Oral skuamoz hücreli karsinoma: 5 Olgu sunumu

Amaç: Oral Sukuamoz Hücreli Karsinoma (SHK) farklı klinik belirtilerle tanımlanan malign bir tümördür. Oral SHK’nın ilk belirtileri genellikle asemptomatik ülser ya da ağrısız şişlik görünümüdür. 40 yaş üzeri erkeklerde görülme olasılığı daha fazladır. Tütün ve alkol kullanımı SHK için geleneksel olarak kabul gören en büyük risk faktörüdür. Erken evre SHK hastalarının çoğu ilk olarak diş hekimleri tarafından görülmektedir. Bu nedenle, diş hekimleri tüm hastalarda oral muayene yaparken, ülseratif / eroziv lezyonlara daha fazla dikkat etmelidir. Bu çalışmanın amacı SHK’nın klinik belirtilerini değerlendirmektir.Olgu Tanımlaması: Bu çalışmada farklı tutulum bölgelerinde oral SHK olan beş hasta sunuldu. Tüm olgularda ortak bulgu ilk semptom olarak ağrısız şişliğin varlığıydı.Bulgular: Beş hastanın üç tanesi kadın, iki tanesi erkektir. Yaşları 29 ve 84 arasında değişmektedir. Bölge dağılımı alveoler sırt (2), bukkal mukoza (2), ağız tabanı (1) şeklindedir. Hastaların hiçbirisinde alkol ve sigara kullanımı bulunmamaktadır.Sonuç: SHK başlangıçta ağrısız şişlik olarak ortaya çıkabilen ağız boşluğunu etkileyen en yaygın malign neoplazmdır. SHK’lar en çok 40 yaş üzeri hastalarda görülür fakat 20 li ve 30lu yaşlarda gençlerde de hastalığın tanısı konulabilmektedir. Tütün ve alkol kullanımı gibi geleneksel risk faktörleriyle ilişki olmadığı zaman SHK gelişimi için diğer olası risk faktörlerini göz önünde bulundurmak önemlidir.ANAHTAR KELİMELEREtiyoloji, oral kanser, skuomöz hücreli karsinom &nbsp

Naiv hepatit C enfeksiyonlu hastaların on-altı yıllık prognozu

Objectives: In this study, we aimed to evaluate the clinical course of treatment-naive patients infected with hepatitis C virus (HCV) who were followed up in various centers in Turkey. Materials and Methods: This was a retrospective study performed with the participation of 15 centers. Patients aged 18 years and older with HCV infection were included. Results: A total of 391 treatment-naive patients infected with HCV were included in this study. During the follow-up period, the final values of alanine aminotransferase, aspartate transaminase, and total protein were significantly decreased when compared to the initial values (p<0.001, p<0.001, and p=0.005, respectively). In the study group, 19.2% of the patients underwent liver biopsy and 4.1% underwent transient elastography (FibroScan). An increased histological activity index (HAI) score and fibrosis in the second biopsy were observed in one patient, only increased HAI in two patients and increased fibrosis in one patient, as shown on the FibroScan. In the 16 years of the study period, cirrhosis was radiologically detected in only one patient. Conclusion: Even if rapid progression is not observed, close monitoring of the clinical findings related to liver failure and fibrosis with invasive or non-invasive methods may be useful.Amaç: Bu çalışmada ülkemizin çeşitli merkezlerinde takip edilen naiv hepatit C virüs (HCV) ile enfekte hastaların klinik seyrini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma retrospektif olarak 15 merkezin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 18 yaş üstü, HCV enfeksiyonu olan hastalar dahil edilmiştir. Bulgular: Çalışmada 391 tedavi-naiv HCV enfeksiyonlu hasta yer almıştır. Hastaların takip süresinde son alanine aminotransferase, aspartate transaminase ve total protein değerleri ilk düzeyine göre önemli düzeyde azalmıştır (sırasıyla p<0,001, p<0,001, p=0,005). Çalışma grubunda hastaların %19,2’sine karaciğer biyopsisi, %4,1’ine elastografi (FibroScan) uygulanmıştır. Takip esnasında bir hastada ikinci biyopside histolojik aktivite indeksi (HAI) ve fibroziste artma, iki hastada sadece HAI’da artma, birinde FibroScan ile fibrozis değerinde artma olduğu gözlenmiştir. Bir hastada 16 yıl içinde radyolojik olarak siroz saptanmıştır. Sonuç: Hızlı progresyon gözlenmemekle birlikte hastaların izleminde karaciğer yetmezliği ile ilgili klinik bulguların ve invaziv veya noninvaziv yöntemlerle fibrozisin yakın takibi yararlı olabilir