Sporcularda Skafoid Kırıkları ve Tedavi Yöntemleri,

Skafoid kırıkları, el bileği için malunionun başlıca nedenlerinden biri olabilir. Bu kırıklar, gündelik yaşam aktivitelerinin yanı sıra, sportif faaliyetler sırasında da sıkça oluşabilir. Bu tür kırıkların insidansı boksörler, futbolcular ve jimnastikçiler ve diğer müsabaka sporcularında daha yüksektir. Kırılan skafoid, fleksiyon eğilimi içindedir. Skafoid psödoartrozları beş yıl içerisinde el bileğinde dejeneratif artrite yol açmaktadır. Skafoid kırıklarına bağlı dorsal interkalar segment instabilitesi veya skafoid kaynamama ilerleyici çökmesi de gelişebilir. Bu nedenle, kırık tipi ve yerleşimine özgü iyi bir tedavi planı uygulanmalıdır. Skafoid kırıklarının tedavisi kırık ayrılma miktarına ve stabilitesine göre belirlenmektedir. Skafoid kırıkların yerleşimi ağırlıklı olarak (%80) bel ve tüberkül bölgesindedir. Bu bölgedeki yer değiştirmemiş kırıklarda kaynama oranı %90 civarında olmakla birlikte, kaynamama durumunda tedavi başarısızlığı %25-45 arasındadır. Kırık şüphesi olan sporculara manyetik resonans görüntülemenin hemen yapılması önerilir. Son yıllarda kapalı kanullü vida uygulamaları ile başarılı sonuçlar literatürde yer almaktadır. Bununla birlikte, hangi tedavi seçilirse seçilsin hastanın düzenli aralıklarla takip edilmesi büyük önem taşımaktadır. Uygulanmakta olan tüm açık veya kapalı yöntemlerde uzun süreli immobilizasyon ve ikincil doku hasarı önemli bir dezavantajdır. Akut skafoid kırıklarının tedavisinde yeni bir yöntem olan trapezio-lunat mini eksternal fiksasyon ile ek immobilizasyona ve ikincil doku hasarına gerek kalmamaktadır. Çalışmada sporcularda skafoid kırıkların tedavi yöntemlerinden bahsedilecektir. 38 skafoid kırıklı sporcu hastamızda uyguladığımız tedavi yöntemleri ve sonuçları anlatılacaktır. Uygulamalarımızda, alçı tespiti uyguladığımız akut kırıklı vakalarda ortalama 7.3 haftada ve perkutan vidalama uyguladığımız gecikmiş vakalarımızda ortalama13.4 haftada kaynama sağladık. Uzun dönem 4 yıllık takiplerimizde; cerrahi uyguladığımız hastalarımızın %20 sinde artrozik şikayetler oluşmuştur

New Image Processing Methods for Ultrasound Musculoskeletal Applications

In the past few years, ultrasound (US) imaging modalities have received increasing interest as diagnostic tools for orthopedic applications. The goal for many of these novel ultrasonic methods is to be able to create three-dimensional (3D) bone visualization non-invasively, safely and with high accuracy and spatial resolution. Availability of accurate bone segmentation and 3D reconstruction methods would help correctly interpreting complex bone morphology as well as facilitate quantitative analysis. However, in vivo ultrasound images of bones may have poor quality due to uncontrollable motion, high ultrasonic attenuation and the presence of imaging artifacts, which can affect the quality of the bone segmentation and reconstruction results. In this study, we investigate the use of novel ultrasonic processing methods that can significantly improve bone visualization, segmentation and 3D reconstruction in ultrasound volumetric data acquired in applications in vivo. Specifically, in this study, we investigate the use of new elastography-based, Doppler-based and statistical shape model-based methods that can be applied to ultrasound bone imaging applications with the overall major goal of obtaining fast yet accurate 3D bone reconstructions. This study is composed to three projects, which all have the potential to significantly contribute to this major goal. The first project deals with the fast and accurate implementation of correlation-based elastography and poroelastography techniques for real-time assessment of the mechanical properties of musculoskeletal tissues. The rationale behind this project is that, iii in the future, elastography-based features can be used to reduce false positives in ultrasonic bone segmentation methods based on the differences between the mechanical properties of soft tissues and the mechanical properties of hard tissues. In this study, a hybrid computation model is designed, implemented and tested to achieve real time performance without compromise in elastographic image quality . In the second project, a Power Doppler-based signal enhancement method is designed and tested with the intent of increasing the contrast between soft tissue and bone while suppressing the contrast between soft tissue and connective tissue, which is often a cause of false positives in ultrasonic bone segmentation problems. Both in-vitro and in-vivo experiments are performed to statistically analyze the performance of this method. In the third project, a statistical shape model based bone surface segmentation method is proposed and investigated. This method uses statistical models to determine if a curve detected in a segmented ultrasound image belongs to a bone surface or not. Both in-vitro and in-vivo experiments are performed to statistically analyze the performance of this method. I conclude this Dissertation with a discussion on possible future work in the field of ultrasound bone imaging and assessment