The Relationship Between Dyspnea Severity with Radiological and Laboratory Findings in Pneumonia in Children in Pediatric Palliative Care

In care patients; pneumonia is common due to being bedridden, atrophy of respiratory muscles and use of medical devices. Dyspnea is the second most common symptom after pain in pediatric palliative care. In this study, it was aimed to examine the relationship between the severity of dyspnea and pneumonia. The study is a study that included patients admitted to pediatric palliative care, diagnosed with pneumonia, and applied Modified Borg Scale (MBS) between December 15, 2019 and December 15, 2020. The MBS has a scoring system ranging from 0 to 10 and assesses the severity of dyspnea. A total of 72 (34.4%) patients diagnosed with pneumonia and underwent MBS were included in the study. 51.4% (n=37) of the study group were male, and the median age was 6.00 years (ranges of quarters=9). It was observed that the severity of dyspnea did not affect determining the pneumonia type and possible pathogen (p=0.613, p=0.948, respectively) In line with the results of the study, it can be concluded that there is no relationship between the severity of dyspnea and pneumonia in patients in need of care

Radiosurgery effects and adverse effects in symptomatic eloquent brain-located Cavernomas

In this study, the dose schedule efficacy, safety and late adverse effects of stereotactic radiosurgery (SRS) were evaluated for patients with symptomatic cavernomas who were not eligible for surgery and treated with SRS. Between January 2013 and December 2018, 53 patients with cavernomas were treated using SRS with the CyberKnife (R) system. Patients' diseases were deeply located or were in subcortical functional brain regions. In addition to bleeding, 23 (43.4%) patients had epilepsy, 12 (22.6%) had neurologic symptoms and 16 patients (30.2%) had severe headaches. The median volume was 741 (range, 421-1351) mm(3), and the median dose was 15 (range, 14-16) Gy in one fraction. After treatment, six (50%) of 12 patients with neurologic deficits still had deficits. Rebleeding after treatment developed in only two (3.8%) patients. The drug was completely stopped in 14 (60.9%) out of 23 patients who received epilepsy treatment, and the dose of levetiracetam decreased from 2000 mg to 1000 mg in four (17.3%) of nine patients. Radiologically, complete response (CR) was observed in 13 (24.5%) patients, and partial responses (PR) were observed in 32 (60.2%) patients. Clinical response of CR was observed in 30 (56.6%) patients, PR was observed in 16 (30.2%), stable disease (SD) was observed in three (5.7%) and four (7.5%) patients progressed. In conclusion, SRS applied in the appropriate dose schedule may be an effective and reliable method in terms of symptom control and prevention of rebleeding, especially in patients with inoperable cavernomas

Neonatal transport

Bu çalışmada hastanemiz yenidoğan servisine sevk edilen yenidoğan bebeklerin gönderilme nedenleri ve nakil koşulları incelendi. Bebeklerin %59.9'u term, %40.1'i preterm idi. Nakil aracı olarak term bebeklerin %47.1'inde, pretermlerin %70.3'ünde ambulans, term bebeklerin %52.9'unda, preterm bebeklerin %29.7'sinde otomobil kullanılmıştı. Term (%29.2) ve preterm (%48.0) bebeklerde en sık sevk nedeni solunum sorunları idi. Ambulans ile nakledilen olguların %45.7'sine doktor, %54.3'üne hemşire veya diğer sağlık personeli eşlik etmekteydi. Nakil öncesi olguların %55.3'ü için hastanemize haber verilmemiş, %39'una epikriz yazılmamıştı. Olguların %77.2'si parenteral sıvı desteği sağlanmadan sevk edilmiş, transport sırasında ise olguların %48.2'sine oksijen verilememişti. Preterm bebeklerin %36.2'si küvöz içinde gönderilmişti. Olguların %25.4'ünde hipotermi, %31.2'sinde hipoglisemi ve %33.8'inde hipoksi saptandı. Term bebeklerin %3.8'i, preterm bebeklerin %9.2'si hastanemize geldikten sonraki ilk 24 saat içinde kaybedi i. Bu sonuçlar yenidoğanların nakil öncesi ve nakil sürecinde stabilizasyonunun, nakil öncesi perifer sağlık merkezleri ile yenidoğan merkezimiz arasındaki haberleşmenin, personel eğitiminin, nakil araçlarındaki donanımın yeterli düzeyde olmadığını göstermektedir.In this study the referral reasons and transport conditions of newborns referred to our neonatology unit were investigated. 59.9% of babies were term and 40.1% of babies were preterm. While 47.1% of term and 70.3% of preterm babies were transported by ambulances; 52.9% of term and 29.7% preterm babies were transported by cars. The respiratory distress syndrome was determined as the most common referral diagnosis in term (29.2%) and preterm (48%) babies. In 45.7% of the cases a doctor and in 54.3% of the cases a nurse or other medical personnel escorted the baby during transport by ambulance. Prior to transport no information had been given to our hospital for 55.3% of the cases and 39.0% of the cases had no referral letter. 77.2% of the cases was referred without parenteral fluid support and oxygen was not administred to 48.2% of the cases during transport. Only 36.2% of preterm babies was transported in an incubator. Hypothermia was found in 25.4%, hypoglycemia in 31.2% and hypoxia in 33.8% of the cases. 3.8% of term and 9.2% of preterm babies died within 24 hours after theiradmission to our hospital These results show that stabilization of the newborn before and during transport, communication between community hospital and our neonatology unit prior to transport, personnel training and equipment of the transport vehicle were not adequate

A Child with Acute Appendicitis Secondary to Blunt Abdominal Trauma: A Case Report and Review of the Literature

We present a child with abdominal pain and vomiting after blunt abdominal trauma (BAT). He had tenderness, guarding and rebound on the bilateral lower quadrant of the abdomen. He had no abrasion on the abdominal skin surface. He had marked leukocytosis and increased C-reactive protein level. Contrast-enhanced abdominal computed tomography revealed inflamed appendicitis. He was operated by pediatric surgeons and, an perforated appendix was illustrated on pathological examination. BAT and acute appendicitis (AA) are independently very frequent issues. In pediatric emergency departments, BAT and AA are very frequent issues, however, coexistence of these two condition in the same patient is rare. This case report and review of the literature showed that occurrence of AA after BAT should be considered by emergency physicians

Point-of-Care Ultrasound as a Diagnostic Tool for Nutcracker Syndrome in Pediatric Emergency Department

Abdominal pain is one of the most common causes of admission to pediatric emergency department. Point-of care ultrasonography combined with appropriate history and physical examination provides rapid and accurate management of abdominal pain in emergency setting. Here, we report a 15-year-old girl with abdominal pain who was diagnosed with Nutcracker syndrome by the guidance of point-of-care ultrasound findings

Presentation of patients admitted with febrile seizures

Febril konvülziyon (FK) çocukluk çağının en sık görülen nöbet tipidir. Febril nöbetler yaşa bağlıdır ve en sık ' 6 ay ile 5 yaş arasında görülmektedir. FK'lar 9 aydan önce ve 5 yaştan sonra nadiren görülür. En sık üğü yaş 14-18 aylar arasındadır. Küçük çocuklarda görülme sıklığı 3-4% oranındadır. Çoğu kez uzun dönemde önemli bir yan etkiye yol açmayan benign nöbetler olmakla birlikte ailede önemli ölçüde anksiyeteye yol açabilmektedir. Bazı ailelerde otozomal dominant geçiş olduğu görülmüştür. Basit febril konvülziyonlar genellikle hızla 39 °C ve üzeri ateşle ilişkilendirilmektedir. Bundan dolayı ateşli konvülziyon geçiren çocukların dikkatli şekilde ,e edilmesi ve uygun bir şekilde ateşin nedeninin araştırılması gerekmektedir m ve Gereç: Bergama Devlet Hastanesine 2006-2009 yılları arasında başvuran olgular hastane kayıtlarından dönük olarak incelendi. FK ve anemi ilişkisi değerlendirildi,Bulgular: Bu çalışmada hemoglobin değerleri kaydedildi. Tüm olgular anemi yönünden değerlendirildiğinde %37,2oranında anemi (Hb <11 g/dl) tespit edildi. FK tekrarlama sıklığı belirlendi. : Tedavide ailenin bilgilendirilmesinin önemi vurgulandı. Ailelere intermittant tedavi önerildi. Bu hastaların çoğunun tamamen iyileştiği, okul başarısının düşmediği, öğrenme becerisinin etkilenmeyeceği belirtildi. Ailenin güveninin önemi vurgulanmıştır.Aim: Febrile convulsions are the most common type of seizure during childhood. Febrile seizures are age dependent, occurring mostly between the ages of 6 months and 5 years. FK are rarely seen before 9 months and after 5 years of age. The peak age is approximately 14-18 months of age. The incidence approaches 3-4% of young children. They are also very benign with no significant long-term effects, but can cause considerable parental anxiety. In some families, an autosomal dominant inheritance is seen. A simple febrile convulsion is usually associated with a rapid increase to 39ºC or greater. Therefore, each child with a seizure must be examined carefully and the cause of the fever must appropriately be investigated. Material and Methods : In this study the patients, who were treated between 2006-2009, in Bergama State Hospital are retrospectively examined. The relation between febrile seizure and anemia is examined. Results: In this study their hemoglobin values are recorded. The febrile seizures’ frequencies of repetitions are determined. When all patients were examined for anemia, at a rate of %37.2 anemia (Hb <11 g/dl) were detected. Conclusion : In treatment the importance of parents’ awareness is mentioned. An intermittent treatment is advised to the families. It is determined that all these patients get well, their school success don’t fall and their learning skills don’t get affected. It is also important for families to believe in and trust their doctors

Orak hücre anemili çocuk ve ergenlerde ebeveyn ve öğretmen bildirilerine dayalı psikiyatrik sorunlar

Amaç: Bu çalışma Orak Hücre Anemisi (OHA) tanılı çocuk ve ergenlerde psikiyatrik sorunların varlığını incelemeyi amaçlamıştır. Gereç ve Yöntemler: 4-18 yaş arası için Çocuk Davranış Kontrol Listesi (ÇDKL/4-18), Conners Ebeveyn Derecelendirme Ölçeği (CEDÖ), Conners Öğretmen Derecelendirme Ölçeği (CÖDÖ-R) ve Turgay DSM-IV’e dayalı Çocuk ve Ergen Davranış Bozuklukları Tarama ve Derecelendirme Ölçeği, klinisyen ve ebeveyn formları (T-DSM-IV-Ö) 7-18 yaş arası OHA tanılı 31 çocuğun ve 34 yaş olarak eşlenmiş demir eksikliği anemisi tanılı kontrol grubunun bakım vericileri ve öğretmenlerine verildi. Bulgular: OHA tanılı çocuk ve ergenler her 4 ölçekte de daha yüksek puanlar aldılar. Ölçek alt puanlarında içe atım sorunları ve dikkat sorunları öne çıkıyordu. Sonuç: OHA tanılı çocuk ve ergenlerin psikiyatrik sorunlar açısından yüksek riskte olduğu görünmektedir. Olgulara düzenli psikolojik değerlendirme yapılması ve çocuk ve ergen psikiyatri kliniklerine refere edilmesi risk altında olan olguların zamanında tanısı ve etkin tedavisine katkı sağlayabilir.Objective: This study aimed to investigate the occurrence of psychiatric problems in children and adolescents with sickle cell disease (SCD). Material and Methods: The Child Behavior Checklist for ages 4-18 years (CBCL/4-18), Conners&amp;#8217; Parent Rating Scale (CPRS), Conners&amp;#8217; Teacher Rating Scale (CTRS-R), and The Turgay DSM-IV Based Child and Adolescent Behavior Disorders Screening and Rating Scale, clinician and parent forms (T-DSM-IV-S) were given to the caregivers and teachers of 31 children with SCD aged between 7-18 years and the caregivers and teachers of 34 age matched controls with iron- deficiency anemia. Results: The SCD patients had higher scores on all 4 of scales. Among the subscales, internalizing problems, and attention problems were more prominent in the SCD patients. Conclusion: Children and adolescents with SCD appear to have an increased risk for psychiatric problems. Regular psychological evaluation and referral to child and adolescent psychiatry clinics may facilitate timely diagnosis and effective treatment of at-risk children and adolescents

Orak hücre anemili çocuk ve ergenlerde psikiyatrik bozukluklar ve öğrenme problemleri

Orak Hücre Anemisi (OHA) kronik bir süreç ve ağrılı krizleri de içeren ve hayatı olumsuz etkileyen komplikasyonlarla seyreden bir hastalıktır. OHA’lı çocuk ve ergenler uyum problemleri ve bozulmuş psikososyal işlevsellik açısından risk altında olarak görünmektedir. Mevcut literatür OHA tanılı çocuk ve ergenlerin normal kontrollere göre daha düşük hayat kalitesi ve daha yüksek sıklıkta nöro-psikiyatrik problemler gösterdiğine işaret etmektedir. Nöro-psikiyatrik problemler arasında depresyon, anksiyete bozuklukları, öğrenme bozuklukları, eksternalize davranış bozuklukları, enüresis ve dikkat güçlükleri sıklıkla bildirilmektedir. Bu yazı OHA’lı çocuk ve ergenlerde psikiyatrik bozukluklar ve öğrenme problemleri üzerine literatürü gözden geçirmeyi amaçlamaktadır.Sickle cell disease (SCD) is characterized by a chronic course and disabling complications including recurrent pain attacks. Children and adolescents with SCD appear to be at risk for adjustment problems and impaired psychosocial functioning. The available research indicates that children and adolescents with SCD have a lower quality of life and a higher frequency of neuro-psychiatric problems than that of normal controls. Among the neuro-psychiatric problems, depression, anxiety disorders, learning disorders, externalizing behavior problems, enuresis and attention difficulties are commenly reported. This article aims to review the current literature on psychiatric disorders and learning problems in children and adolescents with SCD

Ergenlerde İnternet kullanımı ile uyku problemleri arasındaki ilişki

Giriş: Uyku sorunları ergenlerde sık olarak görülmektedir. Elektronik medyanın ergenlerin uyku kalitelerini ve günlük işlevselliklerini olumsuz etkilediği gösterilmiştir. Bu çalışma ergenlerde internet kullanımı ile uyku problemleri arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. Yön­tem­: Toplam 1212 ergen çalışmaya dahil edildi. Kendi bildirim çalışma anketi iki ana bölüm içeriyordu: Young’ın İnternet Bağımlılık Ölçeği (İBÖ) ve uyku alışkanlıkları/uyku problemleri üzerine yarı yapılandırılmış bir ölçek. Bul­gu­lar: Çalışma örnekleminin %16’sı uyku kalitelerini kötü ya da çok kötü değerlendirdi. Örneklemin dörtte biri interneti hergün kullandığını bildirirken, %27’si online olduğunda bir saatten fazla zaman geçirdiğini bildirdi. Ortalama İBÖ total skoru 35,56±13,87 idi. Yüksek İBÖ skoru olan ergenlerin düşük İBÖ skoru olanlara göre gece yatağa daha geç gittiği, uykuya dalmak için daha uzun süreye ihtiyaç duyduğu ve gece daha sık uyandığı bildirildi (p=0,001). Yüksek İBÖ skoru olan ergenlerde içlerinde uykuya dalma ve sürdürme güçlükleri, uyanma güçlüğü ve gün içinde uykulu hissetmeyi içeren çok sayıda uyku probleminin daha sık olduğu bulundu. Ayrıca, uyku kaliteleri düşük İBÖ skoru olan ergenlere göre daha kötü idi (p=0,001). So­nuç: Problemli uyku alışkanlıkları ve uyku sorunlarının yüksek İBÖ skoru olan ergenlerde daha sık olduğu bulundu. Sağlık çalışanları, aşırı ve kontrolsüz internet kullanımının ergenlerin uyku alışkanlıkları üzerine yaptığı muhtemel olumsuz etkiler konusunda farkında olmalıdırlar.Introduction: Sleep problems are commonly encountered in adolescents. It has been shown that electronic media have a negative influence on the sleep quality and daytime functioning in adolescents. This study aims to investigate the association between internet use and sleep problems in adolescents. Met&shy;hod: A total of 1212 adolescents were recruited to the study. Self-report study questionnaire included two main parts: Young’s Internet Addiction Scale (IAS) and a semi-structured inquiry on sleep habits/problems. Re&shy;sults: Of the study sample, 16% (n=198) reported their sleep quality as bad or very bad. One-fourth of the sample reported using internet everyday and 27% of them reported spending more than one hour when online. The mean IAS total score was 35.56&plusmn;13.87. Adolescents with a higher IAS score reported getting to bed later in the night, needing more time to fall asleep and having an increased number of awakenings in the night than the adolescents with lower IAS score (p=0.001). They were also found to have higher frequencies of several sleep problems including difficulty in initiating and sustaining sleep, difficulty in waking up and feelings of sleepiness in day. In addition, sleep quality of them was worse when compared to the adolescents with a lower IAS score (p=0.001). Conc&shy;lu&shy;si&shy;on: Problematic sleep habits and sleep problems were found to be more frequent in adolescents with a higher IAS total score. Health care providers must be aware of the possible negative impact of excessive and uncontrolled internet use on adolescents’ sleep habits

Prevalance of anemia among children

Amaç: Bu çalışmada Balıkesir ilinde üniversite hastanesine başvuran olgularda anemi sıklığını değerlendirmeyi amaçladık. Yöntemler: Hastanemiz çocuk sağlığı ve hastalıkları polikliniğine başvuran, kronik hastalığı olmayan, 563 olgu hastane kayıtlarından retrospektif olarak anemi sıklığı açısından değerlendirildi. Bulgular: Hastanemize başvuran 563 olgunun 265 (%47,1)’i kız, 298 (%52,9)’i erkekti. Yaş ortalamaları 5,9±4,2 (min 5 yıl, max 18) idi. Hemoglobin değerleri ortalama 12,5±1,2 mg/dl (min 8,3 max 18 mg/dl) idi. Ortalama eritrosit volümü (MCV) 78,9±5,7 fL (min; 56,9 max; 101,9) fL olarak tespit edildi. Kırmızı küre dağılım genişliği (RDW) ortalama %13,9±1,6 (min; %7,3 max; %31,3) olarak tespit edildi. Çalışmaya alınan 563 olgunun 117’sinde (%20,8) anemi bulguları saptandı, hastaların 35 (%6,2)’inde demir eksikliği anemisi tespit edildi. Sonuç: Anemi her yaşta görülmekle birlikte, en sık 2 yaş altı çocuklarda demir eksikliği nedeniyle gözlenmektedir. Aneminin büyüme, gelişme ve kognitif fonksiyonları etkilemesinden dolayı proflaksi ve tedavi için demir takviyesi yapılmadır.Objective: In this study, we aimed to determine the prevalance of anemia among patients at university hospital in Balıkesir City. Methods: 563 cases, without any chronic illness, who had been examined at outpatient pediatrics clinic of our hospital were retrospectically evaluated for the prevalence of anemia prevelance by perusing hospital records. Results: 265 (47.1%) of 563 cases who were consulted to our hospital were female and 298 (52.9%) were male. The mean age of the patients was 5.9&plusmn;4.2 (5 mos-18 yrs) years. The mean hemoglobin value was 12.5&plusmn;1.2 mg/dl (8.3-18 mg/dl). Mean corpuscular volume (MCV) was detected as 78.9&plusmn;5.7 fL (56.9-101.9 fL). Mean red cell distrubition width (RDW) was 13.9&plusmn;1.6 % (7.3-31.3%). Signs of anemia were present in 117 (20.8%), and iron deficiency anemia in 35 (6.2%) cases. Conclusion: Although anemia is common at all ages, it is mostly seen in children under two years old, due to iron deficiency. Anemia affects growth, development and cognitive functions. Thus iron supplementation is essential for prophylaxis and treatment