Otwarte Repozytorium Nauk Historycznych LECTORIUM
Not a member yet
429 research outputs found
Sort by
Kościół i prepozytura bartolomitów w Węgrowie fundacji Jana Dobrogosta Krasińskiego, wojewody płockiego, w świetle materiałów z Achiwum Diecezjalnego w Drohiczynie
Węgrowski kościół farny, którego budowę rozpoczęto w 1703 r. jest drugim kościołem w Węgrowie fundowanym przez wojewodę płockiego Jana Dobrogosta Krasińskiego. W archiwum diecezjalnym w Drohiczynie zachował się kontrakt spisany pomiędzy Janem Dobrogostem Krasińskim a Carlem Ceronim 12 sierpnia 1703 r. na budowę fary węgrowskiej, której projekt wykonał Carlo Ceroni przy współpracy z Janem Reisnerem. Ceroni zakończył budowę kościoła w 1708 r., a pracami wykończeniowymi kierował Jan Reisner. Wnętrze świątyni ozdobił freskami Michał Anioł Palloni.The parish church in Węgrów, whose construction started in 1703, is the second church in the town funded by the governor of Płock Jan Dobrogost Krasiński. The diocese archive in Drohiczyn still holds a contract made by Jan Dobrogost Krasiński and Carlo Ceroni on 12 August 1703. The contract envisaged construction of a parish church in Węgrów to the design created by Carlo Ceroni in cooperation with Jan Reisner. Ceroni finished construction of the church in 1708 and the finishing works were supervised by Jan Reisner. The interior of the temple was decorated with frescos painted by Michał Anioł PalloniWojciech Jerzy Górczy
Łemkowie. Między integracją o rozproszeniem (1918-1989)
Nagroda im. Tomasza Strzembosza w 2020 rokuZamieszczenie monografii w otwartym dostępie przez sieć Internet-zadanie finansowane w ramach umowy nr 564/P-DUNdem/2019 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę.Ewa Kuczyńsk
Clavis scriptorium et operum Medii Aevi Poloniae : Aneksy. Indeksy. Skróty bibliograficzne.
Autorzy postawili sobie za cel przygotowanie opracowania podsumowującego dzisiejszy stan prac edytorskich nad źródłami średniowiecznymi i wiedzy źródłoznawczej na temat korpusu narracyjnych i literackich źródeł średniowiecznych. Nasze repertorium może stanowić przewodnik po piśmiennictwie
wieków średnich. Mamy nadzieję, że użytkownicy otrzymają wygodne narzędzie umożliwiające szybkie dotarcie do danych bio-bibliograficznych rozproszonych edycji źródłowych oraz wykaz stanu badań i ustalenia na temat tradycji rękopiśmienna.
W przypadku rękopisów staraliśmy się dotrzeć do wielu z nich i z autopsji podawać informacje np. o kartach/stronach, na których znajdują się określone dzieła. Nie zawsze jednak było to możliwe. Wtedy podawaliśmy tego typu informacje za dotychczasową literaturą przedmiotu lub edycjami. Z powodu
zmian foliacji w późniejszym czasie, numery kart w takich przypadkach mogą być dzisiaj nieaktualne. Czasem jednak, zwłaszcza gdy rękopisu nie mogliśmy poznać z autopsji, a informacje w literaturze były niejasne, danych tych nie podajemy. Natomiast, co warto podkreślić, w przypadku wydanych już źródeł, niekiedy udało nam się poszerzyć liczbę przekazów określonego dzieła o rękopisy do tej pory nieznane.
Clavis scriptorum et operum ma być – w zamierzeniu zespołu realizującego projekt – punktem wyjścia do dalszych badań i wskazać ich główne kierunki. Zgodnie z naszymi zamierzeniami ma formułę otwartą, wymagającą regularnej aktualizacji wraz z postępem badań nad polskimi źródłami średniowiecznymi.
Mamy nadzieje, że dalsza kwerenda archiwalna i biblioteczna przyniesie informacje nie tylko o przekazach tekstów już wydanych, ale umożliwi odkrycie tekstów nieznanych. Badania takie powinny stać się priorytetowym zadaniem polskiej mediewistyki.Dominik Purchał
Warszawa i jej mieszkańcy w czasach wielkiej wojny północnej (1700-1721)
Zamieszczenie monografii w otwartym dostępie przez sieć Internet-zadanie finansowane w ramach umowy nr 564/P-DUNdem/2019 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę.Ewa Kuczyńsk
EARLY FORTIFICATIONS AT THE APSAROS FORT (GONIO, GEORGIA). NEW DISCOVERIES
In 2018, the Polish-Georgian Gonio-Apsaros Expedition under the supervision of
the authors of this text continued research into the issue of the early presence of a Roman
garrison at the mouth of the Chorokhi River. Two narrow trenches were opened
along the road located north of the late Roman and Byzantine fortifications. Places
were selected in which traces of earlier fortifications were expected to be found. The
foundations of defensive walls were discovered in both survey trenches. It came as
some surprise that in both cases the remains of two lines of walls had been preserved.
The analysis of the architectural relicts and the accompanying layers enables stating
that these are the traces of two different construction phases which did not occur simultaneously.
The earlier fortifications (wall A) can most probably be linked to the fort’s
inner structures from Phase 1, among which the recently discovered granary (horreum)
can be included. The later defensive wall (wall B) was probably constructed at the
same time as the buildings classified as belonging to Phase 2. These same fortifications
most probably continued to be in use along with the buildings considered to be part
of Phase 3. Garrison bathhouse (balneum) were built in place of the above-mentioned
grain storage building during Phase 2, while the commander’s house (praetorium) was
erected during Phase 3.Oskar Kubra
Wojciech Sadley. Tkanina życia
Zamieszczenie monografii w otwartym dostępie przez sieć Internet-zadanie finansowane w ramach umowy nr 564/P-DUNdem/2019 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę.Ewa Kuczyńsk
W cieniu Lazurowego Wybrzeża. Konsulat polski w Marsylii w latach 1919-1940
Zamieszczenie monografii w otwartym dostępie przez sieć Internet-zadanie finansowane w ramach umowy nr 564/P-DUNdem/2019 ze środków Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę.Ewa Kuczyńsk
Lutheran Revival and National Education in Denmark. The Religious Background of N.F.S. Grundtvig's Educational Ideas
Program narodowej edukacji N. F. S. Grundtviga jest zazwyczaj opisywany jako zjawisko z zakresu historii edukacji dla dorosłych. W artykule podkreślam, że Grundtvig był przede wszystkim pastorem, twórcą ideologii grundtvigianizmu i idei religijnego przebudzenia grundtvigiańskiego. Artykuł z jednej strony przyjmuje odmienną perspektywę luterańskiej podstawy programu edukacyjnego Grundtviga, z drugiej - podejmuje kwestię wpływu tego programu i ideologii na kształtowanie się w Danii II połowy XIX wieku społeczeństwa obywatelskiego.Grażyna Szelągowsk
Clavis scriptorum et operum Medii Aevi Poloniae
Autorzy postawili sobie za cel przygotowanie opracowania podsumowującego dzisiejszy stan prac edytorskich nad źródłami średniowiecznymi i wiedzy źródłoznawczej na temat korpusu narracyjnych i literackich źródeł średniowiecznych. Nasze repertorium może stanowić przewodnik po piśmiennictwie wieków średnich. Mamy nadzieję, że użytkownicy otrzymają wygodne narzędzie umożliwiające szybkie dotarcie do danych bio-bibliograficznych rozproszonych edycji źródłowych oraz wykaz stanu badań i ustalenia na temat tradycji rękopiśmienna. W przypadku rękopisów staraliśmy się dotrzeć do wielu z nich i z autopsji podawać informacje np. o kartach/stronach, na których znajdują się określone dzieła. Nie zawsze jednak było to możliwe. Wtedy podawaliśmy tego typu informacje za dotychczasową literaturą przedmiotu lub edycjami. Z powodu zmian foliacji w późniejszym czasie, numery kart w takich przypadkach mogą być dzisiaj nieaktualne. Czasem jednak, zwłaszcza gdy rękopisu nie mogliśmy poznać z autopsji, a informacje w literaturze były niejasne, danych tych nie podajemy. Natomiast, co warto podkreślić, w przypadku wydanych już źródeł, niekiedy udało nam się poszerzyć liczbę przekazów określonego dzieła o rękopisy do tej pory nieznane. Clavis scriptorum et operum ma być – w zamierzeniu zespołu realizującego projekt – punktem wyjścia do dalszych badań i wskazać ich główne kierunki. Zgodnie z naszymi zamierzeniami ma formułę otwartą, wymagającą regularnej aktualizacji wraz z postępem badań nad polskimi źródłami średniowiecznymi. Mamy nadzieje, że dalsza kwerenda archiwalna i biblioteczna przyniesie informacje nie tylko o przekazach tekstów już wydanych, ale umożliwi odkrycie tekstów nieznanych. Badania takie powinny stać się priorytetowym zadaniem polskiej mediewistyki.Dominik Purchał
Kościol w Opiniogórze ufundowany przez Generała Wincentego Krasińskiego
W artykule przedstawiono architekturę kościoła opinogórskiego łącznie z kryptami. Kościół ten ufundował w latach 20. XIX wieku generał Wincenty hrabia Krasiński. Miał on formę klasycystycznej rotundy, której architekt nie jest znany. Od początku swego istnienia kościół opinogórski funkcjonował wraz z kaplicą grobową Krasińskich, w której spoczęło ciało wieszcza narodowego Zygmunta Krasińskiego. W latach 70. XIX wieku rotundę zastąpiono obecnie stojącą neoklasycystyczną świątynią, której architektem był Wincenty RakiewiczWojciech Jerzy Górczy