Μέθοδοι ελέγχου εξωτερικής αιμορραγίας σε προνοσοκομειακό επίπεδο: Συστηματική ανασκόπηση

Εισαγωγή: Ο αποτελεσματικός και έγκαιρος έλεγχος της αιμορραγίας αποτελεί το πιο σημαντικό βήμα στη διαχείριση έκτακτων περιστατικών σοβαρά τραυματισμένων ασθενών. Τα τελευταία χρόνια, έχουν αναπτυχθεί νέες τεχνικές, συσκευές και φάρμακα για τον αποτελεσματικό έλεγχο της αιμορραγίας σε προνοσοκομειακό επίπεδο. Σκοπός: Η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας των μεθόδων ελέγχου της εξωτερικής αιμορραγίας σε προνοσοκομειακό επίπεδο στην έκβαση των ασθενών, μέσω της συστηματικής ανασκόπησης της διεθνούς βιβλιογραφίας. Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση της διεθνούς βιβλιογραφίας, για μελέτες δημοσιευμένες από 01/01/2010 έως 31/08/2019, στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων PUBMED. Στην ανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν πρωτογενείς μελέτες που ήταν γραμμένες στην αγγλική γλώσσα και αφορούσαν στην εφαρμογή μεθόδων, τεχνικών και ουσιών για τον έλεγχο της εξωτερικής αιμορραγίας πολιτών σε προνοσοκομειακό επίπεδο. Αποτελέσματα: Από την αναζήτηση και την διαδικασία επιλογής, συμπεριλήφθηκαν συνολικά 14 άρθρα προς ανασκόπηση. Η έγκαιρη και σωστή εφαρμογή του tourniquet σχετίζεται με μειωμένη θνητότητα από αιμορραγικό σοκ. Μικρό ποσοστό ασθενών εμφανίζουν επιπλοκές από τη χρήση του tourniquet. Τα αιμοστατικά επιθέματα, η συσκευή ελέγχου αιμορραγίας το iTClamp® και το τρανεξαμικό οξύ (ΤΧΑ) βρέθηκε ότι είναι αποτελεσματικά για τον έλεγχο της αιμορραγίας. Το iTClamp® εφαρμόζεται πολύ γρήγορα, σε λιγότερο από ένα λεπτό. Παράλληλα, το ΤΧΑ σχετίστηκε με καλύτερη έκβαση των ασθενών και λιγότερες μονάδες μεταγγιζόμενου αίματος. Συμπεράσματα: Τα tourniquet, τα αιμοστατικά επιθέματα, το iTClamp® και το ΤΧΑ βοηθούν στον αποτελεσματικό έλεγχο της αιμορραγίας σε προνοσοκομειακό επίπεδο και στην καλύτερη έκβαση των ασθενών, ωστόσο απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση

Βλάβες στο DNA και κάπνισμα: μια βιολογική προσέγγιση

Στο ανθρώπινο κύτταρο το γενετικό υλικό εντοπίζεται στον πυρήνα (πυρηνικό DNA) και στα μιτοχόνδρια (μιτοχονδριακό DNA). Παρά το γεγονός ότι το DNA θεωρείται γενικά ως ένα σταθερό χημικό μόριο, υφίσταται ορισμένες βλάβες στη διαδρομή του χρόνου, κυρίως, εξαιτίας εξωτερικών περιβαλλοντικών παραγόντων (πχ. κάπνισμα), ο ρόλος των οποίων ως προς την πρόκληση βλαβών DNA δεν έχει διαλευκανθεί πλήρως. Μια πληθώρα ερευνών έχουν διενεργηθεί αναφορικά με τις επιδράσεις του καπνίσματος σε διάφορα όργανα του σώματος (ευπάθεια για έμφραγμα μυοκαρδίου, περιφερική αγγειοπάθεια, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, καρκίνος των πνευμόνων κ.α.) Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η σύντομη (brief) βιβλιογραφική ανασκόπηση για τη διερεύνηση της δυνητικής σχέσης μεταξύ των βλαβών DNA και του καπνίσματος. Το υλικό μελέτης περιελάμβανε άρθρα σχετικά με το θέμα, που βρέθηκαν σε διεθνείς βάσεις δεδομένων, όπως οι Google Scholar και PubMed, χρησιμοποιώντας τις κατάλληλες λέξεις-κλειδιά: βλάβες DNA, κάπνισμα, καπνός, οξειδωτικό στρες, καθώς και ένα συνδυασμό αυτών. Ως κριτήρια ένταξης μελετών χρησιμοποιήθηκαν: α) μελέτες οποιασδήποτε χρονολογίας β) γλώσσα δημοσίευσης: αγγλική ή ελληνική. Ως κριτήρια αποκλεισμού μελετών χρησιμοποιήθηκαν: α) μελέτες σε άλλες γλώσσες εκτός της αγγλικής β) ελεύθερες ανακοινώσεις σε συνέδρια, επιστολές προς τον εκδότη και διπλωματικές εργασίες. Φαίνεται ότι τα άτομα που καπνίζουν έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίζουν αυξημένα επίπεδα βλαβών στο DNA. Εντούτοις, απαιτούνται επιπρόσθετες καλά σχεδιασμένες έρευνες για την περαιτέρω αποσαφήνιση της σχέσης

The association between animal and plant-based protein consumption with psychological distress in older adults of the Mediterranean area: epidemiological Mediterranean island study (2005-2020)

Εισαγωγή: Η επίδραση της πρωτεΐνης στην ανθρώπινη υγεία και μακροζωία παραμένει ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα στην επιστήμη της διατροφής μέχρι σήμερα. Σκοπός: Η αξιολόγηση της σχέσης μεταξύ διατροφικής πρωτεϊνικής πρόσληψης και ψυχολογικής δυσφορίας, σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών, που ζουν σε ελληνικά νησιά της Μεσογείου. Υλικό και Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από ηλικιωμένους που ζουν σε 20 ελληνικά νησιά της Μεσογείου, από την επιδημιολογική μελέτη MEDiterranean Islands Study (MEDIS) (ν=2.221). Τα ανθρωπομετρικά, κλινικά και κοινωνικο-δημογραφικά χαρακτηριστικά και τα χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής και η κατανάλωση πρωτεϊνών (συνολικά, ζωικές, φυτικές) που λήφθηκαν υπόψη βάσει του επικυρωμένου Ερωτηματολογίου Συχνότητας Τροφίμων (ΕΣΚΤ), προέκυψαν μέσω τυπικών διαδικασιών και ερωτηματολογίων. Η «Ψυχολογική Δυσφορία» (ΨΔ) αξιολογήθηκε ως μια συνδυασμένη μεταβλητή που αντιπροσωπεύει συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους. Αποτελέσματα: Η πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης, αλλά όχι φυτικής, συσχετίστηκε με υψηλότερη ΨΔ μετά από προσαρμογή ως προς την ηλικία, το φύλο, το επίπεδο εκπαίδευσης, την προσκόλληση στη Μεσογειακή διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα (β ± ΤΣ: 0,403 ± 0,090, p=0,003). Μετά από ανάλυση ανά βαθμό προσκόλλησης στη Μεσογειακή διατροφή, μεταξύ αυτών με χαμηλή προσκόλληση, η πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης συσχετίστηκε θετικά με την ΨΔ (Β ± ΤΣ: 1,119 ± 0,174, p=0,008). Δεν παρατηρήθηκαν συσχετίσεις σε ομάδες μέτριας ή υψηλής προσκόλλησης όσον αφορά την φυτική πρωτεϊνική πρόσληψη και την ΨΔ. Συμπεράσματα: Η παρούσα μελέτη προτείνει ότι οι πηγές φυτικών πρωτεϊνών αποτελούν σημαντικό μέρος του συνολικού διατροφικού προτύπου και ότι η χαμηλή έως μέτρια πρόσληψη κόκκινου κρέατος στο πλαίσιο της Μεσογειακής διατροφής μπορεί να σχετίζεται με χαμηλότερη ΨΔ.Introduction: The effects of protein consumption on overall human health and longevity remain one of the most controversial issues in nutrition science to date. Aim: To evaluate the association between dietary protein intake and psychological distress, in people aged 65 years of age, living in insular Greece. Methodology: Data from older people living in 20 Greek islands, from the MEDiterranean Islands Study (MEDIS) (n=2,221) population-based cross-sectional study were used. Anthropometric, clinical and socio-demographic and lifestyle characteristics, and protein consumption (total, animal, plant) consumed based on validated FFQ, were derived through standard procedures and questionnaires. Psychological distress was assessed as a combined variable representing symptoms of depression and anxiety. Results: Animal protein, but not plant protein intake, was associated with higher PDS following adjustment for age, sex, education level, Mediterranean diet adherence and physical activity (b±SE: 0.403 ± 0.090, p=0.003). Following analysis by Mediterranean diet adherence level, among low adherers, animal protein intake was positively associated with Psychological Distress (b±SE: 1.119 ± 0.174, p=0.008); no associations were observed in moderate or high adherence groups or as regards plant protein intake and Psychological Distress. Conclusions: The present study suggests that plant protein sources form an important part of the overall dietary pattern and that low to moderate red meat intake within a Mediterranean diet pattern may be associated with lower Psychological Distress

Investigation of factors affecting quality of life in hemodialysis patients

Εισαγωγή: Οι επιπτώσεις της Χρόνιας Νεφρικής Ανεπάρκειας επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των ασθενών υπό αιμοκάθαρση. Υλικό – Μέθοδος: Πρόκειται για συγχρονική ποσοτική μελέτη στην οποία χρησιμοποιήθηκε το εξειδικευμένο ερωτηματολόγιο Kidney Disease and Quality of Life (KDQOL-SF™). Ως μέθοδος δειγματοληψίας επιλέχθηκε η σκόπιμη δειγματοληψία. Το τελικό δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 49 ασθενείς με μέση ηλικία τα 57,9 έτη (± 12,6). Η αξιοπιστία του εκτιμήθηκε με το συντελεστή Cronbach a. και η συλλογή των δεδομένων έγινε κατά τους θερινούς μήνες Ιούνιο έως και Αύγουστο του 2019. Για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα IBM SPSS 25.0. Υπολογίστηκαν κατανομές συχνοτήτων με 95% διαστημάτων εμπιστοσύνης με τεχνικές bootstrap. Αποτελέσματα: Τα σημαντικότερα θετικά ευρήματα που αφορούν την ποιότητα ζωής των συμμετεχόντων ήταν η κοινωνική υποστήριξη των ασθενών, η ενθάρρυνση του προσωπικού της Μονάδας Τεχνητού Νεφρού, η γνωστική λειτουργία και ο σωματικός ρόλος, ενώ χαμηλότερες τιμές έλαβαν η εργασία, ο πόνος, η σεξουαλική και η σωματική λειτουργικότητα και το βάρος της νεφρικής νόσου. Σε μέτρια επίπεδα κυμάνθηκε η συναισθηματική ευεξία η οποία βρίσκεται στο μεταίχμιο για την ποιότητα ζωής. Συμπεράσματα: Από τη παρούσα μελέτη προκύπτει η ανάγκη του σχεδιασμού ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης για τους ασθενείς με διαρκή παρακολούθηση, καθώς και προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης και εργασίας.Introduction: The effects of Chronic Kidney Failure have a significant impact on the quality of life of patients. Aim: The aim of the present study was to investigate the factors affecting the quality of life of dialysis patients. Methods: This is a cross-sectional quantitative study that used the specialized Kidney Disease and Quality of Life questionnaire (KDQOL-SF.). Deliberate sampling was chosen as the sampling method. The final sample of the study was 49 patients with a mean age of 57.9 years (± 12.6). Its reliability was assessed by the Cronbach a factor and the collection was done during the summer months of June to August 2019. The IBM SPSS 25.0 was used for data analysis. Frequency distributions with 95% confidence intervals calculated by bootstrap techniques. Results: The most significant positive findings regarding participants' quality of life were social support for patients, encouragement from the staff of the nephrology department, cognitive function and physical role, while lower values received work, pain, sexual and physical functionality and severe psychological condition from Kidney disease. Emotional well-being affected quality of life to moderate levels. Conclusions: This study demonstrates the need for psychotherapeutic intervention planning for patients with ongoing follow-up, specific creative work and work programs

Η φυσικοθεραπεία στην εγκεφαλική παράλυση

Εισαγωγή: Η εγκεφαλική παράλυση (ΕΠ) αποτελεί την κύρια αιτία της παιδικής αναπηρίας. Η ανομοιογένεια και η πολυμορφία της κλινικής της εικόνα καθιστά την αποκατάσταση της αρκετά δύσκολη και σύνθετη. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να περιγράψει τις φυσικοθεραπευτικές προσεγγίσεις και πρακτικές που χρησιμοποιούνται σήμερα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ΕΠ. Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και αναζήτηση στις διεθνείς βάσεις δεδομένων PubMed, Google Scholar, Medscape, Elsevier, NICE guidelines, American Academy of Pediatrics, Scientific Research Publishing. Τα άρθρα που επιλέχτηκαν είναι δημοσιευμένα από το 2001 μέχρι το 2019 και είναι γραμμένα στην Αγγλική και Ελληνική γλώσσα. Σύμφωνα με τα κριτήρια συμπεριελήφθησαν 39 δημοσιεύσεις. Αποτελέσματα: Οι νευροεξελικτικές προσεγγίσεις επηρεασμένες από την θεωρία της νευροωρίμανσης, αποτέλεσαν την πρώτη μορφή φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης για παιδιά με ΕΠ. Η ανάπτυξη της θεωρίας των δυναμικών συστημάτων οδήγησε στη δημιουργία μιας πιο σύγχρονης προσέγγισης, της λειτουργικής προσέγγισης και ανάγκασε άλλες μεθόδους να προσαρμοστούν στα νέα επιστημονικά δεδομένα αποκατάστασης της ΕΠ. Τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο της αποκατάστασης των παιδιών με ΕΠ είναι η εκλεκτική προσέγγιση, όπου ο φυσικοθεραπευτής συνδυάζει γνώσεις διαφορετικών μεθόδων και προσεγγίσεων. Η μυϊκή ενδυνάμωση, η θεραπευτική κολύμβηση, η χρήση κνημοποδικών ναρθήκων, ορθοστατών και εργαλείων αξιολόγησης-ταξινόμησης της ΕΠ, συμβάλουν σημαντικά στη φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση της. Συμπεράσματα: Οι νευροεξελικτικές προσεγγίσεις, η λειτουργική και η εκλεκτική προσέγγιση, αποτελούν τις μορφές φυσικοθεραπευτικής παρέμβασης της ΕΠ μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια η αποκατάσταση της ΕΠ επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς που συμβάλουν σημαντικά στη φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση της

Preventive measures to avoid or slow down Alzheimer's disease

Η νόσος του Alzheimer (ΝΑ) είναι μια προοδευτική και μη αναστρέψιμη νευροεκφυλιστική ασθένεια, με τον Παγκόσμιο Οργανισμό για την Υγεία να την έχει χαρακτηρίσει ως παγκόσμια προτεραιότητα. Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες κινδύνου ως προς την εμφάνισή της, οι οποίοι χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τους τροποποιήσιμους (σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση, σωματικό βάρος, ύπνο, κάπνισμα) και τους μη τροποποιήσιμους (ηλικία, φύλο, γενετικοί παράγοντες). Πολλές φαρμακευτικές ουσίες, διαφόρων κατηγοριών έχουν χρησιμοποιηθεί και δοκιμαστεί, χωρίς να υπάρχουν απόλυτα επιτυχημένα αποτελέσματα στο επίπεδο της πρόληψης και της αντιμετώπισης. Ο συνδυασμός της φαρμακευτικής αγωγής μαζί με τη διαχείριση των τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου, δύναται να συμβάλλει σημαντικά στην πρόληψη και εξασθένιση της πορείας της νόσου. Λόγω της αύξησης του μέσου όρου ζωής, τα επόμενα χρόνια θα υπάρξει σημαντική αύξηση του αριθμού των περιστατικών με ΝΑ, αναδεικνύοντας επιτακτική την ανάγκη δημιουργίας δικτύων υποστήριξης και φροντίδας των συγκεκριμένων ασθενών.Alzheimer's disease (AD) is a progressive and irreversible neurodegenerative disease, with the World Health Organization designating it as a global priority. There are several risk factors for its occurrence, which are divided into two major categories: modifiable (diabetes, hypertension, body weight, sleep, smoking) and non-modifiable (age, gender, genetic factors). Many drugs of various categories have been used and tested, with no successful results in terms of prevention and treatment. The combination of medication with the management of modifiable risk factors can significantly help prevent and weaken the course of the disease. Due to the increase in the average life expectancy, in the coming years there will be a significant increase in the number of cases with AD, highlighting the need to create support and care networks for these patients

Ποιότητα ζωής ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια

Εισαγωγή: Οι ασθενείς με Καρδιακή Ανεπάρκεια (ΚΑ) παρουσιάζουν χαμηλούς δείκτες Ποιότητας Ζωής (ΠΖ) και αυξημένη επίπτωση ψυχικών διαταραχών σε σχέση με το γενικό πληθυσμό αλλά και σε σχέση με πάσχοντες άλλων χρόνιων νοσημάτων. Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η ποιότητα ζωής των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια. Υλικό και μέθοδος: Πρόκειται για αναδρομική μελέτη το δείγμα της οποίας αποτέλεσαν 42 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν σε καρδιολογικό τμήμα τριτοβάθμιου νοσοκομείου της Αττικής. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε σταθμισμένο ερωτηματολόγιο σχετικό με την εκτίμηση της ποιότητας ζωής των ασθενών (Minnesota Living with Heart Failure Questionnaire (MLHFQ). Στην μελέτη εντάχθηκαν οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια σύμφωνα με τις τελευταίες κατευθυντήριες οδηγίες του 2016. Για την επεξεργασία των δεδομένων, χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS ver.17 . Αποτελέσματα: Μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας που υπήρξε με τους ασθενείς ή τους οικείους τους διαπιστώθηκε ότι οι 19 εκ των 61 ασθενών (31,1%) απεβίωσαν το διάστημα που προηγήθηκε της τηλεφωνικής επικοινωνίας. Οπότε, στη στατιστική ανάλυση συμπεριλήφθησαν οι ασθενείς που βρίσκονταν στη ζωή, (n=42). Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν τα 67,8 έτη(±13,6), ενώ 85,8% ήταν άνδρες. Όσον αφορά στην ποιότητα ζωής (MLHFQ) δεν βρέθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα και τις υποκλίμακες που μελετήθηκαν. Βρέθηκε όμως, στατιστικώς σημαντική επίδραση της ανεξάρτητης μεταβλητής σε μια υποκλίμακα για την ποιότητα ζωής, δηλαδή οι τρεις κατηγορίες που αφορούν στην κατάσταση παχυσαρκίας διαφέρουν κατά στατιστικώς σημαντικό τρόπο ως προς τη δυσκολία που παρουσιάζουν οι ασθενείς αυτοί κατά το βραδινό τους ύπνο, [F (2, 15)=5,623, (p0.05)]. Συμπεράσματα: Η ποιότητα ζωής των ασθενών με ΚΑ φάνηκε να επηρεάζεται από την κατάσταση παχυσαρκίας τους. Χρειάζεται να πραγματοποιηθούν περαιτέρω μελέτες που να διερευνούν την ποιότητα ζωής σε σχέση με τις συν-νοσηρότητες όπως είναι η παχυσαρκία

Verbal violence in the professional life of nurses

Εισαγωγή: Η λεκτική βία αποτελεί ένα συχνό κοινωνικό φαινόμενο αναφερόμενο και σε εργασιακούς χώρους άσκησης της νοσηλευτικής επιστήμης.Σκοπός: Η διερεύνηση του φαινομένου της λεκτικής βίας στην επαγγελματική ζωή των νοσηλευτών.Υλικό και Mέθοδος: Το δείγμα (Ν=168) αποτέλεσαν εργαζόμενοι νοσηλευτές σε κλινικές, μονάδες φροντίδας και κέντρα υγείας δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ενώ ερευνητικό εργαλείο αποτέλεσε η Eλληνική εκδοχή του ερωτηματολογίου Verbal Abuse Scale (VAS-GR).Αποτελέσματα: Το 97,6% των νοσηλευτών ανεξαρτήτου ηλικίας έχει υπάρξει θύμα ή θεατής λεκτικής βίας. Το 28% του δείγματος ανέφερε πως η προσβολή συγκαλυμμένη με αστείο εμφανίζεται αρκετά συχνά, ενώ το 29% πως η έντονη κριτική και η επίρριψη ευθυνών και κατηγοριών εμφανίζονται πολύ συχνά. Η σχέση με τον υβριστή ποικίλει με τον άμεσο προϊστάμενο να έχει συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό. Το 26,8% ανέφερε ότι το φαινόμενο εμφανίζεται περισσότερες από μία φορά ετησίως, το 52% θεώρησε το γεγονός αρκετά έως πολύ αγχωτικό, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία δήλωσε αρκετό ή πάρα πολύ θυμό. Πλησίον του 50% ως αποδεκτό τρόπο προσέγγισης ανεφέρεται η διευθέτηση της πιθανής παρανόησης και κύρια μακροπρόθεσμη συνέπεια η μη ικανοποίηση από την εργασία. Επίσης οι γυναίκες έτειναν να κατηγορούν τον εαυτό τους περισσότερο από τους άνδρες. Τέλος ο συντελεστής εσωτερικής συνέπειας ερωτηματολογίων Cronbach’s alpha ήταν 0.957.Συμπεράσματα: Ο εργαζόμενος νοσηλευτής αντιμετωπίζει συχνά επεισόδια λεκτικής βίας με επιπτώσεις στην ψυχική του υγεία και στην βιωσιμότητά του στον εργασιακό χώρο. Αναδύεται λοιπόν ως επιτακτική η ανάγκη για έγκαιρη αναγνώριση των παραγόντων που αφορούν στην εκδήλωση της βίαιης λεκτικής συμπεριφοράς στους χώρους εργασίας των νοσηλευτών και στην αποτελεσματική αντιμετώπισή του.Introduction: Verbal violence is a common social phenomenon that is also observed in nursing science workplaces. Aim: This research project was aimed at investigating the phenomenon of verbal violence in the professional life of nursing staff. Material and Method: The sample (N=168) consisted of nurses working in clinics, care units, health centers in both the public and private sectors. The data collection was done using the Greek version of Verbal Abuse Scale questionnaire (VAS-GR). Results: The survey revealed that at a rate of 97.6%, nursing staff of all ages has been victim of verbal violence. 28% of the sample thinks the insane jesting appears fairly often, while 29% says that intense criticism and accusations of accusations and accusations often appear as forms of verbal violence. The relationship with the abuser seems to vary with the immediate superior having accumulated the highest percentage of 21.4%.Regarding the frequency of the phenomenon, much of the sample (26.8%) replied that the frequency rate reaches up to more than once a year. 52% considers the episode of verbal violence from fairly to very stressful, while the vast majority of the sample indicates enough or too much anger. More than 50% of the respondents consider an acceptable approach to addressing possible victimization, focusing as the main long-term consequence of non-satisfaction. Young age groups have found controversial occupations to deal with stress, while women tend to blame themselves more than men. Finally, it should be noted that the sample reliability test was very high (Cronbach's alpha index = 0.957), indicating that the results of the survey can be generalized. Conclusions: The nurse in his working environment is often confronted with episodes of verbal violence, mainly affecting his mental health and hence his sustainability in the workplace. The urgency of identifying the factors involved in creating the phenomenon of violent verbal behavior in the workplace of the nurses and in its effective treatment is therefore urgently needed

Παγκόσμια ημέρα υγείας 2020

Μια άλλη μέρα, ένα διαφορετικό μήνυμα. Ημέρα αφιερωμένη στους νοσηλευτές και στις μαίες. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) με το φετινό του μήνυμα “Take a minute to say: Thank you” υπενθυμίζει στους ηγέτες του κόσμου τον πολύ σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι νοσηλευτές και οι μαίες στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και τις καθημερινές προσπάθειες που καταβάλλουν για να διατηρήσουν και να προάγουν την υγεία των ανθρώπων..