Desarrollo y evaluación de un sistema móvil de ayuda a la decisión médica en el campo de la oftalmología

Hoy en día es tal el impacto que tiene el uso de dispositivos móviles como smartphones y tablets en nuestras vidas que es difícil imaginar tener que prescindir de ellos. Estos terminales han favorecido el desarrollo de multitud de aplicaciones móviles, pero el inmenso éxito de las apps se debe al fácil manejo de estas. Prácticamente cualquier persona es capaz de manejarlas, independientemente del nivel de sus conocimientos sobre tecnología. Es tal la confianza que las personas depositamos sobre estas herramientas software que hasta les encomendamos nuestra salud. Cada vez aparecen más aplicaciones relacionadas con la salud y con hábitos de vida saludables. Y ya no sólo eso, sino que el personal médico cada día está más compenetrado con sistemas de mSalud o eHealth. Los profesionales sanitarios son conscientes del potencial que ofrecen las Tecnologías de la Información y la Comunicación (TIC), y no dudan en aprovecharlas. La aplicación de las TIC en la medicina tiene vital importancia en la mejora de la atención primaria, puesto que en zonas rurales o de difícil acceso, con pocos recursos económicos, no es viable ofrecer una atención médica especializada. Una buena atención primaria es la base de un mejor sistema sanitario. Tomar una buena decisión a tiempo por parte del médico de atención primaria podría tener una repercusión enorme. Con objeto de facilitar la tarea de diagnóstico, surgen los sistemas de ayuda a la toma de decisiones médicas, los cuales ofrecen asesoramiento y además refrescan los conocimientos del médico, en una profesión donde se sigue aprendiendo día a día. La aplicación de estos sistemas en enfermedades que son causa frecuente de visita a la consulta médica como son las patologías oftalmológicas, que además afectan directamente a la calidad de vida, tiene aún mayor importancia. El objetivo de este proyecto es el desarrollo de OphthalDSS, una aplicación móvil para el sistema operativo Android que implemente uno de estos sistemas, teniendo como referencia una versión anterior denominada DeSSEaDo, para lo cual se analizará previamente el estado del arte de los sistemas de ayuda a la toma de decisiones médicas en el campo de la oftalmología, concretamente para enfermedades del segmento anterior del ojo.Grado en Ingeniería de Tecnologías de Telecomunicació

Διερεύνηση της μεταβολής δεικτών νιτρο-οξειδωτικού stress με σκοπό την εύρεση της βέλτιστης θεραπευτικής αντιμετώπισης σε νεοδιαγνωσθέντες δυσγλυκαιμικούς ασθενείς

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί μια πολυπαραγοντική νόσο της οποίας τα ποσοστά στον πληθυσμό ολοένα και αυξάνονται. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι τα άτομα με διαγνωσμένο διαβήτη θα φτάσουν τα 439 εκατομμύρια το 2030. Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι η διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών, η οποία οφείλεται σε έλλειψη ινσουλίνης με κύρια έκφρασή της την αύξηση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα. Διακρίνεται σε τύπου 1, τύπου 2, κύησης καθώς και σε άλλες μορφές. Οι συνήθεις χρόνιες επιπλοκές του διακρίνονται σε μακροαγγειακές και μικροαγγειακές. Το οξειδωτικό στρες διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη των διαβητικών επιπλοκών, αφ’ ενός μέσω των αυξημένων ενεργών μορφών οξυγόνου (ROS) και αφ’ ετέρου λόγω της μειωμένης αποδόμησής τους από τον αντιοξειδωτικό αμυντικό μηχανισμό του κυττάρου. Υπάρχει λοιπόν συσχέτιση μεταξύ της υπεργλυκαιμίας, της παραγωγής των ROS, του οξειδωτικού στρες και της ανάπτυξης των διαβητικών επιπλοκών. Οι συγγενείς πρώτου βαθμού (FDR) διαβητικών ασθενών τύπου 2 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης Σακχαρώδους Διαβήτη. Αυτό είναι αποτέλεσμα της αντοχής στην ινσουλίνη καθώς και της ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας που έπειτα από μελέτες έχει βρεθεί ότι παρουσιάζουν οι FDR. Στην παρούσα εργασία αρχικά στο πρωτόκολλο Α διερευνήθηκε η μεταβολή του οξειδωτικού στρες έπειτα από εντατικοποίηση της θεραπείας σε μη ρυθμισμένους διαβητικούς ασθενείς οι οποίοι είχαν υποβέλτιστο γλυκαιμικό έλεγχο. Η εντατικοποίηση της θεραπείας έγινε στην πλειοψηφία των ασθενών με προσθήκη DPP4 αναστολέων και GLP-1 αγωνιστών στο θεραπευτικό τους σχήμα. Έπειτα από μελέτες έχει αποδειχθεί ότι αυτές οι κατηγορίες φαρμάκων έχουν και αντιφλεγμονώδη, αντιοξειδωτική και προστατευτική δράση έναντι των αγγείων σε διάφορα κύτταρα και ιστούς. Έπειτα στο πρωτόκολλο Β διερευνήθηκε η μεταβολή των επιπέδων δεικτών οξειδωτικού στρες σε υγιείς, δυσγλυκαιμικούς και πρώτου βαθμού συγγενείς διαβητικών ασθενών τύπου 2 έπειτα από μία δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη 75 g που υποβλήθηκαν. Οι δείκτες που προσδιορίστηκαν ήταν η μηλονική διαλδεΰδη (MDA), τα πρωτεϊνικά καρβονύλια (PCs) και τα επίπεδα των νιτρικών και νιτρωδών. Τα αποτελέσματα του πρωτοκόλλου Α έδειξαν ότι τα επίπεδα της MDA αλλά και των PCs εμφάνισαν στατιστικά σημαντική μείωση έπειτα από τους 12 μήνες εντατικοποιημένης θεραπείας των διαβητικών ασθενών που συμμετείχαν στη μελέτη. Τα αποτελέσματα του πρωτοκόλλου Β, έδειξαν ότι δεν υπήρξαν μεταβολές στα επίπεδα της MDA και στα επίπεδα των PCs σε καμία από τις τρεις ομάδες ασθενών που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη. Αντιθέτως όσο αφορά τη μέθοδο μέτρησης των επιπέδων των νιτρικών και νιτρωδών υπήρξαν σημαντικές μειώσεις στα επίπεδά τους στην ομάδα των δυσγλυκαιμικών ασθενών μετά από την διενέργεια της δοκιμασίας ανοχής στη γλυκόζη 75g.Diabetes Mellitus is a multifactorial disease of which the percentages are more and more augmented within the population. World Health Organization (WHO) estimates that by 2030 the people diagnosed with diabetes will have reached 439 million. Diabetes Mellitus is the disorder of the metabolism of carbohydrates, fats and proteins due to lack of insulin, with its primary manifestation being the increase in the levels of glycose in blood. Its categories include Type 1, Type 2, Gestational Diabetes during pregnancy and other types. Its most common chronic complications are distinguished in microvascular and macrovascular. Oxidative stress plays a major role in the development of the diabetic complications, on one hand through the elevated levels of Reactive Oxygen Species (ROS) and on the other hand due to their diminished deconstruction from the cellular antioxidant defensive mechanism. Hence, there is a correlation between hyperglycemia, the production of ROS, oxidative stress and the complications of diabetes. First Degree Relatives (FDR) of type 2 diabetic patients are at increased risk of developing Diabetes Mellitus. This is based on the insulin resistance as well as the endothelial dysregulation, both found to be present in FDR in the context of previous studies. In the present study, initially, in protocol A we examined the variation of oxidative stress after intensification of therapy in non-regulated diabetic patients who had underdeveloped glycemic control. The intensification of therapy occurred in the majority of patients with the addition of DPP4 inhibitors and GLP-1 agonists in their therapeutic regimen. From previous studies, it has been proven that these categories of drugs also have an anti-inflammatory, antioxidant and protective effect against vessels on different cells and tissues. Thereafter, in protocol B we examined the variation of the levels of the oxidative stress markers in healthy, dysglycemic patients and FDR of type 2 diabetic patients through a 75-gram oral glucose tolerance test, in which they were submitted. The markers identified were malondialdehyde (MDA), protein carbonyls (PCs), as well as the levels of nitrites and nitrates. The results of protocol A showed that the levels of MDA, along with those of PCs, demonstrated a statistically significant decline after 12 months of intensified therapy of the diabetic patients participating in the study. The results of protocol B showed no alteration on the levels of MDA as well as of PCs’ in none of the three groups of patients participating in the study. On the contrary, regarding the method measuring the levels of nitrites and nitrates there were important declines on the levels in the group of dysglycemic patients after the implementation of the 75-gram oral glucose tolerance test