Determinants of Pharmacokinetic Variability during Extracorporeal Membrane Oxygenation: A roadmap to rational pharmacotherapy in children

Critically-ill infants sometimes require extracorporeal membrane oxygenation (ECMO) to provide adequate oxygenation and perfusion. Pharmacokinetic data are often lacking for this particular population, which leads to dose regimens that are based on personal experience or extrapolation from studies in other patients. This thesis aims to add to the understanding of determinants of drug behavior during ECMO, and to provide dose recommendations for commonly used drugs. Part I addresses practical problems that are encountered in pediatric studies. We give an overview of sampling and assay methods. Ultra-performance liquid chromatography with mass spectrometry (UPLC-MS) drug assays using small volumes of plasma were developed for beta-lactam antibiotics, sildenafil, midazolam, morphine and their main metabolites. In part II, drug adsorption was quantified in in vitro circuits. Oxygenator size has little influence on drug loss, but losses are correlated to the lipophilicity (log P value) of individual drugs. Drug loss is smaller in circuits with a centrifugal pump. Pharmacokinetic studies (part III) with cefotaxime, sildenafil and midazolam show that, in general, ECMO patients have a slower metabolism and excretion than non-ECMO patients, and a higher volume of distribution. This combination would require doses to be increased, and the dose interval lengthened. In contrast, within patients the period between cannulation and decannulation shows an increased clearance compared to pre- and post-ECMO, which suggests drug adsorption by the circuit and membrane oxygenator, CVVH-clearance or improved hepatic and renal perfusion. The poor predictability of these effects leads to the conclusion that individual drugs should be studied in ECMO patients. The methodology we present in this thesis can facilitate these studies

Het ontwikkelen van een methode voor het bepalen van een aantal polycyclische aromaten in diverse produkten

Doel van dit onderzoek is: het ontwikkelen van een universele methode voor het bepalen van een aantal polycyclische aromaten in diverse relevante produkten. Aan de hand van methoden beschreven in de literatuur werd een universele analysemethode ontwikkeld voor het bepalen van een tiental PCA's in diverse produkten, welke gebruik maakt van vloeistofchromatografie, met fluorescentie- en U.V. detektie. De detektiegrens is afhankelijk van de matrix en de component en varieert van 0,1 tot 5 ug/kg. De gemiddelde recovery, op een niveau van tienmaal de detektiegrens, bleek ca. 73% te bedragen. De methode is toepasbaar bevonden op produkten als: water, koffie, zuiveringsslib, grond, barbecueafval,gerookte visprodukten en groenten. Een methode ter bevestiging van de geanalyseerde PCA's is op dit moment alleen aanwezig voor een zestal PCA's in produkten met een gehalte van 50 ug/kg of hoger

Het ontwikkelen van een snelle methode voor het bepalen van aflatoxine MI in melk

Doel is het ontwikkelen van een snelle methode voor het bepalen van aflatoxine M1 in melk met als detectiegrens 0,005 µg/l

Chromatografie (samenvatting van de cursus gegeven in het voorjaar 1980)

Deze nota geeft een overzicht van de chromatografie met de nadruk op de technieken, die op het waterkwaliteitslaboratorium van het ICW worden toegepast en is in eerste instantie bedoeld als naslagwerk voor degenen, die de cursus hebben gevolgd