نقش فنّاوری‌های نوین در بازتوانی بلایا و حوادث

مقدمه: حوادث طبیعی و انسان‌ساخت به‌خصوص آنهایی که در مقیاس بزرگ اتفاق مي‌افتند، علاوه بر ایجاد مرگ و میر و مجروحیت، باعث ایجاد معلولیت‌‌های جسمی، روانی و اجتماعی نجات یافتگان از حادثه مي‌شوند‌. تأمين و ارائه خدمات به‌موقع، سریع و اثربخش توانبخشی در بلایا مي‌تواند میزان این معلولیت‌‌ها را به طور قابل توجهی کاهش دهد‌. ارائه خدمات توانبخشی در محل حادثه از طرفی یک ضرورت بوده و نبود آن مي‌تواند باعث ایجاد پیامد‌‌های منفی فردی، خانوادگی و اجتماعی شود و از طرف دیگر گاهی اوقات انتقال و ارائه این خدمات بسیار مشکل خواهد بود‌. هدف این مطالعه مرور محدود نیازها، ضعف‌‌ها و محدودیت‌‌های ارائه خدمات بازتوانی در حوادث و تبیین پتانسیل‌هایی است که فنّاوری‌‌های نوین در پاسخ به این نیازها ایجاد کرده‌اند‌. روش‌ها: در این مطالعه مقالات منتشر شده به زبان انگلیسی در پایگاه‌‌های اطلاعاتیLibrary of Congress، Web of Science وPubMed بررسی گردید‌. کلمات کلیدی مورد استفاده در این مطالعه عبارتند از: بازتوانی (Rehabilitation)، حوادث (Disaster) و فنّاوری (Technology)‌. محققان با مطالعه خلاصه مقالات هرکدام را که غیرمرتبط با هدف مطالعه بود، حذف و خلاصه مقالات مرتبط با هدف مطالعه را انتخاب كردند‌. مقاله حاضر، حاصل مطالعه مقالات مرتبط در دسترس مي‌باشد‌. خطای دسترسی نداشتن به همه مقالات و همچنین خطای انتخاب در این مطالعه وجود دارد‌. یافته‌ها‌: میزان استفاده از فنّاوری‌‌های نوین اعم از فنّاوریهای ارتباطی، دیجیتال و نانویی در همه مراحل بحران ازجمله توانبخشی بلایا در حال افزایش است‌. ارائه خدمات بازتوانی از راه دور، استفاده ازتوان رسانه‌‌های دیداری و شنیداری به منظور ارائه خدمات روانی، اجتماعی و حمایتی و همچنین طراحی سیستم‌‌های دیجیتال توانبخشی فیزیکی و روانی را می‌توان نمونه‌‌هایی از این فنّاوری‌‌ها دانست‌. نتیجه‌گیری: رشد سریع و پیشرونده فنّاوری‌‌های نوظهور، دورنمای روشن و امیدوارکننده‌ای را در استفاده از این فنّاوری‌‌ها در همه فعالیت‌‌های قبل، حین و بعد از بلایا ترسیم كرده است‌. شناخت چالش‌‌ها و نیازهای پیش رو در بازتوانی حوادث و پتانسیل‌هایی که فنّاوری‌‌های نوین در پاسخ به این نیازها خلق كرده‌‌اند، نیازمند توجه بیشتر محققان، مدیران و سیاستگذاران مي‌باشد‌

Applications of satellite ‘hyper-sensing’ in Chinese agriculture:Challenges and opportunities

Ensuring adequate food supplies to a large and increasing population continues to be the key challenge for China. Given the increasing integration of China within global markets for agricultural products, this issue is of considerable significance for global food security. Over the last 50 years, China has increased the production of its staple crops mainly by increasing yield per unit land area. However, this has largely been achieved through inappropriate agricultural practices, which have caused environmental degradation, with deleterious consequences for future agricultural productivity. Hence, there is now a pressing need to intensify agriculture in China using practices that are environmentally and economically sustainable. Given the dynamic nature of crops over space and time, the use of remote sensing technology has proven to be a valuable asset providing end-users in many countries with information to guide sustainable agricultural practices. Recently, the field has experienced considerable technological advancements reflected in the availability of ‘hyper-sensing’ (high spectral, spatial and temporal) satellite imagery useful for monitoring, modelling and mapping of agricultural crops. However, there still remains a significant challenge in fully exploiting such technologies for addressing agricultural problems in China. This review paper evaluates the potential contributions of satellite ‘hyper-sensing’ to agriculture in China and identifies the opportunities and challenges for future work. We perform a critical evaluation of current capabilities in satellite ‘hyper-sensing’ in agriculture with an emphasis on Chinese sensors. Our analysis draws on a series of in-depth examples based on recent and on-going projects in China that are developing ‘hyper-sensing’ approaches for (i) measuring crop phenology parameters and predicting yields; (ii) specifying crop fertiliser requirements; (iii) optimising management responses to abiotic and biotic stress in crops; (iv) maximising yields while minimising water use in arid regions; (v) large-scale crop/cropland mapping; and (vi) management zone delineation. The paper concludes with a synthesis of these application areas in order to define the requirements for future research, technological innovation and knowledge exchange in order to deliver yield sustainability in China