Nıemy krzyk pıelęgnıarek: badanıe jakoścıowe

Introduction. Nowadays, the importance of nursing science is increasing in the organization, execution, and development of health services. Nurses working in the health institutions encounter countless tragedies while performing healthcare services to patients and families where uninterrupted service is provided 7 days 24 hours. Biopsychosocial changes seen in individuals because of violence in the working environment are silent screams. It is necessary to share feelings and experiences to make the silent scream audible. Aim. In this article, it is aimed to contribute to narrative studies, to draw attention to the violence experienced by nurses in the working environment and the insufficiency of the measures taken by examining the patient stories of two nurses with clinical experience. Method. In the study, two nurses with a professional experience of five years or more were asked to write one of the most memorable anecdotes they have experienced in their professional life. The anecdotes were analyzed through the "Novel, Story, Epic, Tale, Diary, Memory, Mythology and Analogous Rating Scale". Results. Three sub-problems are discussed in this research. Data related to each sub-problem were collected and analyzed. In these two narratives, it was determined that the patients behaved implausible in some situations and their problematic behavior was the dominant common feature. In the first narrative, the categories can be classified under "Behavior of the patients - solutions of the nurses" and in the second narrative under "Emotions of the patient - Emotions of the nurses". The primary point to be reached in both stories can be considered as follows: "The professional approach of healthcare professionals towards challenging patient behaviors they confront." The incidence of violence could be reduced if the nurses have adequate professional knowledge, experience, and skills and inform patients about the procedures. Conclusion. In this study, it is emphasized that sufficient measures are not taken in violence against healthcare professionals in Turkey, that seriously affects employee health and negatively affects the functionality of health services in terms of quality.Wstęp. Współcześnie wzrasta znaczenie nauk pielęgniarskich w organizacji, realizacji i rozwoju ochrony zdrowia. Pielęgniarki pracujące w placówkach ochrony zdrowia spotykają się z niezliczonymi tragediami podczas udzielania świadczeń zdrowotnych pacjentom i rodzinom, gdzie udzielana jest pomoc nieprzerwanie przez 7 dni 24 godziny. Zmiany biopsychospołeczne obserwowane u jednostek w wyniku przemocy w środowisku pracy to niemy krzyk. Konieczne jest dzielenie się uczuciami i doświadczeniami, aby cichy krzyk był słyszalny. Cel. Artykuł ma na celu przyczynienie się do badań narracyjnych, zwrócenie uwagi na przemoc doświadczaną przez pielęgniarki w środowisku pracy oraz nieadekwatność podjętych działań poprzez zbadanie historii pacjentów dwóch pielęgniarek z doświadczeniem klinicznym. Metody. W badaniu poproszono dwie pielęgniarki z co najmniej pięcioletnim doświadczeniem zawodowym o napisanie jednej z najbardziej pamiętnych historii, jakie przeżyły w swoim życiu zawodowym. Historie zostały przeanalizowane za pomocą „powieści, opowieści, eposu, opowieści, pamiętnika, pamięci, mitologii i analogicznej skali ocen”. Wyniki. W niniejszym badaniu omówiono trzy podproblemy. Dane dotyczące każdego podproblemu zostały zebrane i przeanalizowane. W tych dwóch narracjach ustalono, że pacjenci zachowywali się nieprawdopodobnie w niektórych sytuacjach, a ich problematyczne zachowanie było dominującą cechą wspólną. W pierwszej narracji kategorie można sklasyfikować w ramach „Zachowania pacjentów – rozwiązania pielęgniarek”, a w drugiej narracji w kategorii „Emocje pacjenta – emocje pielęgniarek”. Podstawowy punkt, do którego należy dotrzeć w obu historiach, można uznać za następujący: „Profesjonalne podejście pracowników służby zdrowia do trudnych zachowań pacjentów, z którymi się stykają”. Częstość występowania przemocy mogłaby zostać zmniejszona, gdyby pielęgniarki posiadały odpowiednią wiedzę zawodową, doświadczenie i umiejętności oraz informowały pacjentów o procedurach. Wnioski. W niniejszym opracowaniu podkreślono, że w przypadku przemocy wobec pracowników ochrony zdrowia w Turcji nie podejmuje się wystarczających środków, co poważnie wpływa na zdrowie pracowników i negatywnie wpływa na funkcjonalność usług zdrowotnych pod względem jakości

1-5 Yaş Çocuğu Olan Sağlık Çalışanı Annelerin Emzirme Davranışları ve İlişkili Faktörler

Amaç: 1-5 yaş arası çocuğu olan sağlık çalışanı annelerin emzirme davranışlarının değerlendirilmesi ve ilişkili faktörlerin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma, Mayıs 2019- Temmuz 2019 tarihleri arasında Ankara’da bir devlet hastanesinde görev yapan 1-5 yaş arası çocuğu olan sağlık çalışanı anneler üzerinde gerçekleştirilen kesitsel tipte bir araştırmadır. Çalışmaya katılmayı kabul eden 118 sağlık çalışanı anne çalışma grubunu oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, sağlık çalışanı annelerin sosyo-demografik özellikleri ve emzirme davranış düzeyi ile ilişkili olduğu düşünülen bazı değişkenler ve emzirme ile ilgili davranış sorularından oluşan bir anket form kullanılmıştır. Anket formu, gözlem altında anneler tarafından doldurulmuştur. Verilerin analizleri için Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis testi ve Ki-kare testi kullanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık değeri olarak p<0.05 kabul edilmiştir. Bulgular: Çalışma grubunu oluşturanların yaşları 24-40 arasında değişmekte olup, ortalama 33.32±4.22 yıl idi. Sağlık çalışanı annelerin emzirme ile ilgili davranış sorularından aldıkları puanlar 7-13 arasında değişmekte olup, ortalama 10.24±1.32 puan idi. Annelerin sosyodemografik özellikler ile emzirme davranışları arasında bir fark bulunamamıştır. Sezaryen ile doğum yapanların emzirme davranışlarının daha olumlu olduğu saptanmıştır. Çalışmamızda annelerin emzirme ile ilgili bilgilerinin yeterli olduğu görülmüştür. Öğrenim düzeyi ön lisans ve altı olan annelerin emzirme ile ilgili bilgi düzeylerinin diğerlerine göre daha yetersiz olduğu saptanmıştır. Sonuç: Çalışmada sağlık çalışanı olan annelerin emzirme ile ilgili davranışlarının olumlu olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Emzirme ile ilgili bilgileri yeterli olanlarla olmayanlar arasında emzirme davranışı açısından bir fark olmadığı saptanmıştır. Sağlık çalışanı annelerin emzirme ile ilgili bilgi düzeyi ve olumlu davranış düzeylerinin artırılabilmesi için daha fazla bilgilendirme çalışmalarının yapılması ve çalışma koşullarının daha iyileştirilmesi yararlı olacaktır

Comparison of psychosocial heath status of the pregnant undergone and/or not undergone prenatal loss

Yüksek Lisans TeziGebelik, fizyolojik açıdan bakıldığında kırk hafta boyunca fetüsün uterus dışında yaşayabilmesi için gerekli olgunluğa ulaşmasını sağlayan dönemdir. Bu durum kadınların biyolojik durumunu etkilediği gibi psikolojik ve sosyal durumunu da etkilemektedir. Gebelik döneminde psikososyal sağlığı etkileyen önemli faktörlerden biri prenatal kayıplardır. Bu çalışma prenatal kayıp yaşamış ve yaşamamış bireylerde psikososyal sağlık durumlarının belirlenmesi ve karşılaştırılması amacıyla yapılmıştır. Araştırma tanımlayıcı-karşılaştırmalı türünde yapılmıştır. Araştırma Ankara il merkezinde bulunan Sağlık Bilimleri Üniversitesi Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim Araştırma hastanesinde bulunan gebe polikliniklerinde yapılmıştır. Çalışma prenatal kayıp yaşayan 159 (%49.2) ve prenatal kayıp yaşamayan 164 (%50.8) olmak üzere toplam 323 gönüllü ile tamamlanmıştır. Veriler araştırmacı tarafından 21 soru içeren Prenatal Kayıp Yaşamış Gebelere İlişkin Bilgi Formu ve 18 soru içeren Prenatal Kayıp Yaşamamış Gebelere İlişkin Bilgi Formu ile toplanmıştır. Ayrıca Gebelerde Psikososyal Sağlığı Değerlendirme Ölçeği (GPSDÖ) kullanılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından yüz yüze görüşme tekniği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde sayı, yüzde, standart sapma, ortalama, Shapiro-Wilk testi, Mann-Whitney-U testi ve Kruskal-Wallis Varyans Analizi kullanılmıştır. GPSDÖ geneli ve alt ölçekleri için gönüllülerin puanları hesaplanmıştır. GPSDÖ geneli için puanların 1.87 – 4.85 aralığında değiştiği ve ortalamasının ise 4.04±0.44 puan olduğu görülmüştür. Psikososyal sağlık durumlarını genel olarak iyi tanımlayan gebelerin, 3'ünün (%0.9) kötü, 22'sinin (%6.8) orta, 166'sının (%51.4) iyi ve kalan 132'sinin (%40.9) ise gebelikteki psikososyal sağlıklarının çok iyi durumda oldukları görülmüştür. Prenatal kayıp yaşamış gebelerde eğitim düzeyi, eşin eğitim düzeyi ve çalışma durumu prenatal kayıp yaşamamış olan gönüllülerden anlamlı oranda daha düşüktür (p<0.05). Prenatal kayıp yaşamış gebelerde bebeği kaybetme korkusu, kayıp yaşamamış gebelere göre daha yüksektir (p<0.001). Prenatal gebelik kaybı yaşayan ve yaşamayan gönüllülerde "Gebelik ve eş ilişkisine ait özellikler faktörü" dışındaki tüm alt faktör puan ortalamaları ve GPSDÖ genel puan ortalaması benzerdir (p<0.05). Sonuç olarak gebelik sürecinin seyri psikososyal sağlığı etkilemektedir. Prenatal kayıp yaşamış ve yaşamamış gebelerde bakım hizmeti verilirken fiziksel değerlendirmenin yanı sıra psikososyal değerlendirmenin yapılması gerekmektedir. Sağlık personelinin prenatal kayıp yaşamış olsun ya da olmasın gebelere bu hassas dönemde destekleyici bakım vermesi ve gereksinimleri doğrultusunda bakım stratejileri geliştirmesi bütüncül yaklaşım açısından önem taşımaktadır.When considered physiologically, pregnancy is the period of time that enables foetus to reach the necessary maturity for being able to live outside the uterus for forty weeks. While this affects women biologically, the psychological and social state of women are also influenced. Prenatal losses are amongst the most significant factors that influence the psychological health in the pregnancy period. This paper has been conducted with a view to determining and comparing the psychosocial health status of the individuals who have and haven't undergone prenatal loss. The research is descriptive and comparative and has been conducted in pregnant polyclinics under Ankara Etlik Zübeyde Hanım Women's Health and Gynaecology Training and Research Hospital located in Ankara Province. The study has been completed with 323 volunteers, 159 of whom have undergone prenatal loss (49.2 %) and 164 not undergone prenatal loss (50.8%). The researcher has collected the data through Data Sheet on the Pregnant Women who have undergone Prenatal Loss, formed by 21 questions and Data Sheet on the Pregnant Women who haven't undergone Prenatal Loss, formed by 18 questions. Besides, Psychosocial Health Evaluation Scale in Pregnancy (PHESP) has been applied. The researcher has collected the data by means of face-to-face interview technique. While analysing the date, number, percentage, standard deviation, average, the Shapiro–Wilk test, Mann-Whitney-U test and Kruskal-Wallis Variance Analysis have been applied. The scores of the volunteers have been calculated for the PHESP overall and sub-scales. In terms of PHESP overall, the scores are observed to range between 1.87 and 4.85 while the average to be 4.04±0.44. Amongst the pregnant women who have mostly defined their psychosocial heath status as good, the psychosocial health status of 3 (0.9%) are observed to be bad; 22 (6.8%) medium, 166 (51.4%) good and the rest 132 (40.9%) very good. The level of training of the pregnant and the level of training and the employment status of the spouse are significantly lower amongst the pregnant women who have undergone prenatal loss when compared with the volunteers who haven't undergone prenatal loss (p<0.05). The fear to lose baby is much higher amongst those who have undergone prenatal loss in comparison with those not undergone prenatal loss (p<0.001). Other than "Pregnancy and Spousal Relation Features Factor", all the sub-factor score averages and common PHESP score average are similar in volunteers who have and haven't undergone prenatal loss (p<0.05). As a conclusion, the course of the pregnancy process influences the psychosocial health. While providing care services to the pregnant women who have and haven't undergone prenatal loss, in addition to the physical assessment, psychosocial assessment should also be done. Considering the integrated approach, it is of great importance for the health staff to provide supportive care to the pregnant women, whether undergone prenatal loss or not, during this sensitive period and to develop care strategies in compliance with the necessities

Nıemy krzyk pıelęgnıarek: badanıe jakoścıowe

Wstęp. Współcześnie wzrasta znaczenie nauk pielęgniarskich w organizacji, realizacji i rozwoju ochrony zdrowia. Pielęgniarki pracujące w placówkach ochrony zdrowia spotykają się z niezliczonymi tragediami podczas udzielania świadczeń zdrowotnych pacjentom i rodzinom, gdzie udzielana jest pomoc nieprzerwanie przez 7 dni 24 godziny. Zmiany biopsychospołeczne obserwowane u jednostek w wyniku przemocy w środowisku pracy to niemy krzyk. Konieczne jest dzielenie się uczuciami i doświadczeniami, aby cichy krzyk był słyszalny. Cel. Artykuł ma na celu przyczynienie się do badań narracyjnych, zwrócenie uwagi na przemoc doświadczaną przez pielęgniarki w środowisku pracy oraz nieadekwatność podjętych działań poprzez zbadanie historii pacjentów dwóch pielęgniarek z doświadczeniem klinicznym. Metody. W badaniu poproszono dwie pielęgniarki z co najmniej pięcioletnim doświadczeniem zawodowym o napisanie jednej z najbardziej pamiętnych historii, jakie przeżyły w swoim życiu zawodowym. Historie zostały przeanalizowane za pomocą „powieści, opowieści, eposu, opowieści, pamiętnika, pamięci, mitologii i analogicznej skali ocen”. Wyniki. W niniejszym badaniu omówiono trzy podproblemy. Dane dotyczące każdego podproblemu zostały zebrane i przeanalizowane. W tych dwóch narracjach ustalono, że pacjenci zachowywali się nieprawdopodobnie w niektórych sytuacjach, a ich problematyczne zachowanie było dominującą cechą wspólną. W pierwszej narracji kategorie można sklasyfikować w ramach „Zachowania pacjentów – rozwiązania pielęgniarek”, a w drugiej narracji w kategorii „Emocje pacjenta – emocje pielęgniarek”. Podstawowy punkt, do którego należy dotrzeć w obu historiach, można uznać za następujący: „Profesjonalne podejście pracowników służby zdrowia do trudnych zachowań pacjentów, z którymi się stykają”. Częstość występowania przemocy mogłaby zostać zmniejszona, gdyby pielęgniarki posiadały odpowiednią wiedzę zawodową, doświadczenie i umiejętności oraz informowały pacjentów o procedurach. Wnioski. W niniejszym opracowaniu podkreślono, że w przypadku przemocy wobec pracowników ochrony zdrowia w Turcji nie podejmuje się wystarczających środków, co poważnie wpływa na zdrowie pracowników i negatywnie wpływa na funkcjonalność usług zdrowotnych pod względem jakości.Introduction. Nowadays, the importance of nursing science is increasing in the organization, execution, and development of health services. Nurses working in the health institutions encounter countless tragedies while performing healthcare services to patients and families where uninterrupted service is provided 7 days 24 hours. Biopsychosocial changes seen in individuals because of violence in the working environment are silent screams. It is necessary to share feelings and experiences to make the silent scream audible. Aim. In this article, it is aimed to contribute to narrative studies, to draw attention to the violence experienced by nurses in the working environment and the insufficiency of the measures taken by examining the patient stories of two nurses with clinical experience. Method. In the study, two nurses with a professional experience of five years or more were asked to write one of the most memorable anecdotes they have experienced in their professional life. The anecdotes were analyzed through the &quot;Novel, Story, Epic, Tale, Diary, Memory, Mythology and Analogous Rating Scale&quot;. Results. Three sub-problems are discussed in this research. Data related to each sub-problem were collected and analyzed. In these two narratives, it was determined that the patients behaved implausible in some situations and their problematic behavior was the dominant common feature. In the first narrative, the categories can be classified under &quot;Behavior of the patients - solutions of the nurses&quot; and in the second narrative under &quot;Emotions of the patient - Emotions of the nurses&quot;. The primary point to be reached in both stories can be considered as follows: &quot;The professional approach of healthcare professionals towards challenging patient behaviors they confront.&quot; The incidence of violence could be reduced if the nurses have adequate professional knowledge, experience, and skills and inform patients about the procedures. Conclusion. In this study, it is emphasized that sufficient measures are not taken in violence against healthcare professionals in Turkey, that seriously affects employee health and negatively affects the functionality of health services in terms of quality