Διάγνωση καρκίνου σε αρχικό στάδιο και προληπτικές εξετάσεις

Ο καρκίνος είναι μία ομάδα νοσημάτων που οφείλεται στην υπερβολική και χωρίς προγραμματισμό ανάπτυξη των κυττάρων. Όταν η διάγνωση του καρκίνου γίνει σε αρχικό στάδιο, πριν ο όγκος μεγαλώσει υπερβολικά ή επεκταθεί, οι πιθανότητες θεραπείας αυξάνονται. O πιο συχνός τύπος καρκίνου στην Ελλάδα το 2012 ήταν αυτός του πνεύμονα. Ακολούθησαν ο καρκίνος του μαστού, του παχέος εντέρου, του προστάτη, ενώ συχνός ήταν ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας και του δέρματος. Σκοπός της εργασίας μας ήταν να διερευνήσουμε κατά πόσο άντρες και γυναίκες διαφόρων ηλικιών από το σχολικό και οικογενειακό μας περιβάλλον γνωρίζουν κάποιες προληπτικές εξετάσεις για την έγκαιρη διάγνωση των παραπάνω τύπων καρκίνου και κατά πόσο κάνουν αυτές τις εξετάσεις. Διαπιστώσαμε πως αν και η συντριπτική πλειοψηφία γνωρίζει τις περισσότερες από τις παραπάνω εξετάσεις σχεδόν οι μισοί άντρες άνω των 50 ετών υποβάλλονται σ’ αυτές και περίπου οι μισές νέες γυναίκες έχουν εμβολιαστεί έναντι του ιού HPV

Καρκίνος του Μαστού και ψυχολογία ασθενών στο Νοσοκομείο Λεμεσού

Ο καρκίνος του μαστού όπως έχει αποδειχθεί αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτου στις γυναίκες παγκοσμίως. Για δεκαετίες οι επιπτώσεις του αποτελούν αντικείμενο μελέτης στην ιατρική. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνηθούν οι επιπτώσεις στην ψυχολογική και πνευματική κατάσταση γυναικών που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού. Επίσης μελετήθηκε το πώς επηρεάζεται τόσο το οικογενειακό όσο και το κοινωνικό τους περιβάλλον, καθώς και η κοινωνική στήριξη που δέχονται οι ασθενείς. Τέλος, διερευνήθηκαν οι αλλαγές που επέρχονται στην καθημερινή ζωή των ασθενών ένεκα της ασθένειας. Από τα αποτελέσματα της παρούσας ερευνητικής εργασίας προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι γυναίκες που βιώνουν την ασθένεια διακατέχονται από ένα κυκεώνα συναισθημάτων

Φωτοφυσικές ιδιότητες της Χλωροαλούμινο Φθαλοκυανίνης (AlClPc) και μελέτη της Φωτοδυναμικής της Δράσης in vitro σε κύτταρα καρκίνου του προστάτη.

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο--Μεταπτυχιακή Εργασία. Διεπιστημονικό-Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Π.Μ.Σ.) “Μικροσυστήματα και Νανοδιατάξεις

Ανασκόπηση Πολυπαραμετρικών Συστημάτων Υποστήριξης Κλινικών Αποφάσεων για την Πρόγνωση και Κλινική Διαχείριση του Καρκίνου

Ο καρκίνος αποτελεί μάστιγα της εποχής μας, με τις στατιστικές να τον τοποθετούν ως τη δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Αν και η έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση αποτελούν τα σημαντικότερα βήματα για την αντιμετώπισή του, η πρόγνωση του καρκίνου παραμένει εξίσου σημαντική. Η πρόγνωση περιλαμβάνει την πρόβλεψη της πιθανότητας εμφάνισης καρκίνου, την πρόβλεψη υποτροπής των ασθενών και την πρόβλεψη επιβίωσης (προσδόκιμο ζωής). Τα παραπάνω αποτελέσαν αντικείμενο μελέτης σε πολλές δημοσιευμένες έρευνες τα τελευταία χρόνια. Οι συγγραφείς–ερευνητές επιχείρησαν, χρησιμοποιώντας μεθόδους μηχανικής μάθησης και αλγορίθμους ταξινόμησης, να αναπτύξουν ολοκληρωμένα συστήματα υποστήριξης αποφάσεων, τα οποία μπορούν να παράγουν μια πρόβλεψη για την κατάσταση ενός ασθενούς με ικανοποιητική, συνήθως, ακρίβεια. Η εν λόγω πρόβλεψη μπορεί να βοηθήσει τους θεράποντες ιατρούς στη λήψη αποφάσεων, εξατομικευμένων για κάθε ασθενή, καθιστώντας τα συστήματα υποστήριξης κλινικών αποφάσεων χρήσιμα κλινικά εργαλεία. Στην παρούσα διπλωματική εργασία, έγινε μια προσπάθεια να συγκεντρωθούν και να παρουσιαστούν μελέτες που περιλαμβάνουν τέτοιου είδους συστήματα για διαφορετικούς τύπους καρκίνου, να αξιολογηθούν τα αποτελέσματά τους και να εξαχθούν κάποια συμπεράσματα όσον αφορά τη δομή των συστημάτων υποστήριξης κλινικών αποφάσεων, τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν για τα σύνολα εκπαίδευσης και επαλήθευσης, τις τεχνικές ταξινόμησης και την απόδοσή τους. Για την πραγματοποίηση της έρευνάς μας, εξετάστηκαν 11 διαφορετικοί τύποι καρκίνου (καρκίνος του μαστού, καρκίνος του προστάτη, καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, καρκίνος του πνεύμονα, καρκίνος του παχέος εντέρου, λευχαιμία, καρκίνος του στόματος, καρκίνος των ωοθηκών, καρκίνος του θυρεοειδούς, καρκίνος του ήπατος, καρκίνος των οστών), καθώς και μια μελέτη πρόβλεψης της αποτελεσματικότητας της χημειοθεραπείς, και καταγράφτηκε για κάθε επιμέρους μελέτη ο κλινικός σκοπός (πχ διάγνωση, πρόβλεψη υποτροπής κτλ), τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν (πχ κλινικά, απεικονιστικά, γονιδιακά), οι μέθοδοι ταξινόμησης (πχ τεχνητά νευρωνικά δίκτυα, Μπεϋζιανά δίκτυα) και τα γενικά αποτελέσματα (έξοδος του συστήματος και παράμετροι ακρίβειας, ευαισθησίας, ειδικότητας κτλ). Όλα τα παραπάνω παρουσιάζονται σε έναν συγκεντρωτικό πίνακα στο τέλος της μελέτης ώστε να καταστεί δυνατή η επισκόπησή της και να τεθούν υπό συζήτηση συμπεράσματα, περιορισμοί και μελλοντικές συστάσεις. Αποδείχθηκε ότι η πλειονότητα των συστημάτων υποστήριξης κλινικών αποφάσεων επέδειξε εντυπωσιακά αποτελέσματα πρόβλεψης, γεγονός που ενισχύει την πεποίθησή μας ότι η ενσωμάτωση των συστημάτων αυτών σε κλινικές και νοσοκομειακές εφαρμογές είναι απαραίτητη και θα αποδειχθεί μεγάλης σημασίας στα επόμενα χρόνια.Cancer has proven to be theplague of our time, as it is being placed by the statistics as the second cause of death worldwide. Although early cancer detection and diagnosis are major steps for fighting the disease, cancer prognosis remains equally important. Prognosis relates with the prediction of the likelihood of cancer, as well as the prediction of a patient’s relapse or survival (life expectancy). All the above have been the object in several recently published studies. The researchers have attempted to develop integrated clinical decision support systems by using machine learning methods and classification algorithms. These systems are able to produce an accurate prediction of the patient’s outcome, which may help clinicians in personalized decision-making. The aim of this diploma thesis is the collection and presentation of studies involving such systems as the ones mentioned above for different types of cancer, the assessment of their results and the extraction of several conclusions regarding the structure of clinical decision support systems, the data used for their creation, training and validation, the classification techniques used and the systems’ performance. In order to conduct our study, we examined 11 different cancer types (breast cancer, prostate cancer, cervical cancer, lung cancer, colorectal cancer, leukemia, oral cancer, ovarian cancer, thyroid cancer, liver cancer, skeletal cancer), as well as a study regarding the effectiveness of chemotherapy. For each single study, we listed the study’s clinical endpoint (eg diagnosis, reccurence), the data used (eg clinical, imaging, genomic), the classification methods (eg artificial neural networks, Bayesian networks) and the system’s results (output, accuracy, sensitivity, specificity). All the above are presented in a collective table at the end of the study in order to facilitate the overview of our work and discuss conclusions, limitations and future recommendations. Ithas been proved that the majority of the systems discussed here have shown quite impressive results in terms of prediction, a fact reinforcing our belief that clinical decision support systems will be a valuable integral part of clinical practice in the years to come.Αγγελική Σ. Παξινο

Μοριακή ανίχνευση υψηλού κινδύνου τύπων ιών θηλώματος σε δείγματα τραχηλικού, κολπικού υγρού και ούρων γυναικών του γενικού πληθυσμού

Οι λοιμώξεις από τους ιούς του θηλώματος του ανθρώπου (HPV, Human Papilloma Viruses) παρατηρούνται με διαρκώς αυξανόμενη συχνότητα σε ηλικίες ολοένα και μικρότερες. Είναι δίκλωνοι κυκλικοί επιθήλιο-πολλαπλασιαζόμενοι ιοί αλλά η κλινική τους εικόνα είναι ιδιαίτερα ήπια και για το λόγο αυτό η διάγνωσή τους καθυστερεί ή δεν γίνεται ποτέ. Παρ όλα αυτά, η χρονιότητα των λοιμώξεων αυτών συσχετίζεται στις γυναίκες ασθενείς με ιδιαίτερα σοβαρές επιπλοκές, όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας. Από τους τύπους HPV που προσβάλουν τον άνθρωπο, οι περισσότεροι προκαλούν κονδυλώματα, ενώ αρκετοί θεωρούνται υψηλού κινδύνου για καρκινογένεση. Από τους πρώτους, συχνότεροι είναι οι τύποι 6 και 11, ενώ οι συχνότεροι ογκογόνοι τύποι είναι οι 16 και 18. Η διάγνωση των HPV γίνεται κυρίως εργαστηριακά ενώ η επαφή με τους ιούς HPV γίνεται συνήθως στα πρώτα χρόνια της σεξουαλικής ζωής και είναι συνήθως ασυμπτωματική. Τα κλινικά δείγματα που συνήθως θεωρούνται καταλληλότερα για την διάγνωση των ιών HPV είναι τα τραχηλικά επιχρίσματα. Η λήψη, όμως, των δειγμάτων αυτών απαιτεί τη διενέργεια γυναικολογικής εξέτασης και την προσέλευση των ασθενών στον ιατρό και για αυτό η πρόληψη των νόσων αυτών υπολείπεται σημαντικά, με αποτέλεσμα απώτερες επιπλοκές να είναι ιδιαίτερα συχνές. Τα τελευταία χρόνια καταβάλλονται προσπάθειες να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά κλινικά δείγματα για τη διάγνωση των λοιμώξεων αυτών που δεν απαιτούν ιατρική παρέμβαση, έτσι ώστε να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών στις διαδικασίες πρόληψης. Τέτοια δείγματα είναι τα κολπικά επιχρίσματα και τα δείγματα ούρων, που μπορούν να ληφθούν από τις ίδιες τις γυναίκες. Αυτός ήταν και ο σκοπός της παρούσας εργασίας όπου τεχνικές PCR σχεδιάστηκαν για την ανίχνευση ογκογόνων τύπων HPV σε εναλλακτικά του τραχηλικού δείγματα, όπως είναι το κολπικό και τα ούρα. Σε έναν μικρό αριθμό δειγμάτων που εξετάστηκαν στην παρούσα μελέτη υπήρξε μεγάλη συμφωνία στην ανίχνευση των HPV από τραχηλικά και κολπικά δείγματα ενώ η έρευνα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα συνεχίζεται στο εργαστήριο για την εξαγωγή συμπερασμάτων που θα συμβάλλουν σε επίπεδο πληθυσμού στην έγκαιρη αντιμετώπιση έναντι των HPV