HCV ile enfekte hastalarda genotip tayini yapılması ve mirna düzeylerinin araştırılması

Bu çalışma Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi’nin 27.10.2022 tarih ve 2022TIPF027 nolu kararı ile desteklenmiştir.Hepatit C virüs (HCV) yüksek genetik varyasyonu sebebiyle aşıyla korunmanın mümkün olmaması, yüksek kronikleşme oranı, siroz, hepatoselüler karsinom(HSK) gibi komplikasyonları sebebiyle önemli bir halk sağlığı sorunudur. Etken genotipin belirlenmesi hem prognozun öngörülmesi hem de tedavinin seçilmesi açısından önem taşımaktadır.Kodlanmayan ribonükleik asit (RNA)’lerin bir çeşidi olan mikroRNA’lar (miRNA) protein sentezinin posttranskripsiyonel düzenlenmesinde rol alırlar. miRNA’ların kanda stabil kaldığının görülmesi ile hastalıkların tanısında kullanılabileceği düşünülmüştür.Bu çalışmanın amacı; HCV ile enfekte hastalar arasındaki genotiplerin belirlenmesi ve genotipler arasında laboratuvar bulgularının karşılaştırılması; sağlıklı kişiler ile HCV enfekte hastaların plazma miRNA düzeylerinin karşılaştırılması, ve farklı genotipler arası miRNA düzeylerinin karşılaştırılarak aralarındaki ilişkinin incelenmesidir.Pamukkale Üniversitesi Hastanesi Merkez Laboratuvarına gelen HCV RNA pozitif çıkan 50 hasta; hasta grubu olarak, 50 gönüllü kontrol grubu olarak seçildi. HCV RNA ve HCV genotip tayini gerçek zamanlı polimer zincir reaksiyonu (RT-PZR) cihazında çalışıldı. miRNA-122, miRNA-155, miRNA-224, miRNA-21 genlerinin ekspresyon seviyelerinin belirlenmesi için hasta ve kontrol grubundaki katılımcıların plazmasından RT-PZR yapıldı. Gen ifadeleri, U6 referans geninin (housekeeping gen) varlığında, 2-ΔΔCT metodu kullanılarak analiz edildi.HCV RNA pozitif çıkan 50 hastanın 13’ü (%26) genotip 1a, 14’ü (%28) genotip 1b, 1’i (%2) genotip 2, 22’si (%44) genotip 3 olduğu tespit edildi. Genotip 1a ile enfekte olan hastaların 2’sinin (%15,4) kadın, 11’inin (%84,6) erkek; genotip 1b ile enfekte hastaların 10’unun (%71,4) kadın, 4’ünün (%28,6) erkek; genotip 3 ile enfekte hastaların 4’ünün (%18,2) kadın, 18’inin (%81,8) erkek olduğu tespit edildi (p=0,001).Genotip 1a ve 3 ile enfekte olan hastalarda erkeklerin anlamlı olarak daha fazla olduğu görüldü.Genotip 1b ile enfekte hastaların genotip 1a ve 3 ile enfekte hastalardan anlamlı şekilde daha ileri yaşta olduğu görüldü (p=0,004). Her 3 genotip arasında AST, ALT, ALP ve HCV RNA değerleri açısından anlamlı fark bulunamamıştır.Kontrol grubunun 28’i (%56) kadın, 22’si (%44) erkek, hastaların ise 16’sı (%32) kadın, 34’ü (%68) erkekti (p=0,016). Hasta grubunda erkek sayısının anlamlı olarak daha fazla olduğu görüldü. Kontrol grubunun yaş ortalaması 36,42 ± 9,22 iken hasta grubunun yaş ortalaması 32,18 ± 11,71 olarak bulundu. Bu bulgulara göre hasta grubu kontrol grubuna göre anlamlı derecede daha gençti (p=0,005).miRNA-122 ve miRNA-224 ekspresyonları açısından iki grup arasında anlamlı fark bulunamazken, miRNA-155 (p=0,014), miRNA-21 (p0,0001) ekspresyonlarının hasta grubunda anlamlı şekilde azaldığı görüldü. Aynı zamanda dört miRNA’nın ekspresyon seviyesi ile yaş, ALT, AST, ALP, HCV RNA seviyeleri arasında anlamlı ilişki olmadığı görülürken; dört miRNA’nın ekspresyon seviyelerinin birbirleri arasında pozitif yönlü ilişkili olduğu bulundu.ROC analizinde miRNA-155 (p=0,014) ve miRNA-21’in (p0,001) istatistiksel olarak anlamlı şekilde hasta ve sağlıklı kişiler üzerinde ayırt edici olduğu görüldü. miRNA-155 %64,3 oranında hasta ve sağlıklı kişileri ayırt edebiliyorken; miRNA-21 %95,1 oranında hasta ve enfekte kişileri ayırt etti. Bu sonuçlar bize miRNA 21 ve miRNA155’in HCV enfeksiyonu tanısında biyobelirteç olarak kullanılabileceğini düşündürdü.Her üç genotip arasında miRNA-122, miRNA-155, miRNA-224 ve miRNA-21 ekspresyon seviyeleri açısından anlamlı fark bulunamamıştır.Gelecekte miRNAların biyobelirteç olarak kullanılabilmesi için standartizasyona ihtiyaç duyduğundan daha çok çalışmaya ihtiyaç vardır. Çalışmamız ülkemizdeki HCV genotip dağılımının bulaş yolunun değişimi ve göç gibi sebeplerle değişmiş olabileceğini göstermiştir. Bu konuda ve HCV insidansının azaltılması için çalışmalar yapılması gerektiği ortaya çıkmıştır.Hepatitis C virus (HCV) is a significant public health issue due to its high genetic variability, which makes vaccination impossible, its high rate of chronicity, and complications such as cirrhosis and hepatocellular carcinoma. Determining the genotype of the causative agent is important for predicting the prognosis and selecting the appropriate treatment.MicroRNAs (miRNAs), a type of non-coding ribonucleic acid (RNA), play a role in the post-transcriptional regulation of protein synthesis. The observation that miRNAs remain stable in the blood has led to the idea that they could be used in the diagnosis of diseases.The aim of this study is to identify the genotypes among patients infected with HCV and compare laboratory finding between the genotypes; compare the plasma miRNA levels of healthhy individuals with those of HCV infected patients; and investigate the relationship between miRNA levels by comparing them across different genotypes. Fifty HCV RNA-positive patients who visited the Central Laboratory of Pamukkale University Hospital were selected as the patient group, and 50 voluntary individuals were selected as the control group. HCV RNA and HCV genotype determination were performed using a real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) device. RT-PCR was conducted on the plasma of participants from both the patient and control groups to determine the expression levels of miRNA-122, miRNA-155, miRNA-224, and miRNA-21 genes. Gene expression was analyzed using the 2-ΔΔCT method in the presence of the U6 reference gene (housekeeping gene). Among the 50 patients who tested positive for HCV RNA, 13 (26%) were infected with genotype 1a, 14 (28%) with genotype 1b, 1 (2%) with genotype 2, and 22 (44%) with genotype 3. Among the patients infected with genotype 1a, 2 (15.4%) were women and 11 (84.6%) were men; among those infected with genotype 1b, 10 (71.4%)were women and 4 (28.6%) were men; and among those infected with genotype 3, 4 (18.2%) were women and 18 (81.8%) were men (p=0.001). It was observed that there were significantly more men among the patients infected with genotypes 1a and 3.It was found that patients infected with genotype 1b were significantly older than those infected with genotypes 1a and 3 (p=0.004). No significant difference was observed between the three genotypes in terms of AST, ALT, ALP, and HCV RNA levels.In the control group, 28 (56%) were women and 22 (44%) were men, while in the patient group, 16 (32%) were women and 34 (68%) were men (p=0.016). It was observed that the number of males in the patient group was significantly higher. The average age of the control group was 36.42 ± 9.22, while the average age of the patient group was 32.18 ± 11.71. According to these findings, the patient group was significantly younger than the control group (p=0.005). No significant difference was found between the two groups in terms of miRNA-122 and miRNA-224 expression. However, the expression of miRNA-155 (p=0.014) and miRNA-21 (p0.0001) was significantly reduced in the patient group. Furthermore, there was no significant relationship between the expression levels of the four miRNAs and age, ALT, AST, ALP, or HCV RNA levels. It was also found that the expression levels of the four miRNAs were positively correlated with each other.In the ROC analysis, miRNA-155 (p=0.014) and miRNA-21 (p0.001) were found to be statistically significant in distinguishing between patients and healthy individuals. miRNA-155 could differentiate between patients and healthy individuals with an accuracy of 64.3%, while miRNA-21 could distinguish between patients and healthy individuals with an accuracy of 95.1%. These results suggest that miRNA-21 and miRNA-155 could be used as biomarkers in the diagnosis of HCV infection. No significant difference was found between the three genotypes in terms of the expression levels of miRNA-122, miRNA-155, miRNA-224, and miRNA-21.In the future, further studies are needed as miRNAs require standardization before they can be used as biomarkers. Our study suggests that the distribution of HCV genotypes in our country may have changed due to factors such as changes in transmission routes and migration. It highlights the need for further research in this area and efforts to reduce the incidence of HCV

Knowledge of Pelvic Floor Muscles in Community-Dwelling Women Aged Over 60: Its Relationship With Urinary Incontinence

Yildiz, Nagihan/0000-0003-1559-9522Purpose To investigate the awareness of the pelvic floor muscles (PFMs) and PFM exercises (PFME) knowledge, training and experience in community-dwelling women aged 60 and over and its relationship with urinary incontinence (UI). Methods This is a questionnaire based study which was carried out in 9 Physical Medicine and Rehabilitation Centers, including a total of 500 women aged 60 and over and living in the community. The questionnaire included questions about awareness of PFMs, UI complaints and PFME knowledge, training and experience. Knowledge and awareness of PFMs and PFME knowledge, training and experience were compared in subgroups with or without urinary incontinence. Results The mean age of the women included in the study was 67.8 +/- 6.1 (60-88). Knowledge and awareness of PFMs and PFME knowledge, training and experience were low in the study population. Knowledge and awareness of PFMs were significantly low in the subgroup with urinary incontinence (p 0.05). Kegel exercise training and experience were significantly low in the subgroup without urinary incontinence (p = 0.01, p 0.01). Conclusion Knowledge and awareness of PFMs and PFME knowledge, training and experience are low in community-dwelling women aged 60 and over and training programs should be organized to teach the function of the PFMs and to perform PFME correctly in this population

The effect of myofascial release applied to thoracolumbar fascia on flexibility, muscular endurance, and balance in healthy young adults: a single-blind randomized controlled trial

Context: Although cranial distant effects occur in self-myofascial release interventions for lower-extremity muscles and fascia, the results of caudal distant effects are still unclear. The aim of this study was to examine the distant effects of myofascial release applied to the thoracolumbar fascia together with exercise training on balance, lower-extremity flexibility, and muscular endurance in healthy young adults. Design: Single-blinded randomized control trial design. Methods: Thirty-six healthy participants aged 18-35 years were randomly divided into 3 groups: myofascial release and exercise group (group 1, n = 12), exercise group (group 2, n = 12), and control group (group 3, n = 12). Three days a week for 4 weeks, group 1 applied the thoracolumbar fascia foam roller massage together with the warm-up, muscular endurance, balance, and stretching exercise program, and group 2 applied the same exercise program except for the foam roller massage. No intervention was made in group 3. Flexibility was assessed with sit and reach test, muscular endurance with the 1-minute sit to stand test, and balance with star excursion balance test before the intervention and at the end of the fourth week. Results: Flexibility, muscular endurance, and dynamic balance values increased significantly in groups 1 and 2 after the intervention (P .05). When the difference values (Delta) of groups 1 and 2 were compared, there was a difference in favor of group 1 for flexibility, muscular endurance, and dynamic balance (P .05). Conclusions: The results of the study showed that the effect of the distant myofascial release technique added to the exercise training on flexibility, muscular endurance, and dynamic balance was greater than the exercise training alone

Öğretmenlerin okullarındaki kültür ve performanslarına yönelik algıları arasındaki ilişki

Bu araştırmada öğretmenlerin okul kültürü algılarıyla performanslarına yönelik algıları arasında ilişkinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelinde yapılan araştırmanın verileri meslek liselerinde çalışan 347 öğretmenden toplanmıştır. Araştırmada öğretmenlerin okul kültürü algılarıyla ilgili en yüksek ortalama öğrenci-öğretmen/okul ilişkileri boyutunda ve yüksek düzeyde iken öğrenci ilişkileri, eğitsel fırsatlar boyutları ve genel ortalama ise orta düzeydedir. En düşük ortalama davranışsal beklentiler boyutunda ve düşük düzeyde tespit edilmiştir. Öğretmenlerin performanslarına yönelik algı düzeyleri yüksek düzeyde ölçülmüştür. Öğretmenlerin okul kültürü algıları kariyer basamaklarına göre farklılık göstermez iken cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi ve mesleki kıdeme göre anlamlı farklılık göstermiştir. Öğretmenlerin okul kültürü algılarının cinsiyetlerine göre davranışsal beklenti, eğitsel fırsat ve genel okul kültüründe erkek öğretmenlerin ortalamalarının kadın öğretmenlerden daha yüksek olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin okul kültürü algılarının yaş değişkenine göre davranışsal beklentiler boyutunda ve genel okul kültüründe 51 yaş ve üstündeki öğretmenler lehine yüksek olduğu görülmüştür. Lisans mezunu öğretmenlerin öğrenci-öğretmen/okul ilişkileri algıları lisansüstü mezunu öğretmenlerden daha yüksek çıkmıştır. 26 yıl ve üstü kıdeme sahip öğretmenlerin davranışsal beklentiler boyutu ve genel okul kültürü algılarının mesleki kıdemi az olanlara göre daha yüksek olduğu saptanmıştır. Öğretmenlerin performanslarına yönelik algılarının kişisel değişkenlere göre farklılık göstermediği ve benzer olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin okul kültürü algıları ile performanslarına yönelik algıları arasında pozitif yönlü ve orta düzeyli ilişki olduğu görülmüştür

Does the Neutrophil-To Ratio Affect Survival in Multiple Myeloma? a Single-Center Experience

Objective: Multiple myeloma (MM) constitutes approximately 1-2% of all cancers and about 17% of hematological malignancies, making it the second most common hematological malignancy. The neutrophil-to-lymphocyte ratio (NLR) is an inflammatory marker that has been shown to be associated with prognosis in solid tumors and lymphomas. In this study, we aimed to investigate the relationship between NLR values at diagnosis and survival, as well as other prognostic factors in patients with MM. Materials and Methods: This study included 196 patients diagnosed with MM at the Department of Hematology, Pamukkale University Faculty of Medicine Hospital, between January 2011 and December 2023. Clinical and laboratory data of the patients were retrospectively recorded from patient files and the hospital information system. The relationship among patients' demographic characteristics, laboratory parameters, clinical status, and the presence of renal dysfunction with survival and NLR was analyzed. Results: In our study, the cut-off value for NLR was determined as 1.8. There was a statistically significant relationship between OS and stage-3 disease, the presence of renal dysfunction, and age over 65. (p=0.001, p=0.001, p0.001) Similarly, a statistically significant association was found between NLR and the presence of renal dysfunction and age >65 years (p=0.012, p=0.035). Although survival decreased with increasing disease stage, no statistically significant relationship was found between OS and NLR values (p=0.064). Conclusion: The absence of a significant association between OS and NLR in our study may be related to factors such as oxidative stress, infection, and inflammation. However, the presence of common parameters affecting both NLR and OS, such as age, disease stage, and renal dysfunction, suggests that NLR may serve as a useful marker in assessing survival and prognosis.Amaç: Multipl myelom (MM), tüm kanserlerin yaklaşık %1 ila %2'sini, hematolojik malignitelerin ise yaklaşık olarak %17'sini oluşturan en sık 2. hematolojik malignitedir. Nötrofil-lenfosit oranı (NLR), solid kanserler ve lenfomalarda prognozla ilişkisi gösterilmiş bir inflamasyon belirtecidir. Bu çalışmada hastaların tanı anında NLR değerleri ile sağkalım ve diğer prognostik faktörler arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Denizli Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Hematoloji Bilim Dalı'nda Ocak 2011-Aralık 2023 arasında MM tanısı konulan 196 hasta dahil edildi. Hastalar ile ilgili klinik ve laboratuvar veriler hasta dosyalarından ve hastane bilgi sisteminden geriye dönük olarak kaydedildi. Hastaların demografik özellikleri, laboratuvar parametreleri, klinik durumları ve OKİT varlığı ile sağkalım ve NLR arasındaki ilişki analiz edildi. Bulgular: Çalışmamızda NLR için cut-off değer:1.8 olarak belirlendi. Ortalama sağkalım (OS) ve Evre III hastalık, renal disfonksiyon varlığı, >65 yaş arasında anlamlı istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki vardı. (p=0.001, p=0.001, p0.001) Yine benzer şekilde NLR ve renal disfonksiyon varlığı, >65 yaş arasında anlamlı istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki vardı.(p=0.012, p=0.035) Evre arttıkça sağkalım azalmasına rağmen OS ile NLR değerleri ile istatiksel olarak anlamlı bir ilişki saptanamadı. (p=0.064) Sonuç: Çalışmamızda OS ve NLR arasında ilişki saptanmaması oksidatif stres, enfeksiyon, inflamasyon vb gibi durumlara bağlı olabilir. Ancak NLR ve OS'yi etkileyen yaş, evre, renal disfonksiyon gibi ortak parametrelerin olması NLR değerinin sağkalım ve prognozu değerlendirmede yardımcı bir belirteç olduğunu göstermektedir

Nutrition Literacy Status Of University Students, İnfluencing Factors, And İts Relationship With Healthy Nutrition Attitudes

Purpose: This study aims to evaluate the nutrition literacy status of university students, the factors influencing it, and its relationship with healthy nutrition attitudes. Materials and methods: This is a descriptive and cross-sectional study. A total of 317 students aged 18-24 studying at Pamukkale University were included in the study. A questionnaire was administered to the students, which included questions about sociodemographic characteristics, the Adolescent Nutrition Literacy Scale (ANLS), and the Attitude Scale for Healthy Nutrition (ASHN) assessing nutrition attitudes. Results: Of the 317 students who participated in the study, 48.9% (n=155) were female, and 17.4% (n=55) were studying in health-related departments. The mean nutrition literacy score of the students was 70.85±9.69. Nutrition literacy scores were found to be significantly higher in those studying in health-related departments compared to other departments, in those who received nutritional education compared to those who did not, and in those who exercised regularly compared to those who did not (p=0.001; p=0.000; p=0.000). Among the students, 56.8% had a high level, 10.1% had an ideal level, and 32.8% had a moderate level of healthy nutrition attitudes. A significant relationship was found between nutrition literacy and healthy nutrition attitudes (r=0.404; p=0.000). Conclusion: The study found that the mean nutrition literacy score of the students was 70.85±9.69, and 56.8% of them had a high level of healthy nutrition attitudes. It was determined that nutrition literacy was higher among students who exercised regularly, received nutritional education/knowledge, and studied in health-related departments. Additionally, an increase in students' nutrition literacy positively influenced their healthy nutrition attitudes. © 2025, Pamukkale University. All rights reserved

Türk pırasa (allium ampeloprasum l.) genotiplerinden üretilen ginogenik bitkilerin karakterizasyonu ve biyoinformatik açıdan incelenmesi

Bu tez çalışması PAMUKKALE ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMA PROJELERİ KOORDİNASYON BİRİMİ (PAUBAP) tarafından 2016FEBE030 nolu proje ile desteklenmiştir.Allium ampeloprasum ile genotipten ginogenik bitki üretilmiş ve bunlara hangi şartların etkilediği belirlenmiştir. Bu türde ginogenesis uyartımına en uygun medyaların %0,22 ginogenik bitkicik üretilen BDSD (2,4-D ve 100 g/l sukroz) ve %0,21 ginogenik bitkicik üretilen BDSA, somatik sürgün uyartımı için en uygun meydanında %5,50 somatik sürgün üretilen BDSC olduğu bulunmuştur. Bu sonuçlar A. ampeloprasum türünde de ginogenesis uyartımı ve somatik sürgün uyartımında medyanın ve genotipin güçlü etkilerinin olduğu belirlenmiştir. Bu bitkilerin ginogenik açıdan incelenmesi sonucunda A. ampeloprasum bitkilerin çoğunlukla diploid bir kısmının da tetraploid olduğu göstermiş ve bu genetik özelliğin araştırılması için yöntemler tartışılmıştır. Bu tez çalışmasında yer alan materyallerinin hepsi ginogenesis ve somatik sürgün uyartımına cevap vermişlerdir. Elde edilen veriler yenilebilir Allium türlerinde yapılmak istenen ıslah ve klonal çoğaltım uygulamalarının in vitro düzeyde gerçekleştirilebilmesinin mümkün olduğunu göstermektedir. Bu tez çalışması bu yönüyle ülkemizde yenilebilir Allium biyoteknolojisi ile ilgili ginogenik olarak bitkiler üretilmesi gösterilmiş ve bunların genetik açısından incelenmesi ve ilgili yöntemler ileriye yönelik çalışmaların planlanması açısından tartışılmıştır. Ülkemiz bitki türlerin ekonomik açısından öneme sahip türeler benzer yöntemlerle üretilmesi, bunların genetik ve biyoinformatik açıdan incelenmesinin önemi vurgulanmıştır.Gynogenic plants were produced from Allium ampeloprasum genotypes and the conditions affecting them were determined. It was found that the most suitable media for ginogenesis stimulation in this species were BDSD (2,4-D and 100 g/l sucrose), which produced 0.22% ginogenic plants, and BDSA, which produced 0.21% ginogenic plants, while the most suitable media for somatic shoot stimulation was BDSC, which produced 5.50% somatic shoots. These results indicate that media and genotype have strong effects on ginogenesis induction and somatic shoot induction in A. ampeloprasum species. As a result of the ginogenic analyses of these plants, it was shown that A. ampeloprasum plants are mostly diploid and some of them are tetraploid and methods to investigate this genetic feature are discussed. All materials in this thesis responded to ginogenesis and somatic shoot stimulation. The data obtained show that it is possible to realise the desired breeding and clonal propagation applications in edible Allium species at the in vitro level. In this aspect of this thesis study, the ginogenic production of plants related to edible Allium biotechnology in our country has been demonstrated and their genetic study and related methods have been discussed in terms of planning future studies. The importance of producing economically important plant species in our country with similar methods and their genetic and bioinformatic analysis was emphasised

Panniculitis in Anti-Mda Positive Juvenile Dermatomyositis: a Case Report

Panniculitis is a rare clinical finding in dermatomyositis. There are few reported cases in the medical literature. In this report, we describe a 17-year-old male patient with anti-MDA5 positive hypomyopathic dermatomyositis who, eight months after diagnosis, presented with indurated nodules on the right forearm and right thigh despite methotrexate and monthly intravenous immunoglobulin treatment. A skin biopsy revealed lobular panniculitis with lymphocytic infiltrate. His lesions were successfully controlled with hydroxychloroquine and azathioprine. This article presents a case regarding the rarity of panniculitis in juvenile dermatomyositis and its treatment strategy. © 2025, Nepal Medical Association. All rights reserved

Enhanced Conditional Ground Motion Selection Model Considering Spectral Compatibility and Variability of Three Components for Multi-Directional Analysis

In this study, the solution model based on the stochastic harmony search algorithm was proposed to obtain real ground motion (GM) records for nonlinear dynamic analysis of structures. Obtaining the GM record problem was formulated as a constrained engineering optimization problem. The solution model ensures spectral compatibility between the mean horizontal spectrum of selected ground motion (GM) records and the target horizontal spectrum, as well as the mean vertical spectrum of the selected GMs with the target vertical spectrum. This model also allows the management of record-to-record variability in both horizontal and vertical components of the selected GMs. Moreover, the model effectively addresses the period-dependent record-to-record variability in all orientations of seismic excitations simultaneously using a single-scale value, preserving the relative amplitude and phasing of actual GM components. The efficiency of the model has been demonstrated through numerical examples with various uniform hazard spectra, specifically those based on Eurocode-8 and the Turkish Building Earthquake Code, as well as scenario-based target spectra. The results demonstrate that through using the proposed model it is possible to obtain GM records with the desired spectral compatibility and spectral dispersion for both horizontal and vertical GM components. Thus, the model can be used as an efficient way to obtain appropriate GM records for nonlinear dynamic analyses of both two- and three-dimensional structural models for performance-based designs and/or evaluation frameworks, considering seismic excitations in both horizontal and vertical directions

Somut ve Somut Olmayan Kültürel Mirasın Tespiti ve Turizm Açısından Değerlendirilmesi: İzmir Çiğli İlçesi Örneği

Established on the plain formed by the Gediz River in the north of the Gulf of Izmir, Çiğli borders Menemen to the north and Karşıyaka to the east. Çiğli has a wide coastal plain and important wetlands. This situation has enabled industrial activities to concentrate in this region and Çiğli to become one of the important districts of Izmir. Towards the end of the 19th century, the region began to receive external migration from the Balkan countries, and in 1966, people who suffered losses in the Muş Varto and Erzurum Hınıs earthquakes were settled in the region. Over the years, the migration of people living in Eastern and Southeastern Anatolia to the region has shaped the demographic structure of the district and reve aled its cultural diversity. In Çiğli, which became a district by separating from Karşıyaka in 1992, 8 cultural assets have been registered by the İzmir Number 1 Cultural Heritage Protection Regional Board. Furthermore, there are natural and archaeological sites within the district borders that are protected by national legislation and international agreements. All cultural and natural heritage elements that constitute the main subject of the thesis and the other elements that are important for the district have been categorized and detailed. The values that are subjects to intangible cultural heritage are discussed through the reflections of the elements included in UNESCO's Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity in the district. In the study, all cultural, natural, tangible and intangible cultural heritage components examined have been evaluated in terms of cultural tourism and ecotourism in the context of cultural heritage, and it has been determined that Çiğli has important natural and cultural heritage contents to maintain and develop this potential, and it has been concluded that these could contribute to the development of sustainable cultural tourism in Çiğli.İzmir Körfezi'nin kuzeyinde, Gediz nehrinin oluşturduğu ovada kurulan Çiğli, kuzeyinde Menemen, doğusunda Karşıyaka ilçeleri ile komşudur. Çiğli geniş bir kıyı ovasına ve önemli sulak alanlara sahiptir. Bu durum sanayi faaliyetlerinin bu bölgede yoğunlaşmasına ve Çiğli'nin İzmir'in önemli ilçelerinden biri olmasına olanak sağlamıştır. 19. yüzyılın sonlarına doğru Balkan ülkelerinden dış göç almaya başlayan bölgeye, 1966 yılında Muş Varto ve Erzurum Hınıs depremlerinde zarar gören insanlar yerleştirilmiştir. Yıllar içerisinde Doğu ve Güneydoğu Anadolu'da yaşayanların bölgeye göçü ilçenin demografik yapısını şekillendirmiş ve kültürel çeşitliliği ortaya çıkarmıştır. 1992 yılında Karşıyaka'dan ayrılarak ilçe durumuna gelen Çiğli'de, İzmir 1 Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu tarafından 8 adet kültürel varlık tescillenmiştir. Ayrıca ilçe sınırları içerisinde yer alan ulusal mevzuat ve uluslararası sözleşmeler ile koruma altında olan doğal sit ve arkeolojik sit alanları mevcuttur. Tezin ana konusunu oluşturan tüm kültürel ve doğal miras unsurları ile ilçe için önem arz eden diğer ögeler kategorize edilmiş ve ayrıntılandırılmıştır. Somut olmayan kültürel mirasa konu değerler ise, UNESCO'nun İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsili Listesi'nde yer alan unsurların ilçedeki yansımaları üzerinden ele alınmıştır. Çalışmada incelenen tüm kültürel, doğal, somut ve somut olmayan kültürel miras bileşenlerinin, kültürel miras bağlamında kültür turizmi ve ekoturizm açısından potansiyeli değerlendirilmiş bu potansiyeli devam ettirmek ve geliştirmek için Çiğli'nin önemli doğal ve kültürel miras içeriklerine sahip olduğu saptanmış ve bunların Çiğli'de sürdürülebilir kültürel turizmin gelişimine katkı sağlayabileceği sonucuna ulaşılmıştır