The effectiveness of fluidotherapy in poststroke complex regional pain syndrome: A randomized controlled study

WOS: 000469036700030PubMed ID: 30940426Objective: To evaluate whether combining fluidotherapy to conventional rehabilitation program provides additional improvements on pain severity, upper extremity functions, and edema volume in patients with poststroke complex regional pain syndrome (CRPS). Design: Randomized controlled trial. Setting: Training and research hospital. Participants: Thirty hemiplegic patients with subacute stage CRPS type-1 of the upper extremity. Interventions: The patients randomly divided into 2 groups. Both groups received a 3 week conventional rehabilitation program (5 days/week, 2-4 hours/day). Experimental group received 15 sessions additional fluidotherapy application to the affected upper extremity (40 degrees C, 20 minutes in continuous mode, 5 sessions/week). Main Outcome Measures: We evaluated the distal upper arm edema with a volumeter. Other used clinical assessment scales were Brunnstrom recovery stages of the arm and hand for motor recovery, motor items of the functional independence measure for functional status, visual analog scale for pain severity, and the painDETECT questionnaire for presence and the severity of neuropathic pain. Results: The mean age of the participants was 64.3 +/- 11.66 (28-84). At the post-treatment evaluation, significant improvements were revealed regarding to the edema volume, pain visual analog scale, painDETECT and functional independence measure scores, and the Brunnstrom stages of upper extremity and hand in both groups (P <.05). But among the parameters mentioned above, only the decrease in edema volume and the painDETECT scores were greater in fluidotherapy group than the control group (P <.05). Conclusions: Addition of the fluidotherapy to the conventional rehabilitation program provides better improvements on neuropathic pain and edema volume in subacute stage poststroke CRPS

Pulmonary Rehabilitation Principles After SARS-CoV-2 (COVID-19): A Guideline for the Management of Acute and Subacute Course

Coronavirus disease 2019 (COVID-19) is a contagious infection disease, which may cause respiratory, physical, psycological and generalised systemic dysfunction. The severity of disease ranges from an asymptomatic infection, mild illness, mild or severe pneumonia with respiratory failure, acute respiratory distress syndrome and/or death. COVID-19 affects the pulmonary system crucially. There is a lack of knowledge about the longterm outcomes of the disease and the possible sequeles and rehabilitation, as well. This clinical practice guideline includes pulmonary rehabilitation (PR) recommendations for adult COVID-19 patients and is developed in the light of the guides on the diagnosis and treatment of COVID-19 provided by World Health Organisation and Turkish Republic Ministery of Health, and recently published scientific literature, PR recommendations for COVID-19 regarding basic principles of PR. In this guideline, the contagiousness of COVID-19, recommendations on limited contact of patient with health care providers, and the evidence about possible benefits of PR were taken into consideration.Coronavirus Hastalığı 2019 (COVID-19) solunumsal, fiziksel, psikolojik ve yaygın sistemik işlev bozukluğuna yol açabilen bulaşıcı bir hastalıktır. Hastalığın ciddiyeti asemptomatik enfeksiyondan, hafif hastalık, pnömoni, ciddi pnömoni, akut solunum sıkıntısı sendromu, solunum yetmezliği ve ölüme kadar değişebilmektedir. COVID-19 solunum sistemi önemli şekilde etkilenmektedir. Hastalığın uzun dönem sonuçları ve muhtemel sekellerine ilişkin yeterli bilgi olmadığı gibi, rehabilitasyonu konusunda da henüz kanıt yoktur. Bu klinik uygulama rehberi erişkin COVID-19 hastaları için pulmoner rehabilitasyon önerileri içermektedir ve Dünya Sağlık Örgütü ile T.C. Sağlık Bakanlığı Halk Sağlığı Genel Müdürlüğü tarafından hazırlanan COVID-19 tanı ve tedavi rehberleri, yakın zamanlı bilimsel yayınlar, uzman görüşü olarak yayınlanan COVID-19 için pulmoner rehabilitasyon önerileri ışığında ve pulmoner rehabilitasyonun temel prensipleri doğrultusunda hazırlanmıştır Bu öneriler geliştirilirken, COVID-19’un bulaşıcılığı, sınırlı sayıda personelin hasta ile teması ilkeleri ile pulmoner rehabilitasyonun sağlayacağı yararların düzeyi göz önünde bulundurulmuştur

Pulmonary rehabilitation principles in SARS-COV-2 infection (COVID-19): A guideline for the acute and subacute rehabilitation

Coronavirus disease 2019 (COVID-19) is a contagious infection disease, which may cause respiratory, physical, psychological, and generalized systemic dysfunction. The severity of disease ranges from an asymptomatic infection or mild illness to mild or severe pneumonia with respiratory failure and/or death. COVID-19 dramatically affects the pulmonary system. There is a lack of knowledge about the long-term outcomes of the disease and the possible sequelae and rehabilitation. This clinical practice guideline includes pulmonary rehabilitation (PR) recommendations for adult COVID-19 patients and has been developed in the light of the guidelines on the diagnosis and treatment of COVID-19 provided by the World Health Organization and Republic of Turkey, Ministry of Health, recently published scientific literature, and PR recommendations for COVID-19 regarding basic principles of PR. In this guideline, the contagiousness of COVID-19, recommendations on limited contact of patient with healthcare providers, and the evidence about possible benefits of PR were taken into consideration

Türkiye'deki romatoid artritli hastaların özellikleri: Türkiye romatizma araştırma ve savaş derneği romatoid artrit kayıt sistemi sonuçları

Amaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye’deki romatoid artrit hastalarının demografik ve klinik özelliklerini ortaya koyarak bu hastalar için oluşturulabilecek önlem, tedavi ve destek stratejilerine ışık tutmaktır. Hastalar ve yöntemler: Bu çalışma kapsamında Eylül 2007 - Mart 2011 tarihleri arasında Türkiye’nin farklı bölgelerindeki toplam 36 merkezden Türkiye Romatizma Araştırma ve Savaş Derneği (TRASD) kayıt sistemine kaydedilen 2.359 hasta (1.966 kadın, 393 erkek; ort. yaş 51.6±12.5 yıl; dağılım 18-75 yıl) değerlendirildi. Hastaların demografik ve klinik verileri kaydedildi. Hastalık aktivitesi, fonksiyonel durum ve radyografik hasar sırasıyla hastalık aktivite skoru 28, sağlık değerlendirme anketi ve van der Heijde modifiye Sharp puanlama yöntemi ile ölçüldü. Bulgular: Akademik eğitim süresi ortalama 5.2±3.8 yıldı ve hastaların %74.6’sı ev hanımıydı. Hastaların %91.0’ı biyolojik olmayan hastalık modifiye edici ilaçlar, %10.2’si biyolojik hastalık modifiye edici ilaçlar kullanıyordu. Ortalama hastalık aktivite skoru 28, sağlık değerlendirme anketi ve Sharp puanları sırasıyla, 4.0±1.4, 0.38±0.37 ve 31.2±57.1 idi. Hastaların %17.8’i remisyonda ve %14.1’i düşük hastalık aktivitesinde iken %42.7’si orta hastalık aktivitesinde ve %25.5’i yüksek hastalık aktivitesinde idi. Sonuç: Türkiye’de romatoid artrit hastalarının çoğunluğu orta yaşlı ev hanımlarıdır. Her ne kadar hastalık modifiye edici ilaç kullanımı yüksek oranda ise de hastaların büyük bölümü orta ve yüksek hastalık aktivite düzeyinde idi. Bu bulgular romatoid artritli hastaların tedavi gereksinimlerinin yeterli olarak karşılanmadığını düşündürmektedir.Objectives: This study investigates the demographic and clinical characteristics of patients with rheumatoid arthritis (RA) in Turkey, and attempts to identify strategies for the prevention, treatment, and support of RA. Patients and methods: A total of 2,359 patients (1,966 females, 393 males; mean age 51.6±12.5 years; range 18 to 75 years) with RA from 36 centers across Turkey, who were recorded in the Turkish League Against Rheumatism (TLAR) RA Registry between September 2007 and March 2011, were evaluated. Patients’demographic and clinical data were recorded. Disease activity, functional status, and radiographic damage were measured using the Disease Activity Score 28, the Health Assessment Questionnaire, and van der Heijde modified Sharp scoring method. Results: The mean duration of academic education received was 5.2±3.8 years, and 74.6% of the patients were homemakers. Non-biological disease modifying anti-rheumatic drugs were used by 91.0% of the patients, while 10.2% used biological disease-modifying anti-rheumatic drugs. The mean Disease Activity Score 28, Health Assessment Questionnaire, and Sharp scores were 4.0±1.4, 0.38±0.37, and 31.2±57.1, respectively. Of the patients, 17.8% were in remission and 14.1% had low disease activity rates, while 42.7% and 25.5% had moderate and high disease activity rates. Conclusion: The majority of patients with RA in Turkey are middle-aged homemakers. Despite the high rates of disease-modifying anti-rheumatic drugs use, the majority of patients had moderate and high disease activity. These findings indicate that treatment needs of RA patients are not met sufficiently

Türkiye'deki romatoid artritli hastaların özellikleri: Türkiye romatizma araştırma ve savaş derneği romatoid artrit kayıt sistemi sonuçları

Amaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye’deki romatoid artrit hastalarının demografik ve klinik özelliklerini ortaya koyarak bu hastalar için oluşturulabilecek önlem, tedavi ve destek stratejilerine ışık tutmaktır. Hastalar ve yöntemler: Bu çalışma kapsamında Eylül 2007 - Mart 2011 tarihleri arasında Türkiye’nin farklı bölgelerindeki toplam 36 merkezden Türkiye Romatizma Araştırma ve Savaş Derneği (TRASD) kayıt sistemine kaydedilen 2.359 hasta (1.966 kadın, 393 erkek; ort. yaş 51.6±12.5 yıl; dağılım 18-75 yıl) değerlendirildi. Hastaların demografik ve klinik verileri kaydedildi. Hastalık aktivitesi, fonksiyonel durum ve radyografik hasar sırasıyla hastalık aktivite skoru 28, sağlık değerlendirme anketi ve van der Heijde modifiye Sharp puanlama yöntemi ile ölçüldü. Bulgular: Akademik eğitim süresi ortalama 5.2±3.8 yıldı ve hastaların %74.6’sı ev hanımıydı. Hastaların %91.0’ı biyolojik olmayan hastalık modifiye edici ilaçlar, %10.2’si biyolojik hastalık modifiye edici ilaçlar kullanıyordu. Ortalama hastalık aktivite skoru 28, sağlık değerlendirme anketi ve Sharp puanları sırasıyla, 4.0±1.4, 0.38±0.37 ve 31.2±57.1 idi. Hastaların %17.8’i remisyonda ve %14.1’i düşük hastalık aktivitesinde iken %42.7’si orta hastalık aktivitesinde ve %25.5’i yüksek hastalık aktivitesinde idi. Sonuç: Türkiye’de romatoid artrit hastalarının çoğunluğu orta yaşlı ev hanımlarıdır. Her ne kadar hastalık modifiye edici ilaç kullanımı yüksek oranda ise de hastaların büyük bölümü orta ve yüksek hastalık aktivite düzeyinde idi. Bu bulgular romatoid artritli hastaların tedavi gereksinimlerinin yeterli olarak karşılanmadığını düşündürmektedir.Objectives: This study investigates the demographic and clinical characteristics of patients with rheumatoid arthritis (RA) in Turkey, and attempts to identify strategies for the prevention, treatment, and support of RA. Patients and methods: A total of 2,359 patients (1,966 females, 393 males; mean age 51.6±12.5 years; range 18 to 75 years) with RA from 36 centers across Turkey, who were recorded in the Turkish League Against Rheumatism (TLAR) RA Registry between September 2007 and March 2011, were evaluated. Patients’demographic and clinical data were recorded. Disease activity, functional status, and radiographic damage were measured using the Disease Activity Score 28, the Health Assessment Questionnaire, and van der Heijde modified Sharp scoring method. Results: The mean duration of academic education received was 5.2±3.8 years, and 74.6% of the patients were homemakers. Non-biological disease modifying anti-rheumatic drugs were used by 91.0% of the patients, while 10.2% used biological disease-modifying anti-rheumatic drugs. The mean Disease Activity Score 28, Health Assessment Questionnaire, and Sharp scores were 4.0±1.4, 0.38±0.37, and 31.2±57.1, respectively. Of the patients, 17.8% were in remission and 14.1% had low disease activity rates, while 42.7% and 25.5% had moderate and high disease activity rates. Conclusion: The majority of patients with RA in Turkey are middle-aged homemakers. Despite the high rates of disease-modifying anti-rheumatic drugs use, the majority of patients had moderate and high disease activity. These findings indicate that treatment needs of RA patients are not met sufficiently