NLT-modules volgen in een academische omgeving

Het onderwijzen van een NLT-module vereist gespecialiseerde achtergrondkennis. Menig VO-docent moet er eerst goed voor gaan zitten om een nieuwe module op school te geven. Het BètaPlus programma aan de JCU biedt een extra voorbereidingsmogelijkheid. VO-docenten worden betrokken in NLT-onderwijs dat door een vakspecialist in een academische omgeving wordt gegeven. De leerlingen kunnen zich oriënteren op vervolgstudies: ze maken kennis met universitaire werkwijzen en voorzieningen

Formation and malformation of the enteric nervous system

To clarify pathogenetic mechanisms of congenital malformations of the ENS, the formation of the ENS was investigated in chicken and murine embryos. The experimental work was concentrated on several aspects of the interaction between neural crest cells and the enteric microenvironment. We investigated (a) whether enteric neural crest cells are sensitive to ischemia; (b) whether the migration substrates in aneuronal bowel persist when neural crest cell colonization is postponed; (c) when neural crest cells colonize various parts of murine bowel; (d) when and where the Is/Is gene affects neural crest cell colonization; (e) which axial level of the neuraxis provides precursor cells for enteric neurons; (f) how neural crest cells are directed to the future sites of the enteric ganglia; (g) whether neural crest cells proliferate during, migration and homing in the bowel. Hirschsprung's disease has a heterogeneous etiology that has been related to genetic, chromosomal, and other yet unknown factors. Family studies suggest genetic factors in the etiology of Hirschsprung's disease but there is little evidence of simple Mendelian inheritance. It seems that Hirschsprung's disease is an example of sexmodified multifactorial inheritance

Krachten tussen groot en klein

Theoretical Physic

CO2-verzet door onduidelijkheid

Door het openlaten van alle energiescenario’s, schept de overheid onzekerheid. Zo komt er geen draagvlak

Spectroscopic Studies of Impurity Ion Dynamics on the JET and TEXTOR Tokamaks

Het samensmelten van atoomkernen tot zwaardere elementen vindt op grote schaal plaats in sterren zoals de zon. In laboratoria over heel de wereld wordt onderzoek verricht naar het toepassen van deze kernfusie als een nieuwe, milieuvriendelijke energiebron. Dit gebeurt voornamelijk in de zogenaamde tokamaks, waar magnetische velden het hete plasma begrenzen en zo de wand van de machine beschermen tegen de extreme temperaturen die vereist zijn voor de fusiereacties (enkele 100 miljoen graden). Waterstofisotopen vormen de brandstof voor de reactie en het eindproduct is helium. Het onderzoek voor dit proefschrift werd verricht aan twee verschillende fusiemachines : de tokamaks JET (Engeland) en TEXTOR (Duitsland). Het behandelt twee aspecten van het fusieonderzoek : de poloïdale rotatie in JET plasma’s met een interne transport barrière en de straling en het transport van onzuiverheden in de nieuwe magnetische randconfiguratie van TEXTOR. Voor het eerst werden poloïdale rotatieprofielen opgemeten aan JET in het gebied rond een interne transportbarrière ; de langere opsluitingtijd van de deeltjes in de kern van dergelijke plasma’s leidt tot meer fusiereacties. De poloïdale rotatie blijkt lokaal aanzienlijk hoger te zijn dan de theoretische voorspellingen. De temperaturen in de kern van een tokamak plasma zijn hoger dan in het centrum van de zon. De wanden van het vat zijn hiertegen uiteraard niet bestand. Op TEXTOR wordt een nieuwe magnetische configuratie getest om een koeler randplasma te creëren. Onzuiverheden kunnen hierbij helpen door het wegstralen van een deel van de energie, maar mogen de brandstof in de kern niet verontreinigen. Een diagnostiek werd ontworpen om verschillende ionisatiegraden van koolstof, de belangrijkste intrinsieke onzuiverheid, te detecteren en zo de stralingseigenschappen en het transport te bestuderen. Onder de nieuwe configuratie blijkt inderdaad dat de straling van de laaggeïoniseerde koolstof toeneemt, zonder dat de onzuiverheden meer doordringen tot het centrale deel van het plasma