Uncovering the myth of learning to read Chinese characters: phonetic, semantic, and orthographic strategies used by Chinese as foreign language learners

Oral Session - 6A: Lexical modeling: no. 6A.3Chinese is considered to be one of the most challenging orthographies to be learned by non-native speakers, in particular, the character. Chinese character is the basic reading unit that converges sound, form and meaning. The predominant type of Chinese character is semantic-phonetic compound that is composed of phonetic and semantic radicals, giving the clues of the sound and meaning, respectively. Over the last two decades, psycholinguistic research has made significant progress in specifying the roles of phonetic and semantic radicals in character processing among native Chinese speakers …postprin

(Dis)connections between specific language impairment and dyslexia in Chinese

Poster Session: no. 26P.40Specific language impairment (SLI) and dyslexia describe language-learning impairments that occur in the absence of a sensory, cognitive, or psychosocial impairment. SLI is primarily defined by an impairment in oral language, and dyslexia by a deficit in the reading of written words. SLI and dyslexia co-occur in school-age children learning English, with rates ranging from 17% to 75%. For children learning Chinese, SLI and dyslexia also co-occur. Wong et al. (2010) first reported on the presence of dyslexia in a clinical sample of 6- to 11-year-old school-age children with SLI. The study compared the reading-related cognitive skills of children with SLI and dyslexia (SLI-D) with 2 groups of children …postprin

Body in the forbidden city

This research offers an investigation into Chinese/Confucian bodies through exegetical writing using analytical discourse and creative practice in the form of painting. It reflects on diverse perspectives about the body in Chinese society during different historical periods. The space of the Forbidden City, Beijing, is an ideal site for analysing understandings of the Chinese body, as the space itself, such as its layout, designs and regulations, are all inscribed with Confucian values and cultural meanings

Trinity Reporter, May 1976

https://digitalrepository.trincoll.edu/reporter/2008/thumbnail.jp

Affective Societies: Key Concepts

Affect and emotion have come to dominate discourse on social and political life in the mobile and networked societies of the early 21st century. This volume introduces a unique collection of essential concepts for theorizing and empirically investigating societies as Affective Societies. The concepts engender insights into the affective foundations of social coexistence and are indispensable to comprehend the many areas of conflict linked to emotion such as migration, political populism, or local and global inequalities. Each chapters provides historical orientation; detailed explication of the concept in question, clear-cut research examples, and an outlook toward future research

Wspólnota obserwacyjnych wież : góry i zen w twórczości Gary'ego Snydera i Wendella Berry'ego

Praca traktuje o pojęciu wspólnoty w ujęciu badań amerykańskich. Wspólnota rozpatrywana jest poprzez przecinanie się z takimi pojęciami jak: dom, miejsce, dział wodny, bioregion, które zestawione zostają z przestrzenią. Przestrzeń, postrzegana jako rękopis dziejów, odczytana zostaje poprzez ślady w nim zapisane, a zarazem wytłoczone w ziemi; są to ślady ludzi i zwierząt; prastare, niegdyś przebyte i odczytywane na nowo poprzez przywołanie pradawnych zwyczajów polowania rdzennych Amerykanów czy budowania szlaków górskich. Ślady i ścieżki, zarówno ich odkrywanie, interpretowanie, kierowanie się nimi, chodzenie i budowanie, stają się wewnętrzną strukturą dysertacji, która wspólnotę charakteryzuje jako tę, która nieustannie się przeobraża; nie tyle się rozrasta, co ujawnia się w pracy („the real work,” „the good work”), jak i przywiązaniu do miejsca. Jednakże, zarówno wspólnota, jak i przywiązanie nie są tutaj terminami określającymi stabilność czy też statyczność wspomnianych pojęć. Miejsca uczy się człowiek poprzez chodzenie. Jednakże, samo miejsce nie jest tylko ogrodzonym terenem, ale rozrasta się poza ten obszar, zarówno we wnętrzu człowieka, jak i jego zewnętrzu. Dom-miejsce to co innego niż przestrzeń. Rysy miejsca są w końcu rysami regionu, tym samym, rysami świadomości pewnej przynależności. Percepcja domu przez Snydera i Berry’ego ukazuje, iż przestaje on być ugruntowanym miejscem, fundamentem, opoką, gdyż traci wszystko to, co stałe i niezmienne, stając się w ten sposób procesem. Zatem dom to nie tyle miejsce rzeczywiste, namacalne, pozwalające na chwilowe odcięcie świata z zewnątrz i bytowanie we wnętrzu znanego nam świata, opatrzonego stałością i znajomością rzeczy w nim zgromadzonych, co pamięć miejsca, które – we wczesnych latach – człowiek poznał jako pierwsze, a następnie jest on wyrastaniem z tego miejsca, zamykaniem miejsca w umyśle aniżeli siebie w miejscu. Jednak pamięć miejsca nigdy nie jest stała; ona się zaciera, płowieje, podlega zmianom. Jest niepełna, fragmentaryczna, wyrasta ze świata, ubywa wraz z ubywaniem człowieka. Przez miejsca człowiek przechodzi nie opuszczając jednak przestrzeni. Miejsca cechuje płynność. Kondensacją myśli na temat miejsca-domu-umysłu jest dom na palach („the long-legged house”) Berry’ego, wieża obserwacyjna („lookout tower”) oraz chatka Snydera u podnóża Sierra Nevada w Kalifornii. Wieże obserwacyjne stają się metaforą umysłu zen, który mieszcząc w sobie przestrzeń zaciera wszelkie dychotomie osadzone w kulturze zachodniej. Każde pozorne rozdarcie staje się bowiem miejscem zaczepienia o takie pojęcia jak bycie – postrzeganie – bycie postrzeganym („seeing being and being seen”) i stanowi zarazem przedłużenie krajobrazu („enlargement of our living space”). Wspólnota jest zatem formą bytowania i postrzegania; jest dbałością o miejsce, pielęgnowaniem i kultywowaniem miejsca-domu; jest wglądem do wnętrza i otwartością na przestrzeń oraz byciem wewnątrz raczej niż byciem „ponad”. We wczesnym etapie jest osamotnieniem, kolizją światów ludzi będących obok siebie. Jest wypatrywaniem więzi i potrzebą stworzenia czegoś stałego, a następnie spotkaniem iluzji i zawieszeniem wiary. Jest dostrzeżeniem swojej niepełności i chęcią bytowania pośród innych. Jest przechodzeniem przez miejsca przebyte i odczytywaniem więzi dawnych i nowych. Jest połączeniem tego, co rozdarte i zawieszone; zacieraniem dychotomii; jest nie tylko wspólnotą ludzi, ale wszystkiego, co żyje; jest byciem, postrzeganiem i byciem postrzeganym

The theatre of affect

There is an extensive body of work in the fields of philosophy, psychology, and sociology which identifies a specific world view based on the following criticism of modern society: that people live monocerebral existences divided from their physical, emotional, and intuitive abilities. In this state, the capacity for affect -emotional response - is believed to be atrophied, and experience nullified. Such a condition - which may be loosely termed 'mind/body split' - results in a diminished ability to relate to other people, a sense of alienation from the world, and a pathological loss of human capacities. Many psychologists believe that this state prefigures neuroses, destructiveness, and schizophrenia. This thesis is concerned with the concept of 'mind/body split' and its relation to affective communication in the theatre. The subjects of my enquiry are theatre practitioners or companies whose work has directly addressed these issues: Antonin Artaud, Jerzy Grotowski, The Living Theatre, The Performance Group, The Open Theatre, Peter Brook, and Eugenio Barba. My aim has been to re-examine the work of these seven in order to produce evidence of their concern for affect, heightened experience, and the healing of mind-body schism. I propose that an understanding of these concerns provides a major critical key to the appraisal of the practitioners in question

Attention Restraint, Working Memory Capacity, and Mind Wandering: Do Emotional Valence or Intentionality Matter?

Attention restraint appears to mediate the relationship between working memory capacity (WMC) and mind wandering (Kane et al., 2016). Prior work has identifed two dimensions of mind wandering—emotional valence and intentionality. However, less is known about how WMC and attention restraint correlate with these dimensions. Te current study examined the relationship between WMC, attention restraint, and mind wandering by emotional valence and intentionality. A confrmatory factor analysis demonstrated that WMC and attention restraint were strongly correlated, but only attention restraint was related to overall mind wandering, consistent with prior fndings. However, when examining the emotional valence of mind wandering, attention restraint and WMC were related to negatively and positively valenced, but not neutral, mind wandering. Attention restraint was also related to intentional but not unintentional mind wandering. Tese results suggest that WMC and attention restraint predict some, but not all, types of mind wandering