USING SOCIAL MEDIA FOR CUSTOMER KNOWLEDGE MANAGEMENT IN DEVELOPING ECONOMIES: A SYSTEMATIC REVIEW

Knowledge Management (KM) research has theorized that KM activities lead to better firm performance. The current view that there is more external knowledge than exists within organizations has resulted in a preference for customercentric approaches over traditional KM activities. Recent advances in technology has resulted in social media use as an avenue for knowledge creation from the social interaction between brands and their customers. Most research however explore social media’s impact on organizational knowledge in developed economies with little attention to developing economies where KM could be conceptualized differently. In this research, we analyze the extent to which social media can support customer knowledge management (CKM) in developing economies. Using a systematic literature review, the current study captures literature containing keywords on social media and CKM published in relevant databases between January 2010 and December 2019. Finding from this study demonstrated that the strategies employed in developing economies largely depend on the type of social media and strategies can be made more effective through channel, engagement, and business intelligence management. It was also discovered that knowledge creation was the most important KM process for ensuring success while the systems that support this were a combination of Marketing, Sales, Customer Service, and Technology

The association between researchers’ conceptions of research and their strategic research agendas

In studies of the research process, the association between how researchers conceptualize research and their strategic research agendas has been largely overlooked. This study aims to address this gap. This study analyzes this relationship using a dataset of more than 8,500 researchers across all scientific fields and the globe. It studies the associations between the dimensions of two inventories: the Conceptions of Research Inventory (CoRI) and the Multi-Dimensional Research Agenda Inventory - Revised (MDRAI-R). The findings show a relatively strong association between researchers' conceptions of research and their research agendas. While all conceptions of research are positively related to scientific ambition, the findings are mixed regarding how the dimensions of the two inventories relate to one another, which is significant for those seeking to understand the knowledge production process better. The study relies on self-reported data, which always carries a risk of response bias. The findings provide a greater understanding of the inner workings of knowledge processes and indicate that the two inventories, whether used individually or in combination, may provide complementary analytical perspectives to research performance indicators. They may thus offer important insights for managers of research environments regarding how to assess the research culture, beliefs, and conceptualizations of individual researchers and research teams when designing strategies to promote specific institutional research focuses and strategies. To the best of the authors' knowledge, this is the first study to associate research agendas and conceptions of research. It is based on a large sample of researchers working worldwide and in all fields of knowledge, which ensures that the findings have a reasonable degree of generalizability to the global population of researchers.info:eu-repo/semantics/publishedVersio

Impact of PHDs Trained in Europe and North America on the Productivity of Scientific Research: Evidence from Latin America

Purpose: The main purpose of this study is to analyze the differences in research productivity between doctoral degree holders from European and North American universities, and doctoral degree holders from Peru.   Theoretical framework: Internationalization of higher education has become a phenomenon of great relevance in recent years (Romani et al., 2021), allowing an increasing number of doctoral researchers to study in foreign countries. However, little evidence has been generated in Latin America.   Design/Methodology/Approach: The study uses an explanatory approach based on data mining that analyze data from 863 researchers from 24 public and private universities in Perú, according to the two categories of productivity (high and low) defined by the National Scientific Research Agency.   Findings: The results show that of all the factors analyzed, the country of doctoral study is the most important variable in predicting the scientific productivity of researchers. This situation is confirmed when analyzing the number of publications made by researchers according to their category, where a clear tendency in favor of researchers who studied abroad can be seen.   Research, Practical & Social implications: The results suggest that international academics are more likely to publish in top-tier journals. Also, the results may be applicable to other countries, but more studies are going to be necessary.   Originality/Value: The results of this investigation are relevant, because studies about the academic internationalization effects on scientific productivity are scarce and no previous studies about this topic have been conducted in Latin America

Internationalization of Faculty in Research and Faculty Research Productivity: Evidence from Brazil and China

The benefits of the internationalization of higher education have contributed much to both its individual and institutional outcomes. They also contribute to faculty productivity and professional development. Growing budget cuts and operational costs, however, have led universities to begin to reduce academic staff’s international activities. International engagement is an important attribute of individual faculty members because it contributes to some of the most productive academic staff in the world (Finkelstein & Sethi, 2014). Thus, better measures of the impact of faculty international engagement on research productivity, have the potential to support institutional decision making related to higher education institutions’ (HEIs) internationalization strategies. The purpose of this dissertation study was to empirically examine if faculty research-related international activities were related to faculty research productivity at higher education institutions (HEIs). An additional question was, were these relationships significantly impacted by gender, academic rank, academic discipline, and institution type? This study derived relevant data from the Changing Academic Profession (CAP) survey, an international large-scale dataset collected from 24,874 academic staff in 19 countries during 2007-2008. China’s and Brazil’s datasets were extracted as case studies. Significant individual and institutional variables were included in the statistical model. A multiple regression analysis using STATA/SE 14.2 software tool was performed to address the research questions. The research model and conceptual approach were designed with the support of Knight’s (1994, 2004, 2012) internationalization frameworks, as they are widely used in the literature. The main results indicate that there is a positive and statistically significant relationship between international dissemination and faculty research productivity in both the Brazil and China samplings. The relationship between international collaboration and faculty research productivity, however, was not found to be significant in China; although it was in Brazil. The regression results included interaction effects. These also indicated significant differences between the observed relationships based on the following factors: gender, academic rank, academic discipline, and institution type, both in Brazil and in China. This study provides a strong framework and empirical evidence for outcomes related to the internationalization of higher education. The implications of this study can help stakeholders make better HEI performance-related decisions

Kim są najbardziej produktywni polscy naukowcy? Produktywność badawcza w niezróżnicowanym i niekonkurencyjnym systemie nauki

The growing scholarly interest in research top performers comes from the growing policy interest in research top performance itself. A question emerges: what makes someone a top performer? In this paper, the upper 10 percent of Polish academics in terms of research productivity are studied, and predictors of entering this class are sought. In the science system (and Poland follows global patterns), a small number of scholars produce most of the works and attract huge numbers of citations. Performance determines rewards, and small differences in talent translate into a disproportionate level of success, leading to inequalities in resources, research outcomes, and rewards. Top performers are studied here through a bivariate analysis of their working time distribution and their academic role orientation, as well as through a model approach. Odds ratio estimates with logistic regression of being highly productive Polish academics are presented. Consistently across major clusters of academic disciplines, the tiny minority of 10 percent of academics produces about half (44.7 percent) of all Polish publications (48.0 percent of publications in English and 57.2 percent of internationally co-authored publications). The mean research productivity of top performers across major clusters is on average 7.3 times higher than that of the other academics, and in terms of internationally co-authored publications, 12.07 times higher. High inequality was observed: the average research productivity distribution is highly skewed with a long tail on the right not only for all Polish academics but also for top performers. The class of top performers is as internally stratified as that of their lower-performing colleagues. Separate regression models for all academics, science, technology, engineering and mathematics (STEM) academics, and social sciences and humanities (SSH) academics are built based on a large national sample (2,525 usable observations), and implications are discussed.Rosnące zainteresowanie najbardziej produktywnymi naukowcami ma swoje źródło w zainteresowaniu wysoką indywidualną produktywnością w ramach ilościowych badań nauki i polityki naukowej. Co czyni naukowca najbardziej produktywnym badawczo? W prezentowanym artykule badamy górne 10 procent polskich naukowców pod kątem produktywności i poszukujemy predyktorów przynależności do tej grupy. W każdym systemie nauki niewielki odsetek naukowców pisze większość prac i przyciąga większość cytowań – ich rozkład jest skrajnie asymetryczny. Produktywność badawcza w powiązaniu z jakością publikacji determinuje poziom otrzymywanych nagród w nauce, a niewielkie różnice talentu mogą w sposób nieproporcjonalny przekładać się na poziom osiąganego sukcesu. Procesy te prowadzą do nierówności w dostępie do zasobów (środków, ludzi, infrastruktury i czasu przeznaczonego na badania). Najbardziej produktywni polscy naukowcy badani są tutaj za pomocą analizy dwuwymiarowej – analizujemy rozkład ich czasu pracy i orientacji na rolę akademicką – i przy użyciu podejścia modelowego. Badamy prawdopodobieństwo stania się wysoce produktywnym polskim naukowcem oszacowane dzięki zastosowaniu regresji logistycznej. W ramach głównych klastrów dyscyplin akademickich niewielka produktywna mniejszość, składająca się z 10 procent naukowców, odpowiada za niemal połowę (44,7 procent) wszystkich polskich publikacji (w tym 48 procent publikacji w języku angielskim i 57,2 procent publikacji pisanych ze współautorami zagranicznymi). Średnia produktywność badawcza najbardziej produktywnych naukowców jest ponad siedmiokrotnie (7,3) razy większa od produktywności 90 procent pozostałych naukowców zatrudnionych w polskim sektorze uniwersyteckim, a pod względem publikacji pisanych we współpracy międzynarodowej jest ona 12,07 razy większa. Zaobserwowano dużą nierówność – rozkład produktywności badawczej, zarówno dla wszystkich polskich naukowców, jak i dla najbardziej produktywnych naukowców, jest skrajnie asymetryczny, z charakterystycznym, długim ogonem z prawej strony rozkładu produktywności. Grupa najbardziej produktywnych naukowców, podobnie jak grupa pozostałych, mniej produktywnych naukowców, jest silnie wewnętrznie rozwarstwiona. Na bazie dużej krajowej próby (2525 obserwacji) stworzono osobne modele regresji logistycznej dla wszystkich naukowców; naukowców reprezentujących dyscypliny nauk ścisłych, technicznych, inżynieryjnych i matematycznych (STEM); oraz dla naukowców pracujących w naukach społecznych i humanistycznych (SSH). Funkcjonowanie kadry akademickiej w ramach pokazanej „reguły 10/50”, charakterystycznej również dla licznych systemów europejskich, rodzi konsekwencje dla polityki naukowej

Internacjonaliści i miejscowi – międzynarodowa współpraca badawcza w Polsce na mikropoziomie indywidualnych naukowców

The paper contrasts „internationalists” and „locals” (i.e. researchers who are international and local in their research): the former are researchers involved in international research cooperation and the latter are not. As a clearly defined group of Polish scientists (51.4%), internationalists are a separate type. Dehermetisation of the Polish science system puts locals in a radically more difficult situation. The processes we call „internationalization cumulative advantage” and „internationalization cumulative disadvantage” occur simultaneously, dividing the scientific community in terms of prestige, recognition and access to competitive research funding. Internationalisation in research is a powerful stratifying force, not only for institutions (causing their vertical diversification) but also for their departments (leading to horizontal segmentation). Highly internationalised institutions, departments, research groups and individual researchers are therefore emerging. Nine working hypotheses have been tested concerning gender, age and academic position, national cooperation, research productivity, distribution of working time, orientation towards academic roles, predictors of being internationalist and type of research productivity. Internationalists are mainly men and older scientists with longer academic experience and higher degrees. In all clusters of academic disciplines, internationalists generate more than 90% of publications produced as part of international cooperation: the lack of international cooperation in practice means the lack of internationally co-authored publications. Internationalists are much more productive when it comes to international co-authored publications: they represent 2320% of local productivity for peer-reviewed articles and 1600% for their equivalents. Internationalists spend less time on teaching, more on research and more on administrative duties. In Poland, the majority of female researchers are local (55%) and the majority of men are internationalists (56%). Therefore, the advancement of women on the academic ladder basedon purely scientific achievements is likely to be longer over time, and access to increasingly competitive individual funds for research is increasingly difficult. Our multidimensional analyses (logistical regression) have identified new predictors of engagement in international research collaboration. The results of our analyses based on an extensive survey (N = 3,704 returned questionnaires) lead to conclusions about academic careers, productivity patterns and internationalisation of research.W tekście porównano „internacjonalistów” i „miejscowych” (czyli badaczy umiędzynarodowionych i lokalnych w badaniach naukowych) – pierwsi to naukowcy zaangażowani w międzynarodową współpracę badawczą, a drudzy w nią niezaangażowani. Jako wyraźnie zdefiniowana grupa polskich naukowców (51,4%), internacjonaliści stanowią ich odrębny typ. Dehermetyzacja polskiego systemu nauki stawia miejscowych w radykalnie trudniejszej sytuacji. Procesy nazwane przez nas „skumulowaną przewagą z racji umiędzynarodowienia” i „skumulowaną stratą z racji braku umiędzynarodowienia” zachodzą jednocześnie, dzieląc środowisko naukowe pod względem prestiżu, uznania i dostępu do konkurencyjnego finansowania badań. Umiędzynarodowienie w badaniach naukowych jest potężną siłą rozwarstwiającą nie tylko instytucje (powodującą ich pionowe zróżnicowanie), ale także ich wydziały (doprowadzając do segmentacji poziomej). Wyłaniają się zatem wysoce umiędzynarodowione instytucje, wydziały, grupy badawcze i indywidualni naukowcy. Przetestowano dziewięć hipotez roboczych dotyczących płci, wieku i stanowiska, współpracy krajowej, poziomu produktywności badawczej, rozkładu czasu pracy, orientacji na role akademickie, predyktorów bycia internacjonalistą i typu produktywności badawczej. Internacjonaliści to głównie mężczyźni i naukowcy starsi, mający dłuższe doświadczenie akademickie i wyższe stopnie naukowe. We wszystkich klastrach dyscyplin akademickich internacjonaliści generują ponad 90% publikacji powstałych w ramach współpracy międzynarodowej: brak współpracy międzynarodowej w praktyce oznacza brak międzynarodowych publikacji współautorskich. Internacjonaliści są znacznie bardziej produktywni jeśli chodzi o międzynarodowe publikacje współautorskie: reprezentują 2320% produktywności miejscowych w przypadku artykułów recenzowanych i 1600% w przypadku ich ekwiwalentów. Internacjonaliści poświęcają mniej czasu na działalność dydaktyczną, więcej na badania i więcej na obowiązki administracyjne. W Polsce większość kobiet naukowców stanowią miejscowi (55%), a większość mężczyzn – internacjonaliści (56%). W związku z tym awans kobiet na drabinie akademickiej opartej o osiągnięcia czysto naukowe będzie z czasem prawdopodobnie dłuższy, a dostęp do coraz bardziej konkurencyjnych funduszy indywidualnych na badania – coraz bardziej utrudniony. Nasze analizy wielowymiarowe (regresja logistyczna) zidentyfikowały nowe predyktory zaangażowania w międzynarodową współpracę badawczą. Wyniki analiz przeprowadzonych w oparciu o rozległe badanie ankietowe (n = 3704 zwróconych kwestionariuszy) prowadzą do wniosków dotyczących kariery akademickiej, wzorców produktywności i umiędzynarodowienia badań naukowych

Auslandsaufenthalte und Produktivität von Wissenschaftlern

Bezugnehmend auf die Mobilität von Wissenschaftlern einerseits und die zunehmende Bedeutung der Produktivität für die Karriere von Wissenschaftlern andererseits fokussiert diese Dissertation auf den bislang wenig untersuchten Zusammenhang zwischen Auslandsaufenthalten und der Produktivität bzw. dem Karriereerfolg von Wissenschaftlern. Kapitel 2 untersucht, wie international die Lebensläufe der betrachteten Wissenschaftler sind und welche Effekte die befragten Wissenschaftler mit den Auslandsaufenthalten in Hinblick auf ihre Karriere in Verbindung bringen. Während sich Kapitel 2 mit den von den Wissenschaftlern selbsteingeschätzten Effekten – zum Beispiel dem Einfluss von Auslandsaufenthalten auf den selbsteingeschätzten Publikationsoutput – beschäftigt, erörtert Kapitel 3, inwiefern sich Auslandsaufenthalte auf den qualitätsgewichteten Publikationsoutput von Wissenschaftlern auswirken. Darauf aufbauend zeigt Kapitel 4, inwiefern nationale und internationale Mobilität der Wissenschaftler einen Einfluss auf deren Berufungserfolg über die indirekte Wirkung über deren Produktivität hinaus hat. Zusätzlich erweitert Kapitel 5 die Literatur zu den Determinanten der Produktivität von Wissenschaftlern, indem der Einfluss der Produktivität der wissenschaftlichen Betreuer auf die Produktivität der betreuten Nachwuchswissenschaftler im Rahmen strukturierter Doktorandenausbildung untersucht wird