RELATIONSHIP OF THE GRIP AND PINCH STRENGTH OF THE DOMINANT HAND WITHANTHROPOMETRIC MEASUREMENTS OF FOREARM

Amaç: Çalısmanın amacı ön kol uzunluğunun ön kol çevresine oranı ile el kavrama kuvveti ve parmak kavrama kuvveti arasındaki iliskiyi incelemekti. Gereç ve yöntem: Çalısmaya Dokuz Eylül Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu'nda öğrenim gören 28 kadın, 31 erkek öğrenci dahil edildi. Olguların yas, boy, vücut ağırlığı, beden kütle indeksi, dominant ekstremite kavrama kuvveti, parmak kavrama kuvveti, ön kol uzunluğunun ön kol çevresine oranı kaydedildi. El kavrama kuvveti ölçümleri için Jamar El Dinamometresi, parmak kavrama kuvvetinin ölçümü için pinchmetre kullanıldı. El kavrama ve parmak kavrama kuvveti ölçümleri, Amerikan El Terapistleri Derneği tarafından önerilen standart pozisyonda yapıldı. Bulgular: Ön kol uzunluğunun çevre ölçümüne oranı ile el kavrama ve parmak kavrama kuvveti arasında olumsuz yönde, anlamlı bir iliski bulundu. Sonuç: Dominant elde, el ve parmak kavrama kuvveti önkolun antropometrik ölçümleri ile iliskilidir. Objective: The purpose of the study was to investigate the relationship between forearm length to forearm circumference ratio and grip and pinch strength. Material and method: 28 female and 31 male students from Dokuz Eylül University School of Physical Therapy and Rehabilitation participated in this study. Age, height, body weight, body mass index, dominant hand, grip strength, pinch strength, forearm length to forearm circumference ratio were recorded. Jamar Hand Dynomometer and pinchmeter were used to measure grip and pinch strength. Grip and pinch strength were performed at the standart position which is recommended by American Society of Hand Therapists. Results: A significant negative correlation was found between the grip and pinch strength and forearm length to forearm circumference ratio.Conclusion: Grip and pinch strength of dominant hand were related with the anthropometric measurements of forearm

Assessment of sit-to-stand activity in below knee amputees and its relationship with knee extensor torque

Çalışmadaki amaç, diz altı amputelerde (DAA) oturmadan ayağa kalkma (OAK) aktivitesini ve bu aktivite ile ampute taraf diz ekstansör momenti (DEM) arasındaki ilişkiyi incelemekti. Çalışmaya 12 diz altı ampute (erkek, yaş ort. 35.58±10.48) ve 19 sağlıklı birey (kontrol grubuæ erkek, yaş ort. 30.47±7.27) alınmıştır. OAK aktivitesi Balance Master Sistemi (Version 8.1) ile değerlendirilmiştir. Test protokolüne göre katılımcılardan mümkün olduğunca hızlı şekilde oturma pozisyonundan ayağa kalkmaları istenmiştir. Ağırlık aktarma süresi, postural salınım hızı, ağırlık taşıma asimetrisi ve ayağa kalkma indeksi ölçülmüştür. Quadriceps femoris (QF) kas kuvveti el dinamometresi ile değerlendirilmiştir. DEM, QF kas kuvveti ve kaldıraç kolu uzunluğunun çarpımı ile hesaplanmıştır. Sağlam tarafta QF kas kuvveti ampute taraf ile aynı seviyeden ölçülmüş (Pozisyon 1, P1), ayrıca ölçüm malleollerin hemen proksimalinden tekrar edilmiştir (Pozisyon 2, P2). DAA ve kontrol grubunda ağırlık aktarma süresi benzer bulunmuştur (p>0.05). Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, DAA'da postural salınım hızı ve ağırlık aktarma asimetrisinin daha yüksek (p 0.05), P2'deki DEM'e (p DAA'ların OAK sırasında daha fazla postural salınım gösterdikleri, daha az kuvvet ortaya çıkardıkları ve sağlam tarafta daha çok ağırlık taşıdıkları bulunmuşÃ¦ bu parametrelerin ampute taraf DEM ile ilişkili olmadığı sonucuna varılmıştır. The purpose of the study was to investigate the sit-to-stand (STS) activity in below-knee amputees (BKA), as well as the relationship between STS activity and knee extensor torque (KET) of the amputated limb. A total of 12 BKA (man, mean age 35.58±10.48 years) and 19 healthy subjects (control groupæ man, mean age 30.47±7.27 years) were included in the study. The Balance Master System (Version 8.1) employed to assess STS. Participants were asked to stand up as fast as possible from sitting position according to the test protocol. Weight transfer time, postural sway velocity, weight bearing asymmetry and rising index were measured. Quadriceps femoris (QF) muscle strength was assessed with a handheld dynamometer. KET was calculated by multiplying QF muscle strength and lever arm length. The QF muscles strength of the sound limb was measured at the same level with amputated side (Position 1, P1) and measurement was repeated from the proximal point of malleolus (Position 1, P2). Weight bearing transfer time was found similar in BKA and control group (p>0.05). Postural sway velocity and weight bearing asymmetry were greater (p 0.05), while it was lower compared to KET of the sound limb at P2 (p It was found that BKA demonstrated more postural sway, exerted less force and bear more weight on the sound limb during STS activity and it was concluded that these parameters were not related with the KET of the amputated limb