Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και αντιπηκτικό του λύκου

Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (APS) είναι μία μη φλεγμονώδης αυτοάνοση νόσος χαρακτηριζόμενη από την παρουσία ετερογενούς ομάδας αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων (aPL), σε συνδυασμό με ιστορικό θρόμβωσης (αρτηριακής ή/και φλεβικής) και με / ή με επιπλοκές κύησης (αποβολές, ενδομήτριοι θάνατοι, επιβράδυνση της ανάπτυξης του εμβρύου, πρόωροι τοκετοί) και με / ή με θρομβοκυτοπενία

Υπερπηκτικότητα και κύηση

Σκοπός: Αποτελέσματα μελετών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η θρομβοφιλία σχετίζεται με τις επιπλοκές της κύησης όπως η απώλεια κυήματος, η προεκλαμψία και η ενδομήτριος καθυστέρηση. Ως πιθανός μηχανισμός των μαιευτικών επιπλοκών στους φορείς κάποιας θρομβοφιλικής διαταραχής έχει ενοχοποιηθεί η θρόμβωση των αγγείων της μήτρας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πλακουντιακή ανεπάρκεια. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης των θρομβοφιλικών παραγόντων στο αποτέλεσμα της κύησης, απώλεια κυήματος, σε τυχαίο πληθυσμό εγκύων γυναικών. Υλικό-Μέθοδος: Συνολικά 83 γυναίκες με ανεξήγητες αποβολές οι οποίες είχαν υποβληθεί ή θα υποβάλλονταν σε εξωσωματική γονιμοποίηση ελέχθησαν για την παρουσία κληρονομικών (μετάλλαξη του παράγοντα V Leiden, της προθρομβίνης και της μεθυλενοτετραϋδοφολική αναγωγάσης και έλλειψη πρωτεϊνών C και S και αντιθρομβίνης) και επίκτητων (αντιπηκτικό του λύκου, αντισώματα έναντι καρδιολιπίνης και έναντι β2-γλυκοπρωτεΐνης) θρομβοφιλικών παραγόντων. Αποτέλεσμα: Υπήρξε συσχέτιση μεταξύ της μετάλλαξης G20210Α της προθρομβίνης και του MTHFR με την πρώιμη απώλεια κυήματος, του αντιπηκτικού του λύκου με τις τρεις αποβολές πρώτου τριμήνου και των IgM αντισωμάτων έναντι καρδιολιπίνης με την απώλεια κυήματος. Οι υπόλοιποι θρομβοφιλικοί παράγοντες δεν συσχετίστηκαν με την απώλεια του κυήματος. Συμπέρασμα: Τα στοιχεία της μελέτης υποστηρίζουν τον ρόλο των θρομβοφιλικών παραγόντων στην απώλεια κυήματος αλλά είναι απαραίτητη η αποσαφήνιση του μεγέθους των συσχετίσεων, δεδομένου ότι η αιτιολογία της απώλεια κυήματος είναι πολυπαραγοντική και μόνο ένα μικρό ποσοστό αυτών σχετίζεται με θρομβοφιλία. Περαιτέρω προοπτικές πολυκεντρικές μελέτες είναι απαραίτητες για την ασφαλή εξαγωγή συμπερασμάτων.Objective: Growing evidence suggests that thrombophilia is associated with pregnancy complications including fetal loss, pre-eclampsia and intra-uterine growth restriction. A possible mechanism behind the development of pregnancy complications among carriers of a thrombophilic defect is the thrombosis of maternal vessels which could lead to placentation failure. The purpose of the present study was to investigate the impact of thrombophilic factors in the gestational outcome, fetal loss, of unselected pregnant women. Material-Method: 83 women with unexplained miscarriages who were about to be subjected to in-vitro fertilisation (IVF) or had already undergone IVF were examined. All women were tested for the presence of inherited (factor V Leiden mutation, prothrombin mutation, methylenetetrahydrofolate reductase (MTHFR) mutation and deficiencies in proteins S and C and antithrombin) or acquired (lupus anticoagulant, anticardiolipin and anti-β2-glycoprotein antibodies) thrombophilic factors. Result: Correlation was proven between the mutation of G20210A prothrombin gene and MTHFR with early pregnancy loss, the lupus anticoagulant with three first trimester pregnancy losses and the presence of IgM anticardiolipin antibodies with pregnancy loss. The rest thrombophilic defects were not significantly correlated with pregnancy loss. Conclusion: The study results support the role of thrombophilic factors at pregnancy loss but very important is the clarification of the magnitude of the correlations because the etiology of pregnancy loss is multifactorial and only a small percentage of them can be attributed to thrombophilia. More prospective multicenter trials are needed for the safe conclusion drawing

Επίδραση των αιμοπεταλίων, των μονοκυττάρων και της αντιθρομβίνης στη μελέτη της κινητικής της πήξης του αίματος

Στη σύνθετη διαδικασία της πήξης έχουν ξεχωριστό ρόλο τα αιμοτετάλια, η αντιθρομβίνη και οι παράγοντες πήξης του αίματος. Μελετούνται οι παράγοντες Vila, IXa και η θρομβοπλαστίνη και η δράση των αιμοπεταλίων και της αντιθρομβίνης, καθώς και των μονοκυττάρων και του εκχυλίσματος μαστίχας Χίου. Ο παράγοντας Vila πετυχαίνει τη διακοπή της αιμορραγίας χωρίς να παρατηρούνται θρομβώσεις. Σε περιπτώσεις απουσίας του παράγοντα IXa προκύπτει ένα ελλιπές σύστημα που αποδεικνύει τη σημαντικότητα του συγκεκριμένου παράγοντα. Η θρομβοπλαστίνη, τα αιμοπετάλια και τα μονοκύτταρα αποτελούν ενεργοποιητές και συνεργάτες στο μηχανισμό της πήξης. Η παρουσία της αντιθρομβίνης εκδηλώνει ανασταλτική δράση στο σύστημα, ενώ το εκχύλισμα μαστίχας Χίου δεν έχει καμία επίδραση σε αυτό