Development of a character education framework based on 21st century educational skills in accordance with primary school teachers' views

Karakter kavramının eğitime konu oluşu, eğitim kavramının özünde birey yetiştirmeninoluşunun doğal bir sonucudur; zira her toplumda sağduyulu bireyler yetiştirmek bakımındançocuklarda karakter eğitimine önem vermek eğitimin temel uğraşı olagelmiştir. Çocuklarınkarakter gelişimi üzerinde etkililiği kabul edilmiş olan karakter eğitimi programlarınınuygulayıcıları olan öğretmenlerin, özellikle temel eğitim/ilkokul düzeyinde, rol model olmave yapıcı evrensel değerlerin yeni nesle kazandırılması bakımından başat aktörler olduklarıkabul edilmektedir. Edindikleri eğitsel beceriler yönünden zamanlarının önemli birbölümünü okulda geçiren çocuklar için sınıf içinde ve dışında dahil oldukları tüm durumlar,karakterlerinin gelişiminde çeşitli düzlem ve düzeylerde etkiye sahiptir. Bu çağda çocuklar,ahlaki kodlara yönelik bilginin (ahlaki bilgi) büyük kısmını öğretmenlerindenedinmektedirler. Ailenin ve akran etkileşiminin bu süreçteki katkısı görece daha azdır; çünküyaşamın içinde karşılaştıkları ahlaki ikilem benzeri durumların çözümünde otorite figürü vedoğru model olarak görebilecekleri birincil özne öğretmenlerdir. Bu bakımdan, istermüfredatta örtük biçimde yer alsın ister öğretmenin kendi metodolojisine dayansın, önündesonunda çocuklar için ahlaki gelişimde kaçınılmaz olan canlı, yaşamın içinden örneklerdir.Yani hangi yaklaşım ve stratejiyle uygulanırsa uygulansın, karakter eğitiminde önemli olan,öğretmenin kendi prensip bütünlüğünü ve ahlaki değerler sistemini örnek bir yetişkin rolmodelliğiyle sergilemesidir.21. yüzyıl eğitim becerilerinin temelde öğrencilerin kendini tanıma, akranlarıyla yapıcıduygusal iletişim kurabilme ve fiziksel koşulları kendi ihtiyaçları (bilişsel/duyuşsal, psikososyal)doğrultusunda etkili kullanabilme becerilerine odaklandığı; bu bakımdan geniş biryelpazede karakter özelliğinin gelişimi ile bağlantılı olduğu anlaşılmaktadır. Esas olarakpozitif okul kültürü, ahlaki gelişim, akran ilişkilerinde adalet ve şefkat gibi temelkavramlarla oluşturulan karakter eğitimi programlarının; çocuklarda ve gençlerdesorumluluk, duyarlık, işbirliği, etik bilinç, yardımlaşma gibi karakter özelliklerinigeliştirdiği için 21. yüzyıl eğitim becerilerini kazandırmada ve toplum yanlısı bireyleryetiştirmede doğrudan etkili olduğu söylenebilmektedir. Diğer yandan, internetteknolojisinin sunduğu bilgiyi araştırma ve oluşturma olanaklarının bilgi, medya ve teknolojiokur-yazarlığı gibi 21. yüzyıl eğitim becerilerini kazanma sürecinde öğrencilerde yeniliklereaçık olma, değişimlere uyum gösterebilme, davranışlarının sorumluluğunu üstlenebilme gibikarakter özelliklerinin gelişmesinde rol oynayabileceği kabul edilmektedir. Dolayısıylavbeceri gelişimine yönelik uygulamaların karakter eğitimi programlarına içerik sağladığı, buiçeriğin de öğrencilerde alışkanlık haline gelmiş erdemli davranışlar, yani karakterözellikleri geliştirmede kullanılabileceği anlaşılmaktadır.Sınıf öğretmenlerinin karakter gelişiminde üstlendikleri pedagojik rolün önemi ve 21.yüzyıl eğitim becerilerinin geleceğin yetişkinlerinden beklentileri bağlamında buaraştırmanın amacı, ilkokul düzeyi için 21. yüzyıl eğitim becerilerine dayalı bir karaktereğitimi çerçeve programı geliştirmektir. Bu doğrultuda, nitel araştırma yöntemlerinden biriolan fenomenoloji (olgubilim) yaklaşımı esas alınmıştır. Çerçeve programın geliştirilmesisürecinde; öncelikle ilgili alanyazında yer alan teorik ve/veya uygulamaya yönelik araştırmabulguları incelenmiş, ardından bulgular eşliğinde belirlenen görüş ifadeleri için uzman (jüri)önerilerine başvurulmuştur. Jüri önerileri doğrultusunda, üzerinde gerekli düzeltmeleryapılan veri toplama aracının pilot uygulaması gerçekleştirilmiş ve gerekli görülen yönleriitibarıyla yenilenen anket formu kullanıma hazır hale getirilmiştir.Araştırmanın ölçüt örnekleme yaklaşımıyla belirlenen çalışma grubu 88 sınıföğretmeninden oluşmaktadır. Temel araştırma yaklaşımı doğrultusunda, ilgili görüşifadelerinin analizi içerik analiziyle gerçekleştirilmiş; bu süreçte saptanan kodlar uyguntemalar ve alt temalar altında toplanarak modellenmiştir. Analiz sürecinin ardından eldeedilen bulgular sırasıyla şu şekilde olmuştur:1. Çalışma grubundaki öğretmenler karakter kavramını genel olarak özgünlük,bakış açısı, kişilik, duruş, tutum, huy ve özkontrol kavramlarıylailişkilendirmektedirler.2. Çalışma grubundaki öğretmenler karakterli insanı, bireysel nitelikleribakımından, prensipli ve özyeterlik sahibi (özkontrollü, donanımlı vb.) kimse;sosyal ilişkileri bakımından ise etik ve saygılı (dürüst, empatik vb.) davranankimse biçiminde tanımlamaktadırlar.3. Çalışma grubundaki öğretmenler çocukların karakter gelişimini etkileyenfaktörleri, etki büyüklükleri bakımından, aile (ebeveynler, aile yapısı), sosyalçevre (öğretmenler, arkadaşlar, akrabalar) ve toplum (kültürel değerler, okul,sosyal medya) şeklinde sıralamaktadırlar.vi4. Çocukların karakter gelişimleri bakımından başat etkiye sahip olduğu düşünülenaile bağlamında, çalışma grubundaki öğretmenlerce en büyük önem, sırasıylaanneye, babaya ve kalıtımsal özelliklere atfedilmektedir.5. Çalışma grubundaki öğretmenler, ilkokul çağının çocukların karakter gelişimleriüzerindeki etkisini bireyselleşme ve toplumsallaşma şeklinde iki süreç altındadeğerlendirmektedirler. Buna göre ilkokul çağının çocukların bireyselleşmesüreçlerine yönelik katkısı aileden bağımsızlaşma, bireysel değerler edinme veyapıcı beceriler edinme ile; toplumsallaşma süreçlerine yönelik katkısı ise grupilişkilerini öğrenme ve toplumsal değerleri öğrenme ile açıklanmaktadır.6. Çalışma grubundaki öğretmenler tarafından en çok önem atfedilen beş karakterözelliği sırasıyla adalet, empati, yaratıcılık, cesaret ve sorumluluktur.7. Çalışma grubundaki öğretmenlerin büyük çoğunluğu günümüz ilkokulmüfredatının öğrencilerin karakter gelişimi üzerinde herhangi bir etkisininolmadığını düşünmektedirler. Bu durumun gerekçesi olarak öğretmenler;müfredatın kapsam olarak dar, içerik olarak yetersiz olmasını ve politik süreçlerinkapsam ve içerik üzerinde etkili olmasını ileri sürmektedirler.8. Çalışma grubundaki öğretmenler, karakter gelişimi kapsamında en çoksanatsal/kültürel etkinliklerden (çocuk edebiyatı metinleri, darama/tiyatroçalışmaları ve müzik/görsel sanatlar etkinlikleri) ve sınıf içi oyunlardanfaydalanmaktadırlar.9. Öğrencilerinin karakter gelişimlerini desteklemek bakımından çalışmagrubundaki öğretmenler, çeşitli sınıf dışı etkinliklerden de yararlanmaktadırlar.Bu kapsamda sanatsal/kültürel ve sportif etkinliklerden ve bazı okul dışıetkinliklerden (geziler, atölyeler, sinema-tiyatro, aile ziyaretleri ve sosyal medyaetkinlikleri) faydalanıldığı anlaşılmaktadır.10. Çalışma grubundaki öğretmenlerin büyük çoğunluğu, öğretmen ve öğrencilerinbirbirlerinin karakter gelişimini etkilediğini düşünmektedirler.11. Çalışma grubundaki öğretmenlerin büyük çoğunluğu karakter eğitimi konusundakendi yeterliklerinden şüphe duymakta, bir kısmı ise kendilerini yeterligörmektedir. Kendilerini yeterli bulan öğretmenler bu durumu öğrencileriylekurdukları iletişimin destekleyici nitelikleriyle ve karakter eğitimine yönelikduyarlıklarıyla açıklarken; yeterlikleri konusunda kendilerinden şüphe duyanöğretmenlerse karakter eğitimine yönelik donanım ve uygulama eksikliklerini,viiöğrenme ve gelişime yönelik ataletlerini, yaşanan toplumsal gelişmeleri ve eğitimsisteminin mevcut durumunu gerekçe olarak öne sürmektedirler.Sözü edilen bulgular ışığında hazırlanacak bir karakter eğitimi çerçeve programının,eğitsel uygulamaların başat aktörleri olan öğretmenlerin görüşlerine başvurulmasıbakımından, güçlü bir pedagojik altyapıya sahip olacağı düşünülmektedir. Ayrıca, gerekgünümüzde önemi giderek ön plana çıkmakta olan 21. yüzyıl eğitim becerilerinin ahlakigelişim süreçlerine dahil edilmesi, gerekse gelecekteki program geliştirme süreçlerinekılavuzluk sağlama potansiyeli taşıması bakımından, bu araştırmanın referans niteliğitaşıyabileceğine inanılmaktadır.The fact that character is subject to education is a natural result of raising individuals isin the essence of the concept of education; because in every society, giving importance tocharacter education for children in terms of raising prudent individuals has been the mainoccupation of education. It is accepted that teachers, who are the practitioners of charactereducation programs whose effectiveness on children's character development have beenaccepted, are the leading actors in terms of being a role model and bringing constructiveuniversal values to the new generation, especially at the basic education/primary schoollevel. For children who spend a significant part of their time at school in terms of theeducational skills they acquire, all the situations they are involved in, inside and outside theclassroom, have an impact on the development of their characters at various levels. In thisage, children acquire most of the knowledge about moral codes (moral knowledge) fromtheir teachers. The contribution of family and peer interaction in this process is relativelyless; because the primary subject they can see as an authority figure and the right model inthe solution of moral dilemma-like situations they encounter in life is teachers. In thisrespect, whether they are implicit in the curriculum or based on the teacher's ownmethodology, it is living, life-like examples that are ultimately inevitable in moraldevelopment for children. In other words, whatever approach and strategy is applied, thecrucial aspect in character education is that the teacher exhibits his/her own principle ofintegrity and moral values system as an exemplary adult role model.21st century education skills mainly focus on students' ability to know themselves,establish constructive emotional communication with their peers, and use physicalconditions effectively in line with their own needs (cognitive/affective, psycho-social); inthis respect, it is understood that it is related to the development of a wide range of charactertraits. Character education programs, which are mainly formed with basic concepts such aspositive school culture, moral development, justice, and compassion in peer relations; it canbe said that it is directly effective in gaining 21st century education skills and raising prosocialindividuals, as it develops character traits such as responsibility, sensitivity,cooperation, ethical awareness, and cooperation in children and young people. On the otherhand, it is accepted that the possibilities of researching and creating information offered byinternet technology can play a role in the development of character traits such as being opento innovations, adapting to changes, and taking responsibility for their behaviors in theixprocess of acquiring 21st century education skills such as information, media, andtechnology literacy. Therefore, it is understood that skill development practices providecontent to character education programs, and this content can be used to develop virtuousbehaviors, that is, character traits, which have become habits in students.In the context of the importance of the pedagogical role of primary school teachers incharacter development and the expectations of 21st century education skills from futureadults, the aim of this research is to develop a character education framework program basedon 21st century education skills for primary school level. In this direction, thephenomenology approach, which is one of the qualitative research methods, was taken as abasis. During the development of the framework program, first, the theoretical and/orpractical research findings in the related literature were examined, then expert (jury)suggestions were consulted for the opinions determined in the light of the findings. In linewith the recommendations of the jury, the pilot application of the data collection tool, onwhich necessary corrections were made, was carried out and the questionnaire form, whichwas renewed in terms of necessary aspects, was made ready for use.The study group, which was determined by the criterion sampling approach within thisresearch, consists of 88 primary school teachers. In line with the basic research approach,analyses of related opinions were carried out by content analysis; the codes determined inthis process were modeled by gathering under appropriate themes and sub-themes. Thefindings obtained after the analyses were as follows, respectively:1. Teachers in the study group generally associate the term of character with theconcepts of originality, perspective, personality, stance, attitude, temperament,and self-control.2. Teachers in the study group define the people of character, in terms of theirindividual qualities, persons with principles and self-efficacy (self-controlled,equipped, etc.); and in terms of their social relations, they define them as personswho behave ethically and respectfully (honest, empathetic, etc.).3. Teachers in the study group list the factors affecting children's characterdevelopment in terms of effect sizes as family (parents, family structure), socialenvironment (teachers, friends, relatives) and society (cultural values, school,social media).x4. In the context of the family, which is thought to have a dominant effect onchildren's character development, teachers in the study group attribute thegreatest importance to the mother, father, and hereditary characteristics,respectively.5. Teachers in the study group evaluate the effect of primary school age onchildren's character development under two processes as individualization andsocialization. Accordingly, the contribution of primary school age to children'sindividuation processes is independence from the family, acquiring individualvalues and constructive skills; its contribution to socialization processes isexplained by learning group relations and learning social values.6. Five character traits most valued by teachers in the study group are justice,empathy, creativity, courage, and responsibility, respectively.7. Most of the teachers in the study group think that today's primary schoolcurriculum does not have any effect on the character development of students. Asthe reason for this situation, it is argued that the curriculum is narrow in extent,insufficient in content, and that political processes have an impact on bothaspects.8. Teachers in the study group mostly benefit from artistic/cultural activities(children's literature texts, drama/theatre studies and music/visual arts activities)and classroom games within the scope of character development.9. To support the character development of their students, teachers in the studygroup also benefit from various out-of-class activities. In this context, it isunderstood that artistic/cultural and sports activities and some out-of-schoolactivities (trips, workshops, cinema-theatre, family visits and social mediaactivities) are used.10. Most of the teachers in the study group think that teachers and students affecteach other's character development.11. Vast majority of the teachers in the study group doubt their own competence incharacter education, and a minority of them consider themselves sufficient withinthis aspect. While teachers who find themselves competent explain this situationwith the supportive qualities of the communication they establish with theirstudents and their sensitivity towards character education. Teachers who doubtthemselves about their competencies, on the other hand, put forward the lack ofxiequipment and practices for character education, their inertia for learning anddevelopment, the social developments experienced and the current state of theeducation system as reasons.It is thought that a character education framework program that will be prepared underthe guidance of the mentioned findings will have a strong pedagogical infrastructure in termsof consulting the opinions of teachers, who are the main actors of educational practices. Inaddition, it is believed that this research can serve as a reference in terms of bothincorporating 21st century educational skills into moral development processes, which arebecoming increasingly important today, and having the potential to provide guidance forfuture curriculum development processes

İlkokul öğretmenlerinin postmodern eğitim anlayışına ilişkin görüşleri

Bu araştırmanın amacı, günümüz düşünce dünyasında önemli bir yeri olan postmodernizmin, eğitim anlayışına yönelik belirginleşen ifadelerini ortaya koymak ve ülkemizde görevlerini sürdürmekte olan ilkokul öğretmenlerinin bu ifadelere ilişkin görüşlerinin kişisel ve mesleki kategorilere göre değişip değişmediğini incelemektir. Araştırmadan elde edilen bulgular şunlardır: 1. Postmodern eğitim anlayışına yönelik olarak anket formunda yer alan 3. Madde için ilkokul öğretmenlerinin görüşleri cinsiyet kategorisine göre anlamlı düzeyde farklılık göstermektedir. 2. Postmodern eğitim anlayışına yönelik olarak anket formunda yer alan 6. ve 14. Maddeler için ilkokul öğretmenlerinin görüşleri yaş kategorisine göre anlamlı düzeyde farklılık göstermektedir. 3. Postmodern eğitim anlayışına yönelik olarak anket formunda yer alan 2., 4., 6. ve 14. Maddeler için ilkokul öğretmenlerinin görüşleri hizmet kıdemi kategorisine göre anlamlı düzeyde farklılık göstermektedir. 4. Postmodern eğitim anlayışına yönelik olarak anket formunda yer alan 1., 3. ve 15. Maddeler için ilkokul öğretmenlerinin görüşleri eğitim durumu kategorisine göre anlamlı düzeyde farklılık göstermektedir. ABSTRACT In this study, the purpose was to reveal the reflections of postmodernism on education which has an important place in today’s world of philosophy, and to explore the relations between elementary school teachers’ specific individual attributes and statements regarding postmodern education. The findings of the study are the followings; 1. For the 3rd statement in the survey form, it was found that there is a significant difference between elementary school teachers’ opinions regarding the gender category. 2. For the 6th and 14th statements in the survey form, it was found that there is a significant difference between elementary school teachers’ opinions regarding the age category. 3. For the 2nd, 4th, 6th and 14th statements in the survey form, it was found that there is a significant difference between elementary school teachers’ opinions regarding the length of service category. 4. For the 1st, 3rd and 15th statements in the survey form, it was found that there is a significant difference between elementary school teachers’ opinions regarding the level of education category

Effects of problem-based learning utilized with drama applications on primary school pupils’ empathy skill levels

Bu araştırmanın amacı, drama ile problemin hissettirildiği Probleme Dayalı Öğrenme (PbDÖ) yaklaşımının öğrencilerin empati beceri düzeyleri üzerine etkisini incelemektir. Öntest–sontest kontrol gruplu yarı deneysel modelin kullanıldığı araştırma kapsamında İstanbul ilinde ilkokul üçüncü sınıfa devam eden 24’er öğrenciden oluşan iki grup üzerinde çalışılmıştır. Veri toplama aracı olarak “Çocuklar İçin Empati Ölçeği (ÇİEÖ)” kullanılmıştır. Deney grubunda drama ile problemin hissettirildiği PbDÖ yaklaşımı uygulanırken, kontrol grubunda herhangi bir deneysel uygulama yapılmamıştır. Deney grubunun çalışma planı araştırmacılar tarafından hazırlanmış ve üç hafta boyunca deney grubu sınıfında uygulanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde Shapiro-Wilk normallik testi, bağımlı gruplar ttesti ve bağımsız gruplar t-testi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre; PbDÖ yaklaşımının uygulandığı deney grubu öğrencilerinin kontrol grubuna kıyasla empati beceri düzeylerinin geliştiği, drama temelli PbDÖ yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin empati beceri düzeylerini geliştirmede etkili olduğu anlaşılmıştır.The purpose of this study is to investigate the effects of Problem-Based Learning (PBL) utilized with drama applications in which the problem state was evoked on primary school pupils’ empathy skill levels. Pretestposttest control-group design was utilized through the research which was applied on two groups each consisting of 24 3rd graders in Istanbul. Data collection was conducted with “Scale of Empathy for Children”. PBL process utilized with drama applications in which the problem state was evoked was conducted on experimental group and none on control group. Two of researchers prepared study plan for experimental group and, this plan was applied for three weeks. Shapiro-Wilk normality test, independent-samples t-test and paired-samples t-test were used for data analysis. Findings of the research show that empathy skill levels of the pupils in experimental group were significantly higher than of control group and that PBL utilized with drama applications was effective on increasing primary school pupils’ empathy skill levels