De ziekenhuisfinanciering: uitdagingen, sterktes en kansen tot verbetering

Hospital care is an important link of our healthcare system. The development of an appropriate organization and financing design that stimulates effective, fair and qualitative care is therefore a crucial challenge. In today’s context, Belgian hospital care is being financed in a complex and fragmented way. There are different financial flows that are being designed in close collaboration with the sector. This leads to a rather opaque system, sometimes with very little coordination between the different financial flows. The way physicians and hospitals are being paid needs to be reconsidered and will need to reward quality one way or the other. The patients themselves will also need to take up new roles, and sick funds will need to be involved in improving the current hospital financing system

Opinie-onderzoek over verschillen tussen openbare en private Vlaamse ziekenhuizen.

Uit vroegere studies bleek dat algemeen directeurs van Vlaamse openbare en private ziekenhuizen een eenheidsstatuut nastreven. Met een eenheidsstatuut wordt in het algemeen een situatie bedoeld waarbij de regelgeving voor alle ziekenhuizen dusdanig is dat noch de openbare noch de private ziekenhuizen zich bevoordeeld of benadeeld voelen tegenover elkaar bij het aanbieden van de zorg. Dit kan zowel verband houden met het juridisch statuut als met de regelgeving over financiering, personeel enz.. Een mogelijk eenheidsstatuut zal wellicht makkelijker tot stand komen als openbare en private ziekenhuizen een zelfde visie delen over een aantal beleidstopics. Het leek ons daarom interessant om via een opinie-onderzoek na te gaan hoe ziekenhuizen met een openbaar of een privaat karakter dezelfde of verschillende meningen hebben over elkaar wat betreft hun juridisch statuut, personeelsbeleid, mogelijke samenwerking, ziekenhuisfinanciering en toegankelijkheid. Alhoewel de resultaten aanduiden dat beide types ziekenhuizen, anno 2003, sterk te vinden zijn voor een eenheidsstatuut blijken er heel wat meningverschillen te bestaan over een aantal belangrijke beleidstopics.Studies;

Financiële toestand van de ziekenhuizen eind 1994.

Het regelmatig opvolgen van de financiële toestand van de ziekenhuizen door directie en overheid is cruciaal voor de kwaliteit en zelfs de continuïteit van de zorgenverstrekking. Vandaar dat in dit rapport de financiële gezondheid van 164Belgische ziekenhuizen (waaronder 114 Vlaamse) -eind 1994, werd onderzocht en vergeleken met de toestand- eind 1991.Financiële gezondheid wordt daarbij gemeten als een combinatie van de liquiditeitssituatie, de rentabiliteit, de solvabiliteit en het investeringsniveau. De analyse gebeurt per deelsector (algemeen - psychiatrisch; prive - openbaar) en ook volgens grootte - klasse. Er worden daarenboven aanduidingen gegeven van de financiële situatie van de Brusselse en Waalse ziekenhuizen op hetzelfde tijdstip. Elk individueel ziekenhuis kan zich aan de hand van de resultaten van deze studie positioneren tegenover de sector of deelsector, zodat de studie als dank mag beschouwd worden voor het vertrouwelijk ter beschikking stellen van jaarrekeningen.De resultaten uit dit onderzoek zijn zorgwekkend: alhoewel de financiële performantie in Vlaanderen lijkt beter te zijn dan in de ziekenhuizen van de andere regio's voldoen slechts 4 op 10 (vooral psychiatrische) Vlaamse ziekenhuizen aan de minimale eisen van financiële gezondheid.

Structurering van investeringsbeslissingen

lnvesteringsbeslissingen in ziekenhuizen zijn belangrijk: de activiteiten in ziekenhuizen zijn sterk technologisch bepaald, met name in de sfeer van diagnostiek en therapie. Met een aanschaf liggen voor meerdere jaren werkwijze, personele inzet en organisatie vast. Dan zijn er uiteraard de financiële gevolgen: het kapitaalbeslag en de kosten van personeel en hulpmiddelen. De complexe keuzes die jaarlijks in ziekenhuizen moeten worden gemaakt, vereisen een goed inzicht. Een goede structurering schept helderheid en heipt conflicten voorkomen

Kwaliteitsborging bij aanschaf van medische hulpmiddelen in Nederlandse ziekenhuizen? Inventarisatie van processen en eisen

Eerder verschenen als bijlage bij brief 481/06 BMT/RB/AvD/cvr als RIVM-briefrapport 481/06 BMT/RB/AvD/cvrEr is op verzoek van IGZ een inventariserend onderzoek uitgevoerd naar de manier waarop ziekenhuizen de kwaliteit borgen tijdens de beslissing om een nieuw medisch hulpmiddel aan te schaffen. In de Nederlandse ziekenhuizen worden nieuwe medische hulpmiddelen zowel via een multidisciplinair overleg tussen belanghebbenden als zonder overleg aangeschaft via de afdeling inkoop. De eerste manier van inkoop vergt meer tijd, maar de verschillende aspecten van een hulpmiddel worden bij de beslissing tot aanschaf meegewogen. Wanneer een gebruiker zonder verder overleg een hulpmiddel aanschaft, zal de aanschaf vrij snel kunnen plaatsvinden, maar er bestaat een risico dat er een aantal aspecten minder gedegen zijn meegewogen. Tijdens het onderzoek in negen ziekenhuizen is de indruk ontstaan dat de ziekenhuizen vaak bewust voor een bepaald traject kiezen, waarbij de kosten van het inkooptraject worden afgewogen tegen de aard van het hulpmiddel en het gebruik van het hulpmiddel binnen een ziekenhuis. Er zijn voor beide trajecten punten geodentificeerd waarop verbeteringen mogelijk zijn. In elke instelling bleek het mogelijk om hulpmiddelen aan te schaffen buiten de geldende inkoopprocedures om. Dit is een ongewenste situatie, mede doordat de aangeschafte producten niet traceerbaar zijn.IG

Varicella paediatric hospitalisations in Belgium : a 1-year national survey

Background: Varicella universal vaccination (UV) has been implemented in many countries for several years. Nevertheless, varicella UV remains debated in Europe and few data are available on the real burden of infection. We assessed the burden of varicella in Belgium through analysis of hospitalised cases during a 1-year period. Methods: Data on children admitted to hospital with varicella were collected through a national network from November 2011 to October 2012. Inclusion criteria were either acute varicella or related complications up to 3 weeks after the rash. Results: Participation of 101 hospitals was obtained, covering 97.7% of the total paediatric beds in Belgium. 552 children were included with a median age of 2.1 years. Incidence of paediatric varicella hospitalisations reached 29.5/105 person-years, with the highest impact among those 0-4 years old (global incidence and odds of hospitalisation: 79/105 person-years and 1.6/100 varicella cases, respectively). Only 14% (79/552) of the cohort had an underlying chronic condition. 65% (357/552) of children had >= 1 complication justifying their admission, 49% were bacterial superinfections and 10% neurological disorders. Only a quarter of children (141/ 552) received acyclovir. Incidence of complicated hospitalised cases was 19/10(5) person-years. Paediatric intensive care unit admission and surgery were required in 4% and 3% of hospitalised cases, respectively. Mortality among Belgian paediatric population was 0.5/106 and fatality ratio 0.2% among our cohort. Conclusions: Varicella demonstrated a substantial burden of disease in Belgian children, especially among the youngest. Our thorough nationwide study, run in a country without varicella UV, offers data to support varicella UV in Belgium

The effect of competition on process and outcome quality of hospital care: An empirical analysis for the Netherlands

The paper focuses on the relationship between competition and quality in the Dutch hospital sector. We analyse the period of 2004-2008, in which a healthcare reform took place in the Netherlands, introducing competition in the healthcare sector. The increased attention to hospital quality and its growing importance in a new institutional environment have resulted in a gradual increase of the voluntary disclosure of quality indicators by Dutch hospitals. We use panel data on Dutch general and academic hospitals in 2004-2008, including both process indicators (e.g., share of operation cancellations on short notice and share of diagnoses within 5 days) and outcome indicators (e.g., mortality rates) of hospital quality. We take the correlation between the disclosure decision and the level of the disclosed quality indicators explicitly into account by estimating a bivariate model. We find that competition explains differences in performance on process indicators, but not on outcome indicators.

Prijsconcurrentie gaat niet samen met macrobudget ziekenhuizen

Het kabinetsvoorstel om ziekenhuizen te laten concurreren binnen een macrobudget straft prijsconcurrentie af. De overheid moet een keuze maken tussen prijsconcurrentie zonder macrobudget of een macrobudget zonder prijsconcurrentie