OLGU SUNUMU: NERVUS MEDIANUS'UN OLUŞUM VARYASYONU

Variations in the formation, course and distrubution of the brachial plexus (BP) have been reported in the literature. The anatomy of the BP should be known well for understanding of these variations. The BP is formed by union of the ventral rami of the lower four cervical (C5-C8) and first thoracic (T1) spinal nerves, and supplies motor, sensory, and sympathetic nerve fibers to the upper limb. The fourth cervical ventral ramus frequently gives a branch to the fifth and the first thoracic ventral ramus often receives a contribution from the second thoracic ventral ramus. Classically, the median nerve (MN) (6-C8 and T1) s formed by fusion of its medial and lateral roots, derived from the respective cords of the BP where they oppose the second part of the axillary artery. The objective of this study was the present the case, showing variation in the formation of the median nerve (MN), by the aid of the lineer measurements considering anatomic landmarks. This study was performed in the laboratory of the Department of Anatomy, Dokuz Eylül University Faculty of Medicine. During the dissections we observed that a formation variation of the MN in the left axillary region of the formaldehid fixed adult male cadaver. The MN was formed by the fusion of three roots, two from the lateral and one from the medial cord of the BP. In the right axillary region of the cadaver formation of the MN was observed as normal. The relationship of the roots, constituting the MN, with the neighbourhood structures was determined by linear measurements. The variations in the formation of the MN is of great importance for the relationship of the nerve both itself and neighbourhood structures. The roots constituting the MN can be caused to pressure symptoms on axillary artery depending on their locations. Also the structures located in the neighbourhood area of the MN can make pressure to the roots of the MN. Variations in the formation of the MN should be remembered during the surgical approaches and evaluation of the clinical symptoms. Literatürde plexus brachialis'in (PB) oluşumu, ilerleyişi ve dağılımı ile ilgili varyasyonlar bildirilmektedir. Bu varyasyonların anlaşılabilmesi için PB anatomisi iyi bilinmelidir. PB alt dört servikal spinal sinir (C5 - C8) ile birinci torakal spinal sinirin (T1) ön dallarının birleşmesi ile oluşur ve üst ekstremiteye giden motor, duyu, sempatik lifleri taşır. Dördüncü servikal spinal sinirin ön dalı sıklıkla beşinci servikal spinal sinire giden bir dal verirken; birinci torakal spinal sinir de ikinci torakal spinal sinirin ön dalından gelen bir dal alır. Klasik olarak, nervus medianus (NM) C6-C8 ve T1 spinal sinirlerin ön dallarından oluşan radix medialis ve radix lateralis'in arteria axillaris'in ikinci bölümüne uyan bölgede birleşmesi ile meydana gelir. Çalışmamızın amacı nervus medianus (NM) oluşum varyasyonu gösteren olgumuzu, anatomik landmarklar dikkate alınarak yapılan lineer ölçümlerin yardımı ile sunmaktır. Bu çalışma Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı laboratuvarında gerçekleştirildi. Disseksiyonlar sırasında formaldehid ile fikse edilmiş bir erkek kadavranın sol axilla bölgesinde NM'nin oluşum varyasyonu gözlendi. NM, PB'nin radix lateralis'inden gelen iki, radix medialis'inden gelen bir olmak üzere toplam üç dalın birleşmesi ile oluşmuştu. Olgunun sağ axilla bölgesinde NM'nin oluşumu normal olarak gözlendi. NM'yi oluşturan dalların komşu yapılarla olan ilişkileri yapılan ölçümlerle değerlendirildi. NM formasyonundaki farklılıklar hem sinirin kendisi hem de çevre dokular ile olan ilişkisinde önem taşır. NM'nin yapısına katılan dallar yerleşimleri nedeniyle arteria axillaris'de bası bulgularının ortaya çıkmasına neden olabilirler. Ayrıca NM'a komşu bölgelerde yer alan yapılar da siniri oluşturan dallar üzerine bası yapabilir. NM'un oluşum varyasyonları cerrahi uygulamalar sırasında ve klinik bulguların değerlendirilmesi sürecinde hatırda tutulmalıdır

LATERAL POSITION OF THE EXTERNAL CAROTID ARTERY

Arteria carotis externa cartilago thyroidea'nın üst kenarı düzeyinde başlar, hafif bir kavis çizerek yukarı öne doğru ilerler. Arteria carotis externa ve Arteria carotis interna'nın bifurkasyon noktası ile ilgili çok sayıda varyasyon ve anomalilerin olduğu bilinmektedir. Arteria carotis externa'nın lateral pozisyonunun da önceden tanımlandığı gibi nadir olmadığı bildirilmektedir. Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı laboratuvarında formaldehit ile fikse edilmiş bir erkek kadavrada sağ arteria carotis externa'nın arteria carotis interna'ya göre lateral yerleşim gösterdiği belirlendi. Olguda bifurcatio carotidis, arteria carotis externave dallarının lokalizasyonu, bifurcatio carotidis ile nervus hypoglossus ilişkisi anatomik landmarklara göre değerlendirildi. Değerlendirme için cornu majus'un arka alt ucundan, glandula thyroidea'nın loblarının üst kenarından, ve prominentia laryngea'dan geçen horizontal düzlemler anatomik landmarlar olarak belirlendi. Literatür bilgilerine göre bazı hastalar arteria carotis externa'nın lateral pozisyonu nedeniyle nervus hypogossus basısına bağlı olarak gelişen semptomlarla hekimlere başvurabilmektedir. Bu varyasyonun hastalığın tanısında akla getirilmesi ve bifurcatio carotidis yerleşim bölgesine yapılan cerrahi yaklaşımlarda göznünde bulundurulması önem taşımaktadır. The external carotid artery begins opposite to the upper border of the thyroid cartilage and taking a slightly curved course, passes upwardly and forwardly. It is known that there are a number of variation and anomalies in the bifurcation of the external carotid artery and internal carotid artery. It has also been reported that the lateral position of the external carotid artery, which was formerly condidered exteremely rare, is not so unusual. During the dissections of formalin fixed adult male cadaver, we observed that the lateral position of the external carotid artery in his right neck region in anatomy department of Dokuz Eylül University Medical Faculty. The location of the carotid bifurcation, external carotid artery and its branches and the relationship between the bifurcatio carotidis and hypoglossal nerve was evaluated according to anatomic landmarks. For the evaluation, the determined anatomic landmarks were the horizontal planes passing from the postero-inferior end of the great horn upper border of the thyroid gland and the laryngeal prominence. In literature, some patients admit to the clinicans due to sympthoms related to the impression of lateral position of arteria carotis externa on nervus hypoglossus. This variation should be remembered in diagnosis of the illness and care must be taken in the surgical approaches to the localization area of bifurcatio carotidis

ARTERIA VE VENA THORACICA INTERNA'NIN ANATOMIK ÖNEMI

Giriş: Arteria thoracica interna (ATI) ve vena thoracica interna (VTI) anatomik yerlesimleri nedeniyle koroner by-pass cerrahisinde ve meme rekonstrüksiyonlarında önemli yere sahiptir. Çalışmamızın amacı, cerrahi öneme sahip olan ATI ve VTI`nin anatomik olarak incelenmesidir. Gereç ve yöntem: Çalışmamız formaldehit ile fikse edilmiş 10 erişkin insan kadavrasında gerçekleştirildi. Disseksiyon ile sternum`un her iki yaninda ATI ve VTI görünür hale getirilerek ölçümler yapıldı. Bulgular: ATI`nın olguların %88,89`unda (16/18) iki dala ayrıldığı gözlendi. Ayrılma yeri 4. kostanın üst ucu (%12,50), 4. kostanın alt ucu (%6,25), 5. kostanın üst ucu (%6,25), 5. kostanın alt ucu (%43,75), 6. kostanın üst ucu (%31,75) olarak belirlendi. ATI`nin ortalama çapı 2,58 mm (min-max: 2,00-3,20 mm), 5. interkostal aralık (IA)`da sternum`a ortalama uzaklığı 13,11 mm (min-max: 6,00-22,00 mm) olarak ölçüldü. VTI´nın olguların %94,44`ünde (17/18) iki dala ayrıldığı gözlendi. Ayrılma yeri 1. kostanın alt ucu (%5,90), 2. kostanın üst ucu (%5,90), 2. kostanın alt ucu (%5,90), 2. IA (%17,65), 3. kostanın üst ucu (%23,50), 3. kostanın alt ucu (% 5,90), 3. IA (%5,90), 4. kostanın üst ucu ( %11,72), 4. kostanın alt ucu (%5,90), 5. kostanın üst ucu ( %11,72) olarak belirlendi. VTI`nin ortalama çapı 2. IA`da 3.12 mm (min-max: 1,90-5,00 mm), 3. IA` da 2,59 mm (min-max: 1,8-3,9 mm) olarak ölçüldü. Sonuç: ATI ve VTI hem proksimal hem de distal yönde gerçekleştirilecek anastomozlar icin uygun özelliklere sahip damarlardır. Bu nedenle anatomik olarak iyi tanımlanmalarının klinik önemi büyüktür. Introduction: Anatomic position of the internal mammary vessels is important in breast reconstruction and coronary artery myocardial revascularisation. Objective of this study was to describe detailed anatomy of the internal mammary vessels. Material and method: Dissection was performed in 10 formalin fixed human cadavers . After both of the clavicles were removed the anterior mammary wall was released by cutting it on both sides of the cadavers following the midaxillary line. The parietal pleura and endothoracic fascia were stripped on the posterior surface of the anterior thoracic wall and the transversus thoracis muscle was removed. The internal thoracic vessels were dissected. The diameter and distance of the vessels from the sternum were measured from the first intercostal space (ICS) to sixth ICS. The number, relationships and bifurcation points of the vessels were recorded. Results: The internal mammary (thoracic) artery IMA was divided into two branches in 88.89% of all cases. The point of division occured at cranial edge of 4th rib, at caudal edge of 4th rib, at the cranial edge of 5th rib, at caudal edge of 5th rib, at caudal edge of 6th rib as 12.50%, 6.25%, 6.25%, 43.75%, 31.75% respectively. The mean diameter of the IMA was mesaured as 2.58 mm (range 2.00-3.20 mm), and the mean distance of the IMA to the sternum was measured as 13.11 mm (range 6.00-22 mm) at the 5th ICS. The IMV was divided into two branches in 94.44% (17/18) of the cases. The point of division occured at the caudal edge of 1st rib (5.90%), at the cranial edge of 2nd rib (5.90%), at caudal edge of 2nd rib (5.90%), at 2nd ICS (17.65%), at cranial edge of 3rd rib (23.50%), at the caudal edge of 3rd rib (5.90%), at 3rd ICS (5.90%), at cranial edge of 4th rib (11.72%), at caudal edge of 4th rib (5.90%) and at cranial edge of 5th rib (%11.72). The mean diameter of the medial IMV was mesaured as 2.48 mm (range 1.9-3.4 mm) at the 2nd ICS, and 2.59 mm (range 1.8-3.9 mm) at the 3rd ICS. Conclusion: The internal mammary vessels can provide double recipient vessels (proximal and distal ends) for anastomoses to both the deep inferior epigastric artery and vein

LİMBİK SİSTEM ANATOMİSİ

Bu derlemede, limbik sistemi oluşturan anatomik yapılar ve yollar ile ilgili bilgiler kliniğe ışık tutması amacıyla gözden geçirilmiştir

An anatomical evaluation of the relationship between the rectus abdominis and superior epigastric artery

Arteria epigastrica superior (AES) arteria thoracica interna'nin (ATI) uc dallartndan birisidir. Musculus rectus abdominis (MRA) kilifinın arka yaprağini delerek kasin arka yüzü iizerinde uzanir; burada medial ve lateral kas dallanna ayrilir. Amaç: (Çalismamizin amaci AES'nin anatomik ozelliklerini arastirmak ve derin epigastrik damar aksının üst bölümü ile MRA 'nın ilişkisini degerlendirmektir.Gere9 ve yontem: Disseksiyonlar formalin ile fikse ediknis 25 adet eriskin insan kadavrasında 47 adet MRA'da gerçeklestirildi. Karın derisi ile fascia abdominalis'in yüzeyel ve derin yaprakları uzaklastırıldıktan sonra MRA'nın arka yüzünde, kas ile fasya arasinda yer alan AES'ye ulasildi. Bulgular: AES"nin ortalama 9api 2,26 mm (min-max: 1,2-3,0 mm) olarak belirlendi. MRA'nin arka yüzünde AES'nin tek, iki ya da 119 dala ayrıldigi olgular sirasiyla %55,3, %42,6, %2,1; AES'nin göğüs on duvari üzerine ulastığı IA'lar; 6.IA %13,3, 7.IA %37,7 ve 8.IA %49,0 olarak belirlendi. RA'nın ortalama genisligi 7,73 cm (min-max: 4,00 - 9,60 cm) olarak ölçüldü. AES'nin MRA'ya giriş noktasi olguların 74,5'inde kasınorta, %25,5'inde i9 1/3'ii olarak gozlendi. AES'nin MRA~ya giriş noktasinin kasın lateral kenarından uzaklığı ortalama 5,53 cm (min-max: 3,00 — 7,50 cm) olarak ölçüldü. Sonuc: Kasın duvarının ayrıntili vasküler anatomisi ile ilgili sonuçlanmiz, rekonstruktif cerrahide daha yararlı flep modellerinin gelistirilmesine yardimci olacaktir.The superior epigastric artery (SEA) is one of the terminal branches of the internal mammary artery. It pierces the posterior rectus sheath to lie on the posterior surface of the muscle and divides into medial and lateral muscular branches. Objective of this study is to evaluate the anatomic properties of the SEA and the relationship between the upper part of the deep epigastric vascular axis and the RA. Material and method: Dissection was performed on 47 RA in 25 formalin fixed human cadavers. To reach RA, abdominal skin, superficial and deep layers of abdominal fascia were removed. SEA was identified on the posterior surface of the RA between the fascia and the muscle. Results: The average diameter of the SEA was 2.26 mm (range 1.2-3.0 mm). The number of the major divisions of the SEA on the posterior surface of the RA was observed as one, two or three branches as 55.3 %, 42.6 %, 2.1 % respectively. The perforating point of the SEA on the anterior chest wall was identified at the sixth, seventh and eighth ICSs as 13.3 %, 37.7 % and 49.0 % respectively. The mean width of the RA was measured as 7.73 cm (range 4.00-9.60 cm). It was observed that the entrance point of the SEA into the RA was localized at the medial third of the RA in 74.5 % and at the middle third of the RA in 25.5 % of all cases. The mean distance from the lateral border of the RA to the entrance point of the SEA into the RA was ^measured as 5.53 cm (range 3.00-7.50 cm). Conclusion: The results of our study concerning the vascular anatomy of the abdominal wall will help to improve more useful flap design in reconstructive surgery

An anatomical study of the relationship between the inferior epigastric artery and rectus abdominis

Musculus rectus abdominis (RA) flebi meme rekonstrüksiyonu için gereken doku hacmine sahip olması ve uygun verici alan morbiditesi nedeniyle yaygın olarak meme,perine ve vagina rekonstriiksiyonlarında kullanılmaktadır. RA flebini kanlandıran arteria epigastrica inferior (AEI), donor damar olarak koroner by pass cerrahisinde ve penis revaskülarizasyonunda da kullanılabilir. Amaç: Bu çalışmanın amacı Türk halkında AEI ve RA arasındaki ilişkinin anatomik profilini sunmaktır. Gereç ve yöntem: Disseksiyoh formalin ile fikse edilmiş 25 adet erişkin insan kadavrasındabilateral 47adet RA'dagerçekleştirildi.MRA'nınarka yüzünde,AEI'nin gidişi, çapı, kökeni, pedikül uzunluğu, verdiği kütük sayısı ve dallarının lokalizasyonu araştırıldı., Bulgular: AEI'nin ortalama çapı 3,3 cm'dir ve %63,8 arteria femoralis'ten, %36,2 arteria iliaca externa'dan orijin almaktadır. AEFun ortalama pedikül uzunluğu 12,92 cm'dir. AEI'nin MRA'nın lateral kenarına ulaştığı yerin crista pubica'ya uzaklığı 6,52 cm'dir. MRA'nın arka yüzündeki AEI'ye ait ana dal sayısı %58 oranında tek, %42 iki tanedir. MRA'nın ortalama uzunluğu 34,5 cm olarak hesaplandı. AEI'nin ana dallanma noktası olguların %57,9'unda kasın alt 1/3'ünde, %42,1'inde orta 1/3'ünde yer almaktadır. RA'nm arka yüzü üzerinde AEI'nin ana dallarının sayısı olguların %55,8'inde tek, %40,4'ünde iki, %4,3'üiıde üç tane idi. AEI'nin ana dallarına ayrılma yerinin symphysis pubis'e olan ortalama uzaklığı 12,48 cm, umblicus'a 4,09 cm, arcus costarum'a 17,36 cm olarak ölçüldü.Sonuç: Bu çalışmamızın sonuçları Türk halkında RA ve AEI arasındaki anatomik ilişkininözelliklerinisunmaktadır.Bubilgilerflebinveoperasyonsürecinin planlanmasında yararlı olacaktır.The rectus abdominis (RA) flap has been widely used in breast, perineum and vagina reconstructions because of as it is a reliable flap with the tissue bulk required in breast reconstruction and with acceptable donor site morbidity.The inferior epigastric artery (IEA), supplying of the RA flap, can be used as a, donor vessel in coronary bypass surgery and penile revascularisation.Objective: The objective of this study is to present the natomical profile of the relationship between the IEA and rectus abdominis (RA). Material and method: Dissection was performed on 47 RA bilaterally in 25 formalin fixed adult human cadavers. The course, diameter, origin, pedicle length,number and distribution of the main branches of the IEA were investigated on the posterior surface of the RA. Results: The mean diameter of the IEA was 3.3 mm and IEA originated from the femoral artery (63.8%) and external iliac artery (36.2%). The mean pedicle length of the IEA was 12.92 cm. The mean distance from the point at which the IEA reaches the lateral margin of the RA to the pubic crest was 6.52 cm. The mean length of the RA was calculated as 34.5 cm. We found that the main branching points of the IEA were localized at the inferior and middle third of the RA as 57.9 % and 42.1 % respectively. The number of the main branches of the IEA on the posterior surface of the RA is one in 55.8 %, two in 40.4 %, three in 4.3 % of all cases.The mean distance from the main branching point of the IEA to the pubic symphysis, to umbilicus and to the costal arch were measured as 12.48 cm, 4.09 cm,17.36 cm respectively. Conclusion: The results of this study presents the properties of the anatomic relationship between the RA and IEA. This data would be helpful fort he planing of the flap and operation process

A CASE WİTH THYROLİNGUAL TRUNK ORİGİNATİNG FROM COMMON CAROTİD ARTERY

Boyunda bulunan büyük damarların varyasyonları ile ilgili bilgi yetersizliğinin çeşitli cerrahi problemlere yol açtığı görülmektedir

FACİAL ARTERY AND LİNGUAL ARTERY ORİGİNATİNG FROM A COMMON TRUNK (FACİOLİNGUAL TRUNK)

Bu çalışmanın amacı, disseksiyonlar sırasında gözlenen truncus faciolingualis' in farklı tiplerinin ve anatomik yapılara göre yerleşimlerinin tanımlanmasıdır

LOBUS TEMPORALIS' İN FACIES SUPEROLATERALIS' İNDE YER ALAN VENAE SUPERFICIALES CEREBRI' LERİN ANATOMİK OLARAK İNCELENMESİ

ÇALIŞMAMIZDA, LOBUS TEMPORALİSİN DIŞ BÜKEY YÜZÜNDE YER ALAN VENAE SUPERVICIALES CEREBRI' NİN SAYILARI, ÇAPLARI, POLUS TEPARALİSE OLAN UZAKLIKLARI, AÇILARI VE DRENAJ YERLERİ ARAŞTIRILDI