Lâle ve Cengiz Akıncı koleksiyonu = Lâle ve Cengiz Akıncı collection

BÜYÜK BULUŞMA: AKINCI KOLEKSİYONU, İSTANBUL RESİM-HEYKEL MÜZESİ'NDE THE GREAT MEETING: THE AKINCI COLLECTION AT THE ISTANBUL MUSEUM OF PAINTING AND SCULPTURE / Ali Kayaalp* |||||| Av. Lâle ve Cengiz Akıncı Koleksiyonu'nun İstanbul Resim Heykel Müzesi'ne bağışı, kurumun tarihindeki en önemli aşamalardan birini temsil ediyor. Kurumsal belleği, üzücü bir biçimde, neredeyse devamlı denebilecek bir açılma-kapanma hareketiyle belirlenmiş olan İRHM'nin 2007'deki kapanışı, Müze'nin 1937'de içine doğduğu, kök saldığı ve yuvası saydığı Dolmabahçe Sarayı'nın Veliaht Dairesi'nden 2011'de çıkarılması gibi beklenmedik bir sonuç doğurmuştu. Şimdi Müze, bir defa daha açılıp kapanmakla kalmıyor, tarihsel meskeninden de ayrılıyordu. Bu bakımdan bu defaki kapanma, kurumun tarihindeki diğer kapanmalara pek benzemiyordu ve açıkçası, Müze'nin yakın bir zamanda yeniden açılacağına dair ümitler fazla değildi. Bu durum, temelde sanatla bağlantılı eğitimler üzerinde yoğunlaşan MSGSÜ'nin Sanat Tarihi Bölümü'yle, Güzel Sanatlar Fakültesi ve Mimarlık Fakültesi'ne bağlı bölümlerinin öğrencileri için olumsuz bir tablo demekti: zira Müze'nin, okuldaki eğitimi bütünleyen bir kurum olarak taşıdığı yaşamsal önem ortadaydı. Müze, daima Güzel Sanatlar Akademisi'nin bu halef kurumu olan MSGSÜ'nin bölümlerini beslemiş, onların bu kurumun temel amacı olan sanat bilgisiyle donanmasında önemli bir araç görevi görmüştü. ..

The Legacy of Mesopotamia: A Transformation from Glazed Brick to Modern Art Practices

Mesopotamia, one of the oldest civilizations in human history, has had a profound influence on architectural and artistic practices. Glazed brick, a key material in this region, transitioned from load-bearing elements to vital components of aesthetic architecture1. The use of brick, particularly in Southern Mesopotamia, marked a significant development in construction techniques due to the scarcity of natural resources and the demands of settled life 2. The emergence of glazed brick enriched architectural aesthetics and ensured structural integrity, contributing to the visual identity of ancient cities such as Babylon

Music analysis from theory, performance, and style perspectives

Bu çalışma Klasik Batı Müziği kapsamında müzik analizi, müzik teorisi ve müzik performansı arasındaki ilişki ve etkileşimi değerlendirmek amacıyla oluşturulmuştur. Müzik analizi ile müzik teorisi, özellikle müziği performans yönünü öne çıkaran bir perspektiften yaklaşıldığında, çoğu zaman birbirinin yerine geçen kavramlar şeklinde ele alınır. Aynı perspektiften bakıldığında müzik analizinin performans ile ilişkisi ve analizin sanatsal üretime ne şekilde yansıdığı da tartışmalıdır. Bu şüphe, analizin müzik parçasının teorik yanıyla, performansın ise sanatsal tarafıyla ilişkili olarak ele alınmasından doğar. Teorik alanın akademik yayınları ile müzikal performansın konser ve resitalleri arasındaki kategorik fark, iki alanı kimi zaman birbirinin karşıtıymış gibi gösterir. Oysaki analiz, teorisyenin da icracının da kullandığı bir gereçtir; gerek müzik teorisi ve müzik analizi gerekse müzik performansı, müzik yapıtını bir sanat ürünü olarak ele alır ve eserin sanatsal nitelikleri üzerine temellenir. Özellikle 20. yüzyılın ikinci yarısında analiz ve performans alanları arasındaki etkileşim üzerine yeni yaklaşımlar geliştirilmiş ve bu konu birçok müzik yazarının çalışmasında ele alınmıştır. Müzik, nesnel yönleri belirgin olan bir partisyonun hem farklı performanslar yoluyla farklı yorumlara dönüşmesine hem de öznel düşünsel çıkarımlara nesnel yöntem ve ilkeler yoluyla ulaşılmasına imkân tanıyan bir sanattır. İki alan, ‘nesnel’ yönleri belirgin olan bir metnin ‘yorum’ yoluyla gerçekleştirilmesi ortak paydasında birleşir. Bu çalışma, müzik analizinin teori ve performans ile ilişkisini ve yorum olgusunun müzik analizi ile müzik performansı arasındaki bağlantı kurma işlevini araştırmayı amaçlar. Çalışmanın ilk adımında müzik teorisi ve müzik analizi arasındaki ilişki tanımlanmış, ardından müzik analizinin öznel yanlarına değinilmiş ve bu öznellik ilişkisi, müzik yapıtının özünü oluşturan ‘yoruma açıklık’ olgusu üzerinden değerlendirilmiştir. Çalışmanın son adımında üslubun bu alanlara etkisi araştırılmış ve performans kadar müzik analizi sürecinde de üslubun belirleyici bir etken olduğu gösterilmiştir.This study was designed to evaluate the relationship and interaction between music analysis, music theory and music performance within the scope of Classical Western Music. Music analysis and music theory, especially when approached from a perspective that emphasizes the performative aspect of music, are often treated as interchangeable concepts. From the same perspective, the relationship between music analysis and performance, as well as how analysis reflects artistic production, is also a matter of debate. This skepticism arises from the tendency to associate analysis with the theoretical aspects of a musical piece and performance with its artistic aspects. The categorical difference between the academic publications of the theoretical field and the concerts and recitals of musical performance sometimes portrays the two areas as opposites. However, analysis is a tool used by both theorists and performers; both music theory and analysis, as well as musical performance, treat the musical work as an artistic product and are grounded in the artistic qualities of the work. Particularly in the second half of the 20th century, new approaches to the interaction between analysis and performance have been developed, and this topic has been addressed in the works of many music scholars. Music is an art that allows a score with clear objective aspects to transform into different interpretations through various performances, while also enabling subjective intellectual inferences through objective methods and principles. The two fields converge on the common ground of realizing a text with clear ‘objective’ aspects through ‘interpretation.’ This study aims to explore the relationship between music analysis, theory, and performance, as well as the role of interpretation in connecting music analysis and musical performance. In the first step of the study, the relationship between music theory and analysis is defined, followed by a discussion of the subjective aspects of music analysis, which is evaluated through the concept of ‘openness to interpretation,’ which constitutes the essence of the musical work. In the final step of the study, the influence of style on these areas is investigated, and it is demonstrated that style is a determining factor not only in performance but also in the process of music analysis. © 2025 The Author(s)

Conceptual problems in the body-space conceptualizations in A Cyborg Manifesto in the context of Sartori’s conceptual analysis

A Cyborg Manifesto, one of the key texts of posthumanist theory, is frequently referenced in research across various fields such as science, philosophy, art, and design. The authors of this study suggest that some research using A Cyborg Manifesto as a methodological tool to ensure scientific validity may encounter challenges due to the way certain concepts within the text are formulated. With this in mind, the study focuses on architectural research that engages with the manifesto, based on the idea that conceptual inconsistencies in a source may lead to limitations in establishing scientific validity. Accordingly, the research examines how concepts are constructed within the body-space conceptualizations in the manifesto, with the hypothesis that these concepts may not have been formulated accurately. Giovanni Sartori’s method of conceptual misformation is applied, analyzing a specific argument from the manifesto’s body-space conceptualizations where conceptual inconsistencies are identified. In this analysis, issues of conceptual stretching and conceptual confusion are observed. By emphasizing the importance of clear and consistent conceptual use in architectural research, this study aims to contribute to the broader discourse on scientific knowledge production. © 2025 The Author(s). Published by Informa UK Limited, trading as Taylor & Francis Group

The Hierarchical Re-formation of Kurdish Women’s Citizenship: Encounters in a Neighborhood in Istanbul

This chapter investigates the encounters between Kurdish women from Rojava (Syria) and Kurdish women from Türkiye in a poor and politicized neighborhood in Istanbul. Both groups have settled in the neighborhood after forced migration, the first during the Syrian war, and the latter during the destruction of villages in Kurdish regions in Türkiye in the 1990s. Within this process of Kurdish women establishing their lives after forced migration, socio-spatial factors such as home, neighborhood, and city turned out to play an important role. The women met individually and supported each other, predominantly in the home. Their precarious positions made security a central issue during settlement and at the same time created hierarchies in which Türkiye’s Kurdish women, who had established a more secure position, disengaged themselves from Rojava Kurdish women in public space. The Rojava Kurdish women also found support through the Kitchen Project, an NGO project in the neighborhood, which entailed other hierarchies between NGO workers and refugees. The findings of this research show that multiple hierarchical positions, including class, gender, ethnicity, and religious identities, are formed at the scale of the neighborhood. Conditions of war and displacement are current and historical factors that shape the citizenship practices of Kurdish women. © 2025 The Editor(s) (if applicable) and The Author(s)

140 Yılın Mimarlığına Tanıklık: 1882-2022 ; sempozyum bildirileri, 5-8 Aralık 2022, İstanbul Resim ve Heykel Müzesi

Sunuş, Prof. Dr. Burçin Cem ARABACIOĞLU, Vekil Rektör | 140 Yıllık Geçmişten Geleceğe…, Prof. Dr. Ayşin SEV, Mimarlık Fakültesi Dekanı | 140 Yıla Tanıklığı Onurlandırmak, Prof. Dr. İlkay KOMAN, Mimarlık Bölümü Başkanı | 1. Oturum | Seda KULA, Sanayi-i Nefise Mektebi Fenn-i Mimari Şubesi kuruluş dönemi ve mezunları | H. Burcu OZGUVEN, Sanayi-i Nefise mimarlık Programında "Türk Meslek-i Mimarisi" (1911-1927) | Ozlem OZCAN, Mühendis-Mimar Sanatçı-Mimar'a Karşı: İTÜ ve GSA'nın Birleştirilmesi Girişimlerinin Işığında Mimarlık Eğitiminde Kimliklerin Tahkimi (1930'lardan 1950'lere) | 2. Oturum | Halise Betül KIRMIZI, Birinci Ulusal Mimarlık Dönemi Mimarlarından Arif Hikmet Koyunoğlu ve Mimarlık Faaliyetleri | Neslinur HIZLI, Nezih R. AYSEL, Güzel Sanatlar Akademisi Mimarlık Bölümü'nde Ernst Egli Dönemi (1930-1936): Ortam, Program, Aktörler | E. Merve AKSOY ORAL, Mimarlık Eğitiminde Bruno Taut'un "Mimarlık Öğretisi": Mimarlık Kitabı Olarak Öncüllleri ile Karşılaştırılması | 3. Oturum | Burak OZTURK, Yıldız SALMAN, Öncü Bir Modern Figür: Leyla Turgut'un Mimarlık Üretimi | İrem GENÇER, Işıl ÇOKUĞRAŞ, Mualla Eyüboğlu’nun Mimarlık Pratiğinin Farklı Alanlarına Katkısı | Kerim KÜRKÇÜ, Nur URFALIOĞLU, Sedad Hakkı Eldem'in Yayınlanmamış Erken Donem Eskizlerindeki Üslupsal Etkilerin Değerlendirilmesi | 4. Oturum | Nezih R. AYSEL, Utarit İzgi: Detay'la Düşünmek | Bersu ÇELİK, Taybuğa Aybars MAMALI, Hüseyin Baban (1926-1993): Güzel Sanatlar Akademisi Mezunu Mimar, Ressam, Eğitmen | Arbil ÖTKÜNÇ, Dilvin Hazal AKKAYA USMAN, Prof. Ataman Demir'in MSGSÜ Mimari Proje Atölyesi'nde 40 Yılı | 5. Oturum | İffet İZGİ BİLLUR, Demet ULUSOY BİNAN, İstanbul Rölöve ve Anıtlar Müdürlüğü’nün Kuruluşu Bağlamında Güzel Sanatlar Akademisi Mezunlarının Kültürel Mirasın Korunması Konusundaki Etkin Rolleri | Zeynep Ece ATABAY, Demet ULUSOY BİNAN, Çok Katmanlı Kültür Mirasının Tanımı ve Korunmasında Bellek-Değer-Mekan İlişkisi: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Fındıklı Yerleşkesi Örneği | Saadet Mutlu KAYTAN, Can Ş. BİNAN, İstanbul'da 19. yy'da İnşa Edilmiş Büyük Programlı Yapıların Eğitim İşlevi ile Kullanılmak Üzere Mimari Dönüşümleri Kapsamında Değerlendirilmesi | 6. Oturum | Emre BECERİR, Havva İNAL BECERİR, Nurdan KUBAN, Nevşehir Kale ve Çevresi Yeraltı ve Yerüstü Katmanlarının Bütüncül Değerlendirilmesi | Tülay KAYIŞ, Ayşe Duygu KAÇAR, Mert Nezih RİFAİOĞLU, Çok Katmanlı Kentlerin Hafızası: Antakya Örneği | Hatice Yasemin ÇAKIR, Ömer Şükrü DENİZ, Modern Donem Yapıları İçin Müdahale Yaklaşımlarının Değerlendirilmesi | 7. Oturum | Sezin SARICA, İmge ve Form Arasındaki Mimarlık: Vorbilderbewegung ve Bildungsgesetze Arasında On Dokuzuncu Yüzyıl Alman Mimari Teorisine Yeniden Bakış | Nagehan Yağmur ŞİMŞEK, Zafer SAĞDIÇ, İstanbul'da Art Deco | Bülent GÜNEŞ, Mimari Tasarımın Yeni Donem Degişkenleri | 8. Oturum | Havva AKSEL ÇİÇEKÇİ, Toprak Yapılar: Toprağın Yapılarda Kullanım Olanaklarının İncelenmesi | Fatma Berfin ABANOZ, Ebru DOGAN, Yapı Bilgi Modellemesi (BIM) ve Yapıda Döngüsellik Yaklaşımı | Hilal DEVER, Ömer ŞÜKRÜ DENİZ, Yapı Bilgi Modellemesinde Kullanılan Tasarım Süreci Aşamalandırma Kavramlarının İrdelenmesi | 9. Oturum | Ridha FARAJALAH, Tigin TÖRE, Türkiye'deki Mimari Miras Koruma Uzmanı Eğitiminde Sayısal Mekan Belgeleme Teknolojilerin Kullanımına Yönelik Bir Araştırma | Aynur GÜNDÜZ, Yeşim K. AKTUĞLU, Müjde ALTIN, Eralp KAYA, Mimarlık Doktora Eğitiminde Yapı Atölyesi: Alaçatı | Zeynep Melis OĞUZ, Ömer ŞÜKRÜ DENİZ, Yapma Çevrede Döngüsellik Teorisi Üzerine Bir Araştırma | 10. Oturum | Betül TOY, Gülçin PULAT GÖKMEN, Tasarla/Yap Stüdyoları Üzerine Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme | Ömür KARARMAZ, Bir Yapıbozum Edimi Olarak Mimarın Eğitimi | 11. Oturum | Pelin GÜR, Selda BANCI, Nur ÇAĞLAR, Anlatı ve Anlatı Çizimleri: Mimari Tasarım Stüdyosunun Kavramsal ve Maddi Araçları | Melek KILINÇ, Dilvin Hazal AKKAYA USMAN, Arbil ÖTKÜNÇ, Bir Akademi Geleneği: Mimari Proje Eskiz Sınavı | Pelin DURMUŞ HOCAOĞLU, Asu BEŞGEN, Mimari Tasarım Stüdyosunda Alternatif Bir Öğrenim Modeli Önerisi: SCAMPER Tekniği | 12. Oturum | Fatma Merve UĞUR, Seçil ŞATIR, Mimarlık ve İç Mimarlık Ekseninde Zaman-Mekan Kavramları Üzerine Düşünceler | Saadet KÖK, Gözde İrem CEBiR MERAL, Kent ve gezgin imgesinin dijital çağdaki karşılığı | Gülşah AYKAÇ, Radikal Bir Kaynakça ve Bir Katılım İmkanı: Mimarlık Eğitiminde Otobiyografik Mekansal Anlatılar | 13. Oturum | Hakan ILIKOBA, Mimarlık ve Tasarım Eğitiminde Alternatif Modeller | Sezin SARICA, Bengisu DEREBAŞI, Bir Yazınsal Kazı Denemesi: Fosil, Kalıntı ve Soyut Elemanlardan Öğrenmek | Elif TEKTAŞ, Mimarlık İçin Nörobilim: Nörobilim ve Mimarlık / Tarihi / Arasındaki İlişki Üzerine Genel Bir Değerlendirme | 14. Oturum | Selinay KILIÇ, Ezgi YAVUZ, Göçün Etkisinde Mekansal Ayrışma ve Modernliğin Çelişkileri: Gurbet Kuşları Filmi Örneği | Bilge Ekin İNAN, Zeynep KUBAN, Türkiye Modern Mimarlığının Unutulmuş bir İsmi: Hasan Halit Femir (1910-1954) | Ömür KARSLI, Sanat Felsefesi Açısından Doğan Kuban: Mimarlık Tarihinden Türk Sanatının İlkelerine | Sempozyum Fotoğraflar

Kentsel mekâna yeşil yaklaşımlar

“Mahalle Ölçeğinde Sürdürülebilir Değerlendirme Sistemi Geliştirilmesi” projesinin bir çıktısı olarak oluşturulan “Kentsel Mekâna Yeşil Yaklaşımlar” başlıklı bu kitabımızın ana kurgusu da SEEB- TR Mahalle üzerine şekillendirilmiştir. Kitabın ana bölümünü oluşturan SEEB-TR Mahalle; Enerji, Su, Malzeme Kullanımı, Toplum ve Çevre olmak üzere beş ana kriter olarak ele alınmış ve her bir kriter alt kriterlere ayrılarak sürdürülebilirlik açısından değerlendirilmiştir. SEEB-TR Mahalle sertifika sistemine detaylı olarak yer verilen yayınımızda mahalle ölçeğinde geliştirilmiş olan mevcut sertifika sistemleri ile projenin alan çalışmaları kapsamında ele alınan örnek uygulamalara yer verilmiş ve bu örnekler geliştirilen sertifika sistemi ile birlikte değerlendirilmiştir. Kitapta ayrıca kentsel tasarım ve mevzuat ile birlikte sürdürülebilir mekânların önemli başlıkları olan enerji, su, malzeme, ulaşım ve toplum konuları da detaylı olarak irdelenmiştir.ÖNSÖZ İÇİNDEKİLER BÖLÜM 1 Sürdürülebilirlik Kavramında Enerjinin Etkin Kullanımı ve Enerji Tasarrufu Mustafa Özgünler Suya Duyarlı Akıllı Yaklaşımlar İnci Olgun, Çiğdem Tekin Türkiye Yapı Malzemesi Sektöründe İtici Güçler ve Değişim Çiğdem Tekin, Özge Boso Hanyalı Kentsel Sürdürülebilirlik Bağlamında Çevresel Değerlendirme Kriterleri ve Mahalle Sertifika Sistemleri Yönünden İrdelenmesi Nazire Papatya Seçkin, Cem Baççıoğlu Yeşil Mahalle Planlamasında Sürdürülebilir Ulaşımın Rolü Orhan Demir Katılımcı Yaklaşımla Kentsel Mekânı Güvenli Kılmak Sema Ergönül, Esra Turgut Yeşil (Sürdürülebilir) Mahalle İçin Mevzuat Altlığı Feridun Duyguluer Kentsel Tasarım ve Akıllı Kodlar Güzin Konuk BÖLÜM 2 Mevcut Sertifika Sistemleri Cem Baççıoğlu, Esra Turgut Bina Ölçeğinden Mahalle Ölçeğine Yeşil Sertifikada Yerel Deneyim: Seeb-Tr Mahalle Sema Ergönül, İnci Olgun, Çiğdem Tekin, Papatya Seçkin, Mustafa Özgünler, Esra Turgut, Cem Baççıoğlu Ekolojik Tasarım ve Planlama Yaklaşımı Açısından Türkiye’den 3 Örnek İnci Olgun, Çiğdem Tekin, Özge Boso Hanyalı Özgeçmişle

Gioacchino Rossini'nin Fagot ve Orkestra için Konçerto adlı eserinin yapısal ve dönemsel incelenmesi

Bu çalışmada, on dokuzuncu yüzyılda sanayi devriminin doğması ile ortaya çıkan romantizm akımının başlıca isimleri arasında olan Gioacchino Rossini'nin, fagot konçertosu incelenmiştir. Resim, heykel, edebiyat, tiyatro ve benzeri tüm sanat dallarında olduğu gibi, müzik alanında da ortaya çıkarılan tüm eserler, eserin ortaya çıktığı dönemin; siyasi, sosyal, coğrafi, teknolojik özelliklerinden ve gelişmişlik düzeyinden bağımsız olarak incelenememektedir. Bu çalışmada, sözü edilen anlayışa bağlı kalarak, eserin ortaya çıktığı dönemin önemli gelişmeleri ele alınmıştır. Bunun yanında, sanatçının özgünlüğü ile çağına, çağdaşlarına ve fagotun gelişimine olan katkısı da örnekleri ile ortaya konulmaya çalışılmıştır. Fagot repertuvarı için önemli bir yere sahip bu eseri incelerken, dönemin İtalya'sındaki siyasi çalkantıları, İtalya'nın köklü opera geleneğini, dönem içerisinde yükselmekte olan milliyetçi duyguları göz önünde bulundurarak incelemek gerekmektedir. Eserin incelenmesi sırasında, fagot enstrümanının bugüne kadar geçirdiği değişim ve gelişim de ayrıca irdelenmiştir. Enstrümanda gerçekleştirilen teknik değişiklilerin, müzikalite üzerindeki etkisinin de altı özellikle çizilmiştir

Sinop Balatlar Kazısı Çakıl Taşı Mozaik Döşeme

During the 2022 Sinop Balatlar Excavation, a pebble stone mosaic floor was unearthed. The design of the mosaic, which adorns the andron room of a private residence, is U-shaped and the east-west kline sections are planned without decoration. The pebble floor placed horizontally and vertically on a pink nucleus is called the hedgehog model. Surrounded by ranke, wave and palmette motifs, a small part of the mosaic, which we think shows a flying Eros and his wingtips on it, has been preserved in the southwestern corner of the main panel. It is very important with the placement technique of the stones on it and the pattern repertoire created with white pebbles on a black ground. Compared to contemporary examples, the pebble mosaic dated to the end of the 5thcentury BC includes the Gordion and Olynthos mosaics, where the mosaic tradition in Asia Minor dates back, it occupies an important place in the ancient mosaic chronology as it indicates its existence in the 5th century BC

Turko-Islamic justice mechanism and judicial organization in the first Muslim Turkish states

Âdem ve Havva'dan beri insanlık kurallar ve düzenin var olduğu bir nizam içinde yaşamaya başlamıştır. İnsanoğlu yalnızca güdü ve çevresel faktörlerin etkisi altında kalmamış aynı zamanda bilinç, akıl yürütme, sosyal yapılar ve kültürel etmenler tarafından şekillendirilmiştir. Söz konusu süreç insanın hem bireysel hem de toplumsal olarak daha karmaşık bir varlık haline gelmesine neden olmuştur. Toplumlar adâlet, ahlâk ve düzen gibi kavramlar etrafında şekillenen kuralları benimseyerek insan davranışlarını yönlendirmiş ve bir düzen oluşturmuştur. Mezkûr noktada Türkler kendi varlığını kadim gelenekleri, töreleri ve inanç sistemleri etrafında inşa etmişlerdir. Onlar adâlet, birlik ve düzen anlayışını, sosyal ve kültürel yapılarla pekiştirerek güçlü devletler kurmuşlardır. Töre, onların toplumsal düzenini sağlayan temel kurallar bütünü olarak hem bireylerin hem de devletin davranışlarını yönlendirmiştir. Bahse konu olan düzen yalnızca yönetici sınıfı değil tüm toplumu kapsayarak, adâletin ve toplumsal düzenin sağlanmasında önemli bir rol oynamıştır. Türkler, tarih boyunca bu ilkeler doğrultusunda hareket etmiş ve devlet nizamını kurarken hem içsel hem de dışsal etkenlerle başa çıkma kabiliyeti geliştirmiştir. Türkler, İslâm ile tanışarak kendi varlık anlayışlarını ve iktidar kavrayışlarını onun değerleriyle bütünleştirmiştir. Onlar İslâm’ı kabul ettikten sonra kozmik düzen anlayışlarını İslâm’ın tevhid inancıyla (Allah’ın birliği) birleştirerek iktidarı, Allah'ın iradesine dayanan bir yönetim anlayışı çerçevesinde yeniden tanımlamışlardır. Mezkûr süreç Türk devletlerinde hem dünyevî hem de manevî iktidarın bir arada yer aldığı adâlet, ahlak ve töreye dayalı bir düzenin inşasına yol açmıştır. İlk Müslüman Türk devletlerinde adliye teşkilatı, Sâmânîler, Karahanlılar ve Gazneliler döneminde önemli bir yapı taşı olarak ortaya çıkmıştır. Söz konusu devletlerde adâletin tesisi, sadece bireysel hakların korunması değil toplumsal düzenin sürdürülebilirliği için de merkezî bir öneme sahip olmuştur. Eski Türklerin töre anlayışı, İslâm hukukunun evrensel ilkeleri ile bütünleşerek güçlü bir adliye sistemi oluşturmuştur. Bahse konu olan durum da Müslüman Türk devletlerinin uzun süre ayakta kalmasına katkı sağlamıştır