most efficient characters on seed yield per decar and it was concluded that these characters could be considered as significant selection criterias in soybean breeding for yield under regional conditions

Effects of cultivar maturity on growth and yield of double cropped soybean

Maintaining yield potential or reducing yield losses is very important for soybean [ Glycine max ( L.) Merr.] double cropping to be profitable. Our objectives were to study the effects of cultivar maturity on yield, yield components and to determine adaptation and yielding potential of 18 soybean cultivars ( six cultivars in each of the maturity groups II, III and IV) in the eastern Mediterranean region of Turkey in 2000 and 2001. The experimental design was randomized complete block with three replications. Effects of maturity group ( MG) on seed yield, yield components, and key phenological stages were significant. Cultivars in MG IV had significantly higher seed yield, plant height, lowest pod height and number of nodes/ plant than cultivars in MG II and III. Among cultivars, the highest seed yield was obtained from KS4895 ( MG IV) with 3.75 t/ha and the lowest was obtained from Dwight ( MG II) with 1.18 t/ha. Except for the number of seeds/pod, all of the measured yield components and key phenological stages were significantly and positively correlated with seed yield. Based on the path analysis of the combined data, it was found that the number of seed/m(2), the period from VE to R1 and from R1 to R7 had greatest positive direct effect on seed yield. The results of the current study showed that cultivars in MG IV were best adapted and best suited for a wheat-soybean double cropping system in the eastern Mediterrenean region of Turkey.Maintaining yield potential or reducing yield losses is very important for&nbsp;soybean&nbsp;[ Glycine max ( L.) Merr.]&nbsp;double&nbsp;cropping to be profitable. Our objectives were to study the effects of cultivar maturity on yield, yield components and to determine adaptation and yielding potential of 18&nbsp;soybeancultivars ( six cultivars in each of the maturity groups II, III and IV) in the eastern Mediterranean region of Turkey in 2000 and 2001. The experimental design was randomized complete block with three replications. Effects of maturity group ( MG) on seed yield, yield components, and key phenological stages were significant. Cultivars in MG IV had significantly higher seed yield, plant height, lowest pod height and number of nodes/ plant than cultivars in MG II and III. Among cultivars, the highest seed yield was obtained from KS4895 ( MG IV) with 3.75 t/ha and the lowest was obtained from Dwight ( MG II) with 1.18 t/ha. Except for the number of seeds/pod, all of the measured yield components and key phenological stages were significantly and positively correlated with seed yield. Based on the path analysis of the combined data, it was found that the number of seed/m(2), the period from VE to R1 and from R1 to R7 had greatest positive direct effect on seed yield. The results of the current study showed that cultivars in MG IV were best adapted and best suited for a wheat-soybean&nbsp;double&nbsp;cropping system in the eastern Mediterrenean region of Turkey.</p

Bazı Pamuk Çeşitlerinin ISSR Markörleri İle Karakterizasyonu

Bu çalışmada, kültürü yapılan 30 pamuk çeşidi (Gossypium hirsutum L.) arasındaki genetik ilişkinin ISSR yöntemi kullanılarak belirlenmesi hedeflenmiştir. Otuz pamuk çeşidinde polimorfizmin belirlenmesi amacıyla 24 ISSR primeri 8 pamuk çeşidinde test edilmiştir. Primerlerin yalnızca 9 tanesi PCR ürünü oluşturmuş ve sonraki çalışmalar bu primerlerle sürdürülmüştür. Seçilen 9 adet ISSR primeri 30 adet pamuk çeşidinde toplam 41 bant oluştururken bu bantlardan ortalama 22.3 tanesinin polimorfik olduğu saptanmış, primer başına polimorfik bant sayısı ortalama 2.5 olarak gerçekleşmiştir. Araştırmada kullanılan tüm primerler pamukta polimorfik bant üretirken, polimorfizm oranı primerlere bağlı olarak %6 ile %89 arasında değişim göstermiştir. ISSR primerlerine ilişkin polimorfik bilgi içeriği değerleri 0.19 ile 0.68 aralığında değişim göstermiş ve ortalama 0.49 olmuştur. Çeşitler arası ortalama Jaccard benzerlik katsayısı 0.77 olarak bulunurken, UPGMA kümeleme analiz sonucu 30 pamuk çeşidi genetik yakınlık açısından 2 ana kümeye ayrılmıştır.This study was conducted to determine the genetic diversity in 30 cotton (Gossypium hirsutum L.) cultivars extensively cultivated in Turkey by using ISSR DNA molecular markers. To investigate the genetic diversity in 30 cotton varieties by ISSR molecular marker, 24 ISSR primers were screened in 8 varieties. Overall, 9 of 24 which produced a PCR product were selected according their polymorphism level. These ISSR primers totally produced 41 bands, and 22.3 were polymorphic. The percentage of polymorphic bands per primer was detected as 2.5. The rate of polymorphism depending on the primers ranged between 6% and 89%. Average polymorphism information content was 0.49, with minimum PIC 0.19 and maximum PIC 0.68. While the Jaccard similarity coefficient between the genotypes was detected as 0.77, 30, cotton varieties were grouped within two main clusters in respect to genetic similarity based on UPGMA analyses

Characterization of some cotton varieties using ISSR markers

Bu çalışmada, kültürü yapılan 30 pamuk çeşidi (Gossypium hirsutum L.) arasındaki genetik ilişkinin ISSR yöntemi kullanılarak belirlenmesi hedeflenmiştir. Otuz pamuk çeşidinde polimorfizmin belirlenmesi amacıyla 24 ISSR primeri 8 pamuk çeşidinde test edilmiştir. Primerlerin yalnızca 9 tanesi PCR ürünü oluşturmuş ve sonraki çalışmalar bu primerlerle sürdürülmüştür. Seçilen 9 adet ISSR primeri 30 adet pamuk çeşidinde toplam 41 bant oluştururken bu bantlardan ortalama 22.3 tanesinin polimorfik olduğu saptanmış, primer başına polimorfik bant sayısı ortalama 2.5 olarak gerçekleşmiştir. Araştırmada kullanılan tüm primerler pamukta polimorfik bant üretirken, polimorfizm oranı primerlere bağlı olarak %6 ile %89 arasında değişim göstermiştir. ISSR primerlerine ilişkin polimorfik bilgi içeriği değerleri 0.19 ile 0.68 aralığında değişim göstermiş ve ortalama 0.49 olmuştur. Çeşitler arası ortalama Jaccard benzerlik katsayısı 0.77 olarak bulunurken, UPGMA kümeleme analiz sonucu 30 pamuk çeşidi genetik yakınlık açısından 2 ana kümeye ayrılmıştır.This study was conducted to determine the genetic diversity in 30 cotton (Gossypium hirsutum L.) cultivars extensively cultivated in Turkey by using ISSR DNA molecular markers. To investigate the genetic diversity in 30 cotton varieties by ISSR molecular marker, 24 ISSR primers were screened in 8 varieties. Overall, 9 of 24 which produced a PCR product were selected according their polymorphism level. These ISSR primers totally produced 41 bands, and 22.3 were polymorphic. The percentage of polymorphic bands per primer was detected as 2.5. The rate of polymorphism depending on the primers ranged between 6% and 89%. Average polymorphism information content was 0.49, with minimum PIC 0.19 and maximum PIC 0.68. While the Jaccard similarity coefficient between the genotypes was detected as 0.77, 30, cotton varieties were grouped within two main clusters in respect to genetic similarity based on UPGMA analyses

The effect of single and twin planting patterns on yield and ımportant agricultural characteristics of main cropped peanut under Diyarbakir conditions

Bu çalışma, Diyarbakır koşullarında ana ürün yerfıstığı yetiştiriciliğinde tek ve çift sıralı ekim yöntemlerinin verim ve bazı tarımsal özelliklerine etkisini belirlemek amacıyla 2014 yılında Dicle Üniversitesi araştırma alanında yürütülmüştür. Araştırmada, Halisbey yerfıstığı çeşidi materyal olarak kullanılmıştır. Tesadüf blokları deneme desenine göre 3 yinelemeli olarak kurulmuştur. Sıra üzeri 20 cm sabit olmak üzere, 60 cm, 70 cm, 80 cm ve 90 cm tek sıralı ve 60x25x60 cm, 70x25x70 cm, 80x25x80 cm ve 90x25x90 cm çift sıralı yöntemler ile ekim yapılmıştır. Çalışmada; meyve verimi (kg da-1), bitki başına meyve sayısı (adet bitki-1), 100 tohum ağırlığı (g), 100 meyve ağırlığı (g), I. ve II. kalite meyve sayısı oranları (%), ıskarta meyve sayısı oranı (%), yağ oranı (%) gibi özellikler incelenmiştir. Elde edilen verilere göre, en yüksek meyve verimi 60x25x60 cm ekim yönteminden (601.83 kg da-1), en yüksek meyve sayısı ise 80 cm ekim yönteminden (48.68 adet bitki-1) elde edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, bitki yoğunluğu azaldıkça bitki başına meyve sayısında bir artış görülürken, bitki sayısı ve yoğunluğu arttıkça dekara meyve veriminde artış sağlandığı belirlenmiştir. En yüksek meyve verimi için çift sıralı ekim yöntemlerinin (özellikle 60x25x60 cm) tercih edilmesi daha iyi olacaktır.This study was conducted to determine the effects of single and twin planting patterns on yield and important agronomic characteristics of main cropped peanut at the experimental area of Dicle University, Diyarbakir-Turkey in 2014. Peanut cultivar Halisbey was used as a plant material. The study was established in a randomized complete block design with three replications. Four single row spacing (60 cm, 70 cm, 80cm and 90 cm) and four twin row spacing (60x25x60 cm, 70x25x70 cm, 80x25x80 cm and 90x25x90 cm) were applied with an intra row spacing of 20 cm. In this study, pod yield (kg da-1), number of pods per plant, 100 seed weight (g), 100 pod weight (g), I. and II. quality pod rate (%), waste pod rate (%) and oil rate (%) were analyzed. According to the results, the highest pod yield was obtained from 60x25x60 cm (601.83 kg da-1) application and the highest number of pods per plant were obtained from 80 cm (48.68) application. It was observed that when the density of the plants reduces, the number of pods per plant increases and when number and density of plants increases, pod yield increases. It is better to recommend or prefer the double-row sowing methods (especially 60x25x60 cm) for the highest pod yield of peanut

Determination of yield, yield components and oil content of different safflower varieties grown under Hatay conditions

Bazı aspir çeşitlerinde verim, verim unsurları ve yağ içeriğinin tespit edilmesi amacıyla yapılan bu çalışma, 2017-2018 ekim sezonunda kışlık olarak Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi uygulama alanında yürütülmüştür. Araştırma, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 yinelemeli olarak kurulmuştur. Denemede materyal olarak 8 aspir çeşidi (Olas, Asol, Linas, Zirkon, Göktürk, Balcı, Dinçer, Olein) kullanılmıştır. Yapılan istatistiki analiz sonucunda incelenen özelliklerin farklı seviyelerde önemli olduğu; tohum verimi (262.78 kg da-1), ham yağ oranı (%38.49) ve ham yağ verimi (101.17 kg da-1) değerleri bakımından Asol çeşidinin, bitki başına tabla sayısı (16.20 adet) ve bin tane ağırlığı (45.56 g) bakımından Dinçer çeşidinin, ilk dal yüksekliği (115.90 cm) ve bitki boyu (163.67 cm) bakımından Linas çeşidinin üstün olduğu belirlenmiştir. Tablada tohum sayısı (23.70 adet) bakımından Göktürk üstün olurken, Balcı çeşidinde bitki başına dal sayısı (8.50 adet) fazla olduğu halde tohum ve ham yağ veriminin düşük olduğu tespit edilmiştir. Araştırma sonuçları Hatay koşullarında Asol çeşidinin başarı ile yetiştirilebileceğini göstermiştir.This study was conducted to determine yield and yield components and oil content of some safflower varieties during winter season of 2017-2018, in Hatay Mustafa Kemal University Research Field. The experimental design was a randomized block design with three replications. Eight safflower varieties (Olas, Asol, Linas, Zirkon, Göktürk, Balcı, Dincer, Olein) were used as plant material. The result of this study showed that the investigated plant parameters were significant among the tested safflower varieties. According to the results; seed yield (262.78 kg da-1), crude oil content (38.49%) and crude oil yield (101.17 kg da-1) were greater in Asol variety, number of heads per plant (16.20 pieces) and 1000 seed weight (45.56 g) were greater in Dinçer variety, first branch height (115.90 cm) and plant height (163.67 cm) were greater in Linas variety. Göktürk was a superior variety in terms of number of seeds provided per head (23.70 pieces). Although the number of branches per plant (8.50 pieces) was greater in Balci variety, seed and crude oil yield were lower in the same variety. The results indicated that safflower variety Asol can be successfully cultivated in Hatay conditions