Strength Training in People with Cerebral Palsy

Disorders affecting muscle strength in children with cerebral palsy (CP) are indicated among the main reasons of the motor performance disorder. Muscle weakness is a common disorder in children with CP and is associated with insufficient or reduced motor unit discharge, inadequate coactivation of antagonist muscles, secondary myopathy, and impaired muscle physiology. Studies have shown the usefulness of strength training in children with CP and revealed the relationship of muscle strength with activity. Strength exercises increase muscle strength, flexibility, posture, and balance in CP. They also increase the level of activity in daily life and develop functional activities

Serebral Palsili Olguların Postüral Kontrol ve Reaksiyonlarının Değerlendirilmesi

Postural control deficiency is one the main problems in cerebral palsy (CP). Continuity of the postural control has critical importance for achieve daily life activities. This study was planned to determine the postural control responses? differences between children with spastic type CP who were level I-II at gross motor function classification system and healthy children and to investigate detailed the postural control and reactions in children with spastic CP. Nine hemiplegic, 10 diplegic and 10 healthy children between the ages of 5-17 were evaluated. The Gross Motor Function Measure, Timed Up and Go Test (TUG), Timed Up and Down Stairs Test (TUDS), Pediatrical Berg Balance Scale (PBBS), Trunk Impairment Scale (TIS), Computerized Dynamic Posturography Sensory Organisation Test (SOT) were applied and range of movement of joints were evaluated passively to all participants. In addition, spasticity level of children with CP were evaluated. There were differences between CP group and healthy group in TIS, PBBS, visual and composite balance score of SOT significantly (p<0,05). But there were no differences at vestibüler and somatosensory scores of SOT. There were not any differences between hemiplegic and diplegic children in these tests. Children with spastic CP had more postural sway then healthy children (p<0,05). In children with CP, there were significant relationship between spastisity, joint limitation and trunk control and motor function capacity and composite balance score (p<0,05). When hypotheses identified for this study, threre were differences between children with and without cerebral palsy; but there were no differences between children with cerebral palsy but have different limb distribution. As a result, detailed evaluation of postural control responses and effect reasons are important to decide ideal physical therapy and rehabilitation program.Serebral palsili (SP) çocuklarda postüral kontrol yetersizliği temel problemlerden biridir. Postüral kontrolün devamlılığı, günlük yaşam aktivitelerinin gerçekleştirilebilmesi için kritik öneme sahiptir. Bu çalışmada, kaba motor fonksiyon sınıflama sistemine göre seviye I-II olan spastik tip SP'li çocukların postüral kontrol yanıtlarının sağlıklı çocuklarla olan farklılıklarının belirlenmesi ve spastik SP'lilerde postüral kontrol ve reaksiyonların ayrıntılı incelenmesi amaçlandı. Yaşları 5-17 yıl arasında değişen 9 hemiplejik, 10 diplejik ve 10 sağlıklı çocuk çalışmaya alındı. Tüm çocuklara, kaba motor fonksiyon ölçütü, zamanlı kalk ve yürü testi, zamanlı merdiven çıkıp inme testi, Pediatrik Berg Denge Ölçeği (PBDÖ), gövde etkilenim ölçeği ve bilgisayarlı dinamik postürografi duyu organizasyon testi uygulandı ve pasif normal eklem hareketleri değerlendirildi. Ayrıca SP'li çocukların spastisite düzeyleri değerlendirildi. Spastik SP'li grup ile sağlıklı çocuklar arasında gövde etkilenimi ölçeği, PDBÖ, zamanlı kalk ve yürü testi, zamanlı merdiven çıkıp inme testi ile duyu organizasyon testinde görsel oranda ve birleşik denge skorlarında gruplar arasında anlamlı farklılık bulundu (p<0.05). Buna karşın vestibüler ve somatosensör skorlarda fark yoktu. Hemiplejik ve diplejik çocuklar arasında görsel, vestibüler ve somatosensör oranlar yönünden fark bulunmadı. Spastik SP'li çocukların, sağlıklı çocuklara oranla daha fazla postüral salınım gösterdikleri belirlendi (p<0.05). SP'li çocuklarda spastisite, gövde kontrolü ve eklem limitasyonlarının, motor fonksiyonel kapasite ve birleşik denge skorlarını etkilediği saptandı (p<0,05). Çalışma için belirlenen hipotezler sınandığında, postürografi sonuçlarına göre SP'li çocuklar ile sağlıklı yaşıtlarının postüral kontrol yönünden farklılık gösterdiği; ancak farklı ekstremite dağılımına sahip çocuklar arasında farklılık bulunmadığı görüldü. SP'li çocukların fizyoterapi ve rehabilitasyon programlarının belirlenmesinde postüral kontrol yanıtlarının ve etkilenme nedenlerinin ayrıntılı değerlendirilmesi önemlidir

Serebral Palsili Çocuklarda Yürüme Bandında Eğitiminin Postüral Kontrol, Denge ve Yürüme Zaman-Mesafe Özellikleri Üzerine Etkilerinin Araştırılması

The aim of this study was to investigate the effects of treadmill training additional to physiotherapy and rehabilitation program (PTR) on postüral control parameters, balance and temporo-spatial charecteristics in children with spastic diplegic cerebral palsy. A total of 12 children aged 6 to 15 years with spastic diplegic CP level I and II according to the Gross Motor Function Classification System (GMFCS) were included in the study. The children were divided into two groups with the randomized sampling method. The study was a cross-over design, at the first phase, children in the first group (n=6) were undergone PTR program for 45 minutes a day, 3 days a week for 12 weeks; children in the second group were undergone 20 minutes treadmill training beside of PTR program 45 minutes a day, 3 days a week for 12 weeks. After twelveth week a wash period was given for 4 weeks and at the end of fourth week children in both groups crossed over; the second phase of therapy was started; children in the first group were started additional treadmill training for 20 minutes beside of PTR program for 45 minutes a day, 3 days a week for 8 weeks and children in the second group were started PTR program for 45 minutes a day, 3 days a week for 12 weeks. All tests were applied at the beginning and at the end of the first and second phases of the study. Postüral control and gait were evaluated by posturography and modified clinical test of sensory balance interaction, test of limits of stability, test of ryhtmic weight shifting, sit to stand, walk across, tandem walk, stairs up and down and forwerd lunge tests. Balance was evaluated by pediatric balance scale and timed up and go test. Gross motor function was assessed by Gross Motor Function Measure (GMFM), D and E subtests. Trunk control was evaluated by Trunk Control Measurement Scale and functional muscle force evaluated. There were not any significant difference was present between the measurements of the two groups before the treatment (p>0,05). After treatment program with treadmill training, there were significant differences on postüral control parameters, gait and balance in patients (p<0,01) especially on alignment of gravity line and weight shifting to the backwards. In conclusion, tradmill training addition to PTR program can benefit therapy programs targeted to develop postural control, balance and gait in children with spastic CP.İÇİNDEKİLER Sayfa ONAY SAYFASI iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER VE KISALTMALAR xii TABLOLAR xiii ŞEKİLLER xv 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİ 4 2.1. Serebral Palsi 4 2.2. Etyoloji ve Prevalans 5 2.3. Serebral Palside Sınıflandırma 6 2.3.1. Klinik Özelliklere Göre Sınıflandırma 7 2.3.2. Fonksiyonel Becerilere Göre Sınıflandırmalar 7 2.4. Spastik Tip Serebral Palsi 9 2.4.1. Kuadripleji 9 2.4.2. Dipleji 10 2.4.3. Hemipleji 10 2.5. Postüral Kontrol 11 2.6. Postüral Kontrolü Etkileyen Mekanizmalar 12 2.6.2. Duyusal Mekanizmalar 13 2.6.3. Nöral Yapılar 15 2.7. Postüral Reaksiyonlar 16 2.8. Ayakta Duruşta Postüral Kontrol 17 2.8.1. Ayakta Duruşta Motor Stratejiler 18 2.8.2. Ayakta Duruşta Duyusal Stratejiler 20 2.9. Serebral Palsili Çocuklarda Postüral Kontrol 21 2.9.1. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrol ve Duyusal Sistem 22 2.9.2. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrolün Nöromüsküler Sistemi 23 2.9.3. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrolde Kas-İskelet Sistemi 24 2.9.4. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrolün Nöromüsküler Sistemi 25 2.9.5. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrolde Kas-İskelet Sistemi 26 2.10. Diplejik SP’de Postüral Kontrol 26 2.11. Denge 28 2.11.1. Statik Denge 28 2.11.2. Dinamik Denge 28 2.12. Yürüme 29 2.12.1. Yürümenin Zaman-Mesafe Özellikleri 29 2.12.2. SP’li Çocuklarda Yürüme 29 2.12.3. Diplejik SP’de Yürüme 30 2.13. SP’li Çocuklarda Postüral Kontrol ve Lokomotor Fonksiyon 31 2.14. SP’li Çocuklarda Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Uygulamaları 32 2.14.1. Sağlığın, İşlevselliğin ve Yetiyitiminin Uluslararası Sınıflaması – ICF 32 2.14.2. Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Uygulamaları 33 2.14.3. Fonksiyonel Yürüme Eğitimi 34 2.14.4. Yürüme Bandı Eğitimi 35 3. BİREYLER VE YÖNTEM 39 3.1. Bireyler 39 3.2. Yöntem 42 3.2.1. Çalışma Planı 42 3.2.2. Değerlendirmeler 44 3.2.3. Tedavi Protokolü 64 3.3. İstatistiksel Analiz 67 4. BULGULAR 68 4.1. Bireylerin Demografik Özellikleri 68 4.2. Bireylerin Alt Ekstremite Kas Tonusu ve Eklem Limitasyonlarına Ait Bulguları 69 4.3. Bireylerin Kaba Motor Fonksiyon Ölçümüne Ait Bulguları 69 4.4. Bireylerin Fonksiyonel Kas Kuvvetine Ait Bulgular 71 4.5. Bireylerin Posturografik Verilerine Ait Bulguları 73 4.5.1. Modifiye Denge Duyu İnteraksiyonu Klinik Testi 73 4.5.2. Ayakta Durmada Ağırlık Aktarımı Test Bulguları 75 4.5.3. Stabilite Sınırları Testi Bulguları 77 4.5.4. Ritmik Ağırlık Aktarma Testi 84 4.5.5. Oturmadan Ayağa Kalkma Testi Bulguları 86 4.5.6. Yürüme Klinik Testi Bulguları 88 4.5.7. Yürüme ve Dönme Klinik Testi Bulguları 90 4.5.8. Basamak Çıkma ve Basamak Geçme Testi Bulguları 92 4.5.9. Öne Hamle Testi Bulguları 94 4.6. Denge Testlerine ait Bulgular 96 4.7. Gövde Değerlendirmesine Ait Bulgular 98 5. TARTIŞMA 99 6. SONUÇLAR 111 7. KAYNAKLAR 113 8. EKLER 148 EK-1. Orijinallik Raporu 148 EK-2. Etik Kurul Onayı 150 9. ÖZGEÇMİŞ 151Bu çalışmanın amacı; spastik diplejik serebral palsili (SP) çocuklarda fizyoterapi ve rehabilitasyona ek olarak uygulanan yürüme bandı eğitiminin postüral kontrol parametreleri, denge ve yürüyüşün zaman-mesafe özellikleri üzerine etkilerinin araştırmaktı. Çalışmaya Kaba Motor Fonksiyon Sınıflama Sistemi (GMFCS)’ne göre seviyeleri I, II olan, yaşları 6-15 yıl arasında değişen 12 spastik diplejik SP’li çocuk dahil edildi. Çocuklar rastgele örneklem yöntemi ile iki gruba ayrıldı. Çapraz tasarımlı olan çalışmada, birinci aşamada, birinci gruptaki çocuklara (n=6) 12 hafta boyunca haftada 3 kez 45 dakikalık fizyoterapi ve rehabilitasyon (FTR) programı, ikinci gruptaki çocuklara (n=6) 12 hafta haftada 3 kez boyunca FTR’ye ek olarak 20 dakikalık yürüme bandı eğitimi verildi. Onikinci haftanın sonunda tedaviye 4 haftalık ara verildikten sonra gruplar çapraz olarak yer değiştirdi ve çalışmanın 2. aşamasına geçilerek, 12 hafta boyunca 1. gruptaki çocuklara FTR’ye ek yürüme bandı eğitimi, 2. gruptaki çocuklara sadece FTR programı uygulandı. Tüm değerlendirmeler, tedavi başında, ilk aşamanın sonunda, 2. Aşamanın başında ve 2. aşamanın sonunda uygulandı. Postüral kontrol ve yürüme, postürografi ile modifiye denge duyu interaksiyonu klinik testi, ayakta ağırlık aktarma testi, stabilite limitleri testi, ritmik ağırlık aktarma testi, oturmadan ayağa kalkma testi, yürüme testi, tandem yürüme testi, basamak çıkma testi ve öne hamle testi ile, denge zamanlı kalk ve yürü testi ve pediatrik denge ölçeği ile, kaba motor gelişim, Kaba Motor Fonksiyon Ölçütü (GMFM) D ve E alt testleri ile değerlendirildi. Gövde kontrolü, Gövde Kontrol Ölçüm Skalasıyla (TCMS) değerlendirildi. Fonksiyonel kas kuvveti değerleri kaydedildi. Tedavi öncesinde her iki grubun ölçümleri arasında anlamlı fark yoktu (p>0,05). Tedavi sonrasında, FTR’ye ek yürüme bandı eğitimi ile birlikte postüral kontrol parametrelerinde, dengede ve yürüyüş özelliklerinde anlamlı artış görüldü (p<0,05). Yürüme bandı eğitimiyle birlikte ağırlık merkezi hizalanmasında, arkaya doğru yönelmede ve gövde kontrolünde anlamlı farklılıklar olduğu görüldü (p<0,05). Bu nedenle SP’li çocuklarda postüral kontrol, denge ve yürüyüşü hedefleyen terapilerde, FTR’ye ek olarak yürüme bandı eğitiminin faydalı olabileceği düşünüldü

Relationship among four functional classification systems and parent interpredicted intelligence level in children with different clinical types of cerebral palsy

Objective To investigate the relationships between four functional classification systems in children with cerebral palsy (CP) and parent-interpredicted intelligence level, and the functional status in clinical types of CP. Methods Two hundred and twenty-five children with CP ages between 2 and 18 (mean age 6.5 +/- 4.4) years included using the Surveillance of CP in Europe (SCPE) database in Turkey. Gross Motor Function Classification System (GMFCS), Manual Ability Classification System (MACS), Communication Function Classification System (CFCS) and Eating and Drinking Classification System (EDACS) levels were classified by clinical observation, and intelligence quotient (IQ) was determined by parent reports. Results Correlations were found between all functional levels; the strongest were between GMFCS-MACS (r = 0.784, p < .001), CFCS-EDACS (r = 0.772, p < .001). Strong correlations were found for the IQ-CFCS (r = 0.762, p < .001) and IQ-EDACS (r = 0.634, p < .001). Correlations were stronger in children with bilateral CP and IQ level Conclusions Taken together, these four classification systems and reported IQ levels can adequately describe overall functioning for children with CP. Our results can guide clinicians in the rehabilitation of children with CP