Idiopathische Normale Druk Hydrocephalie en de oudere patiënt

Idiopathische Normal Pressure Hydrocephalus (iNPH) wordt gekenmerkt door de trias cognitieve stoornissen, loopstoornissen en urine-incontinentie. De behandeling bestaat uit het plaatsen van een ventriculoperitoneale drain. Onder meer door verschillende onderzoeksmethoden in trials met mogelijk meerdere biasvormen, maar ook eventueel bijkomende neurodegeneratieve aandoeningen, zoals de Ziekte van Alzheimer en vasculaire dementie, zijn er geen goede kwantitatieve noch kwalitatieve gegevens die de lange termijn resultaten van een drain voorspellen. Omdat deze co-morbiditeit medebepalend is of de verwachte winst van een drain opweegt tegen de complicatiekans, is een kritische multidisciplinaire analyse van de co-morbiditeit, kwetsbaarheid én wens van de patiënt voorwaardelijk om te komen tot klinische relevante meerwaarde

Desmopressine voor de behandeling van nycturie bij ouderen: ongewenst door hoog risico op bijwerkingen?

Desmopressine, een synthetische analoog van het antidiuretisch hormoon, wordt gebruikt ter behandeling van nachtelijke incontinentie bij kinderen en sinds enkele jaren ook in de behandeling van nycturie bij ouderen. Nycturie bij ouderen veroorzaakt slaapstoornissen en is geassocieerd met een hogere kans op vallen en een hogere mortaliteit. Desmopressine leidt bij ouderen tot een significante afname van de nycturie en daarmee tot een betere slaapkwaliteit. Hierdoor wordt het steeds meer voorgeschreven bij ouderen. Desmopressine veroorzaakt bij volwassenen in 15% een borderline hyponatriëmie (Na=130–135mmol/l) en in 5 % een ernstige hyponatriëmie. Predisponerende factoren hiervoor zijn een hogere dosis, leeftijd > 65jaar, een laag-normaal serum natrium, een hoog basaal 24-uurs urine volume, co-medicatie, zoals thiazidediuretica, tricyclische antidepressiva’s, specifieke serotonineheropnameremmers, chlorpromazine, carbamazepine, loperamide en NSAIDs (Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drugs). Een hyponatriëmie kan, indien ernstig en snel ontstaan, klachten geven zoals hoofdpijn, misselijkheid, braken, duizeligheid en het kan in ernstige gevallen leiden tot somnolentie, bewustzijnsverlies en overlijden. Wij presenteren twee patiënten waarbij desmopressine-gerelateerde hyponatriemie aanleiding was voor ziekenhuisopname. Vanwege het hoge risico op hyponatriëmie bij ouderen na gebruik van desmopressine, moeten alternatieve behandelingsstrategieën voor nycturie eerst worden overwogen. Indien desmopressine toch wordt voorgeschreven, is nauwgezette controle van het serum natrium noodzakelijk

Huisartsgeneeskundige zorg in het verzorgingshuis

Een deel van de Nederlandse huisartsenzorg bestaat uit zorg voor ouderen in verzorgingshuizen. We vergelijken de huisartsenzorg aan patiënten in deze verzorgingshuizen met die aan leeftijdsgenoten die zelfstandig, buiten het verzorgingshuis, wonen. Omdat mensen langer zelfstandig wonen en de indicatiestelling voor plaatsing in een verzorgingshuis op basis van slecht functioneren in ADL gebeurt, verwachtten we een groep ouderen te vinden in het verzorgingshuis die meer complexe zorg behoeft van de huisarts. Het onderzoek is een ‘matched case-control’-studie in 3 Nederlandse huisartspraktijken in de periode 1/1/1998 tot 1/7/2004. De belangrijkste resultaten zijn dat de prevalentie van cognitieve problemen twee keer zo hoog en de prevalentie van depressie drie keer zo hoog is in de groep verzorgingshuisbewoners vergeleken met hun zelfstandig wonende leeftijdsgenoten. Problemen van het bewegingsapparaat worden ook veel gezien in de verzorgingshuizen. Chronische longproblemen, hart- en vaatziekten (excl. CVA) en urineweginfecties komen meer voor, maar CVA, diabetes en kanker komen juist evenveel voor binnen en buiten het verzorgingshuis. Geïnstitutionaliseerde ouderen gebruiken gemiddeld meer medicamenten tegelijkertijd. De conclusie is dat de huisarts in het verzorgingshuis te maken heeft met een specifieke kwetsbare groep ouderen waarbij de zorg niet beperkt is tot de behandeling van chronische aandoeningen, maar meer gericht is op het complexe samenspel van ziekte, afnemende functionele en cognitieve status en het levensperspectief van kwetsbare ouderen in het verzorgingshuis

Ouderdom: altijd gebreken? : preventief-gezondheidskundig onderzoek met aandacht voor vroege opsporing van functiestoornissen bij ouderen in verzorgingstehuizen

Dit boek beschrijft een onderzoek dat in 1988, 1989 en 1990 in drie verzorgingstehuizen in Haarlem resp. Heemstede werd uitgevoerd. Deel A geeft een overzicht van de literatuur betreffende het mogelijke nut van vroege opsporing van functiestoornissen (handicaps) bij ouderen. Argumenten worden naar voren gebracht en bediscussiëerd waarom enerzijds deze handicaps bij bewoners van bejaardenverzorgingstehuizen onopgemerkt gebleven zouden zijn en anderzijds effect zou mogen worden verwacht na eerdere opsporing van deze handicaps. Deel B bevat de vraagstelling van het onderzoek en een beschrijving van de onderzoeksmethoden. Zie ook bijlage 1, waarin het onderzoeksschema wordt toegelicht. Deel C geeft in drie hoofdstukken een beschrijving van de resultaten. Beschreven worden de populatie (hoofdstuk 5), de bij deze ouderen gevonden bijzonderheden of signalen (hoofdstuk 6) en de mening van bewoners en huisartsen over het onderzoek (hoofdstuk 7). In deel D worden beschouwingen gegeven en conclusies getrokkenIn Nederland wonen ongeveer 150.000 ouderen in een verzorgingstehuis. Velen zetten zich in om de gezondheid van deze ouderen in zo goed mogelijke conditie te houden. Met de in dit proefschrift beschreven studie wordt nagegaan of de geneeskundige zorg voor deze bewoners verder verbeterd zou kunnen worde

Het vierde generatie dilemma

Niet UB, maar tijdelijk ter bevordering van de PDF bestanden in het Leids Repositorium

Public Health Foresight Report 2018 - A healthy prospect

Het gaat goed met de volksgezondheid in Nederland. We worden steeds ouder, en de meeste mensen voelen zich gezond en niet beperkt. Toch staan we voor een paar grote toekomstige opgaven. In deze synthese van de zevende Volksgezondheid Toekomst Verkenning (VTV) staat beschreven wat er op ons afkomt en hoe we daarmee om kunnen gaan. De VTV-2018 laat zien hoe onze volksgezondheid en zorg zich de komende 25 jaar ontwikkelen als we als maatschappij niets extra's zouden doen. Door de vergrijzing neemt het aantal ouderen toe. Ook wonen zij vaker alleen en zelfstandig. Er zijn straks meer mensen met chronische aandoeningen als dementie, kanker en hart- en vaatziekten, en deze aandoeningen komen vaker tegelijkertijd voor. Daardoor wordt de zorg complexer. De zorg verandert ook door technologische ontwikkelingen en omdat patiënten steeds meer zelf doen. Er komt meer druk op mantelzorgers. Daarnaast hebben we last van de drukke stad en flexibel werk. Jongeren ervaren steeds meer prestatiedruk. Dit zijn een aantal van de belangrijke opgaven waar we voor staan. Deze opgaven vragen om een nieuwe manier van werken. We zullen meer moeten samenwerken: beleidsmakers, burgers, patiënten, zorgverleners, onderzoekers én maatschappelijke organisaties. Daarbij staat de persoonlijke situatie van mensen centraal. Dit betekent ook over de grenzen van volksgezondheid en zorg heen kijken: voor een gezonde toekomst zijn een gezonde omgeving, school en werkplek van groot belang. Er gebeurt al veel in de maatschappij voor de volksgezondheid en zorg om beter voorbereid te zijn op de toekomst. Hier kunnen we van leren en verder op bouwen. De VTV verschijnt elke vier jaar, in opdracht van het ministerie van VWS. Hiermee draagt het RIVM bij aan het volksgezondheidsbeleid in Nederland. De volledige VTV-2018 is te vinden op www.vtv2018.nl.The prospects for future public health in the Netherlands are good. Our life expectancy is steadily increasing, and most people feel healthy and do not experience activity limitations. Nevertheless, we face some major future challenges. The seventh Public Health Foresight study describes the societal challenges we will be facing and how we can deal with them. The Public Health Foresight study 2018 shows how our public health and health care sector will develop over the coming 25 years if we, as a society, do not take any extra measures. Our ageing population results in an increase in the number of older persons. These persons also live alone and independently more frequently. More people will suffer from chronic diseases such as dementia, cancer, and cardiovascular diseases, and these diseases will also occur more often in combination with each other. As a result, health care will become more complex. Care is also changing as a result of technological developments and because patients are increasingly doing more themselves. More pressure is being put on informal caregivers. In addition, we are faced with increasingly busy cities and flexible contracts, and young people are feeling increasing levels of pressure to perform. The above are some of the major challenges we are facing. These challenges demand a new way of working. We will have to collaborate more; this applies to policymakers, citizens, patients, caregivers, researchers, and social organisations. While doing so, the focus should be on the personal situation of each individual. This also means that we need to look beyond the scope of the public health sector and care sector as such. A healthy environment, school, and workplace are essential for a healthy future. Much is already being done within society in relation to public health and care to be better prepared for the future. We can learn from this and use it as a base to build on further. The Public Health Foresight study is published once every four years at the request of the Ministry of Health, Welfare and Sport. Through this study, RIVM contributes to public health policy in the Netherlands. The complete Public Health Foresight study 2018 can be accessed at www.vtv2018.nl

Monique van Eijken. Strategies for improving community healthcare for the elderly

bespreking proefschrift Monique van Eijken. Strategies for improving community healthcare for the elderly. Academisch proefschrift. Radboud Universiteit Nijmegen. 200

Bulletin van de Vereniging voor Dansonderzoek

Wetensch. publicati

Care synthese, kwaliteit van zorg en richtlijnen in de langdurende zorg

__Abstract__ De aandacht voor kwaliteit van zorg heeft de laatste decennia een grote vlucht genomen. Ook in de langdurende zorg is er een steeds meer aandacht gekomen voor kwaliteit van zorg. In dit kwaliteitsdenken in de gezondheidszorg zijn twee tendensen zichtbaar, die elkaar voornamelijk lijken tegen te werken in plaats van elkaar aan te vullen. Deze tendensen zijn: 1) het standaardiseren van zorg en 2) cliëntgerichte zorg. In het bijzonder in de langdurende zorg, meer nog dan in de kortdurende zorg (cure) is de spanning tussen deze beide tendensen merkbaar. Dit heeft onder andere te maken met een grotere diversiteit tussen zorgvragers en het, in het algemeen langdurende karakter van de zorgrelatie, waardoor het cliëntgerichte denken intensiever vorm en inhoud krijgt. Daarentegen bieden richtlijnen handvatten om complexe zorgvragen te kunnen aanpakken. Deze care synthese onderzoekt de spanning tussen beide tendensen en kijkt waar beiden elkaar kunnen versterken, aanvullen en van elkaar kunnen leren