Megalopolis of mezzogiorno: lokatie en handel in de wereldeconomie

Een van de problemen waar de economische wetenschap al geruime tijd mee worstelt is het gelijktijdig bestaan van economisch ontwikkelde regio’s en minder ontwikkelde regio’s. Waarom is het ene land verder ontwikkeld dan het andere? Het vakgebied van de ontwikkelingseconomie heeft deze vraag als hoofdthema van onderzoek. Nog steeds is er geen afdoende verklaring voor dergelijke verschillen in ontwikkelingsniveau.2 Niet alleen is er geen onomstreden theorievorming om de allerarmste landen door overheidsbeleid op te stuwen in de vaart der volken, maar ook als de economische ontwikkelingen voorspoedig zijn, zoals bij een aantal landen in zuidoost Azië, is een goede verklaring niet voorhanden. Dit komt de reputatie van de economische wetenschap in het algemeen, en van de ontwikkelingseconomie in het bijzonder, niet ten goede

Experimenten als motor voor verandering

Experimenteren doe je in een laboratorium. Voor de economie bestaan twee soorten laboratoria. De eerste is voor simulaties van economische gedrag door middel van spelletjes, in computerlabs of in de praktijk van alle dag. De tweede is een denktank waarin gebrainstormd wordt over alternatieve invullingen van economische instituties, organisaties, en beleid om de kloof te dichten tussen enerzijds een wenselijke economische toekomst en anderzijds de werkelijkheid van vandaag. Het Sustainable Finance Labii is van het tweede soort, dat net zoals bijvoorbeeld Economy Transformers en Bank of the Future werkt aan hervorming van de financiëele sector in reactie op de crisis. Doel van het in 2010 opgerichte Sustainable Finance Lab is het ontwikkelen van ideeën voor een daadwerkelijke verduurzaming van de financiële sector: een stabiele en robuuste financiële sector die bijdraagt aan een economie die de mens dient zonder daarbij zijn leefmilieu uit te putten

Feminisme en wetenschap

Rede Wageninge

Pleidooi voor pluralisme in het economieonderwijs

Er is een rijke traditie aan economische denkers en dwarsdenkers. Het probleem is, zo heeft de crisis laten zien, dat er maar heel selectief gebruik gemaakt wordt van de diversiteit aan kennis in de economische wetenschap op basis van een bepekt aantal vakken. Voor een doorsnee econoom staat het woord theorie gelijk aan een wiskundig model: het oplossen van een nutsmaximalisatievraagstuk onder randvoorwaarden. De economische traditie ligt er, studenten vragen erom, The Economist verwacht niet anders, en de Nederlandse economie snakt naar beleidsadviezen die verder gaan dan “meer markt of meer overheid”. Het is hoog tijd om echt werk te maken van pluralistisch economie-onderwijs